Το "Nixon by Nixon: In His Own Words" είναι ένα ντοκιμαντέρ που σχεδιάστηκε να κυκλοφορήσει την 40η επέτειο από την παραίτηση του Ρίτσαρντ Νίξον και χρησιμοποιεί τις κρυφές ηχογραφήσεις του Νίξον από τον Λευκό Οίκο για να σχηματίσει το πορτρέτο του πρώην προέδρου που χρωματίζεται με μελανά χρώματα: παρανοϊκός, ρατσιστής, σεξιστής, μοχθηρός, με μια αδιαφορία για τους πάντες και τα πάντα, επικεντρωμένος μόνο στον εαυτό του.
Ο Peter Kunhardt, σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, βραβευμένος με Emmy, μίλησε για την ταινία στο HBO:
Δουλεύαμε για ένα άλλο ντοκιμαντέρ του HBO, για τον Τέντι Κένεντι, και ανακαλύψαμε ότι υπάρχει μια συλλογή από ηχογραφημένες συνομιλίες του Νίξον, όπου ο πρώην πρόεδρος μιλούσε για παρακολούθηση του Τέντι Κένεντι, στην προσπάθεια του να σαμποτάρει τις πιθανότητες του να γίνει πρόεδρος. Ήταν τόσο συγκλονιστικές οι ηχογραφήσεις που αποφασίσαμε να επιστρέψουμε για να ακούσουμε κι άλλες ηχογραφήσεις για να δούμε αν υπάρχει αρκετό υλικό για μια εξιστόρηση της προεδρίας του Νίξον.
Η κυβέρνηση εκτιμά ότι υπάρχουν περίπου 3700 ώρες ηχογράφησης. Δεν μπορώ να εκτιμήσω πόσες ακούσαμε εμείς. Αλλά ήταν πολλές εκατοντάδες ώρες, και γεμίσαμε 200 σημειωματάρια που ήταν οργανωμένα χρονολογικά. Οπότε καθ'όλη τη διάρκεια της παραγωγής ήμασταν θαμμένοι κάτω από χαρτιά.
Η παρακολούθηση του Νίξον κράτησε για δύο χρόνια, από το 1971 μέχρι το 1973. Το κλειδί για εμάς ήταν να κατανοήσουμε το πλαίσιο εκείνης της εποχής, όταν καταγράφηκαν οι συνομιλίες. Αρχίσαμε να συγκρίνουμε τι έλεγε ο Νίξον σε αυτές τις ιδιωτικές συνομιλίες με τα νέα που έγραφαν οι δημοσιογράφοι. Ακούγαμε τον Νίξον να κάνει μυστικά σχέδια, περιγράφοντας πώς θέλει να παραποιήσει ένα θέμα. Μετά ακούγαμε τα λόγια που έλεγε δημόσια, και στη συνέχεια την κάλυψη των δηλώσεων του από τους δημοσιογράφος, και την ερμηνεία του ΜΜΕ της εποχής. Μετά ακούγαμε τα θυμωμένα σχόλια του Νίξον, οργισμένος με τον τρόπο που παρουσίαζε ο Τύπος τις δηλώσεις του. Η έρευνα μιας υπόθεσης μέσα από όλες της πλευρές ήταν μια αποκαλυπτική υπόθεση και συχνά έδειχνε την υποκρισία του Νίξον.
Ο ίδιος πίστευε μέχρι τα βάθη της ψυχής του ότι ήξερε τι ήταν καλύτερο για την Αμερική. Πίστευε ότι η Αμερική έπρεπε να είναι σκληρή και να πιστεύει στις αξίες που πίστευε ο ίδιος. Για τον ίδιο ο σκοπός δικαιολογούσε τα μέσα. Έτσι, ακόμα και όταν ήξερε ότι μπήκε σε κάποια σκοτεινά μονοπάτια, δεν πίστευε ότι έκανε κάτι λάθος. Όταν έδινε συνεντεύξεις έλεγε, είμαι ένας Πρόεδρος που φέρνει αποτελέσματα. Τα επιτεύγματα μου θα μετρηθούν με τα αποτελέσματα. Το παν ήταν τα αποτελέσματα, και γι' αυτόν δεν είχε σημασία πώς θα τα έφερνε. Έλεγε ψέματα, κορόιδευε, έκλεψε, όλα για να πετύχει τα αποτελέσματα που ήθελε.
Αυτό που θυμάται ο κόσμος γι' αυτόν είναι το Γουότεργκεϊτ, τα βρώμικα κόλπα. Όμως πιστεύω ότι η ταινία δείχνει ότι η συμπεριφορά του ήταν πάντα η ίδια, είτε στην επιλογή ενός δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, είτε στη συνωμοσίες εναντίον μεμονωμένων μελών του Τύπου, ή στη διαρροή δημοσίων εγγράφων. Δεν άλλαξε ποτέ τη συμπεριφορά του. Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, έγινε γνωστός για τη συμπεριφορά που έξειξε τότε. Αλλά η συμπεριφορά του και ο τρόπος σκέψης του είχαν ήδη σχηματιστεί, κατά τη διάρκεια της μακράς και σκληρής του πολιτικής καριέρας.
σχόλια