Από τι είναι φτιαγμένο ένα καλό burger;

Από τι είναι φτιαγμένο ένα καλό burger; Facebook Twitter
22

Πέρσι τέτοια εποχή ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο Burger Joint της Γλυφάδας. Πέραν του καταλόγου και της ποιότητας του φαγητού, για τα οποία θα μιλήσουμε πιο κάτω, με είχε εντυπωσιάσει η απλότητα του συγκεκριμένου joint. Ενάντια στις άλλες υπερπαραγωγές μαγαζιών που σερβίρουν αυτό το υπερδιάσημο φαγητό, το οποίο τα τελευταία χρόνια άρχισε να διαδίδεται ευρέως και στην Αθήνα, ο Γιώργος Παπακώστας έστησε ένα απλό μαγαζί, καθόλου απειλητικό – τόσο απλό μάλιστα που δεν το βάζει το μάτι σου. Εξαιρετική ιδέα, αν με ρωτάς. Tα burgers είναι σαν να αναζητούν αυτή την απλότητα. Αντίθετα με τη μανία των σεφ που θέλουν να τα κάνουν φαγητό για εστιατόρια με αστέρια Michelin, το ταπεινό αμερικανικό σάντουιτς με μπιφτέκι εξακολουθεί να είναι το ευκολάκι όλων όσοι πεινούν ανά τον κόσμο, αλλά φυσικά και ένα από τα βασικά comfort foods, σε όποια λίστα κι αν κοιτάξεις. Ο Γιώργος, λοιπόν, κατάφερε αυτό: σε απλό περιβάλλον σχεδίασε έναν κατάλογο με μερικά από τα ωραιότερα burgers που μπορείς να δοκιμάσεις στην Αθήνα. Από το πιο απλό τσίζμπεργκερ μέχρι και το πιο σύνθετο burger που υπάρχει στον κατάλογο του Burger Joint, θα διαπιστώσεις την αγάπη και τη γνώση της ομάδας του Burger Joint πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Ακόμα και ο τρόπος σερβιρίσματος σε εκείνα τα ψάθινα καλάθια μου άρεσε. Τον βρήκα εξαιρετικό!

Από τι είναι φτιαγμένο ένα καλό burger; Facebook Twitter

Σήμερα ανοίγει το δεύτερο Joint στο Νέο Ψυχικό. Μια πιο upscale προσπάθεια που ταιριάζει περισσότερο στο σημείο στο οποίο θα στεγάζεται το δεύτερο μαγαζί. Συνάντησα τον Γιώργο την περασμένη Κυριακή, λίγο πριν φύγει για Νέα Υόρκη, όπου εργάζεται ως F&B manager στο σπουδαίο Mercer. To νεο Joint έχει ωραία, στιβαρά, ξύλινα πατώματα, έναν μεγάλο μαυροπίνακα με το μενού, ωραία φώτα κι ένα μπαρ από λουστραρισμένο μπετόν, που το βρήκα πολύ όμορφο. Στο Ψυχικό ο χαρακτήρας του μαγαζιού αποκτά μια ελαφρώς πιο upscale πατίνα – τίποτα το εξεζητημένο πάντως. Αντιθέτως, ένα μαγαζί ευχάριστο, χωρίς παραφωνίες, φιλόξενο και καθόλου επιθετικό στον κόσμο.

Πρώτα τον ρώτησα πώς γίνεται ένας άνθρωπος που έχει τόση εμπειρία με σημαντικά εστιατόρια κι έχει έρθει σε επαφή με μερικούς από τους σπουδαιότερους σεφ στον κόσμο να επιλέγει να ανοίξει κάτι τόσο «απλό», όπως ένα μαγαζί που σερβίρει burgers. Η απάντησή του, εξαιρετικά προσγειωμένη. Πιστεύει πως δεν υπάρχει και τόσο πολύς χώρος για upscale εστιατόρια σε μια χώρα που μαστίζεται από την κρίση, όπως η Ελλάδα. Γι’ αυτό και επέλεξε το συγκεκριμένο project. Το οποίο, βέβαια, θεωρεί πως έχει αρκετή δουλειά και το συγκεκριμένο (πολύ καλό) αποτέλεσμα βγαίνει επειδή αυτός και η ομάδα του δεν κοιτούν με περιφρόνηση τον προϊόν που παράγουν. Αντιθέτως, έχουν μελετήσει πάρα πολύ τον κατάλογο, τις συνταγές, τις μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες που θα τους διαφοροποιήσουν από τους υπόλοιπους ανταγωνιστές. Τα μαγαζιά του τα σχεδιάζει ο ίδιος. Επιμελείται και το παραμικρό. Το διαπίστωσα και ιδίοις όμμασιν, όταν τον είδα να φροντίζει κάποιες λεπτομέρειες στο λογότυπο του μαγαζιού, που γράφτηκε με στένσιλ από τον ίδιο.

Από τι είναι φτιαγμένο ένα καλό burger; Facebook Twitter

Από τι είναι φτιαγμένο ένα καλό burger; Facebook Twitter

Είπαμε κι άλλα, αλλά το βασικότερο που του ζήτησα να μου πει ήταν το εξής: από τι είναι κατασκευασμένο το τέλειο burger; Ο Γιώργος πιστεύει πως τα πράγματα είναι απλά. Χρειάζεσαι ένα καλό, κάπως ουδέτερο μαλακό ψωμάκι. Δεν συμφωνεί με τις πιο περίπλοκες προτάσεις για ψωμάκια, γιατί πιστεύει πως κλέβουν την παράσταση από τα άλλα συστατικά ενός καλού burger. Και θεωρεί αστεία τη χρήση ψωμιού ciabatta. O ίδιος έχει πατεντάρει μια συνταγή για ψωμάκια σε έναν φούρνο, την οποία θεωρεί ιδανική. Το κυρίως υλικό θα πρέπει να είναι το μπιφτέκι. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο η ποιότητα του κρέατος που μπαίνει σε ένα μπιφτέκι για burger αλλά και ο τρόπος που κόβεται ο κιμάς. Συμφωνεί με τον συνδυασμό διαφορετικών cuts από το ζώο. Πιστεύει πως η ιδανική συνταγή βγαίνει μετά από αρκετές δοκιμές. Ο ίδιος εισάγει τα κρέατα που χρησιμοποιεί από την Αμερική. Γιατί το κάνει αυτό; Γνωρίζει καλύτερα την εκεί αγορά και εμπιστεύεται τους προμηθευτές του. Η συνταγή του για τον κιμά των burgers είναι μυστική, μόνο ένα άτομο από το προσωπικό του τη γνωρίζει, το οποίο την ετοιμάζει behind closed doors, πριν την παραδώσει στην κουζίνα του Burger Joint. O κιμάς δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ αλεσμένος, ούτε πολύ εντατικά πλασμένος. Όλα αυτά έχουν επίδραση στην υφή του burger, αφού στο τέλος αυτό που θες είναι ένα αφράτο μπιφτέκι, ομογενώς ψημένο. Από κει και πέρα, όλα τα άλλα είναι συνοδευτικά στο μπέργκερ. Στο Burger Joint δεν σε ρωτάνε πώς το θες ψημένο, διότι θεωρούν πως ο ιδανικός τρόπος να απολαύσεις ένα burger είναι να το φας medium-well ψημένο. Και θα σας πρότεινα να τους εμπιστευτείτε. Μια καλή φέτα τυρί, μια φέτα ντομάτα, λίγο τραγανό μαρούλι, ίσως λίγο κρεμμύδι. Αλλά και άπειρες ακόμα επιλογές και παραλλαγές.

Από τι είναι φτιαγμένο ένα καλό burger; Facebook Twitter

Τι αγαπά ο ίδιος από τον κατάλογό του; Για τρία burgers μου μίλησε με ενθουσιασμό. Το Hangover Burger, με Cheddar, μπέικον, τομάτα, μαρούλι, κρεμμύδι, τηγανητό αυγό και Spicy mayo. Το Unami, με κατσικίσιο τυρί, μανιτάρια, καραμελωμένα κρεμμύδια και Truffle mayo και τη νέα του δημιουργία, το Duke, με τυρί Φοντίνα, τυρί brie, διπλό μπέικον, onion ring και Truffle mayo. Μιλάει το ίδιο ενθουσιωδώς και για την πίτσα με σπανάκι και σαλάμι αλλά και για το burger σολομό, που σίγουρα περνάει για πιο healthy επιλογή, αν μπορείς να αντισταθείς στα υπόλοιπα.

Και τι θα γίνει όταν η μόδα για pizza και burgers τελειώσει για τους Αθηναίους, που αλλάζουν τις γαστρονομικές μόδες όπως τα πουκάμισα τα τελευταία χρόνια; Ο Γιώργος δεν έχει αγωνία γι’ αυτό. Ευελπιστεί πως τα Burger Joint θα γίνουν ένα κλασικό σημείο της πόλης και ανεξάρτητα από μόδες κ.λπ. ο κόσμος θα τα ξέρει για τα πολύ καλά burgers τους. Συμφωνώ, αυτός είναι ο τρόπος να γίνονται τα πράγματα. Του εύχομαι κάθε επιτυχία!

The Burger Joint

Σολωμού 4-6, Νέο Ψυχικό, Εμπορικό Κέντρο «Στοά»

Φοίβης 17, πλατεία Νυμφών, Γλυφάδα

 www.burgerjoint.gr

 

22

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Γεύση / Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βραβευμένα εστιατόρια, που αποτελούν το όνειρο πολλών foodies, καυχιούνται για τις βιώσιμες πρακτικές τους, την ίδια στιγμή που κάποιες «λεπτομέρειες» για τη λειτουργία τους τείνουν να αποσιωπούνται από τη βιομηχανία της εστίασης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Instant noodles: Tο πιο viral φαγητό στον κόσμο τώρα

Γεύση / Instant noodles: Tο πιο viral φαγητό στον κόσμο τώρα

Η συναρπαστική ιστορία του πιο εύκολου φαγητού ξεκινά από την αρχαία Κίνα και τη δυναστεία Τσινγκ. Σύμφωνα με έναν τριάστερο σεφ, υπάρχει τρόπος να κάνουμε τα συσκευασμένα noodles γκουρμέ. Δοκιμάσαμε όσα βρήκαμε στην Αθήνα και προτείνουμε τα καλύτερα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Ο Dr. George Soleas εξηγεί πώς έγινε ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς έγινα ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

O Dr. George Soleas, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του LCBO, του μεγαλύτερου εισαγωγέα κρασιών και οινοπνευματωδών ποτών στον κόσμο, αφηγείται στην Υρώ Κολιακουδάκη (Dip WSET) και τον Παναγιώτη Ορφανίδη την κινηματογραφική ζωή του.
THE LIFO TEAM
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
Proveleggios

Γεύση / Ο Αλέξανδρος Καρακάτσανης έχασε πολλά σε μια νύχτα, αλλά επιστρέφει δυναμικά στο Proveleggios

Ο νεαρός και ταλαντούχος σεφ που είδε το πρώτο του μαγαζί στην Αθήνα να καίγεται ολοσχερώς δεν το έβαλε κάτω στιγμή. Πρόσφατα ανέλαβε να αλλάξει την κουζίνα του δημοφιλούς εστιατορίου και θέλει να αφηγηθεί τις αναμνήσεις όλης της ομάδας που τον υποδέχτηκε μέσα από τα πιάτα του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Το κρασί με απλά λόγια / Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Τι είναι το Aszu, το Szamorodni, το Furmint και το Harslevelu; O Robert Kindl, γενικός διευθυντής του θρυλικού Oremus, εξηγεί στην Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET τον Παναγιώτη Ορφανίδη γιατί το Tokaj είναι μια από τις σημαντικότερες οινοπαραγωγικές περιοχές της Ευρώπης.
THE LIFO TEAM
Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Ιστορία μιας πόλης / Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Φιξ, Μετς, Κλωναρίδη. Τρία τοπωνύμια, τρεις περιοχές της Αθήνας που σχετίζονται με τη ζυθοποιία. Επιχειρήσεις που έμαθαν στην αθηναϊκή κοινωνία να πίνει μπίρα, να την απολαμβάνει κατ’ οίκον ή σε πάρκα. H Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Βασίλη Νάστο για τη ζυθοποιία Κλωναρίδη και την εξέλιξη της περιοχής των Πατησίων.
THE LIFO TEAM
Alchemist

Γεύση / Στο Alchemist, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου, η δυσφορία είναι στο μενού

Σε ένα εστιατόριο της Κοπεγχάγης σερβίρονται ωμές μέδουσες και παγωτό από αίμα γουρουνιού ενώ στην οροφή προβάλλονται βίντεο σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για «γαστρονομική όπερα» ή για μια ηδονιστική υπερβολή;
THE LIFO TEAM
Kennedy

Γεύση / Kennedy: Για γαλλικά κρασιά, ψωμί με βούτυρο και ακροάσεις δίσκων

Στο νέο wine bar του κέντρου -που έχει πάρει το όνομα του από το biannual περιοδικό του Chris Kontos- θα βρίσκουμε κρασιά που δεν παίζουν αλλού στην Αθήνα ενώ η μουσική και ο ήχος θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Γεύση / Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Ο σταρ σεφ που όλοι θεωρούν «δικό τους άνθρωπο», σε μια συνέντευξη για την κατάσταση της εστίασης στην Αθήνα και την επιλογή του να αποχωρήσει από τρία από τα μαγαζιά που έστησε στο κέντρο της πόλης.
M. HULOT

σχόλια

11 σχόλια
Οφείλω να επαινέσω δημοσίως τον επαγγελματισμό του The burger joint Psychico ( https://www.facebook.com/theburgerjointpsychiko ) και των εργαζόμενων σε αυτό. Σήμερα το βράδυ, 22/12/2013 κατά τις 20.00 καθίσαμε στον πρώτο πάγκο μπροστά στην κεντρική είσοδο και παραγγείλαμε δύο πιάτα και αναψυκτικά. Από λάθος η ευγενέστατη κοπέλα που πήρε την παραγγελία σημείωσε διαφορετικό το ένα πιάτο. Ο νεαρός κύριος που μας έφερε τα πιάτα, (δεν ξέρω αν ήταν σερβιτόρος ή άλλο στέλεχος του καταστήματος γιατί δεν φορούσε το κλασσικό μαύρο-κόκκινο καρώ πουκάμισο) μας άκουσε να λέμε ότι δεν έμοιαζε το πιάτο με αυτό που παραγγείλαμε. Αντί να κάνει ότι δεν άκουσε, αμέσως γύρισε και μας είπε ποιο πιάτο έφερε και το πήρε να το αλλάξει πριν καν το ζητήσουμε. Δυστυχώς, όπως είναι φυσικό, το νέο πιάτο έκανε 10-12 λεπτά να ετοιμαστεί, οπότε δεν φάγαμε ακριβώς ταυτόχρονα. Την ώρα της πληρωμής του λογαριασμού, μια άλλη ευγενής σερβιτόρα μας ενημέρωσε ότι δε θα χρεώσουν το πιάτο που καθυστέρησε να έρθει. Δηλαδή, αφού ήμασταν δύο, θα πληρώναμε το μισό λογαριασμό !!! Αν και επιμέναμε να πληρώσουμε για να μην επιβαρυνθεί κάποιος από το προσωπικό τη διαφορά, η ευγενέστατη κοπέλα δεν δεχόταν. Επωνύμως θέλω να συγχαρώ τον επαγγελματισμό τόσο των εργαζομένων όσο και του καταστήματος, ειδικά αυτές τις εποχές. Δεν άξιζαν μόνο το tip, που το θεωρήσαμε χαρά μας εκτός από υποχρέωσή μας, αλλά και ότι θα πάμε πολλές πολλές φορές ακόμα. Μπράβο. !
Θα γράψω μόνο ένα σχόλιο καθώς δεν θεωρώ την Lifo forum και απλά δεν θέλω να καταλήξουμε στα 150 σχόλια και μια κουβέντα για το τι είναι στραβό στον κόσμο που ζούμε. Αυτή την περίοδο είμαι φοβερά πιεσμένος απο χρόνο καθώς επέλεξα να δουλέψω ώστε να βγώ απο τα προβλήματα που η κρίση δημιούργησε και παράλληλα να "προσφέρω" κάτι παραπάνω απο ένα burger απλά επειδή είναι μόδα ή ένα σουβλάκι επειδή είναι φτηνή και προσιτή μόδα. Για να κλείσω λοιπόν αυτήν την τεράστια παρένθεση να πώ πως προσπάθησα να χαμογελάσω λίγο αλλά ήμουν jet lagged επι 3 εβδομάδες που φτιάχναμε το μαγαζί...lol. Για να απαντήσω λοιπόν στα σχόλια περί βάναυσης μεταχείρισεις των ζώων να πώ πως επειδή ζώ στην Αμερική επισκέπτικα αρκετά κτηνοτροφία ώστε να επιλέξω τι κρέας θα κάνουμε εισαγωγή στην Ελλάδα και συνειδητοποίησα πως στα εκτροφεία που υπήρχε ποιο "οικογενειακό" κλίμα, με τις αγελάδες να βόσκουν ελεύθερες σε μη περιφραγμένες εκτάσεις το κρέας τους ήταν πολύ πιο νόστιμο απο αυτές που ζούσαν στις ίδιες συνθήκες αλλά τρέφονταν με τροφές. Θέλω επίσης να ενημερώσω το κοινό πως επειδή ζούμε στην Ευρώπη η εισαγωγή ζώων απο την Αμερική τα οποία έχουν ορμόνες και αντιβιοτικά απαγορεύετε. Να σας αφήσω με κάτι πολύ αστείο που κατα τύχη είδα προχθές. "Every day, thousands of innocent plants are killed by vegetarians... Help stop the violence! Eat bacon" ahahhahaha
Με όλο τον σεβασμό για το επιχειρηματικό εγχείρημα σου, η εισαγωγή κρέατος απο την Αμερική επιτρέπεται εφόσον αυτό δεν έχει παραχθεί με ορμόνες που δεν χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη (estradiol, progesterone, testosterone, melengesterol acetate, trenbolone acetate και zeranol) και δεν φορολογείται... Αν επισκεπτοσουν και μερικά Ελληνικά κτηνοτροφία ίσος να γευόσουν καλύτερα κρέατα. Πάρε ως παράδειγμα τα πιο (πλέον) επιτυχημένα burger εστιατόρια στη Μεγάλη Βρετανία.
Aυτό ακριβώς έκανα, πήρα ως παράδειγμα τα καλύτερα burger εστιατόρια και διάλεξα το πιο νόστιμο hormone free και grass fed μοσχάρι που βρήκα. Καμιά φορά το καλύτερο θέλει πιο πολύ ψάξιμο γιατί δεν είναι στην πόρτα σου. Μακάρι το Ελληνικό κρέας να ήταν καλύτερο για το burger μας αλλά δυστηχώς πρέπει να κάνουμε εισαγωγή (που κοστίζει x2) για να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε. Τουλάχιστον χρησιμοποιούμε Ελληνικό χοιρινό για τα Pork burgers μας ;)
Εξάλλου δεν είναι καθόλου παράλογο να χρησιμοποιείς πρώτες ύλες από την χώρα καταγωγής του πιάτου. Μάλλον σωστό θα το έλεγα. Πι. Ες. Μοιάζεις στον Μπαντέρας. Τον Αντόνιο.
ΚΑΙ κρέας ΚΑΙ τηγαντικό αυγό ΚΑΙ μπεϊκον ΚΑΙ μαγιονέζα ΚΑΙ τυρί. Heart attack. (έχω προσπεράσει αρκετές φορές το μαγαζί που όντως φαίνεται μια χαρά νορμάλ και ανθρώπινο. Θα το δοκιμάσω. Μου αρέσει που φτιάχνει τα δικά του ψωμάκια. Είναι σημαντικό το ψωμάκι στο μπεργκερ).
Ένα καλό patty (μπιφτέκι) θα ήταν πολύ καλύτερο αν ήταν φτιαγμένο απο ντόπιο αλεσμένο κρέας. Πιστεύω οτι υπάρχουν παραγωγοί κρέατος που μπορούμε να εμπιστευτούμε πετυχαίνοντας μια σωστή συνεργασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προμήθεια τοπικών πρώτων υλών που εφαρμόζουν (μην έχοντας εναλλακτικες ή λόγω εμπιστοσύνης) μικρές ταβέρνες σε επαρχία και νησία.
Ψυχικό και Γλυφάδα, χμμμ μάλλον τσιμπημένο θα είναι το μπέργκερ, αλλά θα πάω γιατί θέλω να δοκιμάσω το truffle mayo. H πίτσα με σπανάκι είναι πραγματικά κάτι που θαπρεπε να υπάρχει παντού, αλησμόνητο Corner Θεσσαλονίκης που τη λάνσαρε σε αυτή εδώ τη χώρα πριν 20 χρόνια...Κατα τ' άλλα είναι και ωραίος ο νέος, λίγο αγέλαστος όμως...
Όντως, όντως, πολύ «upscale» προσπάθεια. Ωστόσο να τα λέμε κι αυτά, δεν πειράζει: ένα καλό (ή τέλειο) μπέργκερ είναι φτιαγμένο από ένα ή περισσότερα ζώα, τα οποία βασανίστηκαν από τη στιγμή της γέννησής τους μέχρι και αυτήν της σφαγής τους. Τα άρπαξαν από την κοιλιά της μητέρας τους (συνήθως σκίζοντας την κοιλιά της χωρίς αναισθησία), μεγάλωσαν σε ένα κελί στο οποίο -μετά από 6-7 μήνες εντατικής πάχυνσης- δεν μπόρεσαν ούτε καν να περιστραφούν, δεν δοκίμασαν ποτέ το γάλα της μητέρας τους, αλλά συνήθισαν στα αντιβιοτικά, πιθανόν να τους έκοψαν νωρίς νωρίς τους όρχεις (χωρίς αναισθησία), μεταφέρθηκαν τρομαγμένα μέσα σε πνιγηρά φορτηγά και τέλος ευτυχώς εκτελέστηκαν με γρήγορο τρόπο που τα απελευθέρωσε από το βασανιστήριο. Δεν ένιωσαν λιγότερο ή περισσότερο έντονα την απώλεια της μητέρας τους από ότι θα έκανε ένα μωρό ανθρώπου. Δεν ένιωσαν λιγότερη απόγνωση και τρόμο στο καινούριο τους κλουβί από αυτήν που θα βίωνε ένα νεογέννητο κουτάβι..Όλα αυτά έγιναν, οκ. Το βασικό όμως είναι ένα: θα παραμείνει στη μόδα το burger;;; Ή μήπως -ο μη γένοιτο- οι αθηναίοι/ες θα το ξεχάσουν σε 2-3 χρόνια για κάτι πιο μοδάτο, πχ φτερούγες κοτόπουλου ή ελάφι;
"συνήθως σκίζοντας την κοιλιά χωρίς αναισθησία"Δεν πιστεύω πως κτηνοτρόφος που έχει κάνει επένδυση σε αγελάδα που θα του παράξει μοσχάρια να την κακομεταχειριστεί με τέτοιο τρόπο. Αυτός ο άνθρωπος περιμένει η αγελάδα σε όλο τον κύκλο της ζωής του να γεννήσει αρκετά μοσχάρια ώστε τουλάχιστον να αποσβέσει την επένδυση. Αν το έκανε αυτό που λες, το ζώο θα πέθαινε πολύ σύντομα. Δε σχολιάζω το αν είναι βάρβαρο ή όχι διότι θέλω να μείνω μόνο σε ότι είναι αντικειμενικό για όλους.
Αν δεν βαριέσαι, μπορείς να το δεις με τα μάτια σου σε ένα από τα άπειρα ντοκιμαντέρ για την εντατική βιομηχανία κρέατος (πχ. στο Unser täglich Brot). Φυσικά και τους συμφέρει σε κάποιες περιπτώσεις αυτή η μεταχείριση καθώς και άλλες πολύ χειρότερες. Άλλωστε μια καισαρική είναι, δύσκολα να πεθάνει η αγελάδα απλά από τον πόνο. Αλλά και να πεθάνει μια στο τόσο, σε μακροκλίμακα συμφέρει και πάλι. Βέβαια να πω ότι υπάρχουν χώρες με νομοθεσία που απαγορεύει την μη χρήση αναισθησίας (πχ Σουηδία).
Θίγεις ένα πολύ μεγάλο θέμα αλλά κάτω από ένα άρθρο για ένα μαγαζί! Άσχετα με το αν συμφωνώ ή όχι με το μήνυμα που θες να περάσεις, είναι κάπως άδικο και άκομψο για το μαγαζί αυτό που κάνεις γιατί δεν είναι αυτό που ευθύνεται γι' αυτή τη κατάσταση, όπως και κανένα άλλο τέτοιο μαγαζί. Επίσης, η ενημέρωση γύρω από αυτά που λες, είναι ωφέλιμη αν ακολουθείται κι από καμιά πρόταση. Και μη μου απαντήσεις "αποχή από το κρέας", περιμένω μια πρόταση που θα μπορεί να ακολουθηθεί από περισσότερο κόσμο ώστε να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα. Όλα αυτά βέβαια, κάτω από ένα άρθρο σχετικό με το θέμα...
Δεν νομίζω ότι αποτελεί δυσφήμιση για το μαγαζί το γεγονός ότι το προϊόν που πουλάει προέρχεται από μοσχάρια εντατικής ζωοπαραγωγής. Δεν είπα ότι είναι βρώμικα ή σάπια! Επίσης ο μόνος λόγος που υπάρχει αυτή η παραγωγή είναι ότι υπάρχει τέτοια ζήτηση. Και ο μόνος λόγος που υπάρχει τέτοια ζήτηση είναι γιατί έχουμε αποσυνδέσει τελείως στο μυαλό μας το προϊόν από το υποκείμενο, και μάλιστα δεν έχουμε και καμία όρεξη να σκεφτούμε χωρίς αυτήν την αφαίρεση. Δες για παράδειγμα την κατηγορία που βρίσκεται το άρθρο: ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ. Ε, νομίζω έχει κάποιος/α το δικαίωμα να πει ότι δεν είναι μόνο καλοπέραση αυτό το πράγμα. Έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου να διαφωνούμε με την μαζική παραγωγή κρέατος και να την εκφράζουμε όπου προωθείται η μαζική κατανάλωσή του.Η λύση είναι να μάθουμε αρχικά όσες λεπτομέρειες μπορούμε για το τι τρώμε, και έπειτα -φυσικά- το μποϋκοτάζ της βιομηχανίας κρέατος. Πώς αλλιώς;Αυτοί/ες που νοιάζονται για την μεταχείριση των ζώων αλλά θέλουν να συνεχίσουν να τρώνε κρέας, ας διεκδικήσουν αυστηρότερους ελέγχους της διαδικασίας παραγωγής, ας τρώνε μόνο από μέρη που ξέρουν ή ας τρώνε λιγότερο κρέας. Προφανώς ο καθένας θα το διαχειριστεί όπως καταλαβαίνει.
:-) πω, ναι συγγνώμη για το βαρετό μου σχόλιο σε ένα τόσο ενδιαφέρον άρθρο! Μάλλον εκεί που διάβαζες ότι το μυστικό είναι τα διαφορετικά cuts και η -ούτε πολλή ούτε λίγη- άλεση του κιμά περίμενες σχόλια ανάλογου ενδιαφέροντος! πάσο.Όμως το ότι διαχωρίζω το αμερικάνικο μοσχάρι του μπέργκερ με το ολλανδικό του σουβλακιού, ήθελα να ήξερα πώς σου ήρθε!
Επισκέφθηκα πρόσφατα για πρώτη φορά το burger joint της Γλυφάδας. Πολύ καλό burger, τέλειες πατάτες, καλές τιμές, και ο χώρος όντως απλός και απέριττος. Το μόνο που με απογοήτευσε λίγο ήταν το μέγεθος του burger. Άνετα χτύπαγα δεύτερο, όπως και έγινε! Πολύ καλή επίσης η σπιτική λεμονάδα! Το συνιστώ ανεπιφύλαχτα πάντως.