Αγαπημένη μπάντα οι Ramones! Το τραγούδι Somebody put something in my drink ηχούσε στα εφηβικά μας αυτιά σαν τη κωμική συμβουλή της άσχετης μάνας: Πρόσεξε μη σου ρίξουν χασίσι στην πορτοκαλάδα...Κι ήταν τόσο ωραίο κάφρικο κομμάτι! Σε παρακινούσε σε έναν χορό - κλωτσοπατινάδα, όπως και τα περισσότερα, σύντομα σε διάρκεια, pop - punk τραγούδια των Ramones: The KKK took my baby away, I wanna be sedated, Psycho Therapy, όλα αυτά που έρχονταν σε πλήρη ρήξη με το πιο...σκουληκιάρικο κλίμα των μεταλλάδων Black Sabbath, τους οποίους ακούγαμε φανατικά την ίδια ακριβώς περίοδο.
Αν και punk rockers οι Ramones, δεν είχαν τα μαλλιά όρθια σαν εξαπτέρυγα και σαν ήλιους του ΠΑΣΟΚ. Στυλιστικά έμοιαζαν με τη μετεξέλιξη των Stooges του Iggy Pop με τα ελαστικά τζιν παντελόνια, τα μακρυά μαλλιά και τα πέτσινα μαύρα μπουφάν τους. Σχηματίστηκαν άλλωστε το 1974, ένα χρόνο πριν τους Sex Pistols στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, ενώ ο πρώτος ντραμίστας τους, ο Tommy Ramone είχε εμπλακεί ως τεχνικός βοηθός και στην ηχογράφηση του θρυλικού άλμπουμ Band of Gypsys του Jimi Hendrix το ΄70.
Τους Ramones τους είδα στον κινηματογράφο και πολύ τους χάρηκα πριν μερικά χρόνια που προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας το Rock'n'Roll High School του Allan Arkush. Μία σπάνια cult ταινία του 1979, κάτι μεταξύ Zabriskie Point και Grease, όπου η σκηνή με τους φασίστες καθηγητές και τους γονείς να παραδίδουν στην πυρά τα βινύλια των Ramones, του Bob Dylan και των Rolling Stones ως διαφθορείς των παιδιών τους, προξενώντας κανονική σχολική εξέγερση, θα μπορούσε να συγκριθεί με την άλλη μαθητική εξέγερση του πινκφλοϋντικού The Wall της ίδιας χρονιάς. Φυσικά ο Allan Arkush δεν έγινε ποτέ Alan Parker, όπως και οι Ramones δεν έγιναν ποτέ Pink Floyd, δεν κατάφεραν δηλαδή να κερδίσουν την αποδοχή της διεθνούς διανόησης και μέσα στα χρόνια έμειναν στη σκιά του ροκίζοντος νεανικού τσαμπουκά! Όλο αυτό, όσο και αν ο μουσικός Τύπος των 70s προσπάθησε να τους λανσάρει ως την αμερικανική απάντηση στους Βρετανούς Sex Pistols και όσο και αν κυκλοφόρησαν ορισμένους πραγματικά εξαιρετικούς δίσκους.
Όπως τα τρία πρώτα άλμπουμ τους, το ομότιτλο του 1976, το Leave Home στις αρχές του 1977 και το Rocket to Russia στα τέλη εκείνης της χρονιάς. Προσωπικά, λάτρεψα και το μεταγενέστερο Acid Eaters του 1994, στο οποίο διασκεύασαν ψυχεδελικά hits των 60s (Jefferson Airplane, Love, The Who, The Amboy Dukes, The Seeds, Creedence Clearwater Revibal κ.α.) και φυσικά περίοπτη θέση στη δισκοθήκη μου κατέχει ακόμη το διπλό κίτρινο βινύλιο με τίτλο Ramones Mania, η πρώτη συλλογή που βγήκε με τραγούδια τους στα 1988.
Συνδετικός αρμός στα τρία πρώτα άλμπουμ τους υπήρξε ο ντράμερ Tommy Ramone, ο οποίος, όταν αντικαταστάθηκε στον τέταρτο δίσκο από τον Marky Ramone, όχι μόνο δεν τα έσπασε με το συγκρότημα, αλλά ανέλαβε το ρόλο του συμπαραγωγού τους μαζί με τον Ed Stasium.
Γιος Ούγγρων, εβραϊκής καταγωγής, ο Tommy Ramone - κατά κόσμον Erdelyi Tamas - γεννήθηκε στη Βουδαπέστη το 1952 και λίγα χρόνια μετά μετανάστευσε με την οικογένεια του στη Νέα Υόρκη για να γνωρίσει στο σχολείο τον κιθαρίστα John Cummings (μετέπειτα Johnny Ramone) και να φτιάξουν τους Tangerine Puppets, μία garage μπάντα, όπως όλες οι garage μπάντες που ξεφύτρωναν σα μανιτάρια στα μέσα των 60s.
Όταν φτιάχτηκαν οι Ramones ο ίδιος επρόκειτο να γίνει ο μάνατζερ τους, αλλά τελικά κάθισε στα ντραμς, όταν ο Joey Ramone, ο αρχικός ντράμερ, προτίμησε να πάρει το ρόλο του τραγουδιστή.
Ο Tommy Ramone έπαιξε ντραμς και μετείχε στην παραγωγή των τριών πρώτων δίσκων των Ramones, υπήρξε παραγωγός στον τέταρτο δίσκο τους, μετά αποχώρησε και επανήλθε ως παραγωγός του όγδοου άλμπουμ τους στα 1984.
Κατά ένα τρόπο, ο Tommy ήταν ο πιο νορμάλ και ο πιο cool τύπος της μπάντας, απόλυτα οργανωτικός και δημιουργός επίσης των οριακών τραγουδιών τους, I wanna be your boyfriend και Blitzkrieg Bop.
Υπήρξε ακόμη ο μοναδικός επιζών από το συγκρότημα (ο Dee Dee Ramone πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης το 2002 και οι Joye Ramone - Johnny Ramone από καρκίνο το 2001 και το 2004 αντίστοιχα).
Να που χθες, Παρασκευή 11 Ιουλίου του 2014, άφησε την τελευταία του πνοή στην οικία του στη Νέα Υόρκη και ο Tommy Ramone. Αιτία θανάτου: Καρκίνος των χοληφόρων αγγίων. Ετών: 62
Ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του rock'n'roll κλείνει, από τους Ramones δεν υπάρχει κανείς εν ζωή σαράντα χρόνια μετά τη δημιουργία τους και καλό θα είναι να μη βγει κανένα νέο γκρουπ με το όνομα τους, εκμεταλλευόμενο την ιστορία τους.
σχόλια