O Νικ Χόρνμπι διαλέγει τους δέκα πιο αγαπημένους του δίσκους και τραγούδια

O Νικ Χόρνμπι διαλέγει τους δέκα πιο αγαπημένους του δίσκους και τραγούδια Facebook Twitter
0


Ο Νικ Χόρνμπι αγαπά πολύ το γράψιμο, τον κινηματογράφο, την Αρσεναλ και τη μουσική. Ο συγγραφέας υπέροχων βιβλίων όπως τα "High Fidelity", "Για ένα αγόρι", "Πώς να είσαι καλός", "Η κάθοδος των τεσσάρων", "Η Τζούλιετ γυμνή", "Ο πυρετός της μπάλας" είναι μια κινητή μουσική εγκυκλοπαίδεια. Πριν από δέκα χρόνια έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "31 Songs" στο οποίο μιλούσε για τα αγαπημένα του τραγούδια. Εδώ μοιράζεται με τον κόσμο τα δέκα τραγούδια που έχουν περίοπτη θέση στην τεράστια δισκοθήκη του.

Ξεκινάμε: 

1. Οσοι έχουν διαβάσει τις δισκοκριτικές που έχει γράψει στο "New Yorker", θα ήταν μάλλον βέβαιοι ότι στην πρώτη θέση της λίστας του βρίσκεται ο Μπρους Σπρίνγκστιν (άλλωστε το Αφεντικό είχε κάνει ένα πέρασμα και από την κινηματογραφική μεταφορά του "High Fidelity". Το κομμάτι "Thunder Road", από το άλμπουμ "Born to run" του 1975 -σύμφωνα με τους υπολογισμούς του- το έχει ακούσει πάνω από 1,500 φορές. "Την χρονιά που κυκλοφόρησε το έβαζα περίπου 20 φορές την εβδομάδα. Τώρα πια το ακούω μια στις δύο εβδομάδες".  

2. "Από μια λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ δεν θα μπορούσε να λείπει το πανκ. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι ήρωες του πανκ "The Clash"", λέει επιλέγοντας το "(White Man) in Hammersmith Palais"  του 1979.

3. "Αυτό το γκρουπ είναι από τις τελευταίες μου ανακαλύψεις. Τους έμαθα κατά τη διάρκεια ταξιδιών που προωθούσα τα βιβλία μου. Οι Marah θυμίζουν πολύ Σπρίνγκστιν. Διαλέγω το κομμάτι "My Heart is the Bums on the Street" από το άλμπουμ "Kids in Philly" του 2000".

 

4. Συγκρότημα με πολιτικές αιχμές στους στίχους τους οι "Teenage Fanclub" βρίσκονται στην τέταρτη θέση του Χόρνμπι. "Αγαπώ ό,τι κι αν κάνουν: την αισιοδοξία τους και τον κυνισμό τους", λέει διαλέγοντας το κομμάτι τους : "Your Love is the Place Where I Come From" από το άλμπουμ του 1997 "Songs from Northern Britain".

 

5. "H καλύτερη ποπ ηχογράφηση που έχω ακούσει στη  ζωή μου είναι το κομμάτι του Μάρβιν Γκέι "Let's Get It On" από το ομώνυμο άλμπουμ του  1973.

6. Οι δίσκοι του O.V. Wright μου αρέσουν. Αφήστε που το τραγούδι "That's the Way I Feel About Cha" από το δίσκο "The Bottom Line" (1978) είναι σαν να μιλά για έναν παλιό γάμο".

 

7. Η μπάντα της ανεξάρτητης Βρετανικής σκηνής The Bible έχουν για τον Χόρνμπι ένα από τα πιο ρομαντικά τραγούδια: το "Glorybound". Υπάρχει στο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 1989 με τίτλο το όνομά τους. 


8. "Στην αρχή πίστευα ότι το χιπ χοπ είναι ένα φανταστικό μουσικό είδος με πολλή ενέργεια αλλά και ενδιαφέρουσα μουσική. Τα τελευταία χρόνια όμως δεν βρήκα σχεδόν τίποτα να με ενδιαφέρει". Το κομμάτι "Going Back to Cali" του LL Cool J από το "Walking with a Panther" του 1989 είναι σπουδαία εξαίρεση".

 

 

 

 

9. "Τον Πρινς τον αγαπώ γενικά. Αφήστε που νομίζω πως το live του Parade tour είναι η δεύτερη καλύτερη συναυλία που έχω δει στη ζωή μου". Το τραγούδι που ξεχωρίζει είναι το "Sexy Mother Fucker" από το δίσκο "Symbol" (1992). 

 

 

 

 

10. O Στιν Ερλ (αμερικανός συγγραφέας και τραγουδοποιός) είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης. Oλίγον αντεργκράουντ βέβαια. Για τον Νικ Χόρνμπι το έβδομο άλμπουμ του "El Corazon" του 1997 έχει μέσα ένα τραγούδι- διαμάντι. Το"Telephone Road". 

Τόση ώρα κρατούσαμε σημειώσεις

Ευχαριστούμε Νικ

 

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Portraits 2025 / Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Η χορογράφος και στενή συνεργάτιδα της Ελένης Φουρέιρα, αφού έφτιαξε την πιο viral χορογραφία της χρονιάς για το «Αριστούργημα», αποφάσισε να δοκιμαστεί και στη συναυλία της Άννας Βίσση στο Καλλιμάρμαρο. Και ναι, πήγε καλά αυτό.
ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ