Στην έκθεση αυτή ο Αδριανός παρουσιάζει ένα αντιπροσωπευτικό σύνολο της δουλειάς του με έργα σύνθετα, υπερρεαλιστικά, καθώς και πιο κλασικά, που προσφέρει στον επισκέπτη μια πανοραμική εικόνα του έργου του.  Ο τίτλος είναι δανεικός από την Καντιανή γνωσιολογία «έχω επηρεαστεί από το πράγμα, αυτό καθ’ αυτό (thing-in-itself)…», σημειώνει ο ζωγράφος.

 

Όπως σημειώνει η Λουίζα Καραπιδάκη: «Οι εικονογραφίες του ακολουθούν τους προσωπικούς του εικαστικούς κώδικες και κανόνες αισθητικής και ως αναπαραστάσεις μιας άλλης «πραγματικότητας» παρακινούν τον θεατή σε μια νέα αντίληψη πραγμάτων και χώρων. Οι παραστατικές διατυπώσεις του με τις κλασικές αξίες της ζωγραφικής συνυπάρχουν με το υπερρεαλιστικό ύφος που διακατέχει το έργο του. Επινοεί περιβάλλοντα εξωπραγματικά σε ανύπαρκτους τόπους και αδήλωτους χρόνους και αφήνει να αιωρείται το μυστήριο της ίδιας της ύπαρξης.

 

Αλληγορίες, μυθολογικές αφηγήσεις, συμπυκνωμένες σκέψεις, επιρροές φιλοσοφικών θεωριών, προσωπικές αναζητήσεις μορφοποιούνται στους καμβάδες του Αδριανού και συνοψίζουν έννοιες ή επαναδιατυπώνουν συλλογισμούς και νοήματα. Οι φαντασιακές, πολυσύνθετες έως και παραισθησιακές συνθέσεις του με τις δαιδαλώδεις συνειρμικές αναφορές παραπέμπουν στην Πυθαγόρεια και τη δυϊστική Πλατωνική φιλοσοφία, στην αισθητηριακή αντίληψη του Καντ, αλλά και σε κβαντικές θεωρίες.

 

Ο δυναμισμός της γραφής του προέρχεται από τις αδιάκοπες εικονογραφικές και μορφολογικές του δοκιμές, αλλά και τη συνθετική του δεινότητα, με τολμηρό συνδυασμό ετερόκλητων θεμάτων…

 

Παράλληλα ο Αδριανός φιλοτεχνεί μια εντελώς διαφορετική σε ύφος και έκφραση ενότητα με ανθρωποκεντρικά έργα πλημμυρισμένα στο φως και το χρώμα.»

 

Αρέσκεται ακόμη και στις αντικατοπτρίσεις σωμάτων σε καθρέπτες:

 

«Με συγκινεί το γεγονός ότι η οπτική μας αίσθηση μπορεί να ξεγελαστεί πλήρως από μια επίπεδη επιφάνεια. Δύο κόσμοι, ο ένας υπαρκτός και ο άλλος ανύπαρκτος, αυτή είναι η αντανάκλαση», λέει ο ζωγράφος.