Μία από τις πιο δημοφιλείς τάσεις από καταβολής σόσιαλ μίντια είναι το μοίρασμα φωτογραφιών με φαγητά. Το χάσταγκ #foodporn, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, προσεγγίζει τις 90 εκατομμύρια αναφορές στο instagram και αυτό το νούμερο είναι απολύτως ενδεικτικό της σύγχρονης μανίας να απαθανατίζουμε και να επιδεικνύουμε αυτό που τρώμε. Και όπως σε όλες τις κατηγορίες αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ανάγκη καλλωπισμού και ωραιοποίησης των φωτογραφιών μας, έχει οδηγήσει σε παράλληλη έκρηξη του food styling, η οποία, σε συνδυασμό με το -επίσης εξαιρετικά δημοφιλές- food blogging, γεμίζει τα μάτια μας με εικόνες που προκαλούν όλες τις αισθήσεις μας.
Η creative director και φωτογράφος Σοφία Γκααφάρ στηρίζεται σε αυτό τον παγκόσμιο κώδικα επικοινωνίας, στο καθημερινό και εντελώς οικείο τελετουργικό που ουσιαστικά αποτελεί το φαγητό και παρουσιάζει την πρώτη της ατομική έκθεση «Great Minds Eat Alike» με μια σειρά από φωτογραφίες και εγκαταστάσεις με επίκεντρο το φαγητό στο Μουσείο Ελληνικής Γαστρονομίας. Γνώριμα υλικά συνδυάζονται με αναπάντεχα αντικείμενα (όπως είναι οι βόλοι, τα ξυραφάκια ή μία σαπουνοθήκη) και το food styling. Νέες μορφές σύνθεσης, σχημάτων, επιφανειών, ποικιλίες διάφορων μέσων εντάσσονται στο σύνολο μίας προσωπικής και όχι τυποποιημένης συνταγής. Λίγο πριν τα εγκαίνια, ρωτήσαμε τη φωτογράφο τι σκεφτόταν πριν καταλήξει σε αυτή τη θεματική.
Βομβαρδιζόμαστε με άπειρα διαφορετικά κόνσεπτ με επίκεντρο το φαγητό. Και όλα αυτά άνθισαν για να χαρίζουν μία ευχάριστη νότα στην απαιτητική και ανταγωνιστική καθημερινότητα μας. Για να ξεχνιόμαστε. Με αυτό τον τρόπο αποκτήσαμε γνώσεις ειδικών κάνοντας την δουλειά των σεφ ακόμα πιο δύσκολη.
— Γιατί μας αρέσει να φωτογραφίζουμε το φαγητό μας; Ποια ανάγκη εξυπηρετούμε μοιράζοντας εικόνες στα social media με αυτό που μαγειρεύουμε/τρώμε;
Γιατί τρώμε πρώτα με τα μάτια μας. Αισθάνομαι ότι το φαγητό φαίνεται ακόμα πιο όμορφο τραβηγμένο μέσα από ένα φακό κινητού ή φωτογραφικής μηχανής. Τα φίλτρα μετά λειτουργούν ως αλατοπίπερο. Νομίζω ότι δεν εξυπηρετούμε κάποια ανάγκη αλλά μάλλον μας εξυπηρετεί. Τον καθένα για τους δικούς του λόγους.
— Οι σπουδές σου περιλαμβάνουν φωτογραφία μόδας και διαφήμισης. Γιατί επέλεξες να σχολιάσεις αυτή ειδικά την τάση του #foodporn μέσα από την πρώτη σου προσωπική έκθεση;
Ως παρατηρητής και μετά ως φωτογράφος, όφειλα να παρουσιάσω αυτό το "trend" που ονομάζεται φαγητό με έναν καινούριο τρόπο και να ξεφύγω από τους κλασικούς τρόπους παρουσίασης και food styling. Κάποια μηνύματα διατυπώθηκαν και στήθηκαν καθαρά στις εικόνες μου, όπως αν θα έστηνα μια διαφημιστική καμπάνια ή ένα mood board για ένα editorial μόδας.
— Πού αποδίδεις τη γαστρονομική έκρηξη που έχει συντελεστεί (και στην Ελλάδα) τα τελευταία χρόνια, με όλες αυτές τις τηλεοπτικές εκπομπές μαγειρικής, το food styling & blogging και την άποψη που (θέλει να) έχει ο καθένας για το φαγητό;
Βομβαρδιζόμαστε με άπειρα διαφορετικά κόνσεπτ με επίκεντρο το φαγητό. Και όλα αυτά άνθισαν για να χαρίζουν μία ευχάριστη νότα στην απαιτητική και ανταγωνιστική καθημερινότητα μας. Για να ξεχνιόμαστε. Με αυτό τον τρόπο αποκτήσαμε γνώσεις ειδικών κάνοντας την δουλειά των σεφ ακόμα πιο δύσκολη.
— Περίγραψέ μου την πορεία δημιουργίας ενός χαρακτηριστικού εκθέματος αυτής της δουλειάς, από τη σύλληψη της ιδέας, μέχρι την επιλογή των υλικών και έπειτα το καδράρισμα και το post-production.
Θα αναφερθώ στη γνωστή σε όλους Λόλα, την παρκετέζα που μου έδωσε και το ερέθισμα για να ξεκινήσει αυτό το πρότζεκτ. Την αντίκρισα εν ώρα δράσης πάνω σε ένα παρκέ να το αστράφτει. Είχε τόσο έντονο κόκκινο χρώμα που δεν μπορούσα να βγάλω το βλέμμα μου από πάνω της. Όσο περνούσε η ώρα, στα μάτια μου άρχισε να παίρνει άλλη μορφή από την κλασική και ο κιμάς δεν άργησε να πάρει την θέση του κόκκινου πανιού. Αντικατέστησα το αντικείμενο με ένα υλικό φαγητού. Οι ιδέες που ακολούθησαν είχαν το ίδιο μοτίβο: Καθαρά background και έντονα χρώματα, κάνοντας κάθε σύνθεση να ξεχωρίζει και να στέκεται από μακριά.
— O πατέρας σου κατάγεται από το Σουδάν και σπούδασες στο Λονδίνο. Πώς συνέβαλαν οι πολυπολιτισμικές καταβολές σου στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής σου άποψης; Μπορείς να φέρεις στο μυαλό σου μια χαρακτηριστική εικόνα (οπτική, οσφρητική, ακουστική) από την παιδική σου ηλικία;
Η πολυπολιτισμικότητα μού δημιούργησε μία σφαιρική αντίληψη και πολύπλευρη έμπνευση και ματιά. Συνέβαλε στο να είμαι ανοιχτή με όλους τους ανθρώπους και να σέβομαι όλους τους πολιτισμούς. Αυτό που μ' ενδιαφέρει είναι να είμαι πρώτα άνθρωπος και έπειτα καλλιτέχνης.
Τις Κυριακές παραγγέλλαμε (όχι μέσω mobile app) στο σπίτι πάντα πίτσα.
— Συμμετείχες στην επιλογή και τον σχεδιασμό του μενού που θα παρουσιαστεί στα εγκαίνια της έκθεσης; Αν ναι, πώς επέλεξες τα πιάτα που θα πλαισιώσουν την έκθεση;
Σε συνεργασία με τον σεφ του μουσείου επιλέξαμε ένα σετ μενού έξι πιάτων ως συνέχεια της έκθεσης. Φροντίσαμε να έχουμε ένα ισορροπημένο διατροφικά μενού, όπως θα περίμενε κανείς αν πήγαινε σε ένα οποιοδήποτε εστιατόριο, καλύπτοντας και τον πιο απαιτητικό πελάτη. Η διαφορά όμως είναι ότι εδώ δεν έχουμε πιάτα από μία κλασική συνταγή, αλλά τη συνταγή "Great Minds Eat Alike".
Info:
Σοφία Γκααφάρ - GREAT MINDS EAT ALIKE
Έναρξη έκθεσης: Πέμπτη 12 Μαΐου
Μουσείο Ελληνικής Γαστρονομίας (Αγίου Δημητρίου 1, Ψυρρή, 210 3211311)
Η είσοδος είναι δωρεάν.
Η έκθεση συνοδεύεται από ειδικά διαμορφωμένο μενού στο εστιατόριο του μουσείου.
