Ο Σπύρος Πλιάτσικας και ο Θοδωρής Δημητρόπουλος ξεκίνησαν να παίζουν ως Amateurboyz σε μια μεταιχμιακή εποχή για τη μουσική και το clubbing γενικότερα. Εμφανίστηκαν λίγο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το πρώτο πάρτι τους ήταν σπιτικό, πριν εισβάλουν στην αθηναϊκή νύχτα με μια σειρά από βραδιές που άφησαν ιστορία στη διασκέδαση της πόλης, και η φήμη τους ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας. Δεν πέρναγες μόνο καλά σε ένα amateur πάρτι. Μπροστά σου ανοιγόταν ένας θαυμαστός καινούργιος κόσμος, μια Αθήνα που σίγουρα δεν είχες ξαναδεί και δεν είχες βιώσει, τουλάχιστον αν ανήκες στη γενιά που δεν ήταν αρκετά μεγάλη στις ξέφρενες rave βραδιές των '90s.
Η ιδιαίτερη προσέγγισή τους να κάνουν πάρτι σε απρόσμενους χώρους, όπως σε μια ξεχασμένη ντίσκο που είχαν κάτι Ρώσοι στην καρδιά του Συντάγματος, ήταν μοναδική για τα δεδομένα της αθηναϊκής διασκέδασης, σαν η ίδια η πόλη να ήταν η βασική πρωταγωνίστρια στις βραδιές τους. Σε μια βραδιά τους μπορούσες να συναντήσεις όσα πρόσωπα πρωτοστατούν σήμερα στις τέχνες, ξένους μουσικούς και καλλιτέχνες, όμορφα αγόρια και κορίτσια, χόρευες μέχρι εξαντλήσεως, φλέρταρες και ερωτευόσουν, εν ολίγοις σε έκαναν να αισθάνεσαι μοναδικός. Ακόμη το κάνουν, αν και λίγο πιο σπάνια πια.
Μουσικά υπάρχει ενθουσιασμός αλλά υπάρχει και μια γενικότερη παρακμή στο clubbing. Και είναι έπειτα και το ηλικιακό θέμα. Δεν είμαστε 20 πια, ούτε καν 30. Αφού λέω να κάνουμε rebranding και να λεγόμαστε Amateurdadz πια, από Amateurboyz. Είναι λίγο αστείο.
«Ήταν μια περίοδος που τα πράγματα ήταν λίγο πιο χαρούμενα. Δεν είχαμε φάει τα σκατά ακόμη με την κρίση» λέει ο Θοδωρής. Τον συναντάω μαζί με τον Σπύρο στη λαχαναγορά. Ο Σπύρος έχει βρει ένα απίστευτο μέρος για να φωτογραφηθούν, ένα παλαιοπωλείο γεμάτο με σκονισμένα έπιπλα και κάθε είδους στοιβαγμένα αντικείμενα που φτάνουν μέχρι το ταβάνι. «Πάμε στις αντίκες να μας βγάλεις φωτογραφίες να ταιριάζουμε» αστειεύεται στον Πάρι.
Σήμερα, δεν ασχολούνται τόσο με τη νύχτα, όπως μου αναφέρουν. Το τελευταίο πάρτι που έκαναν ήταν στην Ανάφη τον Αύγουστο. «Έχουμε χάσει λίγο την ενέργεια που είχαμε παλιά και κουραστήκαμε κιόλας» λέει ο Θοδωρής. «Και η Αθήνα μας έχει κουράσει λίγο. Αυτή η επανάληψη των ίδιων μαγαζιών» προσθέτει ο Σπύρος. Συχνά ο ένας συμπληρώνει τα λόγια του άλλου.
Αυτό το διάστημα τους έχει απορροφήσει το καινούργιο τους πρότζεκτ. Είναι ό,τι πιο δημιουργικό και διαφορετικό έχουν επιχειρήσει μέχρι σήμερα. Κάνουν μουσική επιμέλεια για το Tom in Greece, μια διασκευή στο θεατρικό έργο Tom à la ferme του Καναδού συγγραφέα Michel Marc Bouchard. Θα κάνει πρεμιέρα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στις 12 Δεκεμβρίου σε σκηνοθεσία του Σαράντου Γεώργιου Ζερβουλάκου. «Το έχουν μεταφέρει στην ελληνική πραγματικότητα» αναφέρει ο Σπύρος «Έχει σχέση με ένα γκέι ζευγάρι που πεθαίνει ο ένας και ο άλλος πηγαίνει στην κηδεία του στην επαρχία και γνωρίζει την οικογένεια του. Είναι λίγο σκοτεινό γενικά και αυτό μουσικά μας ιντριγκάρει. Τελευταία έχουμε επικεντρωθεί εκεί».
— Γι' αυτό αποφασίσατε να περιορίσετε τα πάρτι;
Θ.Δ.: Μουσικά υπάρχει ενθουσιασμός αλλά υπάρχει και μια γενικότερη παρακμή στο clubbing. Και είναι έπειτα και το ηλικιακό θέμα. Δεν είμαστε 20 πια, ούτε καν 30. Αφού λέω να κάνουμε rebranding και να λεγόμαστε Amateurdadz πια, από Amateurboyz. Είναι λίγο αστείο. Οπότε κάνουμε πολύ επιλεκτικά σετ, όπως με τη LiFO που μας αρέσει και κάνει ένα ωραίο πρότζεκτ τώρα, αλλά είχαμε παίξει και στα παιδιά που κάνουν το Qreclaim. Τώρα να ξανακάνουμε πράγματα που κάναμε 25 χρονών και να τρέχουμε και να φτιάχνουμε και να οργανώνουμε ήχους σε χώρους που μας αρέσουν, είναι λίγο κάπως.
Σ.Π.: Εδώ, καλά-καλά δεν βγαίνουμε πια σε κλαμπ στην πόλη. Εγώ αυτό λέω πάντα. Αν δεν έχω την ανάγκη να πάω σε ένα μπαρ ή κλαμπ εδώ στην πόλη γιατί να πάω να παίξω σε αυτό; Η Ελλάδα δεν είναι χώρα που της ταιριάζει το clubbing. Προσφέρει άλλα πράγματα όπως sea, sex and sun αλλά clubbing δεν προσφέρει. Και υπάρχει αυτή η άνεση τού να πας Βερολίνο ή οπουδήποτε αλλού και να καταναλώσεις την ενέργειά σου εκεί πέρα, στα ταξίδια με low cost flights.
Θ.Δ.: Είναι ευρωπαϊκό φαινόμενο. Πολύς κόσμος πια φεύγει ένα Σ/Κ και πάει σε ένα Berghain, για παράδειγμα, και τα σπάει και έχει καλυφθεί για ένα τρίμηνο.
— Τι σας λείπει γενικότερα από την αθηναϊκή νύχτα;
Σ.Π.: Στην Αθήνα δεν έχουν κρατήσει κάποιοι ιστορικοί χώροι. Αυτά λείπουν. Υπάρχει αυτό το πρόβλημα της ανακαίνισης που κάθε δυο χρόνια τα κάνουν έτσι που χάνουν όλη την παλιά τους αίγλη.
Θ.Δ.: Εκτός του ότι σε όλα όσα έχουμε παίξει έχουν κλείσει. Εμένα μου λείπει πάντως αυτό που υπήρχε παλιότερα επειδή φέρνουν ωραίες μουσικές αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αυτός ο αισθησιασμός, το να τον χαρείς συνολικά. Η φάση γίνεται κάπως ξεκάθαρα για άλλα πράγματα, όπως για να πηγαίνουν οι music nerds επειδή παίζει ο τάδε DJ ή να πηγαίνουν οι κάγκουρες ή για να τραβήξουν φωτό για τα social media και όλο μαζί δεν συνδέεται με κάτι άλλο. Η διασκέδαση έχει γίνει πιο εσωστρεφής. Γίνονται όμως και πιο σέξι προσπάθειες. Βλέπεις ότι το Qreclaim και το Power Dance Club προσπαθούν να ιντριγκάρουν τον κόσμο σε σχέση με την queer σκηνή. Μην αφορίζουμε όμως γενικά, επειδή μιλάμε κυρίως για το τι αρέσει σ' εμάς και αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο εδώ πέρα και πού μπορούμε να το βρούμε. Προφανώς γίνονται και άλλα πάρτι που έχουν ενδιαφέρον και δεν τα ξέρουμε.
Σ.Π.: Και δεν φτάνουν στ' αυτιά μας επειδή ο κύκλος μας είναι αυτός.
Θ.Δ.: Ο κύκλος μας τώρα πια είναι όλες μαμάδες και δεν τις ακολουθούμε πια στα πάρτι που πηγαίνουν. Τώρα πάνε μόνο στα παιδικά πάρτι. Είναι και θέμα ότι είμαστε τόσα χρόνια στην Αθήνα, την έχουμε φάει από μέσα κι απέξω. Το μόνο που κάνω καμιά φορά είναι να παίζω μόνος μου, χωρίς τον Σπύρο, σε πάρτι που είναι ψιλοάκυρα συνήθως. Πάω και παίζω για δέκα φίλους αλλά μου φεύγει λίγο η καύλα που έχω για τη μουσική.
— Πώς και δεν ανοίξατε οι ίδιοι ένα κλαμπ;
Σ.Π.: Μας είχε τρομάξει λίγο, επειδή υπήρχε μια ιδέα να το πάμε πιο επιχειρηματικά, αλλά αυτό το άγνωστο με τη νύχτα, προστασία, drugs και αστυνομίες, μας αποθάρρυνε. Είναι και λίγο, εδώ στην Ελλάδα, που είναι πιο συντηρητικοί απέναντι στον ηδονισμό και δεν τον βοηθάει να αναπτυχθεί όπως στο εξωτερικό. Αν γινόταν κάτι μέσα σε κλαμπ σε σχέση με το σεξ θα έμπαινε μέσα η αστυνομία και θα το έκλεινε. Είναι και θέμα κουλτούρας.
— Τι κληρονομιά πιστεύετε ότι αφήσατε πίσω σας;
Σ.Π.: Ήμασταν στο Βερολίνο μαζί με τον Γιώργη Μπενία που κάνει τα Qreclaim και με σύστησε σε έναν φίλο του, λέγοντας ότι είμαι ο Σπύρος, ο πρώτος που άρχισε τα queer πάρτι στην Ελλάδα. Και του λέω ότι τότε δεν τα λέγαμε queer, τα λέγαμε γκέι. Κάπως αυτό, ίσως, ότι ανοίξαμε τη φάση.
Θ.Δ.: Μουσικά σίγουρα δηλαδή. Φέρναμε πράγματα τότε που τα βλέπεις να επιστρέφουν ξανά στην επικαιρότητα. Ανοίξαμε έναν χώρο μουσικό που ήταν αχαρτογράφητος στην Αθήνα και βλέπεις ότι, παρά τις αντιξοότητες, συνεχίζει ακόμη.
Η φωτογράφιση έγινε στο Big Bazaar που βρίσκεται στη γωνία Αθηνάς και Αριστογείτονος 11.
Info
Οι Amateurboyz είναι οι headliners του μεγάλου πάρτι της LiFO για το νέο τεύχος - αφιέρωμα στη Θεσσαλονίκη.
Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, μετά της 20:00, στο Ύψιλον (Εδέσσης 5)
Μαζί τους οι Lucas the Third και Γιώργος Μουχταρίδης του Pepper 96.6
σχόλια