Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: 7 ταινίες που ξεχώρισαν και θα προβληθούν στις αίθουσες προσεχώς

Heretic Facebook Twitter
To «Heretic» στηρίζει το σασπένς του στον καλογραμμένο διάλογο και στον Χιου Γκραντ.
0

ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ το πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης να είχε λιγότερους «κράχτες» σε σχέση με πέρυσι, στην πράξη, όμως, τα sold-out αυξήθηκαν, οι αναρτήσεις στα social media πολλαπλασιάστηκαν και αφορούσαν πρωτίστως τις ταινίες, ενώ το θετικό σημάδι ήταν ότι το ντόπιο κοινό φάνηκε να αγκαλιάζει και πάλι το φεστιβάλ της πόλης του, εκεί που μετά τις καραντίνες ο φεστιβαλικός τουρισμός φαινόταν να έχει την πρωτοκαθεδρία στην αναλογία προσέλευσης.

Και φέτος είδαμε πολλές ταινίες, υπάρχουν όπως πάντα μερικές που φωνάζουν για διανομή –μια από τις παρακάτω, μάλιστα, αγοράστηκε κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ–, αλλά για τις ανάγκες του παρόντος θα εστιάσουμε σε ταινίες που την έχουν ήδη εξασφαλισμένη και πρόκειται να προβληθούν στις αίθουσες μέσα στους επόμενους μήνες. Διαλέξαμε, λοιπόν, 7 ταινίες που αξίζει να δείτε, 7 ταινίες που θα ενισχύσουν τον χειμερινό προγραμματισμό των κινηματογράφων και απαιτούν προβολή σε κινηματογραφική αίθουσα.   

Ηeretic

Δυο Μορμόνες χτυπούν το κουδούνι μεσήλικα για να τον προσηλυτίσουν και αντιλαμβάνονται καθυστερημένα ότι εισήλθαν στο στόμα του λύκου. Είναι εξαιρετικό το πρώτο μέρος του Heretic, αναστέλλει διαρκώς την ακριβή φύση της απειλής και στηρίζει το σασπένς του στον καλογραμμένο διάλογο και στον Χιου Γκραντ. Ο τελευταίος υποδύεται τον Σατανά, που επιχειρεί να κλονίσει την πίστη των κοριτσιών, ακριβώς με την ίδια ευγένεια και θετικότητα που τον έχουμε συνηθίσει στις ρομαντικές κομεντί. Οι αποκαλύψεις δεν έχουν ανάλογο αντίκτυπο, το φινάλε ίσως διχάσει, αλλά οι φίλοι του σινεμά τρόμου δεν πρέπει να χάσουν την ταινία. (28/11) 

Αrcadia

Είναι αδύνατο να μιλήσεις για την ταινία του Γιώργου Ζωή (και της Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη, που συνυπογράφει το σενάριο) χωρίς να αποκαλύψεις τα μυστικά της και ταυτόχρονα την αδικείς αν εστιάσεις σε αυτά, καθώς δεν αποζητά να σου τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια. Παρά τα αχρείαστα weird στοιχεία, το Arcadia κατορθώνει να διατηρήσει τον θρηνητικό τoυ τόνο από την αρχή ως το λυτρωτικό φινάλε και να συγκινήσει όπως καμία άλλη ταινία αυτής της γενιάς σκηνοθετών, έχοντας και μια απρόσμενη σεκάνς ατόφιας ελληνικότητας, από εκείνες που κουβαλάς μαζί σου μέχρι την άλλη ζωή. (17/01)

Αll we Imagine as Light

Τρεις γυναίκες, εγκλωβισμένες στη μεγαλούπολη και (κυρίως) στον τρόπο που τις αντιλαμβάνεται ο περίγυρός τους, κάνουν ένα διάλειμμα στην επαρχία, το οποίο εξελίσσεται σε ταξίδι προς την αυτογνωσία και την ελευθερία, καθώς πραγματικότητα και φαντασίωση διαπλέκονται, με μια ελπιδοφόρα κατακλείδα στη θέση της Ιθάκης. Χωρίς φωνασκίες, διδαχές και κηρύγματα και με γοητευτική κινηματογραφική γλώσσα, η Ινδή Παϊάλ Καπάντια εισέρχεται δυναμικά στη διεθνή κινηματογραφική σκηνή. Για πολλούς, της έκλεψαν τον Χρυσό Φοίνικα στο περασμένο Φεστιβάλ Καννών, ομολογουμένως έχει κάνει μια πολύ πιο ουσιαστική (και οικονομική) ταινία από εκείνη που κέρδισε. (24/01)

Presence

Φοβόμαστε πως η ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ θα φέρει αντιδράσεις ανάλογες του Village του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, καθώς προωθείται ως κοψοχολιαστική ταινία τρόμου, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μελαγχολική ιστορία φαντασμάτων, με ένα φάντασμα που δεν ξέρει ποιος είναι και τι κάνει, προσπαθεί μάταια να το προσέξουν, θέλει να βοηθήσει, μα κάποτε δεν μπορεί, ενώ ταυτόχρονα βλέπει όλα όσα θα μπορούσαν να αποφευχθούν στην οικογένεια που στοιχειώνει, αν τα μέλη της επικοινωνούσαν μεταξύ τους. Κοινώς, το POV του φαντάσματος δεν είναι απλό gimmick, χωρίς αυτό δεν υπάρχει ταινία – ή μάλλον υπάρχει απλώς ένα φιλμ μυστηρίου, από εκείνα που ο έμπειρος σεναριογράφος Ντέιβιντ Κεπ μπορεί να σκαρώσει μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. (Φεβρουάριος)

Julie Keeps Quiet

To «και γιατί σιωπούσε τόσο καιρό» είναι μόνιμη επωδός τόσο ανθρώπων που θέλουν να διαψεύσουν το θύμα μιας παρενοχλητικής συμπεριφοράς όσο κι εκείνων που στην πραγματικότητα επιθυμούν μόνο να ευλογήσουν τα γένια τους και την (αυστηρά σοσιαλμιντιακή) σταυροφορία τους, κάνοντας εκ του ασφαλούς μαθήματα ορθής στάσης απέναντι στον (όποιο) εχθρό και μαζεύοντας likes και μπράβο. Η ταινία μάς βάζει στη θέση μιας νεαρής τενίστριας, πιθανού θύματος συστηματικής παρενόχλησης, που προσπαθεί να καταλάβει τι της συμβαίνει, να ζυγίσει συμπεριφορές, να λογαριάσει το προσωπικό κόστος, έχοντας να εξηγήσει τη σιωπή της απέναντι σε καλοθελητές. Ο φακός την ακολουθεί παντού και η πίεση που αισθάνεται μεταφράζεται σε κινηματογραφικό τόνο, σε μια ταινία υποψήφια για το βραβείο LUX. (Φεβρουάριος)

Memoir of a Snail

Μια μελαγχολική γυναίκα αφηγείται στο κατοικίδιό της, ένα σαλιγκάρι, μια σειρά από ατυχή γεγονότα που συνθέτουν τη ζωή της, στο νέο stop-motion animation του Άνταμ Έλιοτ (Mary and Max). Κάποιοι ίσως το βρουν υπερφορτωμένο, δεδομένα θα το πουν ενώ σκουπίζουν τα δάκρυά τους, σε μια ταινία που μοιάζει σαν να παρακολουθείς το πρώτο δεκάλεπτο του pixarικού Up επί μιάμιση ώρα και κερδίζει το φινάλε της με δάκρυα κι ιδρώτα, αλλά και ασταμάτητα ευρήματα και λεπτοδουλεμένα props: ιδανικά θα ήθελες να παγώνεις διαρκώς την εικόνα, ώστε να θαυμάσεις τις δημιουργίες από πλαστελίνη σε κάθε σπιθαμή του κάδρου. Αν τα βάλετε κάτω, το format του animation έσωσε την κινηματογραφική σοδειά του 2024. (Φεβρουάριος)

When the Fall is Coming

Tον έχουμε δεδομένο τον Φρανσουά Οζόν, μα αγαπά το σινεμά όσο λίγοι, δοκιμάζεται διαρκώς στα είδη, καμιά φορά μέσα στην ίδια την ταινία, και έχει προ πολλού αποβάλει παιδικές ασθένειες κινηματογραφικής προβοκάτσιας προς όφελος μιας δημιουργικής σιγουριάς, που όταν υπονομεύεται οφείλεται, πια, στο υλικό και όχι στη διαχείρισή του. Εδώ έχουμε μια γυναίκα στο φθινόπωρο της ζωής της, με μια αποξενωμένη κόρη κι έναν εγγονό που υπεραγαπά, σε μια ταινία που σταδιακά ξετυλίγει το πραγματικό της θέμα, που είναι η οικογένεια, και αποκαλύπτει τη θέση της πάνω σε αυτό, που είναι η επίκτητη φύση της, μέσω ενός προσεγμένα και αξιοθαύμαστα αμφίσημου μυστηρίου, φέροντος, όμως, ένα ηθικά συζητήσιμο στοιχείο, που δεν θα συζητήσουμε εδώ. (Μάρτιος)

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ