Επί αιώνες, οι νομάδες Badjao ζούνε σε πλωτά σπίτια στα ύδατα της Νοτιοανατολικής Ασίας, βγαίνοντας στην στεριά μόνο για να κάνουν εμπόριο ή να αναζητήσουν καταφύγιο από την κακοκαιρία. Πρόκειται για παραδοσιακούς αλιείς ελεύθερης κατάδυσης που βουτάνε πολλά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας χωρίς εξοπλισμό για να συλλέξουν θαλασσινά και μαργαριτάρια από τον βυθό. Οι τελευταίες γενιές των Badjao όμως εξαιτίας του αυξανόμενου κόστους και των μειούμενων αλιευμάτων σε συνδυασμό με μυριάδες άλλες απειλές όπως ακραίες καιρικές συνθήκες και πειρατές, έχουν εγκατασταθεί σταθερά σε κοινότητες. Ζούνε σε κατοικίες κοντά στο νερό ή επάνω σε αυτό, στερεωμένα σε δοκάρια επί κοραλλιογενών υφάλων και έχουν ξεκινήσει μια αργή και δύσκολη μετάβαση στην σύγχρονη ζωή.
Για την σειρά του "Suspensa," ο Καταλανός φωτογράφος Guillem Valle ταξίδεψε σε έναν τέτοιο οικισμό στις ακτές του βορειοανατολικού Βόρνεο όπου πολλοί Badjao παραμένουν άπατρεις χωρίς πρόσβαση σε σχολική εκπαίδευση ή κρατικές υπηρεσίες. Η αλιεία καθίσταται μη αειφόρα και πολλά από τα παιδιά των αλιεών Badjao δεν μαθαίνουν τις παραδοσιακές τεχνικές. Ο Valle, που φωτογράφισε τους Badjao στο πλαίσιο ενός project καταγραφής απάτριδων πληθυσμών σε όλο τον κόσμο, απαθανάτισε τους άνδρες της κοινότητας σε υποβρύχια πορτραίτα με τα σώματα τους μετέωρα στον ανοιχτό χωρίς σύνορα ωκεανό που έχει ορίσει τον τρόπο που κερδίζουν το ψωμί τους και ζούνε την ζωή τους. Οι πόζες τους είναι γαλήνιες και χορευτικές αλλά τα περιθώρια των εικόνων στέφονται από μια αίσθηση μελαγχολίας καθώς η θάλασσα που τους περιτριγυρίζει σβήνει στο σκοτάδι. Μοιάζουν μετέωροι σαν εγκλωβισμένοι σε γέλη, μια αντανάκλαση της επισφαλούς κατάστασης τους ως λαού. Στην δήλωση του για την σειρά ο Valle γράφει ότι οι Badjao, "στον δεσμό τους με την θάλασσα" αντικατοπτρίζουν τα "όρια και τις εντάσεις" της ίδιας της έννοιας του έθνους.
σχόλια