FacebookTwitter Ο Αλέξανδρος Λιβιτσάνος στην κατάμεστη Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε μια από τις παραστάσεις του «Σπιρτόκουτου».
Μια πόλη με περισσότερα sold-out από ποτέ
Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο το sold-out, αλλά τόσo πολλά και μαζεμένα σε αυτή την πόλη δεν τα είχαμε ξαναζήσει. Και δεν είναι μόνο το ΙΝΚ του Παπαϊωάννου, που ήταν αναμενόμενο, ούτε οι Παίκτες του Κουτλή, που συνεχίζουν να προκαλούν φρενίτιδα για δεύτερο χρόνο, ο Αίαντας του Νανούρη με τον Μιχάλη Σαράντη, ο Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού, το Μια άλλη Θήβα του Θεοδωρόπουλου, τα 170 τετραγωνικά του Τσουρή, η επιτυχία του Σπιρτόκουτου στη Στέγη, ένα σωρό θεατρικά που πρέπει να είσαι τυχερός για να βρεις θέση και να τα δεις, είναι και τα live που παίζουν ασφυκτικά γεμάτα (ο Saske, ο Sidarta, ο Μικρός Κλέφτης, ένα σωρό ονόματα τελευταία βλέπουν τα εισιτήρια για τα live τους να εξαφανίζονται αμέσως) και κάθε είδους event σε μικρούς και μεγάλους χώρους – στις «Κάμαρες» του Ευριπίδη Λασκαρίδη ήταν αδύνατο να βρεις θέση από την πρώτη στιγμή που άνοιξε η κράτηση.
Προφανώς ο κόσμος έχει ανάγκη να βγει και να ψυχαγωγηθεί εκτός σπιτιού μετά από τρία χρόνια μπροστά σε μια οθόνη και, ευτυχώς, η Αθήνα έχει πλέον πολλές προτάσεις, για όλους.
— M.Hulot
FacebookTwitter Δεν είναι μόνο ο Pan Pan και τα σχήματά του που έκαναν τον ήχο αγαπητό σε μια γενιά που είναι τα παιδιά των ανθρώπων που τον άκουσαν στην ώρα του, με τόση επιτυχία μάλιστα που γεμίζει το Gagarin για τρεις βραδιές με απρόσμενα sold out. Φωτ.: Ορέστης Σεφέρογλου
Η Αθήνας ως ένα απέραντο εργοτάξιο
Εδώ και λίγες μέρες ο μεγάλος περίπατος πήγε (πάλι) περίπατο και ένα συνεργείο έχει ξεκινήσει τις εργασίες ανάπλασης της Πανεπιστημίου. Μία από τις κεντρικότερες αρτηρίες της πόλης παραμένει χρόνια τώρα χωρίς μία από τις λωρίδες της, σε έναν δρόμο που είχε ήδη αρκετά ευρύχωρο πεζοδρόμιο, σε μια πόλη όπου το αυτοκίνητο είναι ανάγκη και φετίχ μαζί.
Οι πλατείες περιφραγμένες με λαμαρίνες: κάπου κατασκευάζουν σταθμούς του μετρό, κάπου κάνουν πάλι αναπλάσεις, τα πεζοδρόμια επίσης καταλαμβάνονται από συνεργεία. Οι πολίτες κατεβαίνουν στον δρόμο για να παρακάμψουν τα διαρκή εμπόδια. Ο δημόσιος χώρος προς το παρόν τελεί υπό κατάληψη από τις υποσχέσεις ενός άγνωστου μέλλοντος. Τουλάχιστον, λόγω εκλογών, όλα επισπεύδονται.
— Δημήτρης Λαμπράκης
O trendy, ο «cringy», ο «how to» ή ο «know-how»; Ποιος να το πίστευε ότι οι νεολογισμοί θα μονοπωλούσαν τις προεκλογικές καμπάνιες των κομμάτων, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι μπήκαμε την τελική ευθεία των εκλογών της ερχόμενης άνοιξης.
Η Generation Z ανακαλύπτει τον ήχο των ’80s
Δεν είναι μόνο ο Pan Pan και τα σχήματά του που έκαναν τον ήχο αγαπητό σε μια γενιά που είναι τα παιδιά των ανθρώπων που τον άκουσαν στην ώρα του, με τόση επιτυχία μάλιστα που γεμίζει το Gagarin για τρεις βραδιές με απρόσμενα sold out, είναι και το Παιδί Τραύμα, ο The Boy, που λάτρεψε τα ’80s και την αισθητική τους και έκανε τον ήχο τους να αγαπηθεί ξανά, οι Strawberry Pills με την απίστευτη ενέργεια, ο Mazoha, οι Selofan, που εκπροσωπούν τον ήχο στο εξωτερικό και ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, οι Φωνόπτικον, οι Ξόρκι και η Hekate, κι άλλοι αρκετοί. Η Death Disco, ο ναός του darkwave στην Αθήνα, είναι εδώ και χρόνια πιστή στην αναβίωση των ’80s.
— M.Hulot
FacebookTwitter Βρισκόμαστε κολλημένοι στην κίνηση συνολικά πάνω από τρεις ημέρες κάθε χρόνο. Φωτ.: Eurokinissi
Κανείς δεν φτάνει στον προορισμό του στην ώρα του
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας της Inrix για την κίνηση στους δρόμους μεγάλων πόλεων μέσα στο 2022, οι οδηγοί στην Αθήνα χάνουν μέχρι και 78 ώρες τον χρόνο λόγω μποτιλιαρίσματος, τιμή που σε σχέση με το 2021 έχει αυξηθεί κατά 11%. Αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε κολλημένοι στην κίνηση συνολικά πάνω από τρεις ημέρες κάθε χρόνο. Κι ενώ μπορεί να είμαστε σε καλύτερη μοίρα από το Λονδίνο, του οποίου οι κάτοικοι περνούν πάνω από 150 ώρες τον χρόνο μέσα στο αυτοκίνητό τους, η κατάσταση δεν είναι καθόλου ωραία και δεν προβλέπεται καμία βελτίωση για το 2023.
Εργασίες για τους νέους σταθμούς μετρό, τα έργα στο κέντρο που δεν πρόκειται να τελειώσουν πριν από το Πάσχα, δρόμοι ολόκληροι που έγιναν πεζόδρομοι ενώ δεν έπρεπε, τουρισμός, αποφυγή των ΜΜΜ λόγω Covid και πολλά ακόμα έχουν μετατρέψει τη μετακίνησή μας στην πόλη σε έναν εφιάλτη δίχως τέλος. Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε λιγότερο τα αυτοκίνητά μας και να εμπιστευόμαστε τα ΜΜΜ, υποστηρίζουν πολλοί. Κάποιος λόγος υπάρχει που δεν τα εμπιστευόμαστε, λένε άλλοι, κι αυτό είναι μια συζήτηση που δεν θα σταματήσει σύντομα.
— Μιχάλης Μιχαήλ
Ανακαλύψαμε διαδρομές για ποδηλασία και πεζοπορία
Αν κάτι άφησε πίσω της η καραντίνα είναι η ανακάλυψη εναλλακτικών διαδρομών εντός της πόλης, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που γνώρισαν καλύτερα τις γειτονιές τους. Άραγε, πόσοι ξέρουν ότι μπορείς να περπατήσεις δίπλα στις κοίτες του ποταμού Ιλισού; Γι’ αυτό, επιλέξτε μια ηλιόλουστη μέρα και αναζητήστε την αρχή της οδού Θεσσαλονίκης στα Άνω Πετράλωνα κοντά στη γέφυρα Πουλοπούλου.
Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να διασχίσετε μία απ’ τις ωραιότερες και συναρπαστικές διαδρομές η οποία ταυτόχρονα διαθέτει τον μεγαλύτερο σε έκταση ποδηλατοδρόμο στην Αθήνα. Οι εικόνες που θα συναντήσετε σε αυτή την απολαυστική βόλτα είναι σπάνιες. Πάρτε, λοιπόν, έναν καφέ στο χέρι ή το ποδήλατό σας και εξερευνήστε άγνωστα, αλλά ενδιαφέροντα σημεία, αθέατες πτυχές των Πετραλώνων, του Ταύρου και της Καλλιθέας με τελικό προορισμό το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
— Γιάννης Πανταζόπουλος
Η παραδοσιακή μουσική είναι ξαφνικά ξανά ελκυστική (και φέρνει την Ικαρία στην Αθήνα)
Την Κυριακή το βράδυ, στο Κύτταρο, στο live που έκαναν τα Χάλκινα Ηχοχρώματα, ένα ολόκληρο μαγαζί με νεαρόκοσμο χόρευε δημοτικά. Η Μαρίνα Σάττι στο «Yenna» πάτησε στους παραδοσιακούς ήχους και έφτιαξε ένα χαρμάνι σύγχρονο, ελκυστικό για τη γενιά της τραπ και του ρεγκετόν, οι Ζεν του Barrice (ενός εκ των Beyond Μusic που είναι υπεύθυνοι για τεράστιες επιτυχίες του Saske, του Sidarta και του Rack) ετοιμάζουν άλμπουμ βασισμένο σε παραδοσιακά κομμάτια, οι Social Waste ξεσηκώνουν με ραπ και παραδοσιακό ήχο, το ίδιο και οι Pindos Atletico – η νέα γενιά ανακαλύπτει τα δημοτικά και τα κάνει δικά της με τον τρόπο της. Η διονυσιακή ατμόσφαιρα είναι ακαταμάχητη και ο ομαδικός χορός ένας πολύ καλός τρόπος για εκτόνωση, γιατί υπάρχει στο DNA μας.
Η Εβρίτικη Ζυγιά, ο Jan Van, οι Babo Koro έχουν φανατικό κοινό, ενώ υπάρχουν και μουσικοί που πειραματίζονται με την παραδοσιακή μουσική και τη βγάζουν από τα σύνορα της χώρας, όπως οι Kolida Babo, που ηχογραφούν σε ξένη δισκογραφική (τη Mic Records) και ανακάλυψε η «Guardian», ή η εντελώς ιδιοσυγκρασιακή Venus Volcanism που ζει στην Ισλανδία και ταξιδεύει με τα ριζίτικα σε ολόκληρο τον κόσμο.
— M.Hulot
FacebookTwitter Η πόλη αλλάζει, οι συνοικίες «κλειδώνουν» στη νέα τους μορφή για τα επόμενα χρόνια και επανακαθορίζεται το ποιος μένει πού. Φωτ.: Eurokinissi
«Ξέρεις αν νοικιάζεται κάποιο σπίτι στην περιοχή σου;»
Η φράση που ακούς συχνά πια από φίλους και συνεργάτες που ζούσαν μια ωραία ζωή στο κέντρο της πόλης και βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη να ψάχνουν σπίτι, όταν τους «πέταξαν» έξω, είτε για να μετατρέψουν το σπίτι σε Airbnb είτε για να το πουλήσουν στις νέες αστρονομικές τιμές που έχουν διαμορφωθεί όχι μόνο στο κέντρο αλλά και αλλού στην πόλη.
Ας πούμε απλά πως η Κυψέλη δεν αποτελεί πια επιλογή για ένα νέο παιδί με ένα μεσαίο εισόδημα και δεν συζητάμε καν για Παγκράτι, Μετς, Ιλίσια και Γουδί, όπου οι τιμές το 2022 σημείωσαν αύξηση της τάξεως του 20% περίπου.
Η πόλη αλλάζει, οι συνοικίες «κλειδώνουν» στη νέα τους μορφή για τα επόμενα χρόνια και επανακαθορίζεται το ποιος μένει πού. Κάτι μας λέει ότι θα μας λείψει η εικόνα ενός κέντρου πόλης που σεβόταν τους κατοίκους του και διατηρούσε μια ιδιαίτερη εικόνα και θα βαρεθούμε πολύ σύντομα να βλέπουμε μια πόλη που έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο ξενοδοχείο με μαγαζιά που δεν κλείνουν ποτέ.
— Μιχάλης Μιχαήλ
Τα δέντρα δεν έχουν ρίξει ακόμα τα φύλλα τους, αλλά ανθίζουν πάλι
Ο φετινός Ιανουάριος δεν είναι μόνο ο πιο ζεστός που έχουμε ζήσει στην Αθήνα αλλά και ο πιο αλλόκοτος, γιατί έχει κάνει τα φυτά να αλλάξουν συμπεριφορά. Ποτέ πριν δεν έχουμε δει αμυγδαλιές να ανθίζουν χωρίς να έχουν ρίξει τα παλιά τους φύλλα.
Δεν είναι το μόνο παράδειγμα που δείχνει ότι αυτός ο χειμώνας έχει τρελάνει τα φυτά – περπατώντας στους δρόμους προσέχεις ότι η εικόνα των δέντρων θυμίζει περισσότερο αρχή του φθινοπώρου παρά την καρδιά του χειμώνα. Το κλίμα αλλάζει, και αλλάζει ραγδαία. Ο Δεκέμβριος του 2022 ήταν ο πιο ζεστός που καταγράφηκε τα τελευταία 160 χρόνια στην Αθήνα, σύμφωνα με το ιστορικό αρχείο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών που χρονολογείται από τo 1860.
— M.Hulot
FacebookTwitter Σαράντα χρόνια μετά το πρώτο μπαμ τα μπιλιαρδάδικα ξαναζούν μέρες δόξας στην Αθήνα, αυτήν τη φορά με συνοδεία τραπ και drill. Φωτ.: Νίκος Κατσαρός/LIFO
Τα μπιλιαρδάδικα ξανάγιναν τάση και σημείο συνάντησης στην πόλη
Σαράντα χρόνια μετά το πρώτο μπαμ τα μπιλιαρδάδικα ξαναζούν μέρες δόξας στην Αθήνα, αυτήν τη φορά με συνοδεία τραπ και drill. Τα βίντεο στο ΤikΤok με skilled χτυπήματα στο μπιλιάρδο γίνονται viral, mobile παιχνίδια όπως το 8ball pool κάνουν τόσο δημοφιλή τα μπιλιαρδάδικα στο Gen Z κοινό που για αρκετούς δεκαεπτάχρονους και δεκαοχτάχρονους είναι τα νέα στέκια. Μπορεί το ενδιαφέρον για το σπορ να ξεκίνησε από τις οθόνες, όμως τελικά μετατρέπεται σε νέα τάση και έναν τρόπο κοινωνικοποίησης πέρα από την οθόνη του κινητού, που ενώνει όλες τις φυλές της Αθήνας.
— M. Hulot
FacebookTwitter Το διάστημα μετά την πανδημία η πρωτεύουσα έχει εξελιχθεί σε μια city break πρόταση για όλο τον χρόνο, επιτυγχάνοντας διαρκή άνοδο στις αφίξεις. Φωτ.: Eurokinissi
Καβάλα στα ηλεκτρικά ποδήλατα
Μπορεί να μη βοηθούν οι αμέτρητοι υποβαθμισμένοι δρόμοι με τις διαδοχικές λακκούβες ούτε και η ανώριμη οδηγική κουλτούρα αρκετών Αθηναίων, που με το που βλέπουν δίκυκλο σχεδόν επιδιώκουν το τρακάρισμα. Ωστόσο, ολοένα και περισσότερα ηλεκτρικά ποδήλατα αλλά και πατίνια εμφανίζονται διστακτικά στους δρόμους της Αθήνας, καθώς οι κάτοικοι αγκαλιάζουν τον εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης που συνδυάζει την άσκηση με τη χρηστικότητα και την οικολογική συνείδηση με το αστικό coolness.
Σημαντική είναι και η συνεισφορά του προγράμματος «Κινούμαι Ηλεκτρικά», ο πρώτος κύκλος του οποίου έχει οδηγήσει στην επιδότηση για την αγορά περίπου 10.000 ποδηλάτων, αλλά και η επέκταση της FreeNow στον κλάδο της μικροκινητικότητας με την προσφορά διαμοιραζόμενων ηλεκτρικών ποδηλάτων σε κεντρικές τοποθεσίες της πόλης. Άραγε, ωρίμασε η πόλη μας έπειτα από το φιάσκο των πατινιών της Lime, η οποία αποχώρησε κακήν κακώς μετά την αποτυχία του προγράμματος; Θα φανεί στο μποτιλιάρισμα.
— Νίκος Ευσταθίου
Βλέπεις τουρίστες και τον Ιανουάριο
Η συνεχιζόμενη καλοκαιρία, η οικονομία της ψηφιακής πλατφόρμας, η εύκολη μετακίνηση, τo Airbnb και ο φρενήρης ρυθμός δημιουργίας νέων ξενοδοχείων είναι μερικοί από τους λόγους που έχουν συμβάλει ώστε να βλέπουμε τουρίστες στην Αθήνα ακόμη και τον Ιανουάριο. Το διάστημα μετά την πανδημία η πρωτεύουσα έχει εξελιχθεί σε μια city break πρόταση για όλο τον χρόνο, επιτυγχάνοντας διαρκή άνοδο στις αφίξεις.
Από την άλλη πλευρά, όλο αυτό το κύμα υπερτουρισμού συνοδεύεται και από πολλά προβλήματα, οδηγώντας σε έναν ανεξέλεγκτο «εξευγενισμό» (gentrification) πολλών κεντρικών περιοχών της Αθήνας. Άμεση συνέπεια αυτής της τάσης είναι η εμπορευματοποίηση της στέγασης, αφού πολλοί κάτοικοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την περιοχή στην οποία διαμένουν, μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στις αυξανόμενες τιμές των ενοικίων.
— Γιάννης Πανταζόπουλος
FacebookTwitter Γυρίσματα για νέα σειρά του Amazon Prime στην πλατεία Κοτζιά. Φωτ.: Δήμος Αθηναίων
Όλοι ψάχνουν ένα εισιτήριο για τους Στέρεο Νόβα στην Ελευσίνα
Τριάντα (και κάτι) χρόνια μετά το θρυλικό ντεμπούτο άλμπουμ τους οι Στέρεο Νόβα επανενώνονται για τρίτη φορά από τότε που αποφάσισαν να ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους (η πρώτη ήταν στο πάρτι της LiFO τον Δεκέμβριο του 2008 και η δεύτερη τον Ιούνιο του 2018, στο Summer Nostos Festival του ΚΠΙΣΝ) και αυτό είναι το μεγαλύτερο γεγονός των εκδηλώσεων της Τελετής Έναρξης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Το «Μυστήριο 0» των Μυστηρίων Μετάβασης έγινε η αφορμή για να επιστρέψουν ο Κωνσταντίνος Βήτα και ο Μιχάλης Δέλτα στην καρδιά της Δυτικής Αττικής, στο πρώην εργοστάσιο Ίρις, σε μια βραδιά-δώρο για το κοινό που τους λάτρεψε και σημάδεψε η μουσική τους.
Το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου, στις 21:30, όσοι τυχεροί πρόλαβαν να βγάλουν εισιτήρια θα συναντηθούν για άλλη μια φορά για να συγκινηθούν και να θυμηθούν γιατί αυτό το συγκρότημα ήταν ανεπανάληπτο. Αυτήν τη στιγμή το εισιτήριο για τη sold out συναυλία τους είναι κάτι σαν το Ιερό Δισκοπότηρο, ένα άπιαστο όνειρο.
— Μ. Hulot
Αν κάτι άφησε πίσω της η καραντίνα είναι η ανακάλυψη εναλλακτικών διαδρομών εντός της πόλης, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που γνώρισαν καλύτερα τις γειτονιές τους. Άραγε, πόσοι ξέρουν ότι μπορείς να περπατήσεις δίπλα στις κοίτες του ποταμού Ιλισού;
Ταινίες και σειρές στους δρόμους της πόλης
Λίγους μήνες πριν έπεσα τυχαία πάνω σε ένα συνεργείο γυρισμάτων στην Ερμού. Εκ των υστέρων συμπέρανα ότι ήταν για την ταινία Νυχτερινός Εκφωνητής του Ρένου Χαραλαμπίδη. Πριν από κάνα χρόνο ένας φίλος μου συνάντησε ένα άλλο συνεργείο στη Φωκίωνος Νέγρη. Τον Μιχάλη Μιχαήλ μια μέρα τον ξύπνησαν κάποιοι που τσακώνονταν έντονα κάτω απ’ το σπίτι του. Τελικά ήταν ένα συνεργείο κινηματογράφησης.
Αργά και σταθερά η κοινή στρατηγική των δύο τελευταίων κυβερνήσεων με το περίφημο «cash rebate», μια κρατική επιδότηση στις παραγωγές, αποφέρει καρπούς, παρά τα όποια προβλήματα. Συνεπώς η Αθήνα αξιοποιείται και ένα πλήθος τεχνικών βρίσκει καλοπληρωμένες δουλειές. Παρεμπιπτόντως, σύντομα μπορεί κι εσύ να πετύχεις στους δρόμους της πόλης το συνεργείο που θα γυρίσει την τρίτη σεζόν της ισραηλινής «Τεχεράνης».
O trendy, ο «cringy», ο «how to» ή ο «know-how»; Ποιος να το πίστευε ότι οι νεολογισμοί θα μονοπωλούσαν τις προεκλογικές καμπάνιες των κομμάτων, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι μπήκαμε την τελική ευθεία των εκλογών της ερχόμενης άνοιξης. Συγχρόνως, οικονομικές εξαγγελίες, τηλεοπτικά σποτάκια, στοχευμένα πακέτα στήριξης, περιοδείες σε πόλεις της επαρχίας, συνομιλίες με κατοίκους και καταστηματάρχες, επισκέψεις σε μπουγατσάδικα και καφενεία, θεματικές συνεντεύξεις με δεσμεύσεις που αφορούν τους τομείς της απασχόλησης και της εργασίας είναι μόνο μερικά από τα πολιτικά εργαλεία του πολιτικού προσωπικού της χώρας, που συντηρούν το έντονο προεκλογικό κλίμα.
Τις τελευταίες μέρες η πόλωση κορυφώνεται, οι κομματικοί μηχανισμοί δουλεύουν πυρετωδώς, τα επιτελεία αναθερμαίνουν την εκλογική τους βάση, ενώ οι αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις διαμορφώνουν το κλίμα. Η ατζέντα των φετινών εκλογών περιλαμβάνει το άνοιγμα στους νέους ψηφοφόρους, το ακανθώδες θέμα των υποκλοπών, την ακρίβεια αλλά και τις παγίδες που μπορεί να κρύβουν οι πρώτες εκλογές που θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής.
— Γιάννης Πανταζόπουλος
Το σινεμά γεμίζει μόνο αν έχεις μια ωραία πρόταση
Κι ενώ το μεταπανδημικό θέατρο σημειώνει αλλεπάλληλα sold-out, στα εστιατόρια πρέπει να κάνεις κράτηση δέκα μέρες πριν και σε συναυλίες και πάρτι επικρατεί το αδιαχώρητο, το σινεμά ζει δύσκολες μέρες και όλοι αναρωτιούνται αν θα καταφέρει να ανακάμψει.
Όλοι ξέραμε πως το σίκουελ του Avatar θα σφυγμομετρούσε το κατά πόσο είναι εφικτό να σωθεί η πολύπαθη κινηματογραφική αίθουσα –γιατί αν δεν μπορεί ο Κάμερον, δεν μπορεί κανένας–, και το στοίχημα μοιάζει κερδισμένο και σε εγχώριο αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Πέρα, όμως, από τις event movies, τα never-ending πολυσύμπαντα της Marvel και της DC, τα πάντα κραταιά animations και τα χαβαλεδιάρικα θρίλερ, τι άλλο μπορεί να φέρει κόσμο στις αίθουσες; Όπως όλα δείχνουν, το σωστό, προσεκτικό curation, με άλλα λόγια οτιδήποτε αποτελεί αληθινή πρόταση.
Οι τρεις sold-out προβολές της διάρκειας τρεισήμισι ωρών Ζαν Ντιλμάν που διοργάνωσαν οι Νύχτες Πρεμιέρας στο Άστορ, πιάνοντας το momentum ανάδειξης της «άγνωστης» ταινίας της Σαντάλ Άκερμαν σε καλύτερη όλων των εποχών από το Sight & Sound, το αποδεικνύουν περίτρανα, όπως και η κοσμοσυρροή στο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης στη Μάρτα Μέσαρος. Το ίδιο και η χειμερινή επανεμφάνιση της κινηματογραφικής λέσχης Midnight Express του Άκη Καπράνου με τις cult μεταμεσονύχτιες προβολές, καθώς και τα διάφορα άλλα μικρότερα ή μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ και αφιερώματα που ξεπετάγονται πλέον όλο τον χρόνο στην Αθήνα.
Το streaming θα πολεμηθεί μόνο με ποιοτικό περιεχόμενο και συντονισμένη προσπάθεια – κι αυτό πλέον είναι δεδομένο.
— Αλέξανδρος Διακοσάββας
FacebookTwitter Ανατέλλει ξανά η διασκέδαση σε νέα μαγαζιά που και την ατμόσφαιρά τους προσέχουν και για τις μουσικές τους έχουν διαφορετικό DJ κάθε βράδυ (και όχι κάποιο web radio που σταματάει κάθε τόσο για διαφημίσεις στα γαλλικά) αλλά και ωραίο φαγητό. Φωτ.: @michalakis
Η Θεσσαλονίκη κατέβηκε στην Αθήνα για να μαγειρέψει
Δεν είναι μυστικό ότι η Αθήνα ζηλεύει πολλά από τα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης, και ας ζούμε σε μια μεγαλύτερη πόλη, και ας έχουμε προσφορά σε φαγητό. Λίγο πριν φύγει ο χρόνος έκανε την εμφάνισή της η ηχηρή άφιξη του Pharaohκαι η παραδοσιακή κουζίνα δίχως twists που σερβίρει ο Μανώλης Παπουτσάκης συζητήθηκε πριν καν τη δοκιμάσουμε – τον αναμέναμε καιρό να κατέβει στα μέρη μας και απ’ όταν ήρθε πολλοί ερωτεύτηκαν τα κάστανα στιφάδο.
Μέσα στους επόμενους μήνες οι Αθηναίοι foodies έχουν να περιμένουν άλλη μια άφιξη με αέρα από Βορρά, αφού ο Γιάννης Λουκάκης, ο δημιουργός των εστιατορίων Μούργα και +Τροφή, ο μάγειρας που επαναπροσδιόρισε την ακμάζουσα γαστρονομική σκηνή της Θεσσαλονίκης, έρχεται στην Αθήνα και συμπράττει με έναν από τους πιο σημαντικούς pastry chefs της γενιάς του, τον Σπύρο Πεδιαδιτάκη, σε μια νέα διεύθυνση στη γειτονιά του Παγκρατίου.
— Ζωή Παρασίδη
Διακίνηση ιδεών κάθε βράδυ
Δεν ξέρω πόσο συνέβαλαν σε αυτό οι απανωτές κρίσεις, οικονομική και υγειονομική, όμως η σημερινή Αθήνα, παρόλα –ή κόντρα σε όλα– τα προβλήματά της, παρουσιάζει μια πλούσια και πολύπλευρη παραγωγή, κίνηση και διακίνηση ιδεών, είτε πρόκειται για την τέχνη, είτε για τη λογοτεχνία, είτε για την πολιτική, είτε για μεγάλους εκδοτικούς οίκους, ινστιτούτα και πολιτιστικά ιδρύματα περιωπής, είτε για εναλλακτικά βιβλιοπωλεία, χώρους και στέκια – οι ίδιοι οι τοίχοι της είναι ένα πολύχρωμο μωσαϊκό από αφίσες, γκράφιτι και στένσιλ που κρατά σε διαρκή εγρήγορση τον περαστικό, ακόμα κι όταν γίνεται ενοχλητικό στην υπερβολή του.
Πλήθος διαλέξεις, ομιλίες, σεμινάρια, παρουσιάσεις βιβλίων, προβολές, παραστάσεις, εκθέσεις, ιστορικοί περίπατοι και άλλες εκδηλώσεις και δρώμενα πραγματοποιούνται κάθε μήνα, με την τάση να εμφανίζεται αυξητική και την ποιότητα να συναγωνίζεται με αξιώσεις την ποσότητα. Δεν νομίζω να έχει υπάρξει άλλη περίοδος στη σύγχρονη ιστορία της Αθήνας που να ήταν περισσότερο ζωντανή και όλες αυτές οι «ζυμώσεις» είναι σίγουρα από εκείνα τα πράγματα που μας κάνουν να αισιοδοξούμε και να την αγαπάμε λίγο περισσότερο.
—Θοδωρής Αντωνόπουλος
FacebookTwitter Μερικά εργαστήρια κεραμικής έχουν τόσο κόσμο που ο πηλός που έχουν παραγγείλει δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες των μαθητευόμενων καλλιτεχνών. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Όλοι ψάχνουν ένα χόμπι
Εάν δεν κινηθείτε γρήγορα, δύσκολα θα βρείτε μια θέση στα μαθήματα για κραβ μαγκά και βραζιλιάνικο ζίου ζίτσου – οι αίθουσες της Αθήνας σχεδόν πάντοτε ασφυκτιούν από επίδοξους πολεμιστές. Μερικά εργαστήρια κεραμικής έχουν τόσο κόσμο που ο πηλός που έχουν παραγγείλει δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες των μαθητευόμενων καλλιτεχνών. Ποτέ άλλοτε οι λέσχες μπριτζ δεν είχαν έρθει αντιμέτωπες με τόσες νέες εγγραφές, ενώ σήμερα εκατοντάδες Αθηναίοι ανακαλύπτουν τη μαγεία της αναρρίχησης χωρίς να παίρνουν τα βουνά και τους γκρεμούς, παρακολουθώντας μαθήματα σε μία από τις indoor πίστες της πόλης.
Η πανδημία έσπρωξε όλους μας στην αναζήτηση νέων χόμπι για να σκοτώσουμε την πλήξη της απομόνωσης και σήμερα η μεταπανδημική πραγματικότητα της Αθήνας μάς βρίσκει σε μια διαδικασία εμβάθυνσης στις νέες αγαπημένες μας ασχολίες, ειδικά σε αυτές που έχουν έντονο το στοιχείο της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Αρκεί, φυσικά, να κάνουμε εγκαίρως προκράτηση.
— Νίκος Ευσταθίου
FacebookTwitter Είτε είναι του γούστου μας αυτές οι βραδινές συνάξεις και οι ήχοι τους είτε όχι, σημασία έχει πως η πόλη έχει ξαναστρέψει το βλέμμα της σε ένα τοπόσημο που υπάρχει από το 1886, πράγμα σπάνιο για την Αθήνα. Φωτ.: Alex Aggouridakis
Το να περνάς καλά στα εστιατόρια δεν «απαγορεύεται» πια
Υπήρχε μια εποχή στην Αθήνα που πολύ συχνά η επίσκεψη σε ένα εστιατόριο δεν απέκλειε την πιθανότητα να περάσεις καλά. Θυμάστε; Bee, Multi Culti, Rock ‘n’ Roll, Sea Satin, Αβησσυνία, Στροφή και πολλά ακόμα που «αντέγραψαν» ή συνέχισαν, αν θέλετε, αυτό το ύφος μαγαζιού όπου δίπλα στο καλό φαγητό είχαν ίση σημασία η δυνατή μπάρα, οι πολύ ωραίες μουσικές, το κέφι και μια πίστη σε αυτό που λέμε «ατμόσφαιρα».
Να το πω πιο απλά, δεν τρώγαμε κάτω από λευκό φως ανάκρισης σε καθεστώς ησυχίας για να «κατανοήσουμε», υποθέτω, το σπουδαίο φαγητό. Επίσης, τα περισσότερα μαγαζιά είχαν έναν χαρακτήρα «χειροποίητο», ακόμα κι αν ήταν τα πιο ακριβά της πόλης, κάτι που κατά τη γνώμη μου ταιριάζει πολύ στην Αθήνα, που δεν είναι ούτε Βερολίνο ούτε ΝΥ.
Κι ύστερα ήρθε η κρίση, οπότε έκλεισαν όλα το ένα μετά το άλλο. Κι ύστερα άλλαξε και η πελατεία, και τα γούστα, και οι επιθυμίες. Κι έτσι ζήσαμε πολλά χρόνια με εστιατόρια όπου φάγαμε πολύ καλά και μάθαμε καινούργια πράγματα, αλλά αποσυνδέσαμε την έξοδο στο εστιατόριο από αυτή την παλιά εικόνα της καλοπέρασης.
Φέτος το βλέπουμε να ανατέλλει ξανά αυτό σε νέα μαγαζιά που και την ατμόσφαιρά τους προσέχουν και για τις μουσικές τους έχουν διαφορετικό DJ κάθε βράδυ (και όχι κάποιο web radio που σταματάει κάθε τόσο για διαφημίσεις στα γαλλικά) αλλά και ωραίο φαγητό. Ας υπάρχουν κι αυτά για όλους εμάς που τα θέλουμε, ας υπάρχουν και τα άλλα. The more the merrier.
Αυτό το κομμάτι ζωντανής ιστορίας στην καρδιά του κέντρου εδώ και λίγο καιρό αποκτά μια δεύτερη ζωή μόλις οι πωλητές της πρωινής βάρδιας μαζέψουν την πραμάτεια τους και καθαρίσουν με το λάστιχο τους πάγκους τους. Από το μεγάλο electro πάρτι της άνοιξης, με τους Street Outdoors στα decks και καλεσμένη την Paramida, resident του Panorama και του Robert Johnson, και αυτό της Πρωτοχρονιάς που διοργανώθηκε από το This is Athens μέχρι τα λαϊκά γλέντια, στα οποία σπάνε πιάτα από Παρασκευή μέχρι Κυριακή στο μεζεδοπωλείο «Η Μαχαιρίτσα», και το ένα κυριακάτικο πάρτι που ετοιμάζει κάθε μήνα το Σymposio με house μουσική και κιόσκια φαγητού που σερβίρουν από σούσι μέχρι χοτ-ντογκ, όσοι αντέχουν τη μυρωδιά της αγοράς χορεύουν σε διάφορους ρυθμούς πλέον εκεί.
Είτε είναι του γούστου μας αυτές οι βραδινές συνάξεις και οι ήχοι τους είτε όχι, σημασία έχει πως η πόλη έχει ξαναστρέψει το βλέμμα της σε ένα τοπόσημο που υπάρχει από το 1886, πράγμα σπάνιο για την Αθήνα.
— Ζωή Παρασίδη
Το parking είναι ένα απατηλό όνειρο. Και τα πεζοδρόμια επίσης.
Κάποτε λέγαμε «αν βρεις να παρκάρεις στο Παγκράτι, παίξε κάτι, είναι η τυχερή σου μέρα», μόνο που πια αυτό το αστείο στέκεται τέλεια και για όλες τις υπόλοιπες γειτονιές που αποτελούν μια συνέχεια του κέντρου της Αθήνας. Θέλουμε να πάμε για ποτό στην Κυψέλη και καταλήγουμε να κάνουμε κύκλους ψάχνοντας μια θέση που να χωράει τσίμα-τσίμα το αυτοκίνητο στον Νέο Κόσμο.
Αν είμαστε συνοδηγοί μέχρι και δουλειά μπορούμε να κάνουμε στο κινητό όσο οι οδηγοί ανεβοκατεβαίνουν στα Εξάρχεια μια Τρίτη που μοιάζει με Σάββατο, για το Κουκάκι ούτε λόγος, θέλει ή ταξη ή ατσάλινη υπομονή. Και αν πούμε ότι από κει που μένουμε μπορούμε να περπατήσουμε μερικά χιλιόμετρα μέχρι το σημείο όπου έχουμε δώσει ραντεβού, από τα κατά τόπους έργα, τα σπασμένα πλακάκια και τα παρκαρίσματα πάνω στα πεζοδρόμια καταλήγουμε να κάνουμε τη μισή διαδρομή από τον δρόμο.
— Ζωή Παρασίδη
FacebookTwitter Φωτογραφία από την παράσταση «Λοιμός». Φωτ.: Ευστράτιος Γιαννίκος
Η queer σκηνή τα σπάει
«Υπάρχουν, άραγε, ευδιάκριτες υποκουλτούρες μέσα στην Gen Z;» σκέφτομαι συχνά με ύφος περισπούδαστου boomer, για να καταλήξω πως όντως το διαδίκτυο και τα social media έχουν κάνει σε μεγάλο βαθμό πολτό τα στοιχεία που διαχώριζαν παλιότερα κάθε γενιά σε «φυλές», από τη μουσική και το ντύσιμο ως τον τρόπο ομιλίας και τα στέκια.
Όμως η queer σκηνή, σε όλη της την πολυχρωμία, την ανοιχτοσύνη και την επιδραστικότητα, αυτήν τη στιγμή κυριολεκτικά τα σπάει στην Αθήνα. Το crowd που βλέπεις σε ένα οποιοδήποτε queer πάρτι, σε εκθέσεις, παραστάσεις και μουσικά live που διαδίδονται από στόμα σε στόμα (και από προφίλ σε προφίλ), αγόρια, κορίτσια, μη δυαδικά άτομα, στρέιτ, γκέι, poly, pan, όποιον αυτοπροσδιορισμό κι αν σκεφτείς, είναι ό,τι πιο όμορφο έχει γεννήσει αυτή η πόλη εδώ και πολλά πολλά χρόνια.
Και η ομορφιά του πηγάζει απ’ τη ρευστότητα, από την ανάγκη για διαφοροποίηση από τις νόρμες και τις επιβεβλημένες συνθήκες, από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μόδα, την τέχνη, την πολιτική, τις κοινωνικές συμβάσεις. Ποτέ άλλοτε στην Αθήνα δεν χώραγαν κάτω από μια τόσο μεγάλη και φιλόξενη ομπρέλα τόσο ετερόκλητα άτομα, που όμως συμφωνούν σε πολύ βασικά ζητούμενα: zero tolerance σε τοξικές, φοβικές, αναχρονιστικές συμπεριφορές, σεβασμός στην αυτοέκφραση και στην αυτοδιάθεση. Μη φοβάστε τα @!
Το street art έχει τη δική του γκαλερί στον Νέο Κόσμο
Ο The Krah, από τους σημαντικότερους Έλληνες street artists, μετά από ενεργή δράση στο ανατολικό Λονδίνο και θητεία πολλών χρόνων σε γκαλερί της αγγλικής πρωτεύουσας (τρία έργα του υπάρχουν στη συλλογή του Μουσείου V&A) επέστρεψε στην Ελλάδα και άνοιξε τον πρώτο χώρο τέχνης –μετά από χρόνια– που είναι αφιερωμένος αποκλειστικά στην urban art.
ο Delirium Athens είναι μια μικρή γκαλερί στον Νέο Κόσμο και κάθε του έκθεση είναι γεγονός: στα εγκαίνιά της μαζεύεται πολύς νεαρόκοσμος και το πάρτι είναι από τα πιο εκλεκτά «κρυφά» events της πόλης. Πρόσφατα γιόρτασε τον έναν χρόνο λειτουργίας του με μια έκθεση στην οποία συμμετέχουν ονόματα όπως ο WD (Wild Drawing) και οι GERA1, DEM, Lila Belivanaki, Zmogk, Nikita Nomerz, Sinke, Sandman, Anna Roditi, Finch of Athens & Martha Kontacle. (Delirium Athens, Ευστράτιου Πισσά 49, Νέος Κόσμος).
— M. Hulot
Το stand-up ήρθε για να μείνει
Λίγες ημέρες πριν υποδεχτούμε το 2023, η αίθουσα του Σεράφειου έσφυζε από κόσμο και το τρανταχτό γέλιο των θεατών αντηχούσε μέχρι την αντίθετη πλευρά της Πέτρου Ράλλη. Επί σκηνής βρίσκονταν οι Σπήλιος Φλώρος, Χρύσα Κατσαρίνη, Στέλιος Ανατολίτης και Κατερίνα Βρανά και αφορμή ήταν το 1ο Προσβάσιμο Φεστιβάλ Stand Up Comedy της πόλης, όπου το ξεκαρδιστικό τους χιούμορ συνδυάστηκε με διερμηνείες στην ελληνική νοηματική γλώσσα και ζωντανό υπερτιτλισμό.
Η ελληνική stand-up σκηνή, που ανθεί ασταμάτητα την τελευταία δεκαετία, σπάει εδώ και καιρό τα ταμπού και τις διακρίσεις μέσω της κωμωδίας, φέτος όμως αναμφίβολα ήρθε για να μείνει. Στο πλάι βετεράνων κωμικών με sold-out παραστάσεις, όπως η Σοφία Μουτίδου, ο Βύρωνας Θεοδωρόπουλος και ο Μιχάλης Μαθιουδάκης, βρίσκονται νέες και πολλά υποσχόμενες παρουσίες όπως η Ήρα Κατσούδα και η Δήμητρα Νικητέα, αποδεικνύοντας πως η stand-up σκηνή της Αθήνας μετατρέπεται σταδιακά σε αναπόσπαστο στοιχείο του χαρακτήρα της πόλης.
Τα 23 συναπτά χρόνια έκλεισε φέτος η Φώφη Τσεσμελή aka DJ Fo στα decks του πίσω stage του Sodade, το μακροβιότερο non-stop σαββατιάτικο residency της Αθήνας. Η εποχή όμως που η Φώφη και μια χούφτα γυναίκες DJs ήταν η μειοψηφία σε έναν ξεκάθαρα ανδροκρατούμενο κλάδο είναι πλέον παρελθόν, όπως και η εποχή που οι ετήσιες λίστες με τους επιδραστικότερους DJs του πλανήτη αποτελούνταν αποκλειστικά από άνδρες.
Ειδικά η techno σκηνή, στην οποία δεσπόζει την τελευταία δεκαετία το όνομα της superstar Nina Kraviz, έχει αρχίσει να υποδέχεται και να αναδεικνύει σε σταρ μια πλειάδα ταλαντούχων κυριών που πραγματικά δίνουν ρέστα σε κάθε τους εμφάνιση στα μεγαλύτερα φεστιβάλ και venues του πλανήτη και σε κάθε τους νέο release: Charlotte de Witte, Amelie Lens, Sama’ Abdulhadi, Peggy Gou, Deborah De Luca, Honey Dijon είναι μόνο μερικά από τα κορυφαία ονόματα που επισκέφθηκαν πρόσφατα την Αθήνα σε βραδιές με τρομερή επιτυχία.
Αλλά και η εγχώρια αθηναϊκή underground σκηνή έχει πλέον να επιδείξει σημαντικά ταλέντα που δεσπόζουν με την παρουσία τους και την υψηλή τεχνική τους κατάρτιση σε όλα τα line-up των πάρτι και των φεστιβάλ που μας απασχολούν αλλά και σε διαδικτυακές πλατφόρμες όπως το movement radio. Carina, K.atou, Ayshel, VRGN είναι μερικά μόνο από τα δικά μου αγαπημένα ονόματα, τη στιγμή που η Αθήνα και η αναδυόμενη σκηνή της φαίνεται να προσελκύει καλλιτέχνιδες και από το εξωτερικό που την επιλέγουν ως βάση τους.
Κι αν ακόμα έχουμε δρόμο μέχρι η ποσόστωση ανδρών-γυναικών να γίνει πιο ικανοποιητική σε όλα τα επίπεδα, κοινότητες όπως το εγχώριο τμήμα του shesaidso μάχονται τον σεξισμό και παλεύουν για ίσα δικαιώματα, ορατότητα και ευκαιρίες στη μουσική βιομηχανία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, εξάλλου, που το μεγάλο πάρτι της Τελετής Έναρξης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το Σάββατο 4/2 θα περιλαμβάνει αποκλειστικά female line-up από την Ελλάδα και παλιότερες πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης. Γενικά, γουστάρουμε να παρτάρουμε με γυναίκες στα decks – κι όσο πιο σκληρός ο ήχος, τόσο το καλύτερο!
