Cordelia Madden

Cordelia Madden Facebook Twitter
0

Δεν έχω ζήσει πια και σε τόσο πολλές χώρες. Γεννήθηκα στο Λονδίνο, μετά μετακομίσαμε στη Μόσχα, στην Αθήνα, πίσω στην Αγγλία, στο Βελιγράδι λίγο πριν διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία. Μετά ήρθε η Κύπρος και μετά ξαναήρθα στην Αθήνα κι έμεινα εδώ.

Ο πατέρας μου είναι διπλωμάτης. Τι θυμάμαι από όλες αυτές τις πόλεις; Έχω φριχτή μνήμη. Θυμάμαι λίγο τη Μόσχα επειδή ο πατέρας μου είχε μια βιντεοκάμερα Scenic - είναι κάτι παλιές κάμερες χωρίς ήχο. Ίσως να ‘ναι καλύτερα έτσι, οι άνθρωποι λένε πάντα ανόητα πράγματα όταν τους βάζεις μπροστά σε μια βιντεοκάμερα.

Θυμάμαι πως πάντα είχε ζέστη. Τότε όλοι οι διπλωματικοί υπάλληλοι και οι ξένοι έπρεπε να μένουν μαζί σε ένα πελώριο συγκρότημα με διαμερίσματα και η κεντρική θέρμανση ήταν πάντα ανοιχτή. Ζούσαμε στον 8o όροφο κι απ' το παράθυρο μπορούσες να δεις μια λεωφόρο απ' την οποία περνούσαν ατέλειωτες στρατιωτικές παρελάσεις αλλά και αφίσες του Γκορμπατσόφ και του Λένιν. Όταν μιλούσες στο τηλέφωνο, έλεγες αντίο, έλεγε κι ο άλλος αντίο, κι ακουγότανε κι ένα τρίτο κλικ που ήταν αυτός που σε κατασκόπευε. Οι άνθρωποι εγκλωβίζονταν συχνά στο ασανσέρ. Είχε ατέλειωτες διακοπές ηλεκτρικού και πάντα ακουγόταν κάποιος να ουρλιάζει από το ασανσέρ. Ακόμα και τώρα, αν μπορώ να πάω από τις σκάλες, αποφεύγω τα ασανσέρ.

Η επόμενη στάση ήταν η Αθήνα. Μου φάνηκε σκονισμένη και ζεστή. Το κέντρο της Αθήνας ήταν χαοτικό - θυμάμαι εκείνες τις κόρνες αυτοκινήτων που έπαιζαν μελωδίες. Μέναμε σε ένα σπίτι σαν κάστρο στο Παλαιό Ψυχικό, με ένα μεγάλο κήπο με συκιές κι ελιές, γάτες και χελώνες.

Mετά ήρθαν η Οξφόρδη και το Βελιγράδι. Μετά πάλι η Αγγλία. Δεν ήθελα να πάω στο πανεπιστήμιο, στην οικογένειά μου υπάρχει αυτή η παλιομοδίτικη άποψη πως πας στο πανεπιστήμιο αν θες να γίνεις ακαδημαϊκός κι αν δεν θες, απλώς κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις.

Πήγα να δουλέψω ως κομμώτρια. Άντεξα περίπου 3 μήνες. Ήταν αηδιαστικό, βαρετό και κακοπληρωμένο. Συνειδητοποίησα πως ήταν ένα πελώριο λάθος. Οπότε έπιασα δουλειά σε μια παμπ.

Λίγο αργότερα ο πατέρας μου έγινε πρέσβης της Αγγλίας στην Κύπρο, και εγώ τον ακολούθησα. Στην Κύπρο δούλευα σε παμπ, μπαρ και κλαμπ, έκανα το μοντέλο. Ήταν λίγο απρόσμενο όλο αυτό για την κυπριακή κοινωνία, δεν ήταν «το πρέπον». Μέχρι και η «Daily Mail» και η «Daily Mirror» έγραψαν άρθρα για μένα, όπου αναρωτιούνταν «τι κάνει η κόρη του πρέσβη;». Αν με ενόχλησε; Όχι, μάλλον μου άρεσε, ήταν τα 15 λεπτά διασημότητάς μου. Πέρασα υπέροχα! Noμίζω ότι τότε ήταν και η κόρη του Κρις Πάτεν του κυβερνήτη του Χονγκ Κονγκ που την προωθούσαν τα media ως επαναστάτρια -ένας Θεός ξέρει τι είχε κάνει το έρημο το κορίτσι- και μετά ήμουνα εγώ με τα τατουάζ , που δούλευα στα μπαρ και όλοι έλεγαν «Ω Θέε μου!».

Τώρα που το βλέπω από απόσταση νομίζω ότι ήταν απίστευτα εγωιστικό όλο αυτό εκ μέρους μου, γιατί έκανα ό,τι ακριβώς ήθελα, περνούσα καλά χωρίς να σκέφτομαι πώς επηρέαζε αυτό τον πατέρα μου ή τη θέση του.

Κάποια στιγμή ένα κυπριακό περιοδικό μου ζήτησε να γράψω μια στήλη κι άρχισα να γράφω. Νομίζω ότι είχαν μεγάλες ελπίδες πως θα ήταν μια άκρως κοινωνική στήλη και θα έκανα ένα σωρό τρελά πράγματα. Δεν λειτούργησε έτσι. Αφού ήρθα στην Ελλάδα -ακολούθησα τον πατέρα μου όταν έγινε πρέσβης στην Αθήνα- άλλαξε η ζωή μου πολύ, άλλαξα κι εγώ και τα ημερολόγιά μου άρχισαν να γίνονται παθιασμένες διατριβές για το περιβάλλον και την προστασία των ζώων.

Πάντα μου άρεσε να γράφω ιστορίες. Όταν μετακόμισα στην Αθήνα γνώρισα τον τότε διευθυντή των «Athens News», τον Τζον Ψαρόπουλο, κι άρχισα να γράφω μικρά κομματάκια για την αθηναϊκή αγορά. Μέσα σε ένα χρόνο είχα πιάσει μόνιμη δουλειά εκεί, κάλυπτα όλα τα θέματα αγοράς, μόδας, πρόνοιας για τα ζώα. Κατά κάποιο τρόπο ήταν η αρχή του «ίσιου δρόμου» για μένα.

Έφυγα από το «Athens News» το 2007 μετά από επτά χρόνια. Αποφάσισα πως θα πουλούσα άρθρα με το κομμάτι και θα έγραφα ένα βιβλίο. Δεν έγραψα λέξη βέβαια, εκτός από κάτι άρθρα για ένα ισπανικό περιοδικό.

Μετά ανέλαβα το «Athens Insider». Νομίζω ότι έχουμε μεγάλες προοπτικές. Το βλέπω ως έναν οδηγό πόλης με κάποιες πινελιές πολυτέλειας. Είναι και για ξένους που μένουν μόνιμα εδώ και για τουρίστες. Νομίζω πως το κοινό μας είναι ξένοι που έρχονται στην Αθήνα από ένα Σαββατοκύριακο μέχρι 3-4 χρόνια

Έχουμε μια ΜΚΟ που λέγεται «Εφτάψυχες» και φροντίζουμε διάφορες παρέες από γάτες στην Αθήνα - κυρίως τις στειρώνουμε.

Υπάρχει μια ηττοπαθής συμπεριφορά στην Αθήνα. Ό,τι και να πεις όλοι θα σου πουν «τι να κάνουμε...». Ε, ας κάνουμε κάτι. Είμαι ιδεαλίστρια ίσως, αλλά πραγματικά πιστεύω πως μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα με μικρά βήματα.

Αυτό που με τρελαίνει είναι όλα αυτά τα άπειρα έρημα κτίρια στο κέντρο, στον Κεραμεικό, στο Γκάζι, στην Πλάκα, που είναι τελείως πνιγμένα στη γραφειοκρατία, επειδή δεκαπέντε εγγόνια έχουν από το 1/15 του σπιτιού. Υπάρχουν όλα αυτά τα έρημα κτίρια κι όλοι χτίζουν προς τα έξω, στα δάση.

Πολλοί με ρωτάνε ποια ήταν η αγαπημένη μου πόλη. Δεν έχω αγαπημένη πόλη, ήμουν σε άλλη ηλικία, σε άλλη φάση της ζωής μου σε κάθε πόλη. Είναι αδύνατον να συγκρίνει κανείς.

Έχω περάσει περισσότερα χρόνια στην Αθήνα απ' ό,τι οπουδήποτε αλλού, αλλά η ιδέα ότι θα 'μαι κάπου, όπου κι αν είναι αυτό, για την υπόλοιπη ζωή μου με τρομοκρατεί.

Οι Αθηναίοι
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Lorenzo

Οι Αθηναίοι / Lorenzo: «Η techno σκηνή έχει γίνει χρηματιστήριο»

Γνώρισε την techno στη Φρανκφούρτη των αρχών των ‘90s. Ερχόμενος στην Αθήνα, όσο έβλεπε ότι ο κόσμος σοκαριζόταν με τις εμφανίσεις του, τόσο περισσότερο του άρεσε να προκαλεί. Ο θρυλικός χορευτής του Factory και ιδρυτής της ομάδας Blend είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ελισάβετ Κοτζιά

Οι Αθηναίοι / «Τα πρώτα χρόνια λέγανε ότι τις κριτικές μου τις έγραφε ο πατέρας μου»

Η Αθηναία της εβδομάδας Ελισάβετ Κοτζιά γεννήθηκε μέσα στα βιβλία· κάποια στιγμή, τα έβαλε στην άκρη, για να ξανασυναντήσει τη λογοτεχνία μέσα από μια αναπάντεχη εμπειρία. Άφησε το οικονομικό ρεπορτάζ για την κριτική βιβλίου. Τη ρωτήσαμε γιατί το ελληνικό μυθιστόρημα δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στο εξωτερικό, και δεν πιστεύει πως για το ζήτημα αυτό υπάρχουν απλές απαντήσεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Πέθανε Σαν Σήμερα / Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Σε μια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις της, η κορυφαία θεατρική συγγραφέας της Ελλάδας, που πέθανε σαν σήμερα, μίλησε με πρωτοφανή ειλικρίνεια και απλότητα.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Αρετή Γεωργιλή

Οι Αθηναίοι / «Δεν θα σταματήσω να υπερασπίζομαι το δικαίωμα της γυναίκας να νιώθει ελεύθερη να εκφράζεται»

Η Αρετή Γεωργιλή γεννήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια και τα δώδεκα τελευταία χρόνια, αφότου άνοιξε το Free Thinking Zone, ζει εκεί και στην Αθήνα. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατιάνα Μπαλανίκα

Οι Αθηναίοι / Κατιάνα Μπαλανίκα: «Μέσα μου είμαι κουτάβι, γι’ αυτό και με πάταγαν όλοι»

Η ηθοποιός που αγαπήθηκε για τους κωμικούς της ρόλους έκανε μόνο δράμα στη σχολή. Θα ήθελε να ξαναπαίξει στην τηλεόραση αλλά βλέπει πως δεν θυμούνται τη γενιά της πια. Είναι ευγνώμων για τη ζωή της και την αφηγείται στη LiFO - γιατί είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μάριο Μπανούσι

Οι Αθηναίοι / Μάριο Μπανούσι: «Αν δεν εκτεθείς στη ζωή, δεν έχει νόημα»

Ο νεαρός σκηνοθέτης, που έχει ήδη μετρήσει διαδοχικά sold out, άρχισε να βλέπει θέατρο όταν μπήκε στη δραματική σχολή. Του αρέσει η ανθρώπινη αμηχανία, η σιωπή και η ησυχία τον γοήτευαν πάντα. Αν και δεν τα πάει καλά με τα λόγια, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Γιώργος Τσιαντούλας, ηθοποιός, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / «Γελάτε γιατί χανόμαστε, κάντε σεξ, ταξιδέψτε, διαβάστε και φάτε, φάτε, φάτε»

Ο πολυσυζητημένος πρωταγωνιστής της ταινίας «Το καλοκαίρι της Κάρμεν», Γιώργος Τσιαντούλας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ζει στο Παγκράτι, διατηρεί θεατρική ομάδα στα Τρίκαλα, έχει παίξει σε παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι και του Δημήτρη Παπαϊωάννου και τα πιο ριψοκίνδυνα πράγματα που έχει κάνει είναι «γαστρονομικοί συνδυασμοί σε λάθος στιγμή και λάθος ώρα».
M. HULOT
Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LIFO

Οι Αθηναίοι / Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LiFO

Η μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού μιλά για τις ανεξίτηλες συναντήσεις της πορείας της, για το πώς πήγε κόντρα στο ρεύμα της εποχής της, για μια ζωή χορτάτη. Δουλεύοντας επί 67 συναπτά έτη δεν ανέχεται να της πει κανείς «τι ανάγκη έχεις;».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αγνή Πικιώνη: «Η Αθήνα έχει εξελιχθεί σ’ ένα μαζικό λούνα παρκ»

Οι Αθηναίοι / «Δυσκολεύονταν να με πλησιάσουν επειδή ήμουν η κόρη του Πικιώνη»

Η Αγνή Πικιώνη, κόρη του οραματιστή αρχιτέκτονα που είχε αφοσιωθεί στη λαϊκή αρχιτεκτονική, μιλά για τη ζωή της δίπλα σε εκείνον, που της έμαθε ότι «ένας απλός άνθρωπος μπορεί να φτιάξει κάτι σημαντικό». Αρχιτέκτονας και η ίδια, φρόντισε να διασώσει και να ταξινομήσει το έργο του. Τη θυμώνει η μεταμοντέρνα αρχιτεκτονική και πιστεύει ότι η Αθήνα έχει χάσει το στοίχημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ