Αρχαίες τσίχλες και φρικιαστικές τακτικές

Facebook Twitter
0

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν από τους πρώτους που ανακάλυψαν τη χαρά του να μασάς κάτι χωρίς να σκοπεύεις να το καταπιείς. Η μαστίχα βεβαίως έχει και κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες, βοηθώντας στη χώνεψη ας πούμε, αλλά η βασική της ιδιότητα είναι το συνεχές μάσημα χωρίς σκοπό.

Ίσως το συνεχές μάσημα ως επαναλαμβανόμενη κίνηση να προκαλεί κάποια ευφορία. Υπάρχουν πολύ φανατικοί μασητές τσίχλας που έχουν τη μάρκα τους που δεν αλλάζουν με τίποτα και τρομοκρατούνται όταν τους τελειώνει. Τώρα μασάμε συνθετικό υλικό που λέγεται βουτυλικό καουτσούκ. Πριν ακόμα και τη μαστίχα όμως οι άνθρωποι μασούσαν με μανία σπόρους, φύλλα ή κεριά.

«Τσίχλα» ή «μαστίχα»; Το ερώτημα είναι κάπως σαν το «μανό» ή «όζα». Η αλήθεια είναι ότι η μαστίχα είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, δηλαδή το προϊόν του μαστιχόδεντρου, και τίποτα άλλο. Η τσίχλα είναι το βιομηχανοποιημένο προϊόν που βρίσκουμε σε όλο τον κόσμο. Όμως η λέξη είναι παλιά όσο οι Μάγιας, αν όχι ακόμα παλιότερη.

Η λέξη chicle ίσως προέρχεται από την λέξη tsicte των Μάγιας, οι οποίοι πολύ αγαπούσαν την τσίχλα, η οποία βγαίνει από το δέντρο sapodilla που φυτρώνει στο Μεξικό, στην κεντρική Αμερική και στην Καραϊβική. Τα φρούτα του δέντρου είναι ιδιαίτερα γλυκά και λένε ότι η γεύση του μοιάζει με καραμελωμένο αχλάδι. Η τσίχλα βγαίνει από τον κορμό, ο οποίος χαράζεται και εκκρίνει ένα λευκό χυμό.

Αν αισθάνεστε μία συγγένεια με τους Μάγιας, ετοιμαστείτε για λίγη φρίκη: δεν θα σας πω για το τέλος του κόσμου σύμφωνα με το ημερολόγιό τους (που πρόκειται για τέλος ημερολογίου, και όχι τέλος των ημερών), ούτε για τις αιματοβαμμένες θυσίες παρθένων. Θα σας δείξω αυτό που έμαθα την προηγούμενη εβδομάδα στον αρχαιολογικό χώρο του Tulum, όπου βρίσκεται μία από τις πιο καλοδιατηρημένες πόλεις των Μάγια:

Η παραμόρφωση του κρανίου έδειχνε ανώτερη τάξη και αρχοντιά. Πρόκειται για μία πρακτική που εμφανίστηκε σε όλες τις ηπείρους της γης. Για να πραγματοποιηθεί τα παιδιά περνούσαν τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους με το κεφάλι τους συμπιεσμένο μεταξύ ξύλινων σανίδων.

Και τώρα, αν αισθάνεστε πολιτισμικά ανώτεροι, σας υπενθυμίζω τα εξής:

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT