Μια υπερπαραγωγή σε σενάριο και σκηνοθεσία του μάστορα της δράσης και του σασπένς Νίκου Φώσκολου, το αντιστασιακό-αισθηματικό δράμα «Υπολοχαγός Νατάσσα», που βγήκε στις 21 Δεκεμβρίου 1971 έσπασε κάθε εμπορικό ρεκόρ στη φιλμογραφία της Βπυγιουκλάκη.
Η ταινία ξεκινά από το στρατόπεδο εξόντωσης Νταχάου, έξω από το Μόναχο. Εκεί η ηρωίδα βίωσε τον τελευταίο χρόνο της ναζιστικής θηριωδίας και μετά έζησε στη Γερμανία, όπου για είκοσι χρόνια, έχοντας απολέσει τη μνήμη της, δεν ήξερε ποια ήταν.
Μόλις την ανακτά, αν και χωρίς λαλιά, μας αφηγείται μέσω φλασμπάκ, και ενώ επιστρέφει με τρένο στην πατρίδα, την ιστορία της Νατάσας Αρσένη, τραγουδίστριας και πατριώτισσας που βγήκε στην Αντίσταση για χάρη του έρωτά της για την πατρίδα και τον αντιστασιακό Παπαμιχαήλ, την ώρα που τους καταδίωκε ο Ελληνογερμανός ζηλόφθων αξιωματικός των Ες Ες Κώστας Καρράς.
Η Νατάσα-Αλίκη είχε, για μια ακόμη φορά, την ευκαιρία ν' αλλάξει ουκ ολίγα μοντελάκια υψηλής ραπτικής που ουδεμία σχέση είχαν με τη μόδα της εποχής του '40, να βάλει στρατιωτική στολή και να χύσει πάρα πολλά δάκρυα.
Μαζί της δάκρυσαν περισσότεροι από 750.000 Έλληνες και Ελληνίδες που είδαν την ταινία, καθιστώντας τη «Νατάσα» την εμπορικότερη ελληνική ταινία όλων των εποχών, η οποία πουλήθηκε σε πάρα πολλές χώρες, με ανάλογη επιτυχία. Επιστρέφοντας από περιοδεία στην Αυστραλία, όταν το αεροπλάνο στάθμευσε για λίγες ώρες στη Σιγκαπούρη, την αναγνώρισαν κινεζάκια φωνάζοντάς την «Νατάσα». Είχε κατακτήσει, λοιπόν, και τον παιδικό πληθυσμό της Άπω Ανατολής.
― Χρ. Παρίδης
