ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin!

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter
5

Σάββατο πρωί στη Βιβλιοθήκη απέναντι από το σταθμό του ΟΣΕ, το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του παιδιού διοργανώνει ανταλλακτικό μπαζάρ και "κοινωνική κουζίνα", λέει η πρόσκληση, όμως το "θα παρευρεθώ οπωσδήποτε" κρύβεται στη συνέχεια της κατσαρόλας και της ψησταριάς, τις οποίες για σήμερα το μεσημέρι θα χειριστεί η dream team της ελληνικής γαστρονομίας, όπως λέμε Νίκος Καραθάνος και το Michelin αστέρι του, Περικλής Κοσκινάς του Milos, Αλέξανδρος Καρδάσης από το Αθήρι, Μάνος Ζουρνατζής του Cuccina Povera και το δίδυμο Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος του Base Grill.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter

Την παραμελημένη, παραπονεμένη και πάλαι ποτέ ευκλεή γειτονιά την είχα ακουστά μόνο από τα gay ψωνιστήρια και-ντροπή μου-διόλου για το πανέμορφο κτίριο της Βιβλιοθήκης με τον μαγικό, εσωστρεφή κήπο. Κι είναι ν'απορείς πως μια ταπεινή, συνοικιακή διοργάνωση κατάφερε να μαζέψει τα μαγειρέματα τόσων γκράντε αστεριών-που δεν έχουν χρόνο να βράσουν ούτε αβγό για πάρτη τους-πίσω από την καθόλου-βολή του υπαίθριου, πρόχειρα στημένου πάγκου, αυτοί που είναι μαθημένοι να δημιουργούν με εκατό βοηθούς και εξηνταεφτά μαστόρους.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter

Από το γαστρονομικό κύκλωμα παρευρέθησαν ένας μαϊντανός (εγώ), τρεις έγκριτες δημοσιογράφοι (Νανά Δαρειώτη, Ιωάννα Σταμούλου, Κική Τριανταφύλλη), μία μπλόγκερ και η θεότητα της ελληνικής λαογραφικής γαστρονομίας, συγγραφεύς Εύη Βουτσινά, που δεν πάει Ποτέ και Πουθενά. Και ένας καλλιτέχνης, ο Γιάννης Ζουγανέλης με τη συμβία του Ισιδώρα Σιδέρη. Κι αυτό το λέω για καλό. Όπου μαζεύονται πολλοί από το συνάφι, το θέμα μυρίζει επαγγελματικό γκλίτερ, κριτικές σε ιδιάζουσα ιδιόλεκτο και πεθαμένη ψυχή.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter

Χοές από τεμπούρα λαχανικών, σουβλάκι και σολομό στη σχάρα, όταν ψήνουν οι «μεγάλοι» τα πιο απλά πράγματα, η τσίκνα μυρίζει αλλιώς, το γκουρμέ τους ακολουθεί ακόμη κι όταν στη σχάρα μπαίνει ένα απλό χοιρινό καλαμάκι, θα'πρεπε να μυρίζει πανηγύρι, καντίνα ή παζάρι, αλλά κάτι «αλλιώς» μυρίζει. Το πειραγμένο που έχουν στο γαστρονομικό αίμα τους, η φαντασία τους δεν προσγειώνεται ποτέ απόλυτα ακόμη κι αν είναι να ταϊσουν τέλεια, αθώα παιδάκια από τα Πατήσια και ανίδεες μαμάδες της πλατείας Αττικής.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter

Πίσω από τον πάγκο οι σεφ, αλληλοπειράζονται, πέφτει γέλιο και ενδοσυναφικό χιούμορ, ειρωνεύεται ο ένας τις εμμονές και την αχίλλειο πτέρνα του άλλου μόνο και μόνο για ν'αγαπηθούν περισσότερο και να επικοινωνήσουν πιο από καρδιάς, δέκα πόντοι ο πάγκος, από την άλλη πλευρά άλλος πλανήτης, ο κόσμος που μπουκώνεται, σπρώχνει για «λίγο ακόμη», νοστιμεύεται και υπερθεματίζει, καταναλώνοντας ως πιράνχας μέχρι και τα αποκοψίδια του μαϊντανού.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter

Δεν ξέρω αν το κοινό της-πιο-διπλανής-πόρτας αντελήφθη το βαθύτερο νόημα του μπέργκερ σολομού με πράσινο pesto, της τεμπούρας καρότου και τί πάει να πει «σούσι ντολμαδάκι». Και δεν νομίζω ότι οι καθημερινοί άνθρωποι έπαθαν κανένα ιδιαίτερο δέος που ο Michelinάτος Καραθάνος τους τύλιξε αυτοπροσώπως το ντολμαδάκι με τα χεράκια του, κάτι που ενδεχομένως δεν κάνει ούτε στην πανάκριβη κουζίνα του.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter

Τους έβλεπα να καταπίνουν τόσο αυθόρμητα και λαίμαργα και σκεφτόμουν πόσο λίγους αφορά, τελικά, αυτό το γκουρμέ πανηγύρι στο οποίο, εμείς οι ελάχιστοι έχουμε αφιερώσει τη ζωή και την επιβίωσή μας. Όμως, μπορεί η χαριτωμένη μαυρούλα με το πονηρό πεντάχρονο μουτράκι της, κάποτε να θυμηθεί πως μια Κυριακή μεσημέρι έφαγε ένα σουβλάκι διαφορετικό από κείνο που πουλάει το σουβλατζίδικο της γειτονιάς της. Μεγάλη πια, η Μαιρούλα από την Αχαρνών να θυμηθεί πως τα ντολμαδάκια μπορεί να'ναι κι αλλιώς από κείνα της μαμάς της.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter

Η dream team, τελικά πέρα από το φαγητό της, μαγείρεψε ένα νέο ενδεχόμενο για μερικούς ουρανίσκους. Μια άλλη γευστική ελευθερία.

Κοινωνική κουζίνα, με αστέρια Michelin! Facebook Twitter
Γεύση
5

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Dr. George Soleas εξηγεί πώς έγινε ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς έγινα ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

O Dr. George Soleas, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του LCBO, του μεγαλύτερου εισαγωγέα κρασιών και οινοπνευματωδών ποτών στον κόσμο, αφηγείται στην Υρώ Κολιακουδάκη (Dip WSET) και τον Παναγιώτη Ορφανίδη την κινηματογραφική ζωή του.
THE LIFO TEAM
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
Proveleggios

Γεύση / Ο Αλέξανδρος Καρακάτσανης έχασε πολλά σε μια νύχτα, αλλά επιστρέφει δυναμικά στο Proveleggios

Ο νεαρός και ταλαντούχος σεφ που είδε το πρώτο του μαγαζί στην Αθήνα να καίγεται ολοσχερώς δεν το έβαλε κάτω στιγμή. Πρόσφατα ανέλαβε να αλλάξει την κουζίνα του δημοφιλούς εστιατορίου και θέλει να αφηγηθεί τις αναμνήσεις όλης της ομάδας που τον υποδέχτηκε μέσα από τα πιάτα του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Το κρασί με απλά λόγια / Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Τι είναι το Aszu, το Szamorodni, το Furmint και το Harslevelu; O Robert Kindl, γενικός διευθυντής του θρυλικού Oremus, εξηγεί στην Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET τον Παναγιώτη Ορφανίδη γιατί το Tokaj είναι μια από τις σημαντικότερες οινοπαραγωγικές περιοχές της Ευρώπης.
THE LIFO TEAM
Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Ιστορία μιας πόλης / Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Φιξ, Μετς, Κλωναρίδη. Τρία τοπωνύμια, τρεις περιοχές της Αθήνας που σχετίζονται με τη ζυθοποιία. Επιχειρήσεις που έμαθαν στην αθηναϊκή κοινωνία να πίνει μπίρα, να την απολαμβάνει κατ’ οίκον ή σε πάρκα. H Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Βασίλη Νάστο για τη ζυθοποιία Κλωναρίδη και την εξέλιξη της περιοχής των Πατησίων.
THE LIFO TEAM
Alchemist

Γεύση / Στο Alchemist, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου, η δυσφορία είναι στο μενού

Σε ένα εστιατόριο της Κοπεγχάγης σερβίρονται ωμές μέδουσες και παγωτό από αίμα γουρουνιού ενώ στην οροφή προβάλλονται βίντεο σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για «γαστρονομική όπερα» ή για μια ηδονιστική υπερβολή;
THE LIFO TEAM
Kennedy

Γεύση / Kennedy: Για γαλλικά κρασιά, ψωμί με βούτυρο και ακροάσεις δίσκων

Στο νέο wine bar του κέντρου -που έχει πάρει το όνομα του από το biannual περιοδικό του Chris Kontos- θα βρίσκουμε κρασιά που δεν παίζουν αλλού στην Αθήνα ενώ η μουσική και ο ήχος θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Γεύση / Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Ο σταρ σεφ που όλοι θεωρούν «δικό τους άνθρωπο», σε μια συνέντευξη για την κατάσταση της εστίασης στην Αθήνα και την επιλογή του να αποχωρήσει από τρία από τα μαγαζιά που έστησε στο κέντρο της πόλης.
M. HULOT

σχόλια

2 σχόλια
Καταλαβαίνετε κυρία Ψυχούλη ότι είναι τελείως άκομψο το άρθρο-ρεπορτάζ σας, για να το πω κομψά.Μια πολύ ωραία πρωτοβουλία σε μια γειτονιά που μαστίζεται από την φτώχεια παρουσιάζεται ως ματσαμπούκωμα ασχέτων μανάδων και πυράνχας παιδιών.Ίσως σκεφτείτε ότι διαβάζω ό,τι θέλω. Είναι πιθανόν. Αλλά κι εσείς βλέπετε ό,τι θέλετε. Και κυρίως δεν βλέπετε το προφανές. Μια λέξη που δεν αναφέρεται ούτε μια φορά στο άρθρο. Και είναι αυτή που πονάει και αυτή που οδήγησε τους μεγάλους σεφ να κάνουν ό,τι έκαναν. ΠΕΙΝΑ (και με συγχωρείτε για τα κεφαλαία)Ας μην ντρεπόμαστε να το γράψουμε. Πείνα. Όχι παντεσπάνι. Όχι μικρές Μαιρούλες που ονειρεύονται ντολμαδάκια σούσι. Αλλά ό,τι γεμίζει την κοιλιά τους.
Μπορεί κι εγώ να διαβάζω ό,τι θέλω αλλά πιστεύω πως καταλαβαίνουμε τι έγινε, χωρίς να χρειάζεται να δούμε γραμμένη τη λέξη 'πείνα' ή -ακόμα χειρότερα για μένα- τη σιχαμένη λέξη 'φιλανθρωπία'.
Δε σ άρεσε που δεν υπήρχε γκρίνια, μιζέρια και αρνητικότητα στη προβολή του ε?Εσύ κατάλαβες οτι δεν έγινε για "την πείνα" μόνο? Αν ήταν έτσι θα βάζαν ενα τσουκάλι μακαρόνια και οκ.. αλλα μήπως θέλουμε και λίγη ποιότητα στη ζωή μας πια? Θα άλλαζε κατι αν παρουσιαζόταν με τις δακρύβρεχτες λέξεις που γουστάρεις (μάστιγα.. πείνα) ?Χορτάσαμε απο λόγια σα κι αυτα.. δε μου λένε τίποτα. Πράξεις και δράσεις θέλουμε.(ναι ρε burbur.. ετσι.. σιχαμένη λέξη.. τι φιλάνθρωπος ρε πούστη μου? που οι περισσότεροι "φιλάνθρωποι" είναι εγωιστές και εαυτούληδες)
"Όπου μαζεύονται πολλοί από το συνάφι, το θέμα μυρίζει επαγγελματικό γκλίτερ, κριτικές σε ιδιάζουσα ιδιόλεκτο και πεθαμένη ψυχή". ΣΩΣΤΗ. Ειδικά το "πεθαμένη ψυχή". Χορτάσαμε πια (θα έγραφα "ξεράσαμε", αλλά σέβομαι τον κόπο των ανθρώπων που τρέχουν τις εκδηλώσεις στην πράξη).Για λόγους που δεν θα αναλύσω εδώ, ΑΥΤΕΣ είναι οι εκδηλώσεις (ελληνιστί, events) "του μέλλοντος" (βλ. του παρόντος για αυτούς που διαθέτουν τη λεγόμενη "κοινωνιολογική φαντασία" (sociological imagination).Αυτό με τον αυτοσαρκασμό, να το κάνεις πιο συχνά.