Αυτήν τη στιγμή είμαι έτοιμος να κάνω το ταξίδι στη Νέα Υόρκη ως ένας από τους εθελοντές που εργάστηκαν για την πρωτοβουλία Up Greek Tourism. Τριακόσιοι περίπου απλοί πολίτες συνέβαλαν ώστε να συγκεντρωθούν 20.000 δολάρια και να αναρτηθεί μια γιγαντοαφίσα στην Times Square. Το μήνυμά της είναι ότι εμείς οι Έλληνες καλούμε τους Αμερικανούς να επισκεφτούν τη χώρα μας. Το λέμε από τη σκοπιά αυτών που θέλουν να φιλοξενήσουν, όχι με το κίνητρο επαγγελματιών του τουρισμού.
Πριν μιλήσω για κάτι σχετικό, θα αναφερθώ στην πρώτη παραμελημένη εφεδρεία: είναι κάποιες κατηγορίες οικονομικών μεταναστών, που μένουν στη χώρα μας. Μάλλον θα σοκαριστούν οι περισσότεροι απ’ όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές. Στον μικρό χώρο που διαθέτω μπορώ να πω κάπως αξιωματικά ότι αρκετοί οικονομικοί μετανάστες της πρώτης φουρνιάς, κυρίως Ευρωπαίοι, είναι χρήσιμοι στην πορεία ενίσχυσης των παραγωγικών αξιών της χώρας. Όσοι από αυτούς δεν φεύγουν λόγω της οικονομικής κρίσης είναι πιο εύκολο ν’ αντέξουν τις συνθήκες σύνθλιψης αμοιβών, γιατί δεν πέρασαν περιόδους απότομης αύξησης εισοδημάτων, όπως ορισμένα στρώματα της χώρας. Έχουν συνηθίσει να εργάζονται σκληρά, γιατί μόνο κακοτράχαλες δουλειές μπορούσαν να βρουν στη χώρα μας.
Έχουν ακόμα κίνητρο να δουλεύουν σε αντίξοες συνθήκες, καθώς όχι μόνο είναι ζήτημα επιβίωσης αλλά επιπλέον παλεύουν ακόμα για την κοινωνική τους ένταξη. Αρκετοί από αυτούς είναι εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, γιατί τους κρατούν εδώ τα παιδιά τους: έχουν εδώ τους φίλους τους και ξέρουν καλύτερα την ελληνική γλώσσα από αυτήν της χώρας καταγωγής των γονιών τους. Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ μεταναστευτική πολιτική. Έστω και αργά, ας μελετήσει αυτήν τη θετική πλευρά της.
Η δεύτερη μεγάλη εφεδρεία, με πολύ μεγαλύτερη δυναμική και ισχυρότερο δυναμικό, είναι η Διασπορά και οι Έλληνες του εξωτερικού. Η Ελλάδα με τις πέντε φούσκες δεν ήταν μόνο εσωστρεφής αλλά «ξέχασε» τη Διασπορά, άφησε τους δεσμούς να ατονήσουν. Δεν χωρούν δικαιολογίες, ότι τάχα μου οι οργανώσεις της Διασποράς κάνουν τούτο ή εκείνο. Απίθανοι πολιτικοί προτιμούσαν να δίνουν τεράστιες επιχορηγήσεις στην ανύπαρκτη και διαπλεκόμενη ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού τους, παρά να προωθήσουν την επένδυση της χώρας στη διατήρηση των δεσμών. Ίσως και ο καθένας μας αμέλησε τους προσωπικούς του δεσμούς με Έλληνες του εξωτερικού, ακόμα και συγγενείς του, γιατί είχε πολλές σειρήνες εντός της χώρας. Το κενό δεν μπορεί να καλυφθεί με πρόχειρες και βιαστικές ενέργειες. Κάποιοι, εντός Ελλάδας, θα σπεύσουν να πουν ότι η Διασπορά μάς ξέχασε και κάποιοι της Διασποράς σιγοψιθυρίζουν ότι δεν θέλουν πολλές σχέσεις με την Ελλάδα, επειδή έχει υψηλό δείκτη διαφθοράς. Και οι δύο αυτές θέσεις είναι υπερβολικές και, σε κάποιο βαθμό, προσχηματικές.
Στη Νέα Υόρκη θα συναντηθώ με συγγενείς με τους οποίους δεν είχα βρεθεί ποτέ. Παρότι δεν έρχονται πια στην Ελλάδα, τόσο η δική τους διάθεση να συναντηθούμε όσο και η δική μου είναι και έντονες και ανυστερόβουλες. Δεν πιστεύω στο «εθνικό DNA», αλλά πιστεύω βαθύτατα στην (πραγματική) ιστορία της χώρας και στην παράδοση.
Όσο και στη δύναμη της Καινούργιας Αρχής.
σχόλια