Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά

Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά Facebook Twitter
14

O φωτογράφος Ρόμαν Σάκοβιτς, που εργάζεται στο Λονδίνο, απαθανάτισε τις συνέπειες της κατάχρησης των ναρκωτικών ουσιών στους ανθρώπους.

Σε ένα πρότζεκτ του με τίτλο «Half», προσπάθησε να απεικονίσει ψυχρά και αποστασιοποιημένα το πριν και το μετά των χρηστών. Ο ίδιος αποκαλύπτει ότι η δεξιά πλευρά των πορτρέτων δημιουργήθηκε με χρήση ειδικών εφέ και μεϊκάπ, ενώ παραδέχεται ότι οι εικόνες ίσως αναπαράγουν στερεοτυπικά πρότυπα, επηρρεάζουν όμως τους θεατές με τρόπο οριστικό.

1.

Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά Facebook Twitter

2.

Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά Facebook Twitter

3.

Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά Facebook Twitter

4.

Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά Facebook Twitter

5.

Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά Facebook Twitter

6.

Χρήστες ναρκωτικών, πριν και μετά Facebook Twitter

[via]

Φωτογραφία
14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

9 σχόλια
Το ντύσιμο είναι καθαρά θέμα επιλογής κι ίσως και κοινωνικής τάξης..είναι αυτονόητο οτι ένας εξαρτημένος γιός εφοπλιστή/τραγουδιστή/ηθοποιού κλπ θα φροντίσει να κρατήσει το "κυριλέ"προφίλ που απαιτούν οι περιστάσεις...(οι εξαιρέσεις υπάρχουν παντού)...δε νομίζω όμως να συναντάμε αυτούς στην καθημερινότητά μσς...η πλειοψηφία συναντά τα τζάνκια της Ομονοίας,που είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι(στα πλαίσια της αντίρρησης),το dress code είναι σαν κι αυτό στις φώτο κι ακόμα πιο ατημελητο...κι οι φωτογραφίες,θεωρώ οτι αντιπροσωπεύουν την εικόνα που συναντά η πλειοψηφία...όσο για το κράξιμο στον φωτογράφο ως προς την κίνησή του,(αντί να έβγαζε φώτο,καλύτερα να έστελνε λεφτά σε κεντρο απεξάρτησης κλπ),έχω να πω οτι πρώτον,δεν γνωριζουμε αν προσέφερε κάποια χρηματική αρωγή σε κέντρο απεξάρτησης και δεύτερον,αναρωτιέμαι πόσοι απο αυτούς που το παίζουν ανθρωπιστές,παρείχαν την ελάχιστη δυνατή βοήθεια σ'ένα εξαρτημένο άτομο(πχ να καλέσουν ένα ασθενοφόρο,ν'αγοράσουν φαγητό κλπ)...Εγώ προσωπικά αυτό που βλέπω απο το 99% ημών τον μή εξαρτημένων,είναι ο κοινωνικός ρατσισμός απέναντι σ'αυτά τα άτομα...
Κάθε καλλιτέχνης έχειστη διάθεση του περίπου 20-30 δευτερόλεπτα για να μπορέσει να περάσει το μήνυμα που θέλει. Έχει τόσο χρόνο γιατί τόσο διαθέτουμε εμείς μπροστά από κάθε έργο. Συνεπώς το να φορούσε ενα μπουφαν ανορακ με γουνα στην δεξιά πλευρά και ένα χωρίς γούνα αλλά με sheepskin στην αριστερή, δε νομίζω πως θα έκανε κανέναν να καταλάβει "τι θελει να πει ο ποιητής". Εκέι θα έιχαμε σχόλια του τύπου τι νομίζει οτι είναι και καλλιτέχνης, εγώ δεν καταλαβαίνω, σιγά τις φωτογραφίες, έλα στην Ομόνοια να δεις πως ειναι οι ναρκομανείς κτλ. Συνεπώς μην είστε αντιδραστικοί πια για ΟΛΑ τα θέματα. Σκεφτείτε και λίγο έξω απ το πνεύμα της αντιρρησίας και μην ανακυκλώνετε εσείς τα πρότυπα τα οποία καταδικάζετε.
Προσωπικά βρίσκω η ναρκωμανής πλευρά είναι εξαιρετικά καλοντυμένη. Μου αρέσει ιδιαίτερα το παλτό της πρώτης φωτογραφίας και βάζω στοίχημα πως δεν έχω λεφτά να το πάρω. Δεν σοκάρει ούτε εκπλίσει κανένα κοινό ο φωτογράφος αυτός. Ξόδεψε πολλή ενέργεια και πολλά λεφτά για το στάιλινγκ των μαλλιών, το βάψιμο και τα ρούχα. Δεν βλέπω καμία πρωτοτυπία ή σπουδαίο μήνυμα σ´αυτό. Καλύτερα να πρόσφερε τα χρήματα αυτά σε κέντρα απεξάρτισης. Έτσι θα επιρρέαζε κάποια μερίδα κόσμου
Όλοι οι ναρκομανείς πριν τον εθισμό τους ντυνόταν επώνυμα, ήταν γιατροί , καλοντυμένοι δικηγόροι κτλ κτλ , λες και η μάστιγα των ναρκωτικών δεν πιάνει κάποιον που φοράει τζιν.
Τα ενδυματολογικά και επαγγελματικά στερεότυπα που υπονοούνται είναι πραγματικά παλιομοδίτικα και άστοχα.Δηλαδή όποιος φοράει jacket, jeans,φόρμα και όχι κουστούμι ή ταγέρ είναι περιθωριακός και χρήστης???!!
Όχι. Όμως δεν βλέπεις συνήθως χρήστες με κοστούμια, ούτε με επαγγελματική στολή. Τα ρούχα που φοράνε οι χρήστες είναι συνήθως jeans και φούτερ, τι να κάνουμε?
Ακριβώς αυτό! Απλά δεν τους παίρνεις χαμπάρι γιατί λανθασμένα σε έχουν μάθει ότι το καλό ντύσιμο είναι υπεράνω πάσης υποψίας και politically correct. Εσύ ξέρεις πόσοι addicted σε κοκαϊνη και χάπια υπάρχουν με στολή γιάπι και high class ντύσιμο σε μεγάλες εταιρείες, κύκλους μεγαλογιατρών, πάρτυ ακριβοντυμένων celebrity και δικηγόρων??