Ο δηκτικός σαρκασμός της Clo'e Floirat

Ο δηκτικός σαρκασμός της Clo'e Floirat Facebook Twitter
0
Ο δηκτικός σαρκασμός της Clo'e Floirat Facebook Twitter
Watch Me

Ο πολιτιστικός οργανισμός Atopos CVC εγκαινίασε τον προηγούμενο μήνα έναν διάλογο με τη σύγχρονη γενιά καλλιτεχνών του tumblr και των social media, γύρω από την απεικόνιση του γυμνού ανθρώπινου σώματος. Πρώτος καλεσμένος ήταν ο ταλαντούχος Ελληνο-ουκρανός David Marinos. Ο 16χρονος καλλιτέχνης εντυπωσίασε με τη δουλειά που παρουσίασε, η οποία θα εκτίθεται ως τις 26 Νοεμβρίου, ενώ ο διάλογος συνεχίζεται με την επόμενη καλεσμένη, την Clo'e Floirat.

Πλέον πιστεύω ότι κάποιος είναι πολύ πιο παραγωγικός όταν βρίσκεται σε άβολες καταστάσεις σε σχέση με την ευκολία του να ξέρει τι θα προκύψει μετά. Αν δεν υπάρχει πρόσκληση, δεν υπάρχει ανάγκη να δημιουργήσεις.

 

Η Γαλλίδα Clo'e που θα "καταλάβει" το κτίριο του οργανισμού στο Μεταξουργείο στις 3 Δεκεμβρίου, είναι κριτικός τέχνης και καλλιτέχνις. Συνδυάζει τη συγγραφή με τη ζωγραφική και την κριτική διάθεση, καταλήγοντας σε αυτό που η ίδια ονομάζει "drawing Crit' writing", και σχολιάζει με το δικό της ιδιόμορφο τρόπο γεγονότα από τον χώρο της σύγχρονης τέχνης και της επικαιρότητας. Έχοντας συνεργαστεί και παλιότερα με την Atopos, ανυπομονεί να βρεθεί στην Αθήνα, όπως μας είπε σε μια σύντομη συνομιλία που είχαμε μαζί της.

Ο δηκτικός σαρκασμός της Clo'e Floirat Facebook Twitter
512 Hours

Ζεις στο Παρίσι, όπου δουλεύεις, μεταξύ άλλων, για την Colette, πιθανότατα το πιο χιπ κατάστημα μόδας της πόλης. Με άλλα λόγια η καθημερινότητά σου είναι μεταξύ ανθρώπων που ορίζουν τις τάσεις της μόδας. Πώς καταφέρνεις να τις αποδομείς μέσα από τη δική σου τέχνη;

Έχω διδαχθεί στις σχολές τέχνης και ντιζάιν ότι κάθε πρόταση από κάθε πελάτη μπορεί να οδηγήσει σε ένα δυνητικά ενδιαφέρον πρότζεκτ. Εναπόκειται σε σένα να το φέρεις εις πέρας. Δεν λέω ότι αυτή η γενίκευση ισχύει  για το καθετί, αλλά μου αρέσει να σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο. Φιλοδοξία μου σε ό, τι κάνω είναι να ανοίγω διαλόγους. Το να σχεδιάζω για την Colette μπορεί να φαίνεται τελείως άσχετο με το να γράφω για έντυπα τέχνης, αλλά δεν είναι έτσι αν αναλογιστούμε ότι ένα όραμα μπορεί να εκφράζεται μέσα από τη ζωγραφική, το γράψιμο, το τραγούδι, την υποκριτική, σε συνεργασίες διαφορετικών καλλιτεχνικών εκφάνσεων. Αυτό ισχύει και στη μόδα αλλά και σε όλη τη διανόηση.

Ένα από τα διακριτά χαρακτηριστικά της δουλειάς σου είναι ο σαρκασμός. Σαρκάζεις και αυτοσαρκάζεσαι γενικότερα στη ζωή σου;

Ω ναι! Γεννήθηκα μέσα στον σαρκασμό. Ο σαρκασμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βλάψει και να προσβάλει κάποιον ή με πιο δημιουργικές προθέσεις. Πιστεύω ότι ένας κριτικός πρέπει να είναι περισσότερο δημιουργικός παρά καταστροφικός, γιατί η κριτική οφείλει να είναι το μέσο παρά ο σκοπός ο ίδιος. Η ειρωνεία, το χιούμορ, η ασέβεια και εν τέλει ο σαρκασμός σε βοηθούν να πάρεις αποστάσεις και σου επιτρέπουν να σκεφτείς έξω από κουτάκια - αυτό για μένα είναι το κλειδί. Είναι το στοιχείο που μου αρέσει ιδιαίτερα στη χρήση του σχεδίου ως εργαλείου κριτικής. Μια ζωγραφιά μένει ανοιχτή σε ερμηνείες και προκαλεί δημιουργική σκέψη. Ο θεατής και ο αναγνώστης έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν ενεργά κινητοποιώντας τη δική τους θεώρηση. Το σχέδιο σε αυτή την περίπτωση δεν είναι ο σκοπός αλλά ο μεσάζων που καλλιεργεί το "πνεύμα κριτικής" του κοινού.

Ο δηκτικός σαρκασμός της Clo'e Floirat Facebook Twitter
Paul McCarthy Treeplug
Ο δηκτικός σαρκασμός της Clo'e Floirat Facebook Twitter

Περιγράφεις αυτό που κάνεις ως "drawing Crit' writing". Πώς καταφέρνεις να κάνεις τέχνη, να ασκείς κριτική στην τέχνη και συγχρόνως να διηγείσαι ιστορίες για την τέχνη;

Όντως ασχολούμαι με όλα αυτά, τα οποία όμως άπτονται του ίδιου πράγματος, περιστρέφονται όλα γύρω από το ευρύ πεδίο της τέχνης. Οπότε δεν έχω αισθανθεί ποτέ σχιζοφρενικά διαπλέκοντάς τα. Το αντίθετο για την ακρίβεια, το να είμαι κριτικός τέχνης, καλλιτέχνης και καλλιτεχνική διευθύντρια που εργάζεται για άλλους καλλιτέχνες είναι ο τρόπος που δουλεύω. Ταξιδεύω πολύ ως σύμβουλος άλλων καλλιτεχνών, κι έτσι ανακαλύπτω τις ιστορίες μου και αντλώ έμπνευση για να σχεδιάζω. Το παρασκήνιο μπορεί να είναι τόσο ενδιαφέρον όσο η ίδια η σκηνή. Το ένα τροφοδοτεί το άλλο, είναι τέλειο αυτό το πάρε-δώσε. Ο καλλιτέχνης κάνει τέχνη, ο κριτικός γράφει για αυτή, έπειτα ο καλλιτέχνης σχολιάζει την κριτική κ.ο.κ. Εμένα η προσέγγισή μου είναι πάντα πολύ αναρχική: καμία τάξη, καθόλου κανόνες. Η φωνή έχει σημασία.

Έχεις συνεργαστεί με ονόματα όπως ο Robert Wilson και ο Rufus Wainwright. Τι θαυμάζεις περισσότερο σε αυτούς;

Έχουν και οι δύο απίστευτη ενέργεια στη δουλειά τους, αστείρευτη θέληση να δουλέψουν, πράγμα που με κινητοποιεί και μένα αν και νιώθω ότι έχω το ένα όγδοο αυτής της ενέργειας. Είναι οι σούπερ ήρωές μου, δεν σταματούν ποτέ, δεν αρρωσταίνουν ποτέ, δεν λένε όχι ποτέ, η κάθε μέρα μαζί τους ξεκινά με ένα "φύγαμε"! Με συναρπάζει η ικανότητά τους να διατηρούν σε κάθε νέο τους πρότζεκτ ένα σχεδόν "συνεχές" επίπεδο ποιότητας. Τρελαίνομαι με το βλέμμα του Μπομπ και το χάρισμά του να βλέπει παραπέρα. Και από την ικανότητά του να ενώνει τους πάντες - ανθρώπους με οποιαδήποτε καταγωγή, όλων των ειδικοτήτων, των ηλικιών και των θρησκειών. Επίσης νιώθω σύνδεση με τον Ρούφους μάλλον επειδή είναι και εκείνος ένας "απροσδιόριστος" καλλιτέχνης. Μουσικός, συνθέτης, κλασική μουσική, ποπ, όπερα, μιούζικαλ; Δεν καθηλώνεται εύκολα και αυτό είναι χάρισμα, να μην καθηλώνεσαι. Να είσαι ελεύθερος. Πλέον πιστεύω ότι κάποιος είναι πολύ πιο παραγωγικός όταν βρίσκεται σε άβολες καταστάσεις σε σχέση με την ευκολία του να ξέρει τι θα προκύψει μετά. Αν δεν υπάρχει πρόσκληση, δεν υπάρχει ανάγκη να δημιουργήσεις.

Ο δηκτικός σαρκασμός της Clo'e Floirat Facebook Twitter
Αυτοπορτρέτο της Clo'e Floirat

Έχεις σπουδάσει και εργαστεί σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Παρίσι. Μπορείς να μου αναφέρεις κάποια στοιχεία από αυτές τις πόλεις που αγαπάς;

Αυτό ίσως δεν ισχύει για το Παρίσι, αλλά αυτό που αγαπώ στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Βερολίνο και την Ολλανδία (όπου έχω επίσης ζήσει και σπουδάσει) είναι η κοσμοπολίτικη όψη αυτών των πόλεων, και το γεγονός ότι όλα μοιάζουν πιθανά και αποδεκτά. Αυτό συμβαίνει ειδικά στη Νέα Υόρκη. Ακούγεται κλισέ αλλά τα κλισέ υπάρχουν για κάποιο λόγο. Οι άνθρωποι είναι παραγωγικοί γιατί αλλιώς δεν μπορούν να προοδεύσουν και να πετύχουν πράγματα. Αυτή την ώθηση χρειάζομαι για να εξελίσσω τη δουλειά μου. Όταν δουλεύεις για τον εαυτό σου πρέπει να υποκινείσαι από την ενέργεια της πόλης που ζεις, πράγμα δύσκολο μερικές φορές στο Παρίσι. Επίσης το Παρίσι παραείναι όμορφο για να ζει ένας καλλιτέχνης. Η Νέα Υόρκη και το Βερολίνο, για παράδειγμα, δεν είναι ωραίες πόλεις. Είναι σέξι αλλά όχι όμορφες. Νομίζω προτιμώ το σέξι στοιχείο. Το Λονδίνο σίγουρα τα συνδυάζει και τα δύο.

Και η Αθήνα; Τι σου αρέσει εδώ;

Ω, μα φυσικά οι άνθρωποι. Οι Έλληνες είναι απίστευτοι, σεμνοί, διασκεδαστικοί, αλλά το πιο ενδιαφέρον στοιχείο για μένα είναι η πεποίθηση που πάντα είχα ότι οι Έλληνες με κάποιο δικό τους τρόπο καταφέρνουν να έχουν απίστευτες γενικές γνώσεις, επί παντός επιστητού, σαν έμφυτο χάρισμα. Ο πολιτισμός βρίσκεται στα γονίδιά τους, ανεξαρτήτως κοινωνικού επιπέδου. Τους βρίσκω επίσης εξαιρετικά γενναιόδωρους. Συνεργάζομαι με την Atopos CVC εδώ και λίγο καιρό και τα συναισθήματα συμπάθειας που τρέφω για την Ελλάδα έχουν ενταθεί. Είναι πράγματι φοβερή ευκαιρία για μένα να περάσω λίγο καιρό στην Αθήνα και να δουλέψω σε τέτοιο περιβάλλον. Τους είμαι ευγνώμων.


 

Info

Atopos Unlocked, Occupy Atopos #CloeFloirat

Εγκαίνια: 3/12, 20:00-23:00 (παρουσία καλλιτέχνη)

Ημέρες και ώρες λειτουργίας: 10 & 17/12, 7 & 14/1, 14:00-22:00

Atopos (Σαλαμίνος 72, Μεταξουργείο)

Είσοδος ελεύθερη

www.atopos.gr

www.cloefloirat.com

www.instagram.com/cloefloirat

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Tependris vs Tependris

Εικαστικά / Tependris vs Tependris

Μια αναδρομική έκθεση με πίνακες και γλυπτά, εικονογραφήσεις και ηχογραφήσεις, έργα του Κωνσταντίνου Κακανιά από το 1996 μέχρι σήμερα, με θεματικές που εκτείνονται από τα βαθιά παιδικά τραύματα μέχρι το χιούμορ που χαρακτηρίζει τον πολυδιάστατο καλλιτέχνη.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΠΕΤΗΣ
Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Εικαστικά / Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Η National Portrait Gallery του Λονδίνου φιλοξενεί μια από τις κορυφαίες εικαστικές εκθέσεις της χρονιάς παγκοσμίως, μια ρετροσπεκτίβα στο έργο του Βρετανού καλλιτέχνη που άλλαξε την προσωπογραφία, δημιουργώντας μια ανεπανάληπτη ζωγραφική της φιγούρας με σπαραγμό, απελπισία και ευαισθησία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Ο Τζάκσον Πόλοκ και η επιρροή που είχαν στο έργο του ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες

Πολιτισμός / Ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες στα πρώιμα έργα του Τζάκσον Πόλοκ

Μια μοναδική έκθεση στο Παρίσι παρουσιάζει πίνακές του από τα χρόνια που τον επηρέαζαν οι σουρεαλιστές και ο Καρλ Γιουνγκ, πριν ακόμα γίνει γνωστός για τα αφηρημένα έργα του με την τεχνική «dripping», το 1947.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Εικαστικά / Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Η μοναδική οπτική του Λουκά Σαμαρά παρουσιάζεται στο μουσείο Dia Beacon της Νέας Υόρκης, στην πρώτη μεταθανάτια έκθεσή του και τελευταία στην οποία συνεργάστηκε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Εικαστικά / Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Tο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή την επέτειο 30 χρόνων από τον θάνατό του σπουδαίου Έλληνα καλλιτέχνη, διοργανώνει μια έκθεση αφιερωμένη στο ταξίδι του από τη Δύση στην Ανατολή το 1958. Ένα ταξίδι κυριολεκτικό και μεταφορικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Εικαστικά / Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Η Χριστίνα Ανδρουλιδάκη μετέφερε τη γκαλερί CAN από το Κολωνάκι στην Ομόνοια και μιλά για τη γοητεία του κέντρου και για την αρμονική συνύπαρξη με τις προκλήσεις της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Στην Tate Modern και Tate Britain, στα έργα της δωρεάς Δ. Δασκαλόπουλου

Εικαστικά / «Η τέχνη έχει νόημα μόνο όταν βρίσκεται σε συνδιαλλαγή»: Η Tate υποδέχεται τα έργα της δωρεάς Δασκαλόπουλου

Έργα των Louise Bourgeois, Βλάση Κανιάρη, Martin Kippenberger, Damien Hirst και πολλών ακόμα μεγάλων ονομάτων της σύγχρονης τέχνης περιλαμβάνονται στη δωρεά του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και φιλοξενούνται πλέον σε νέες εκθέσεις στην Tate Modern και στην Tate Britain.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Εικαστικά / Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη εγκαινιάζει τη φθινοπωρινή της βιτρίνα με ένα ρομπότ εντυπωσιακών διαστάσεων, φιλοδοξώντας να ανοίξει μια νέα συζήτηση για το αποτύπωμα της τεχνητής νοημοσύνης σε πεδία δημιουργίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Anna Boghiguian: Μια ακάματη ταξιδεύτρια επιστρέφει με νέα έκθεση στην Ελλάδα

Εικαστικά / Το εκπληκτικό ταξίδι της Anna Boghiguian καταλήγει στην Αθήνα ― μια συνέντευξη

Με αφορμή τη νέα της έκθεση στον Πειραιά, η σπουδαία καλλιτέχνις, που παρουσιάζει παράλληλα μια εκπληκτική εγκατάσταση στην Tate Modern, μας μίλησε για τις εμπειρίες μιας ζωής και για όσα τη συνδέουν με τον Καβάφη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ