Facebook Twitter Lolu Ella, 2005. Η Anne Helene Gjelastad γράφει: Η Lolu Ella είναι μία από τις αξιοσέβαστες μαστόρισσες εργοχείρων. Πάντα εξυπηρετική, φιλική κι ευγενική, με μεγάλη καρδιά και ωραίο χαμόγελο, είναι μία από τις γυναίκες με την οποία πέρασα τον περισσότερο χρόνο και έχω φωτογραφίσει πιο πολύ. Από αυτή έμαθα για την κουλτούρα του ντυσίματος των γυναικών, πώς δένουν το μαντίλι, πώς φοράνε αυτήν τη μοναδική φούστα, τι βάζουν όταν πέφτουν για ύπνο, ή πώς κρατάνε ασφαλές ό,τι είναι πολύτιμο για αυτές. Η Lolu Ella είναι πάντα δημιουργική. Μου έφτιαξε και μια όμορφη στολή των Κίχνου. ©Anne Helene Gjelstad Lolu Ella, 2005. Η Anne Helene Gjelastad γράφει: Η Lolu Ella είναι μία από τις αξιοσέβαστες μαστόρισσες εργοχείρων. Πάντα εξυπηρετική, φιλική κι ευγενική, με μεγάλη καρδιά και ωραίο χαμόγελο, είναι μία από τις γυναίκες με την οποία πέρασα τον περισσότερο χρόνο και έχω φωτογραφίσει πιο πολύ. Από αυτή έμαθα για την κουλτούρα του ντυσίματος των γυναικών, πώς δένουν το μαντίλι, πώς φοράνε αυτήν τη μοναδική φούστα, τι βάζουν όταν πέφτουν για ύπνο, ή πώς κρατάνε ασφαλές ό,τι είναι πολύτιμο για αυτές. Η Lolu Ella είναι πάντα δημιουργική. Μου έφτιαξε και μια όμορφη στολή των Κίχνου. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Saundi Mann, 2010. Την πρόσεξα να είναι σχεδόν σε κατάσταση διαλογισμού δίπλα στον οικογενειακό τάφο. «Σύντομα θα είμαι εδώ» μου είπε. Τη ρώτησα εάν μπορούσα να την ακολουθήσω μέχρι το σπίτι της και σαν μικρό κορίτσι έτρεξε μέσα στα χωράφια και το δάσος. Ήταν μόνη μέσα στο μικρό αγροτόσπιτό της, κι επικοινωνούσαμε κυρίως με χειρονομίες. Οι μεγάλες στενοχώριες μιας πολύ σκληρής ζωής την είχαν σημαδέψει. Αργότερα έμαθα για το πόσο αγωνίστηκε μια ζωή. Ως νέο κορίτσι, τις εποχές της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν αναγκασμένη να δουλεύει στο δάσος. Έπρεπε να παίρνει τον μικρό γιο της μαζί και ένα δέντρο έπεσε πάνω του. Το τελευταίο πορτρέτο της έγινε η χαρακτηριστική φωτογραφία του πρότζεκτ. ©Anne Helene GjelstadSaundi Mann, 2010. Την πρόσεξα να είναι σχεδόν σε κατάσταση διαλογισμού δίπλα στον οικογενειακό τάφο. «Σύντομα θα είμαι εδώ» μου είπε. Τη ρώτησα εάν μπορούσα να την ακολουθήσω μέχρι το σπίτι της και σαν μικρό κορίτσι έτρεξε μέσα στα χωράφια και το δάσος. Ήταν μόνη μέσα στο μικρό αγροτόσπιτό της, κι επικοινωνούσαμε κυρίως με χειρονομίες. Οι μεγάλες στενοχώριες μιας πολύ σκληρής ζωής την είχαν σημαδέψει. Αργότερα έμαθα για το πόσο αγωνίστηκε μια ζωή. Ως νέο κορίτσι, τις εποχές της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν αναγκασμένη να δουλεύει στο δάσος. Έπρεπε να παίρνει τον μικρό γιο της μαζί και ένα δέντρο έπεσε πάνω του. Το τελευταίο πορτρέτο της έγινε η χαρακτηριστική φωτογραφία του πρότζεκτ. ©Anne Helene Gjelstad Saundi Mann, 2010. Την πρόσεξα να είναι σχεδόν σε κατάσταση διαλογισμού δίπλα στον οικογενειακό τάφο. «Σύντομα θα είμαι εδώ» μου είπε. Τη ρώτησα εάν μπορούσα να την ακολουθήσω μέχρι το σπίτι της και σαν μικρό κορίτσι έτρεξε μέσα στα χωράφια και το δάσος. Ήταν μόνη μέσα στο μικρό αγροτόσπιτό της, κι επικοινωνούσαμε κυρίως με χειρονομίες. Οι μεγάλες στενοχώριες μιας πολύ σκληρής ζωής την είχαν σημαδέψει. Αργότερα έμαθα για το πόσο αγωνίστηκε μια ζωή. Ως νέο κορίτσι, τις εποχές της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν αναγκασμένη να δουλεύει στο δάσος. Έπρεπε να παίρνει τον μικρό γιο της μαζί και ένα δέντρο έπεσε πάνω του. Το τελευταίο πορτρέτο της έγινε η χαρακτηριστική φωτογραφία του πρότζεκτ. ©Anne Helene GjelstadSaundi Mann, 2010.
Facebook Twitter Järsumäe Virve, 2008. Η Järsumäe Virve εμφανίζεται συχνά στην τηλεόραση και στις εφημερίδες. Στα 81 έκανε πραγματικότητα το όνειρό της να κάνει skydiving κι επειδή είναι τόσο γλυκιά και θερμή γυναίκα, όλοι θέλουν κάτι από αυτή. Συχνά οι ξένοι οδηγούν στο νησί Κίχνου ψάχνοντας να βρουν το σπίτι της και πολλές φορές, για να προστατέψουν την ηρεμία της, οι άλλοι νησιώτες στέλνουν τους επισκέπτες στη λάθος κατεύθυνση. ©Anne Helene Gjelstad Järsumäe Virve, 2008. Η Järsumäe Virve εμφανίζεται συχνά στην τηλεόραση και στις εφημερίδες. Στα 81 έκανε πραγματικότητα το όνειρό της να κάνει skydiving κι επειδή είναι τόσο γλυκιά και θερμή γυναίκα, όλοι θέλουν κάτι από αυτή. Συχνά οι ξένοι οδηγούν στο νησί Κίχνου ψάχνοντας να βρουν το σπίτι της και πολλές φορές, για να προστατέψουν την ηρεμία της, οι άλλοι νησιώτες στέλνουν τους επισκέπτες στη λάθος κατεύθυνση. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Rilka Ann, 2011. ©Anne Helene Gjelstad Rilka Ann 2011. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Η Gjelstad φωτογράφισε την καθημερινότητα των γυναικών, τα ρούχα τους, τα υπνοδωμάτιά τους, τις κουζίνες τους και τα αγροτόσπιτά τους καθώς επίσης και τα τριγύρω τοπία. ©Anne Helene Gjelstad Η Gjelstad φωτογράφισε την καθημερινότητα των γυναικών, τα ρούχα τους, τα υπνοδωμάτιά τους, τις κουζίνες τους και τα αγροτόσπιτά τους καθώς επίσης και τα τριγύρω τοπία. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter ©Anne Helene Gjelstad ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Vahtra Heju, 2008. Η Vahtra Heju είχε μια ταπεινή επιθυμία. Ήθελε να φωτογραφηθεί με την αγαπημένη της αγελάδα. Έτσι έμαθα πόσο γλυκιές, πόσο προσωπικές, πόσο περίεργες είναι οι αγελάδες στα αλήθεια. ©Anne Helene Gjelstad Vahtra Heju, 2008. Η Vahtra Heju είχε μια ταπεινή επιθυμία. Ήθελε να φωτογραφηθεί με την αγαπημένη της αγελάδα. Έτσι έμαθα πόσο γλυκιές, πόσο προσωπικές, πόσο περίεργες είναι οι αγελάδες στα αλήθεια. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Oia Anni, 2010. Μέσα από τις συνεντεύξεις του Gjelstad με τις γυναίκες για τις ζωές τους, τους αγώνες τους, τις απώλειές τους και τις σκέψεις τους για το μέλλον, μαθαίνουμε για την εξέλιξη αυτής της μοναδικής κοινωνίας, τις σκληρές συνθήκες που ξεπέρασε, ως μέρος της Σοβιετικής Ένωσης για πολλές δεκαετίες, καθώς επίσης και την κουλτούρα τους και τις παραδοσιακές συνήθειες ντυσίματός τους. Είναι οι χαμηλών τόνων φωνές των αγγελιοφόρων μιας κουλτούρας που πρέπει να ακουστούν, επειδή αυτή η μικρή κοινωνία προχωράει γρήγορα προς τα δυτικά πρότυπα και η παραδοσιακή κουλτούρα και ταυτότητα αναπόφευκτα σιγά σιγά εξαφανίζονται. ©Anne Helene Gjelstad Oia Anni, 2010. Μέσα από τις συνεντεύξεις του Gjelstad με τις γυναίκες για τις ζωές τους, τους αγώνες τους, τις απώλειές τους και τις σκέψεις τους για το μέλλον, μαθαίνουμε για την εξέλιξη αυτής της μοναδικής κοινωνίας, τις σκληρές συνθήκες που ξεπέρασε, ως μέρος της Σοβιετικής Ένωσης για πολλές δεκαετίες, καθώς επίσης και την κουλτούρα τους και τις παραδοσιακές συνήθειες ντυσίματός τους. Είναι οι χαμηλών τόνων φωνές των αγγελιοφόρων μιας κουλτούρας που πρέπει να ακουστούν, επειδή αυτή η μικρή κοινωνία προχωράει γρήγορα προς τα δυτικά πρότυπα και η παραδοσιακή κουλτούρα και ταυτότητα αναπόφευκτα σιγά σιγά εξαφανίζονται. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Koksi Leida, 2008. Συνάντησα την Koksi Leida μόλις λίγες ώρες αφότου πέθανε στο υπνοδωμάτιό της. Οι γειτόνισσές της με έντυσαν με μπλε πένθιμα ρούχα και με προσκάλεσαν να φωτογραφίσω την ιδιωτική τελετή στην κουζίνα. Οι γυναίκες του χωριού μαζεύτηκαν γύρω απ’ το φέρετρο για να προσευχηθούν, να θρηνήσουν και να τραγουδήσουν. Μετά από λίγη ώρα ήρθαν οι άντρες να υποβάλουν τα σέβη τους. Στη συνέχεια το φέρετρο έκλεισε και πρώτα με τα πόδια, όπως επιβάλλει η παράδοση, η Koksi Leida άφησε το σπίτι της για τελευταία φορά. Αμέσως μετά οι γυναίκες έστρωσαν το τραπέζι της κουζίνας για ένα παραδοσιακό γεύμα. Απ’ έξω οι δυο γιοι της και οι άντρες του χωριού κουβέντιαζαν κι έπιναν βότκα. ©Anne Helene Gjelstad Koksi Leida, 2008. Συνάντησα την Koksi Leida μόλις λίγες ώρες αφότου πέθανε στο υπνοδωμάτιό της. Οι γειτόνισσές της με έντυσαν με μπλε πένθιμα ρούχα και με προσκάλεσαν να φωτογραφίσω την ιδιωτική τελετή στην κουζίνα. Οι γυναίκες του χωριού μαζεύτηκαν γύρω απ' το φέρετρο για να προσευχηθούν, να θρηνήσουν και να τραγουδήσουν. Μετά από λίγη ώρα ήρθαν οι άντρες να υποβάλουν τα σέβη τους. Στη συνέχεια το φέρετρο έκλεισε και πρώτα με τα πόδια, όπως επιβάλλει η παράδοση, η Koksi Leida άφησε το σπίτι της για τελευταία φορά. Αμέσως μετά οι γυναίκες έστρωσαν το τραπέζι της κουζίνας για ένα παραδοσιακό γεύμα. Απ' έξω οι δυο γιοι της και οι άντρες του χωριού κουβέντιαζαν κι έπιναν βότκα. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Νεκροταφείο στο Κίνχου, 2012. ©Anne Helene Gjelstad Νεκροταφείο στο Κίνχου, 2012. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Neeme Mari, 2008. ©Anne Helene Gjelstad Neeme Mari, 2008. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Sauendi Mann, 2010. ©Anne Helene Gjelstad Sauendi Mann, 2010. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Tilli Alma, 2008. ©Anne Helene Gjelstad Tilli Alma 2008. ©Anne Helene Gjelstad
Facebook Twitter Στο νησί Manija στη Βαλτική. ©Anne Helene Gjelstad Στο νησί Manija στην Βαλτική. ©Anne Helene Gjelstad Το βιβλίο της Anne Helene Gjelstad με τίτλο Big Heart, Strong Hands κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Dewi Lewis.
σχόλια