Ο Matt Elliott δεν εμπιστεύεται κανένα πολιτικό (αλλά ούτε κι αυτοί ακούνε τη μουσική του)

Ο Matt Elliott δεν εμπιστεύεται κανένα πολιτικό (αλλά ούτε κι αυτοί ακούνε τη μουσική του) Facebook Twitter
0

Ο Matt Elliott κυκλοφόρησε φέτος τη νέα του προσωπική δουλειά που έχει τίτλο « The Calm Before» και επιστρέφει στην χώρα μας για μια ακόμη φορά στο πλαίσιο της περιοδείας του για την προώθηση του άλμπουμ. Είχε γίνει ευρύτερα γνωστός το 1996 με το ‘Semtex’, ένα από τα πιο σημαντικά drum&bass άλμπουμ των '90s. Τότε υπέγραφε σαν Third Eye Foundation και η μουσική του ήταν περισσότερο ηλεκτρονική και ατμοσφαιρική. Σαν Matt Elliot, το υλικό του είχε πάντοτε ένα πιο προσωπικό χαρακτήρα, ήταν πιο φολκ, πιο άμεσο.

Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί και με τα δύο ονόματα και κάπως σε προϊδεάζει γι’ αυτό που θα ακούσεις. Είναι σαν ο συμπαθής καλλιτέχνης να παίζει ένα ευχάριστο παιχνίδι μαζί σου ανάλογα με το ύφος του υλικού που θέλει να βγάλει προς τα έξω.

Αντλώ την έμπνευση μου όμως πάντα από την ερωτική απογοήτευση, την αγάπη χωρίς ανταπόκριση, την εμμονή μου με τον θάνατο και το μίσος γι' αυτούς που είναι στην εξουσία. Αυτό δεν έχει αλλάξει με τα χρόνια. Σκέφτομαι αρκετά τελευταία τι σημαίνει η μουσική για μένα.

«Κυκλοφορούσα τις κιθαριστικές δουλειές μου πάντοτε ως Matt Elliott. Μου αρέσει να γράφω μουσική έτσι πάρα ως Third Eye Foundation. Πάντοτε έχω μια κιθάρα κοντά μου. Προσωπικά μου είναι κόπος να ανοίξω ένα λάπτοπ και να αρχίσω να προγραμματίζω beats αν και ξεκινάω δουλειά σε ένα νέο Third Eye Foundation άλμπουμ. Έχω ξεκινήσει να δουλεύω με ένα νέο τρόπο και θέλω να δω αν θα λειτουργήσει», λέει σήμερα.

Ο Matt Elliott γεννήθηκε στο Μπρίστολ και η μουσική τον κέρδισε από πολύ μικρό. Τα παράτησε όλα για να της αφοσιωθεί όταν έγινε 16 χρονών και ξεκίνησε να δουλεύει για ένα διάσημο δισκοπωλείο της πόλης του. Η εμπειρία του εκεί καθόρισε την μουσική του πορεία. Όταν είχε επισκεφτεί την Ελλάδα ως σόλο καλλιτέχνης για πρώτη φορά, το 2008,  για το πρώτο φεστιβάλ που είχε διοργανώνει η Lifo, είχε εξομολογηθεί ότι η μουσική τον είχε μαγέψει από όταν ήταν πολύ μικρό παιδί.

«Ήμουν σε μια ρωσική ορθόδοξη εκκλησία όταν άκουσα για πρώτη φορά τη χορωδία να τραγουδάει. Ήταν κάποιου είδος έμπνευση για να κατανοήσω καλύτερα τη μουσική και τον τρόπο που επηρεάζει άμεσα τα συναισθήματά σου. Παρόλο που ήμουν μόνο 7 χρόνων, προσπαθούσα να καταλάβω πώς αυτή η μουσική σου προκαλεί θλίψη. Ακόμη πιστεύω στη βασική αρχή: ότι η μουσική είναι μια έκφραση, ότι η πραγματική μουσική έρχεται από την καρδιά» είχε πει.

Σήμερα έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που είχε καθηλώσει το κοινό εκείνη την βραδιά. Αγαπάει ακόμη πολύ την Ελλάδα.

«Μου αρέσει το χάος της. Βρίσκω τους ανθρώπους πολύ ανοικτούς και γεναιόδορους και προσωπικά μου αρέσει να παίζω εδώ πολύ. Το κοινό της Ελλάδας σε σέβεται. Έχω να έρθω δυο χρόνια στην Αθήνα οπότε δεν θέλω να πω πολλά μιας και δεν ξέρω αν έχει αλλάξει», αναφέρει.

«Προσωπικά, έχω αλλάξει αρκετά σαν άνθρωπος αλλά κάποια πράγματα παραμένουν τα ίδια. Σίγουρα όλοι αλλάζουμε με τον καιρό. Έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλο τον κόσμο και έχω ζήσει πολλά από μεγάλες χαρές και μεγάλες δυστυχίες. Έχω πληγωθεί αλλά έχω πληγώσει επίσης. Σκέφτομαι πολύ περισσότερο καθώς μεγαλώνω. Αντλώ την έμπνευση μου όμως πάντα από την ερωτική απογοήτευση, την αγάπη χωρίς ανταπόκριση, την εμμονή μου με τον θάνατο και το μίσος γι' αυτούς που είναι στην εξουσία. Αυτό δεν έχει αλλάξει με τα χρόνια. Σκέφτομαι αρκετά τελευταία τι σημαίνει η μουσική για μένα. Η μητέρα μου είναι αρκετά θρησκευόμενη. Εγώ είμαι αγνωστικιστής και πάντοτε αναρωτιόμουν αν είχα ένα θρησκευτικό γονίδιο μέσα μου και μετά ξαφνικά μου πέρασε από το μυαλό ότι όντως είχα αλλά η θρησκεία μου είναι η μουσική. Η μουσική έχει μεγάλη σχέση με τα μαθηματικά και τον μυστικισμό. Είναι ένα υπέροχο δώρο. Μας κάνει να χαμογελάμε ή να δακρύζουμε, να χορεύουμε ή να καταρρέουμε. Μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσου δυσκολίες, μας θεραπεύει συναισθηματικά και ακόμη και σωματικά. Μπορεί να είναι μια μορφή θεραπείας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα όπλο ή σαν ένα όργανο βασανιστηρίων. Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί ως ένα φυτοφάρμακο που δεν ρυπαίνει. Ακόμη ανακαλύπτουμε τις εκπληκτικές δυνάμεις και χρήσεις του ήχου και της μουσικής. Η μουσική μας συνδέει με την θέση μας στο σύμπαν, μας δείχνει ξεκάθαρα ότι οπουδήποτε κι αν έχεις γεννηθεί ή οποιαδήποτε εποχή ή κουλτούρα, οι ανθρώπινες εμπειρίες είναι οι ίδιες, όλοι αισθανόμαστε πόνο και την ανάγκη να χορέψουμε, να ερωτευθούμε ή να νιώσουμε μίσος».

Ο Matt Elliott δεν εμπιστεύεται κανένα πολιτικό (αλλά ούτε κι αυτοί ακούνε τη μουσική του) Facebook Twitter
Η μουσική έχει μεγάλη σχέση με τα μαθηματικά και τον μυστικισμό. Είναι ένα υπέροχο δώρο. Μας κάνει να χαμογελάμε ή να δακρύζουμε, να χορεύουμε ή να καταρρέουμε...

Για όσους έχουν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά και να συζητήσουν λίγο μαζί του ανακαλύπτουν έναν άνθρωπο που προβληματίζεται έντονα για όσα συμβαίνουν γύρω του. Έχει αρκετά καυστικό πολιτικό λόγο και άποψη ενώ πολλές φορές του αρέσει να μιλάει για θεωρίες συνωμοσίας. Ωραίος τύπος όμως σε γενικές γραμμές. Και δεν είναι τυχαίο όπως μαθαίνω ότι ο τίτλος του νέου του αναφέρεται στην ηρεμία πριν από την καταιγίδα.

«Νομίζω ότι ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς, ο κόσμος βρίσκεται σε πόλωση και ίσως νομίζω μας περιμένει μια καταιγίδα μπροστά. Παρακολουθώ τις εκλογές στην Αμερική με μεγάλο ενδιαφέρον και ανησυχία. Πιστεύω ότι έχουν μια καθαρή επιλογή ανάμεσα στον Παράδεισο που είναι ο Sanders, την κόλαση που αντιπροσωπεύει ο Trump και τα συνηθισμένα όπως η Clinton και οποιοσδήποτε άλλος Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος, όλοι είναι λίγο πολύ οι ίδιοι). Και η προσφυγική κρίση και η άνοδος του Daesh είναι το αποτέλεσμα των παράνομων επιθέσεων στο Ιράκ. Δεν είναι συνωμοσία. Η άνοδος του Daesh υπήρξε επειδή οι πιστοί του Baathist αποκλείστηκαν από τους Δυτικούς που υποστήριξαν τον Ιρακινό στρατό μετά την πτώση του Saddam έτσι είχες ένα μάτσο εκπαιδευμένους τύπους χωρίς δικαιώματα με πρόσβαση σε όπλα και σε μια κατεστραμμένη χώρα. Η Δύση επίσης τοποθέτησε τον Saddam και πιο πρόσφατα πριν μόνο 4 χρόνια δίναμε όπλα σε αυτούς που αποκαλούμε τώρα ISIS σε μια προσπάθεια να ρίξουμε τον Assad. Δεν υποστηρίζω με αυτόν τον τρόπο ούτε τον Assad, ούτε τον Saddam και σίγουρα όχι το Daesh αλλά είναι το αποτέλεσμα δυτικών χειρισμών δεκαετιών στην Μέση Ανατολή σε μια προσπάθεια να κλέψουν και να ελέγξουν το πετρέλαιο αυτών των χωρών. Έχουμε ένα καθήκον να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες. Πρέπει να το κάνουμε. Αυτοί οι κακόμοιροι άνθρωποι έχουν μπλεχτεί σε μια τραγική κατάσταση που έχει προκληθεί από τις Δυτικές επιχειρήσεις και που τις υποστηρίζουν οι δυτικοί πολιτικοί και ο στρατός. Αν στη Δύση ήθελαν πραγματικά να σταματήσουν το Daesh θα σταματούσαν την Τουρκία από το να είναι διαμεσολαβητής στα πετρέλαια που το ISIS κλέβει και πουλάει και θα μπορούσαν να σφίξουν τα λουριά στην Σαουδική Αραβία. Δυστυχώς για τους Σύριους, τους Ιρακινούς και όλα τα θύματα και τα μελλοντικά θύματα του Daesh, οι ηγέτες μας προτιμούν το χάος. Τους αρέσει να έχουν έναν εχθρό για να παραδώσουμε τις ελευθερίες μας και τα δικαιώματα μας και για να μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι τους χρειαζόμαστε. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν τους φόρους μας για την στρατιωτική βιομηχανία και για την εσωτερική ασφάλεια και για να παρακολουθούν τους πολίτες αντί να χτίζουν νοσοκομεία και σχολεία. Βέβαια αυτή είναι μια απλή εξήγηση για τα όσα συμβαίνουν αλλά η απλούστευση είναι κάτι που ενθαρρύνεται αυτές τις μέρες. Στην Αγγλία αρκετός κόσμος δεν μπορεί να διαφοροποιήσει τους πρόσφυγες από τους μετανάστες. Δεν πιστεύω στα σύνορα. Αν υπάρχουν μετανάστες είναι επειδή οι δυτικές δυνάμεις λεηλατούν τα ορυκτά των πλουσίων χωρών για αιώνες. Η Αφρική θα έπρεπε να είναι η πιο πλούσια ήπειρος στον πλανήτη για παράδειγμα αλλά έχει λεηλατηθεί και οι ντόπιοι δεν έχουν μείνει με τίποτα άλλο παρά με διεφθαρμένους διδάκτορες που τις περισσότερες φορές τους, τους έχουμε επιβάλλει εμείς».

Τον ρωτάω ποια είναι η άποψη του για τις Αμερικάνικες εκλογές και τι είναι αυτό που τον ανησυχεί περισσότερο.

«Απορώ γιατί κανείς δεν φαίνεται να αντιδράει στην πολιτική αναταραχή. Πιστεύω ότι ο κόσμος αντιδράει. Νομίζω ότι όλο και περισσότερος κόσμος αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι το 99.9% των πολιτικών δεν δουλεύει προς όφελος των ανθρώπων που εξηγεί την αναπάντεχη άνοδο ατόμων όπως οι Bernie Sanders και Jeremy Corbyn (στην Μ. Βρετανία). Θα δείξει. Ίσως γίνουμε μάρτυρες μιας αναίμακτης επανάστασης. Ιστορικά όταν το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών γίνει αρκετά μεγάλο, τότε θα γίνει επανάσταση, ίσως θα δούμε κάποιου είδους επανάσταση σύντομα».

Μπορεί η τέχνη να αλλάξει τον κόσμο;

Δεν νομίζω ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει τίποτα αλλά ίσως μπορεί να εκφράσει όσα πιστεύουν και σκέφτονται οι άνθρωποι.

Info:

Ο Matt Elliot θα εμφανιστεί στο Death Disco [Ωγύγου 16 και Λεπενιώτου, Ψυρρή] με είσοδο 15 ευρώ 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

elton john

Μουσική / Το ντοκιμαντέρ που αποκάλυπτε τον πραγματικό Έλτον Τζον

Ένα νέο ντοκιμαντέρ στο Disney+ ακολουθεί τον διάσημο μουσικό στην πρόσφατη περιοδεία του και κάνει μια αναδρομή στην 55χρονη καριέρα του. Πριν από τρεις δεκαετίες όμως, μια άλλη ταινία τον έδειχνε σε όλο το αφιλτράριστο μεγαλείο του.
THE LIFO TEAM
Κοντσέρτο του Αρανχουέθ: Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από αυτό το κοντσέρτο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το Κοντσέρτο του Αρανχουέθ;

Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη δημιουργία του το «Κοντσέρτο του Αρανχουέθ» του Χοακίν Ροντρίγκο παραμένει η μουσική στην οποία όλοι με κάποιο τρόπο παραδινόμαστε. Η Ματούλα Κουστένη αποκρυπτογραφεί τη μελαγχολία, τη σπαρακτική μελωδία, τη δύναμη της κιθάρας και τη μοναδική του ενέργεια.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

The Review / Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιούλης aka Cartoon Dandy συζητούν για την πορεία και τα τελευταία βήματα στη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία μιας από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της τελευταίας 15ετίας και για το πόσο relevant είναι σήμερα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ