Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι η συνηθέστερη μορφή καρκίνου των ενδοκρινών αδένων. Η συχνότητά του βαίνει σταθερά αυξανόμενη στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.

Η βασική μέθοδος θεραπείας είναι η χειρουργική επέμβαση. Πριν από τη χειρουργική επέμβαση όμως θα πρέπει ο ασθενής να υποβληθεί σε έναν λεπτομερή διαγνωστικό έλεγχο με στόχο να εξακριβωθεί το λεγόμενο στάδιο της νόσου (σταδιοποίηση του καρκίνου). Ο καρκίνος μπορεί να είναι εντοπισμένος στον θυρεοειδή, να υπάρχουν μεταστάσεις στους τραχηλικούς λεμφαδένες ή μακρινές μεταστάσεις.

Βασικό εργαλείο για τη σταδιοποίηση του καρκίνου του θυρεοειδούς είναι το υπερηχογράφημα τραχήλου, με το οποίο, εκτός από τον θυρεοειδή, ελέγχονται και οι λεμφαδένες του τραχήλου. Αν παρατηρηθούν παθολογικοί ή ύποπτοι λεμφαδένες, αυτοί θα πρέπει να περιγράφονται λεπτομερώς (χαρτογράφηση λεμφαδένων τραχήλου). Η χαρτογράφηση είναι βασική εξέταση καθώς, με βάση τα αποτελέσματά της, εξατομικεύεται η χειρουργική αντιμετώπιση.

Οι μακρινές μεταστάσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες. Διαγιγνώσκονται με αξονική ή μαγνητική τομογραφία, σπινθηρογράφημα, PET/CT scan κ.λπ. Οι εξετάσεις αυτές θα πρέπει να γίνονται όταν υπάρχουν ύποπτα συμπτώματα (π.χ. πόνος στα οστά, παθολογικό κάταγμα κ.λπ.).

Μετά τη σταδιοποίηση ακολουθεί η χειρουργική αντιμετώπιση που είναι εξατομικευμένη για τον κάθε ασθενή, ανάλογα με τα αποτελέσματα του ελέγχου στον οποίο έχει υποβληθεί. Η ολική θυρεοειδεκτομή γίνεται όταν πρόκειται για καρκίνο χωρίς μεταστάσεις στους λεμφαδένες του τραχήλου. Η αφαίρεση λεμφαδένων στον καρκίνο του θυρεοειδούς περιγράφεται ως «λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου». Ο όρος «προφυλακτικός λεμφαδενικός καθαρισμός» αναφέρεται στην αφαίρεση των λεμφαδένων από το λεγόμενο κεντρικό διαμέρισμα του τραχήλου χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις στη χαρτογράφηση ότι υπάρχουν μεταστάσεις στους λεμφαδένες αυτούς. Πρόκειται για αμφιλεγόμενη τακτική. Ο όρος «θεραπευτικός λεμφαδενικός καθαρισμός» περιγράφει την αφαίρεση των λεμφαδένων του τραχήλου όταν αυτοί είναι διηθημένοι από τον καρκίνο (όταν δηλαδή υπάρχουν παθολογικοί λεμφαδένες στη χαρτογράφηση). Σε αντίθεση με τον προφυλακτικό, ο θεραπευτικός λεμφαδενικός καθαρισμός είναι υποχρεωτικός. Η έκτασή του καθορίζεται με βάση τα δεδομένα της χαρτογράφησης. Εφόσον η χαρτογράφηση γίνει από έμπειρο και αξιόπιστο ακτινολόγο, μπορεί να εφαρμοστεί σήμερα ο λεγόμενος εκλεκτικός λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου (selective, compartment - oriented lymph node dissection).

Μετά το χειρουργείο ακολουθεί η λεγόμενη θεραπεία καταστολής με χορήγηση θυροξίνης από το στόμα σε δόσεις ώστε να προκληθεί μείωση των επιπέδων της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης. Ο βαθμός της καταστολής εξατομικεύεται ανάλογα με την πιθανότητα υποτροπής του καρκίνου. Μετεγχειρητικά μπορεί να χρειαστεί να χορηγηθεί και θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο με βάση κάποια κριτήρια, όπως το μέγεθος του καρκίνου, η εξωθυρεοειδική επέκταση, οι λεμφαδενικές μεταστάσεις, κάποιοι περισσότερο επιθετικοί ιστολογικοί υπότυποι κ.λπ.

Πολύ σπανιότερα μπορεί να απαιτηθεί η χορήγηση εξωτερικής ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας. Η αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς θα πρέπει να γίνεται από ομάδα εξειδικευμένων γιατρών. Κεντρικό ρόλο έχει ο χειρουργός, που θα πρέπει να είναι εξειδικευμένος στον θυρεοειδή με εμπειρία στην αντιμετώπιση των παθήσεών του, ώστε να είναι σε θέση να επιλέξει τη σωστή επέμβαση για κάθε ασθενή και να την εκτελέσει με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια και αποτελεσματικότητα/ ριζικότητα. Τα ίδια εχέγγυα θα πρέπει να παρέχει ακόμη και για τις πλέον πολύπλοκες επεμβάσεις που σχετίζονται με τον καρκίνο θυρεοειδούς, όπως η ολική θυρεοειδεκτομή με ταυτόχρονο εκτεταμένο λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου.