H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
0

Υπάρχει ένα σημείο, μεταξύ Ζάμπιας και Ζιμπάμπουε, που ο ποταμός Ζαμβέζης χύνεται σε ένα βάραθρο τεράστιο 1.708 μέτρων. Εκεί σχηματίζονται οι Καταρράκτες της Βικτώριας. Την περίοδο του Φεβρουαρίου μέχρι τον Μάιο,που είναι η περίοδος των βροχών και ο Ζαμβέζης πλημμυρίζει, το ύψος του σύννεφου που σηκώνεται από την πτώση των νερών φτάνει τα 400 μέτρα και είναι ορατό από απόσταση 50 χιλιομέτρων. Είναι ένα υπερθέαμα που μόνο με τους καταράκτες της Αργεντινής μπορεί να αντιπαραβληθεί. 

Όχι άδικα, από το 1989 η UNESCO περιέλαβε τους καταρράκτες στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Το μέγιστο ύψος τους φτάνει τα 108 μέτρα και το πλάτος τους τα 1708 μέτρα, ενώ ο όγκος του νερού που πέφτει φτάνει κατά μέσο όρο τα 1088 m³/s (κυβικά μέτρα/δευτερόλεπτο).

Σε μια μικρή κοιλότητα που ουσιαστικά κρέμεται στην απόκρημνη άκρη πάνω από το βάραθρο, οι παράτολμοι ταξιδιώτες κάνουν μπάνιο σα να ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί. Πολλοί τραβάνε σέλφις. Στο ίνσταγκραμ υπάρχει πλήθος από σχετικές φωτογραφίες. Ατύχημα πάντως δεν έχει σημειωθεί ποτέ.

Οι Καταρράκτες της Βικτωρίας (αγγλικά: Victoria Falls) ή Mosi-oa-Tunya ( "Ο καπνός που βροντά") ονομάστηκαν έτσι από τον πρώτο Ευρωπαίο που τους αντίκρισε, τον Ντέιβιντ Λίβινγκστον, στις 17 Νοεμβρίου του 1855, στη διάρκεια του ταξιδιού του στον άνω Ζαμβέζη. Η ύπαρξή τους ήταν γνωστή στις ντόπιες φυλές, και ίσως και στους Άραβες. Ο Λίβινγκστον, που εντυπωσιάστηκε από τους καταρράκτες, τους έδωσε το όνομα της βασίλισσας Βικτωρίας της Αγγλίας. 

Υπάρχουν διάφορα ρεύματα που ξεχύνονται, όλα εντυπωσιακά, και με χτυπητά ονόματα, π.χ. Νερό που πηδά, ή Καταρράκτες του Ουράνιου τόξου. Αυτό όμως που κάνει ελκυστικό το σημείο στους σημερινούς ταξιδιώτες της περιπέτειας είναι ο διαβόητος καταρράκτης του Διαβόλου, ή Πισίνα του Διαβόλου. 

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Aτύχημα δεν έχει σημειωθεί ποτέ, περιέργως...

Σε μια μικρή κοιλότητα που ουσιαστικά κρέμεται στην απόκρημνη άκρη πάνω από το βάραθρο, οι παράτολμοι ταξιδιώτες κάνουν μπάνιο σα να ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί. Πολλοί τραβάνε σέλφις. Στο ίνσταγκραμ υπάρχει πλήθος από σχετικές φωτογραφίες. Ατύχημα πάντως δεν έχει σημειωθεί ποτέ.

H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Μετά τους καταρράκτες το ποτάμι συνεχίζει την πορεία του μέσα από 7 διαδοχικά φαράγγια.
H πισίνα του Διαβόλου: Κολυμπώντας στους απόκρημνους καταρράκτες της Βικτωρίας στη Ζάμπια της Αφρικής Facebook Twitter
Ενώ μπορείτε να έχετε πρόσβαση στην Πισίνα του Διαβόλου από την πλευρά της Ζάμπια, η θέα είναι καλύτερη από την πλευρά της Ζιμπάμπουε.

Και ορισμένες πληροφορίες για όσους ψήνονται σχετικά: Τρόπος να πάτε μόνοι σας δεν υπάρχει.  Ο μόνος τρόπος είναι ως μέρος των Livingstone Island tours, που διοργανώνονται στο νησάκι Livingstone (πάνω στους καταρράκτες), και ξεκινούν από το Royal Livingstone Hotel.

Ενώ μπορείτε να έχετε πρόσβαση στην Πισίνα του Διαβόλου από την πλευρά της Ζάμπια, η θέα του Βικτώρια Falls είναι καλύτερη από την πλευρά της Ζιμπάμπουε. 

Η Πισίνα του Διαβόλου δεν είναι προσβάσιμη όλο το χρόνο. Συνήθως η πρόσβαση επιτρέπεται από τον Αύγουστο έως τον Ιανουάριο, όταν τα νερά του ποταμού είναι πολύ λιγότερα. Ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος είναι οι καλύτεροι μήνες.

Δείτε ένα εντυπωσιακό βίντεο για του λόγου το αληθές:

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 14.5.2019

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να μάθουμε το χωριό σου μέσα από την τέχνη σου, για να έρθουμε κιόλας»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να το μάθουμε μέσα από την τέχνη σου»

Δύο 26χρονοι επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, το Φανάρι Καρδίτσας, και του έδωσαν νέα ζωή μέσα από το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Nowstalgism.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Νικόλας και η Ευσεβία ευχήθηκαν πριν από 11 χρόνια να αφήσουν την Αθήνα για τη Δημητσάνα και η μοίρα τούς έκανε το χατίρι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Δημητσάνα βρήκαμε μια οικογένεια που πραγματικά νοιάζεται»

Η επαγγελματική υποβάθμιση του Νικόλα έγινε η αρχή για μια νέα, καλύτερη ζωή με την Ευσεβία. Αφήνοντας πίσω τα ακατόρθωτα deadlines, τώρα ανοίγουν το παράθυρό τους κάθε πρωί και βλέπουν ένα ελατόδασος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αργυρό Πηγάδι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Καθημερινά χαιρετώ τον ήλιο που ξεπροβάλλει μέσα από τις κορυφές των βουνών»

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης επέστρεψε στο Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας έπειτα από είκοσι επτά χρόνια στην Αθήνα και πλέον ηγείται του καφενείου και του ξενώνα του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Τι πιο ωραίο από τα ξενοδοχεία;

Αύριο φεύγω / Τι πιο ωραίο από τα ξενοδοχεία;

Ακούω τον χτύπο στην πόρτα. Μυρίζω το oud και το σανταλόξυλο πριν καν ανοίξω. Δεν είναι ένα νέο κορίτσι, ούτε μια κουρασμένη γυναίκα. Είναι ο Ahmed. Μοσχοβολιστός, χαμογελαστός με μια βαλίτσα λες και ήρθε να περάσουμε μαζί το διήμερο.
ΚΛΕΛΙΑ ΛΟΝΤΟΥ
Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Γειτονιές της Ελλάδας / Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Ο Άκης Φράγκος κατάφερε να κάνει το πάθος του επάγγελμα και να ζει από τις καταδύσεις, έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και συνεχίζοντας να μένει στο ίδιο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ρούλα Αντωνίου άφησε τις πόλεις για την Καλλονή, ένα μικρό χωριό στα Τζουμέρκα, εκεί που η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα.

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα Τζουμέρκα η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα»

Μέλος μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται στη φιλοξενία, την εστίαση, τη μελισσοκομία και την αγροτική παραγωγή, η Ρούλα Αντωνίου υποστηρίζει πως η ζωή στο χωριό μπορεί να είναι εξίσου γεμάτη, όπως και στην πόλη, αλλά με περισσότερο νόημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στο Μπουράνο μασουλώντας μπουσολάι

Nothing Days / Δαντέλες, μπισκότα, ανεξέλεγκτος τουρισμός: Μια βόλτα στο πολύχρωμο Μπουράνο

Το νησί της Βενετίας, που κάποτε ήταν ένα ψαροχώρι και κέντρο της τοπικής δαντελοποιίας, βρίσκεται στο έλεος του υπερτουρισμού, κινδυνεύοντας να χάσει τον χαρακτήρα και τους κατοίκους του.  
M. HULOT