Το κοινωνικό αποτύπωμα της Στέγης φέτος πιο έντονο από ποτέ

Το κοινωνικό αποτύπωμα της Στέγης φέτος πιο έντονο από ποτέ Facebook Twitter
Μία από τις πιο συζητημένες ελληνικές παραστάσεις της δεκαετίας, ένας θρίαμβος της διονυσιακής, πολυεπίπεδης ανάγνωσης του «ιδιότροπου» Αριστοφάνη, οι κατά Νίκο Καραθάνο Όρνιθες επιστρέφουν στη Στέγη για δύο βραδιές. Φωτο: Σταύρος Χαμπάκης
0

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έχει αποδείξει έμπρακτα τα τελευταία χρόνια πως καμία επιλογή από αυτές που περιλαμβάνονται στο ετήσιο πρόγραμμά της δεν γίνεται τυχαία, ούσα απλώς μια θεατρική παράσταση, μια συναυλία ή ένα εικαστικό δρώμενο.

Συμπληρώνοντας την πρώτη δεκαετία λειτουργίας της, η Στέγη είναι πλέον πιο πολιτική και πιο ευαισθητοποιημένη κοινωνικά. Καθετί που φέρει την υπογραφή ή την υποστήριξή της φιλοδοξεί, πέρα από την καλλιτεχνική υπεροχή, να αφήνει και έντονο κοινωνικό αποτύπωμα, είτε πρόκειται για εγχώρια παραγωγή είτε για διεθνή μετάκληση, πράγμα ξεκάθαρο και στις πέντε παρακάτω παραστάσεις θεάτρου και χορού που θα μας απασχολήσουν μέχρι την έλευση του 2020.

Συμπληρώνοντας την πρώτη δεκαετία λειτουργίας της, η Στέγη είναι πλέον πιο πολιτική και πιο ευαισθητοποιημένη κοινωνικά. Καθετί που φέρει την υπογραφή ή την υποστήριξή της φιλοδοξεί, πέρα από την καλλιτεχνική υπεροχή, να αφήνει και έντονο κοινωνικό αποτύπωμα, είτε πρόκειται για εγχώρια παραγωγή είτε για διεθνή μετάκληση.


Υπό αυτό το πρίσμα, έρχεται τον Δεκέμβριο η πρώτη μεγάλη ελληνική queer θεατρική παράσταση της Στέγης, το Tom in Greece, που αποτελεί μεταφορά στα καθ' ημάς του έργου του Μισέλ Μαρκ Μπουσάρ Tom à la ferme, το οποίο έγινε μία από τις καλύτερες ταινίες στην άνιση μέχρι τώρα φιλμογραφία του τρομερού Καναδού Ξαβιέ Ντολάν.

Την αναπάντεχη εγχώρια βερσιόν του Tom, που φαίνεται προορισμένη να ξεσηκώσει ατελείωτες συζητήσεις για την ομοφοβία στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, σκηνοθετεί ο ταλαντούχος Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος, με σημαντική θητεία στο γερμανόφωνο θέατρο και πρόσφατο ελληνικό δείγμα τις Επαναστατικές μεθόδους για τον καθαρισμό της πισίνας σας που ανέβηκε πέρυσι στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Στον ρόλο της μάνας που συναντά τον εραστή του νεκρού γιου της, χωρίς να γνωρίζει το παρελθόν που μοιράστηκαν, η Ρένια Λουιζίδου.

Το κοινωνικό αποτύπωμα της Στέγης φέτος πιο έντονο από ποτέ Facebook Twitter
Την αναπάντεχη εγχώρια βερσιόν του Tom σκηνοθετεί ο ταλαντούχος Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LiFO


Μία από τις πιο συζητημένες ελληνικές παραστάσεις της δεκαετίας, ένας θρίαμβος της διονυσιακής, πολυεπίπεδης ανάγνωσης του «ιδιότροπου» Αριστοφάνη, οι κατά Νίκο Καραθάνο Όρνιθες, που πρωτοπαρουσιάστηκαν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου τον Αύγουστο του 2016 για να κατακτήσουν στη συνέχεια το κοινό και τους κριτικούς της Νέας Υόρκης, στο St. Ann's Warehouse του Μπρούκλιν, και να αναδειχθούν από το «New York Magazine» ως μία από τις δέκα καλύτερες παραστάσεις του 2018, επιστρέφουν στη Στέγη για δύο βραδιές με ανανεωμένη διανομή.

Έπειτα από το ταξίδι του στη Βραζιλία, ο Καραθάνος συνεργάζεται με τη βραζιλιάνικη ομάδα χορού Passinho Carioca από τις φαβέλες του Ρίο, που μαζί με τον ίδιο και τους Χρήστο Λούλη, Αμαλία Μουτούση, Στεφανία Γουλιώτη, Θανάση Αλευρά, Κλέλια Ρένεση και Μάρθα Φριντζήλα θα πετάξουν τους νέους Όρνιθες στην Κεντρική Σκηνή, προτού συνεχίσουν το ταξίδι τους στη Χιλή.


Κάθε επίσκεψη των Rimini Protokoll στην Αθήνα αποτελεί θεατρικό γεγονός. Αυτήν τη φορά ο συνιδρυτής της βερολινέζικης πρωτοποριακής θεατρικής ομάδας Stefan Kaegi καταπιάνεται με τον μύθο της κουβανέζικης επανάστασης. Τέσσερις από τους απογόνους των comrades, που έμελλε να αλλάξουν το τοπίο της Κούβας τη δεκαετία του 1960, ανεβαίνουν στη σκηνή για να τους υποδυθούν στο Granma: Trombones from Havana. Μύθοι και πραγματικότητες, ουτοπίες και δυστοπίες, επαναστάτες του τότε και νέοι του σήμερα, παρελθόν και μέλλον, συναντιούνται σε μια θαρραλέα παράσταση θεάτρου ντοκουμέντου.

Το κοινωνικό αποτύπωμα της Στέγης φέτος πιο έντονο από ποτέ Facebook Twitter
Εικόνα από τον εικονοκλαστικό κόσμο του Elenit του Ευριπίδη Λασκαρίδη. Φωτο: Λουκάς Μπάκας.


Ο πάντα σημαντικός στον καλλιτεχνικό προγραμματισμό της Στέγης σύγχρονος χορός εκπροσωπείται με δύο παγκόσμιες πρεμιέρες το προσεχές διάστημα. Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης είναι αυτήν τη στιγμή ένας από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες καλλιτέχνες: σκηνοθέτης, χορογράφος, ηθοποιός, ερμηνευτής, αλλά κυρίως δημιουργός ενός απόλυτα προσωπικού εικονοκλαστικού σύμπαντος, που με κάθε του νέο έργο διευρύνεται πέρα από τα γνωστά όρια. Η νέα του διεθνής συμπαραγωγή με τίτλο Elenit περιγράφεται ως «μια τραγική κωμωδία με ανατρεπτικό χιούμορ».

Πριν από την πρεμιέρα του Λασκαρίδη, όμως, η Κεντρική Σκηνή της Στέγης θα φιλοξενήσει τον σπουδαίο και έντονα πολιτικοποιημένο Λιβανέζο σκηνοθέτη και περφόρμερ Ραμπί Μρουέ, που θα παρουσιάσει με το Dance On Ensemble ένα υπέροχο χορογραφικό δίπτυχο: Στο Elephant κοιτάζει τα νεκρά σώματα που αφήνει πίσω του ένας πόλεμος ή ένα έγκλημα και στο You should have seen me dancing waltz διερευνά την έννοια του τείχους ως προστασίας, αλλά και ως ορίου ανάμεσα στο μέσα και το έξω, στο ιδιωτικό και το δημόσιο.

Εξωστρέφεια

Παράλληλα με τις παραστάσεις που παρουσιάζονται στην Αθήνα, η Στέγη προωθεί την ελληνική καλλιτεχνική δραστηριότητα στο εξωτερικό, συνεργαζόμενη με σημαντικούς διεθνείς πολιτιστικούς φορείς και φεστιβάλ και θέτοντας την εξωστρέφεια ως πυλώνα της ιδιοσυγκρασίας της. Σε αυτό το πλαίσιο, το προσεχές διάστημα ταξιδεύουν στο εξωτερικό οι εξής παραγωγές:

Καθαρή Πόλη

των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη

Η επιτυχημένη παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ των πρώην καλλιτεχνικών διευθυντών της Εναλλακτικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου είναι πλέον η πιο τaξιδεμένη στη διάρκεια των τελευταίων τρεισήμισι χρόνων. Η χειραφέτηση της γυναίκας, το μεταναστευτικό και το προσφυγικό, ο ρατσισμός και ο νεο-συντηρητισμός θίγονται στο έργο που επιστρέφει στο Μονπελιέ και έπειτα κάνει πρεμιέρα στην Τουρκία.

8-9/11, Théâtre des 13 vents, Μονπελιέ, Γαλλία

30/11-1/12, Istanbul Theatre Festival, Istanbul Foundation for Culture and Arts, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία

Το κοινωνικό αποτύπωμα της Στέγης φέτος πιο έντονο από ποτέ Facebook Twitter
Η Κεντρική Σκηνή της Στέγης θα φιλοξενήσει τον σπουδαίο και έντονα πολιτικοποιημένο Λιβανέζο σκηνοθέτη και περφόρμερ Ραμπί Μρουέ με το Elephant. Φωτο: Jubal Battisti.

ION

του Χρήστου Παπαδόπουλου

Το έργο του Έλληνα χορογράφου που έκανε πρεμιέρα στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης το 2018 έχει ταξιδέψει ήδη σε πέντε χώρες και θα συνεχίσει την πορεία του σε Γαλλία, Ελβετία και Ολλανδία, και για πρώτη φορά στην Ιταλία.

1-2/11, Dampfzentrale, Βέρνη, Ελβετία

BSTRD

της Κατερίνας Ανδρέου

Το σόλο της καλλιτέχνιδος που συμμετείχε το 2018 στο αγαπημένο του κοινού Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων της Στέγης ταξιδεύει τους επόμενους μήνες σε διάφορες πόλεις της Ελβετίας και της Γαλλίας.

6-10/11, ADC, Γενεύη, Ελβετία

Info

«Tom in Greece (Tom à la ferme)»

Μικρή Σκηνή,

12-29/12, 21:00

«Όρνιθες»

Κεντρική Σκηνή,

29-30/12, 20:30

«Granma. Trombones from Havana»

Κεντρική Σκηνή,

19-21/12, 20:30

«Elenit»

Κεντρική Σκηνή,

28/11-7/12, 20:30

«Elephant & You should have seen me dancing waltz»

Κεντρική Σκηνή, 8-10/11, 20:30

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

O σκηνοθέτης Σαράντος Ζερβουλάκος είναι η θεατρική έκπληξη του καλοκαιριού

Θέατρο / O σκηνοθέτης Σαράντος Ζερβουλάκος είναι η θεατρική έκπληξη του καλοκαιριού

Ο Έλληνας δημιουργός με βάση τη Βιέννη και αξιοσημείωτη πορεία στο γερμανόφωνο θέατρο, σκηνοθετεί στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το έργο της Αλεξάνδρας Κ* «Επαναστατικές μέθοδοι για τον καθαρισμό της πισίνας σας»
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Μιλώντας με τον Νίκο Καραθάνο για την ομορφιά και τη γελοιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης

Θέατρο / Μιλώντας με τον Νίκο Καραθάνο για την ομορφιά και τη γελοιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης

Μια συζήτηση με τον Σωκράτη από τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, που ανεβάζει ο Δημήτρης Καραντζάς στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: «Αν μπορούμε να γελάσουμε μαζί, μπορούμε και να ζήσουμε μαζί»
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ο Νίκος Καραθάνος εξηγεί γιατί ανέβασε τους Όρνιθες έτσι

Θέατρο / Ο Νίκος Καραθάνος εξηγεί γιατί ανέβασε τους Όρνιθες έτσι

Καμία άλλη παράσταση δεν συζητήθηκε τόσο αυτό το καλοκαίρι. Με αφορμή τον ερχομό της στη Στέγη, ο δημοφιλής σκηνοθέτης μιλά στο LIFO.gr για τον τρόπο που αυτός είδε το πικρό έργο του Αριστοφάνη και την ανάγκη «Μια φορά να γίνει κάτι στην κατεύθυνση της ουτοπίας»
ΜΑΤΙΝΑ ΚΑΛΤΑΚΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ