Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της)

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
9

 

Ως γνωστόν, ο Μάνος Χατζιδάκις σνόμπαρε τη θητεία του ως συνθέτης στις κινηματογραφικές ταινίες του Φίνου. Η αλήθεια είναι, όμως, πως τα περισσότερα πιο δημοφιλή τραγούδια του γεννήθηκαν για τις ανάγκες αυτών ακριβώς των ταινιών. Όχι ό,τι ο ίδιος δεν παραδεχόταν την αξία τους, αλλιώς δεν θα επανεξέταζε κάποια από αυτά πολλά χρόνια μετά στη ''Ρωμαϊκή'' και τη ''Λαϊκή Αγορά'' του. Η λαϊκή αποδοχή και επιδοκιμασία τους ήταν αυτό που εξόργιζε τον δημιουργό, εξ ου και από το ΄72 και μετά, που επέστρεψε στην Ελλάδα, υιοθέτησε μια εντελώς διαφορετική αντίληψη για το τραγούδι ως μορφή Τέχνης και άμεσης επικοινωνίας.

 

Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, άρα είναι ό,τι πρέπει για να θυμηθούμε δύο πανέμορφες μπαλάντες του Χατζιδάκι που δεν έχουν πάψει να τραγουδιούνται και να ηχογραφούνται, προερχόμενες  από την αξιοπρεπέστατη, ως εγχώριο δείγμα κινηματογραφίας, ''Μανταλένα'' του Ντίνου Δημόπουλου. Πρόκειται φυσικά για τα τραγούδια ''Θάλασσα πλατιά'' και ''Μεσ' σ' αυτή τη βάρκα''.

Το πόσο πολύ εκτίμησε ο ίδιος τη μουσική του για το βασικό θέμα της ''Μανταλένας'' και το τραγούδι ''Μεσ' σ' αυτή τη βάρκα'' φάνηκε λίγα χρόνια αργότερα, όταν το ενέταξε ως instrumental με διαφορετική φυσικά ενορχήστρωση στο άλμπουμ ''Το Χαμόγελο της Τζοκόντας''

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Αλίκη Βουγιουκλάκη

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Από τις εφημερίδες της εποχής

 

Τα γυρίσματα της ''Μανταλένας'' ξεκίνησαν την άνοιξη του 1960 στην Αντίπαρο και ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που γυριζόταν τότε σε ένα μάλλον απομονωμένο νησί, ιδιαίτερη πατρίδα του σεναριογράφου, συγγραφέα και δημοσιογράφου της εποχής, Γιώργου Ρούσσου. Λέγεται μάλιστα πως ο Ρούσσος εμπνεύστηκε την ιδέα του σεναρίου από μια αληθινή ιστορία των παλιών χρόνων. Επίσης, όμως, ήταν και η πρώτη ταινία που γυριζόταν με τον σύγχρονο ήχο των περίφημων Nagra μαγνητοφώνων. 

 

Η ''Μανταλένα'', λοιπόν, γυριζόταν στην Αντίπαρο και ο Χατζιδάκις δούλευε τη μουσική της και τα τραγούδια από την Αθήνα. Με εξαίρεση το δημοτικοφανές ''Σ' αυτή τη γειτονίτσα'' σε στίχους του Ρούσσου, που ακούγεται από χορωδία στη σκηνή του αρραβώνα της Βουγιουκλάκη με τον Σπύρο Καλογήρου, χρειάζονταν ακόμη δύο τραγούδια που θα τα τραγουδούσε - υποτίθεται - η πρωταγωνίστρια

 

 

Το ένα ήταν η μπαλάντα ''Θάλασσα πλατιά'', πάλι σε στίχους του σεναριογράφου Γιώργου Ρούσσου, που το τραγουδούσε η Βουγιουκλάκη εν πλω με τον κινηματογραφικό πατέρα της, Λαυρέντη Διανέλλο. Ο Χατζιδάκις γνωρίζοντας προφανώς την εξέλιξη του σεναρίου (θάνατος πατέρα - πυρκαγιά στο σπίτι της ηρωίδας - φτώχεια και ανέχεια πριν το happy end), συνέθεσε ένα θλιμμένο τραγούδι και ομολογουμένως δύσκολο από ερμηνευτικής άποψης. Πραγματικά δηλαδή, δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο για κάθε επίδοξο τραγουδιστή να πει το ρεφραίν: ''Έχω ένα καημό που με τρώει γλυκά και με λιώνει'' κλπ. πριν η φωνή του εκτιναχθεί εκ νέου στην κατάληξη: ''Να μου φέρετε και μένα τη χαρά''.

 

 

Το άλλο τραγούδι ήταν το ''Μεσ' σ' αυτή τη βάρκα'' που τραγουδούσε η Βουγιουκλάκη εν πλω, αυτή τη φορά με τον ερωτικό πολιορκητή της, Σπύρο Καλογήρου. Εδώ ο Χατζιδάκις έφτιαξε ένα μελαγχολικό κομμάτι, σαφώς λιγότερο θλιμμένο από το προηγούμενο. Άλλωστε η ένωση της Βουγιουκλάκη με τον Καλογήρου θα στεφόταν από αποτυχία και στο τέλος ο δαιμόνιος παπάς - Παντελής Ζερβός θα την πάντρευε με τον Παπαμιχαήλ. Για τη φόρμα του τραγουδιού ο συνθέτης επέλεξε απλά να συμπτύξει το θέμα των τίτλων έναρξης, ομολογουμένως από τις πιο ωραίες μουσικές του για τον ελληνικό κινηματογράφο! Έτσι κάπως γεννήθηκε το ''Μεσ' σ' αυτή τη βάρκα'' σε στίχους που έγραψε ο Χατζιδάκις. Το πόσο πολύ εκτίμησε ο ίδιος τη μουσική του για το βασικό θέμα της ''Μανταλένας'' και το τραγούδι ''Μεσ' σ' αυτή τη βάρκα'' φάνηκε λίγα χρόνια αργότερα, όταν το ενέταξε ως instrumental με διαφορετική φυσικά ενορχήστρωση στο άλμπουμ ''Το Χαμόγελο της Τζοκόντας'' (''Η παρθένα της γειτονιάς μου'') του 1965.

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Μια από τις πολλές αφίσες της ταινίας

 

Γράφτηκαν τα κομμάτια, έπρεπε να μπει και η φωνή όμως! Για την Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν αδύνατον να αφήσει τα γυρίσματα και να μπει στο στούντιο στην Αθήνα. Η λύση που βρήκε ο Χατζιδάκις ήταν να τα γράψει με τη φωνή της τότε μούσας του, Νάνας Μούσχουρη, στέλνοντας κατόπιν τη μαγνητοταινία στην Αντίπαρο. Έτσι έγινε! Στα γυρίσματα των δύο σκηνών που είδατε και στα παραπάνω βίντεο, ακούγονταν τα τραγούδια με τη φωνή της Μούσχουρη και η Βουγιουκλάκη απλά κουνούσε τα χείλη της. Αφού ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα και ξεκίνησε το μοντάζ, η ηθοποιός, που ως γνωστόν αφενός ήθελε νά'χει τον έλεγχο των πάντων, αφετέρου είχε και την πετριά της τραγουδίστριας, πάτησε πόδι που λένε! Ηχογράφησε τη ''Θάλασσα πλατιά'' και το ''Μεσ' σ'αυτή τη βάρκα'' με τη δική της φωνή και έγινε εκ νέου ντουμπλάζ!

 

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, παρ' όλα αυτά, το αποτέλεσμα δικαίωσε τη Βουγιουκλάκη. Δε μπορούμε δηλαδή να φανταστούμε βλέποντας τη ''Μανταλένα'' καμία άλλη φωνή, πέραν της δικής της, να αποδίδει αυτές τις δύο αισθαντικές χατζιδακικές μπαλάντες, όπως με το ίδιο σκεπτικό επίσης δε μπορούμε να φανταστούμε άλλη φωνή εκτός απ' της Τζένης Καρέζη να ερμηνεύει το ''Μην το ρωτάς τον ουρανό'' από μία άλλη κινηματογραφική ταινία σε μουσική του Χατζιδάκι.

 

Μεγαλύτερη πορεία μέσα στα χρόνια διέγραψε το ''Θάλασσα πλατιά'' που ηχογραφήθηκε με τις φωνές της Νάνας Μούσχουρη, των Γιώργου Μούτσιου - Μαρίας Δουράκη, των Χαρούλας Αλεξίου - Δήμητρας Γαλάνη, της Έλλης Πασπαλά, της Σαβίνας Γιαννάτου, έως και του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Το ''Μεσ' σ' αυτή τη βάρκα'' με εξαίρεση την πρώτη διδάξασα, Αλίκη Βουγιουκλάκη, έπρεπε να περιμένει αρκετά χρόνια για να ξανακουστεί απ' άλλες φωνές: Εν προκειμένω από την Αρλέτα, τους Ελευθερία Αρβανιτάκη - Άλκηστη Πρωτοψάλτη - Κώστα Γανωτή και τη Σαβίνα Γιαννάτου με την Ορχήστρα των Χρωμάτων.

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Η αφίσα της ταινίας
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Εικόνα από περιοδικό της εποχής
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films
Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films

 

Η αξεπέραστη σαγήνη της Μανταλένας του Χατζιδάκι (+ 30 σπάνιες φωτογραφίες της) Facebook Twitter
Φωτ.: Finos Films

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

9

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Μουσική / 40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Το αθάνατο «εορταστικό» κομμάτι παραμένει ένα δείγμα της γλυκόπικρης φύσης που χαρακτηρίζει την ιδανική ποπ: ακούγεται σχεδόν πρόσχαρο παρότι αντικατοπτρίζει το πένθος μιας διαλυμένης σχέσης.
THE LIFO TEAM
10 πράγματα για τον Folamour

Μουσική / Τα εντυπωσιακά disco και house ηχοτοπία του Folamour

Γνωστός για τα δυναμικά sets του, ο Γάλλος παραγωγός έχει εμφανιστεί σε πάνω από 500 shows διεθνώς σε εμβληματικούς χώρους και φεστιβάλ όπως το Glastonbury, το Tomorrowland και το Coachella, ενώ το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου θα παίξει για το κοινό της Αθήνας.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
O Διονύσης Σαββόπουλος στο φετινό Rockwave σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Μουσική / O Διονύσης Σαββόπουλος στο φετινό Rockwave σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Για τον 80χρονο τροβαδούρο η απόσταση από το Ηρώδειο μέχρι το Rockwave δεν είναι και τόσο μεγάλη… Το περασμένο καλοκαίρι έστησε μια «εθνική» γιορτή για τα 50 χρόνια αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα μας, το ερχόμενο θα διοργανώσει μια προσωπική γιορτή για τα 60 χρόνια παρουσίας του στο τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ

σχόλια

5 σχόλια
Μια και το προηγούμενο σχόλιο μου απέσπασε αρνητικές ψήφους, ας σπεύσω να διευκρινίσω τα εξής (και σε όποιον αρέσει): Το ταλέντο δεν της έλειπε της Βουγιουκλάκη, τά ‘λεγε. Μαζί με την επιτυχία όμως, ήρθε ως συνήθως και η μανιέρα. Στυλιζάρισε καμιά ντουζίνα πραματάκια, μούτες, κόλπα, δακρυάκια, χαριτωμενιές, και μ’ αυτά πορεύτηκε στην υπόλοιπη καριέρα της, είτε έπαιζε « Ένα αστείο κορίτσι» είτε Αντιγόνη. A propos, ο Δημήτρη μου Δημήτρη μου ουδέποτε τα έλεγε αλλά φαίνεται ότι είχε άλλες χάρες... Τέλος πάντων. Πώς ήρθε η επιτυχία τώρα. Η σούπερ σταρ Βουγιουκλάκη είναι αποκλειστικό δημιούργημα ενός εξαιρετικού μάρκετινγκ και μιας δεξιάς κουλτούρας που είδε στο πρόσωπό της την πνευματική (!) της ηγερία, το πρότυπό της, τον εαυτό της. Μια κωλοπετσωμένη ξανθιά, (που ήταν μελαχρινή αλλά έκανε δήλωση), από εθνικόφρον σπίτι, ωραιοτάτη (που λένε), έκτακτη ηθοποιός (Μαρίκα μου), του Εθνικού (μεγάλη δουλειά τότε), γκόμενα του διαδόχου (μετά συγχωρήσεως), δουλευταρού, επιχειρηματίας, απολιτίκ (ναι, καλά!) και άλλα ων ούκ εστι αριθμός. Νάτηνε λοιπόν μόνιμο εξώφυλλο σε όλη τη γκάμα των Ντομινό και των Φαντάζιο, πρώτη μούρη στις διαφημίσεις της εποχής, στις κοσμικές στήλες, στο κουτσομπολιό του σαλονιού και του πλυσταριού, στα μέσα και στα έξω το Αλικάκι, ο πόθος των αρσενικών, το wannabe των θηλυκών και το icon της κατινο-gay κουλτούρας. Και μη μου πείτε τώρα ότι έγινε χωρίς την τηλεόραση. Δεν υπήρχε. Γιατί αν υπήρχε, θα έλεγε μέχρι και τις ειδήσεις. Κακιά απ’ ότι ξέρω δεν ήταν (με την έννοια του Αρτέμη Μάτσα), ήταν μάλλον ένα δυστυχισμένο νευρωτικό πλάσμα που διαχειρίστηκε μια καριέρα και δεν κατόρθωσε να διαχειριστεί την ίδια της τη ζωή. Στο τέλος την έφαγε ο τρόμος του κενού και η α λα Ντόριαν (και όχι Καίτη) Γκρέυ αγωνία να παραμείνει μία επιθυμητή γατούλα, εξηντατόσων χρονών γυναίκα. Και τι έμεινε; Σποδός. Τι δίδαξε; Τι έμαθαν οι νέοι ηθοποιοί που λένε πως έμαθαν κοντά της; Να πεταρίζουν ναζιάρικα τις (ψεύτικες) βλεφαρίδες; Ή να παίζουν πάντα ανφάς (γιατί δε λέει το προφίλ); Τα γούστα της, η άποψή της, φαινόταν και στο ρεπερτόριο που ανέβαζε: απαραιτήτως ό,τι είχε ωραία επίπλωση, καμιά εικοσπενταριά τουαλέτες να αλλάζει, μπόλικο μπιζού, κάλτσα δικτυωτή, αγνό ερωτισμό και πάνω απ’ όλα ...τραγούδι. Διότι είχε και αυτή την ψωνάρα, να τραγουδάει. Όϊ όϊ μάνα μου! Έβγαζε και δίσκους (που τους ακούει ο Δελλαπόρτας και πλαντάζει). Ο τρόμος της Ποπίτσας (της έκανε μαθήματα τραγουδιού) και η χαρά του μουσικού που θα έβγαζε κανένα φράγκο. Αυτά κι άλλα πολλά λοιπόν...
Μην ανησυχείς, δε χαλάει κανενός η νοσταλγία. Ό,τι κι αν λέει ο καθένας, η Αλίκη έχει συμβολοποιηθεί προ πολλού, είναι υπεράνω κριτικής. Πούλαγε, πουλάει και θα συνεχίσει να πουλάει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Τη λατρεύω τη Μανταλένα. Μια ειλικρινής ταινία που μιλάει ρεαλιστικά για την αγάπη, την ανέχεια, την αξιοπρέπεια και το πάθος, χωρίς τις υπερβολές και το στήσιμο που είχαν οι περισσότερες ελληνικές ταινίες που ακολούθησαν. Και κατά την ταπεινή μου άποψη η καλύτερη ερμηνεία της Βουγιουκλάκη, έτσι ξυπόλητη, με δυο παλιοφουστάνια σε όλη τη ταινία, χωρίς πόζα, σε έπειθε και για το φθόνο, και για τη λαχτάρα, και για τον έρωτα της Μανταλένας.Όσο για τη μουσική του Χατζιδάκι, αξεπέραστη. Νομίζω το "Θάλασσα Πλατειά" μπορεί και να είναι το πιο λυπητερό τραγούδι που γράφτηκε στα ελληνικά. Εμένα τουλάχιστον με συγκινεί κάθε φορά που το ακούω.
Ομορφη ταινία.και οι μελωδίες του Χατζιδάκι αξέχαστες!Σε αυτές τις ασπρόμαυρες του Φίνου δε,η Αλίκη ήταν και καλή ερμηνευτικά.Υπηρετούσε ακόμη το ρόλο της. Το πράγμα άρχισε να χωλαίνει σημαντικά, στις έγχρωμες του Καραγιάννη-Καρατζοπουλου.Αρχόντισα - αλήτης,νεράϊδα- παλληκάρι κλπ..όπου πιά υπηρετούσε απλά και μόνον το μύθο Βουγιουκλάκη και έπαιζε με τρόπο αφόρητα επιτηδευμένο.
Η μακαρίτισσα στις παλιές ταινίες βλέπεται -μην τα παραλέμε κιόλας- συνεπικουρούσης δε της μουσικής του Χατζιδάκι, του σακελλάρειου χιούμορ καθώς και της τάχαμ' (μετεμφυλιακής) αθωότητος, έ, έχει μια νοστιμιά όπως και να το κάνεις, κι ένα ανθρωπολογικό ενδιαφέρον. Για τις μετέπειτα υπερπαραγωγές, κάτι δασκάλες, κάτι υπολοχαγίνες, κρητικοπούλες, κλόουν, μουγγαφόν και τα λοιπά, μόνο διασωληνωμένος και σε καταστολή!