ΜΕΝΩ ΣΤΗ ΣΕΟΥΛ ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ. Είμαι καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο HUFS(Hankuk Univ. of Foreign Studies) στο τμήμα ελληνικών σπουδών έχοντας κάνει τις σπουδές μου στην Ελλάδα, στην Φιλισοφική του ΕΚΠΑ για 10 χρόνια. Μετά από τόσα χρόνια θεωρώ την Ελλάδα δεύτερη μου πατρίδα. Επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι και χειμώνα την χώρα και ελπίζω να μπορέσω να έρθω και αυτό το καλοκαίρι.
Στην Κορέα το πρώτο κρούσμα του κορωνοϊού βρέθηκε στις 20/01/2019 και περίπου για ένα μήνα είχαμε συνολικά 30 κρούσματα. Από τότε μέχρι σήμερα βρέθηκαν πάνω από 10,000 κρούσματα κορωνοϊού και η ζωή μας έκτοτε είναι αρκετά περιορισμένη ωστόσο στην Κορέα δεν απαγορεύτηκαν οι οικονομικές δραστηριότητες, ούτε έκλεισαν τα σύνορα. Η οικονομία κυλάει κανονικά, αν και όχι στο 100%, ενώ υπάρχουν πολλοί που υποφέρουν από την κατάσταση αυτή. Είναι για όλους μια δύσκολη περίοδος και εντελώς πρωτόγνωρη.
Έτυχε να βρίσκομαι στην Ελλάδα για ένα μήνα και γύρισα πίσω στην Σεούλ λίγες μέρες πριν από το πρώτο κρούσμα. Αν και δεν είχε κανένα κρούσμα στην Ελλάδα εκείνη την στιγμή, θυμάμαι πώς φοβόμουν σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού μου μέσα στο αεροπλάνο. Φορούσα μάσκα μέχρι να φτάσω σπίτι. Φοβόμουν για την περίπτωση μόλυνσης κατά τη διάρκεια του ταξιδιού κι έτσι έμεινα σε καραντίνα στο σπίτι μου -αν και κανείς δεν μου ζήτησε να το κάνω. Την επόμενη μέρα ακριβώς χτύπησε η επιδημία και την Κορέα. Από τότε μένω στο σπίτι. Όλες οι αλλαγές που έγιναν στην καθημερινότητα μου έγινε αναγκαστικά χωρίς να τις σκεφτώ. Αυτό που με φόβιζε όμως περισσότερο απ' όλα ήταν να μην αρρωστήσουν οι γονείς μου από τον ιό.
Κατάλαβα ότι όλα αυτά που έκανα χωρίς φόβο και θεωρούσα δεδομένα έχουν μεγάλη αξία στην ζωή. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή γκρίνιαζα για το πως έχει αλλάξει η ζωή μας έπειτα όμως άρχισα να σκέφτομαι γιατί γίνεται όλο αυτό και κατέληξα ότι ίσως είναι κάποιο μήνυμα από τη φύση.
Ευτυχώς η χώρα μου φάνηκε να είναι καλά προετοιμασμένη. Είχαμε πάρει το μάθημά μας από τον κορονοϊό του Αναπνευστικού Συνδρόμου της Μέσης Ανατολής (MERS-CoV) και από τότε έγινε ενίσχηση ελέγχου μολυσματικών ασθενειών στο αεροδρόμιο. Επίσης, το Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων της χώρας αντιμετώπισε πολύ καλά το θέμα. Δεν περίμεναν να πηγαίνουν οι πολίτες για τεστ να τους γίνει το τεστ για τον κορωνοϊό αλλά έψαχναν οι ίδιοι για ύποπτα κρούσματα και έθεταν σε καραντίνα 14 ημέρων αυτούς που είχαν επαφή με κάποιο κρούσμα. Μας ενημέρωναν κάθε φορά για το πού βρέθηκε κάποιο κρούσμα, ποιες ήταν οι κινήσεις του και ποιες ώρες προκειμένου να ξέρουμε αν είχαμε επαφή του. Πιστεύω ότι αυτό μας έκανε να εμπιστευτούμε την κυβέρνηση και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εμποδίσουμε στην εξάπλωση του ιού. Έχω την αίσθηση ότι στην Κορέα δεν υπάρχει το αίσθημα του πανικού και πως όλοι κρατάμε την ψυχραιμία μας. Φοράμε μάσκα όταν είναι να βγούμε έξω και πλένουμε τα χέρια μας συχνά. Ωστόσο πιστεύω ότι αυτό που κάνουμε είναι ελάχιστο σε σχέση με αυτά που κάνουν οι άνθρωποι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επιδημίας. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές κάνουν φοβερή δουλειά. Είναι ήρωες και τους εκτιμώ πραγματικά.
Μέχρι στιγμής δεν είχαμε καμία απαγόρευση κυκλοφορίας αλλά περιορίζουμε από μόνοι μας τις δραστηριότητες μας όσο μπορούμε, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε κρούσμα στην χώρα. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε αυστηρή παραίνεση για την αποφυγή των συναθροίσεων, την παραμονή στο σπίτι όσο μπορούμε ενώ παράλληλα τρέχει και η κοινωνική εκστρατεία «κρατάμε την κοινωνική απόσταση» με την έμφαση στο «Κρατάμε τα σώματα μας σε απόσταση όμως οι καρδιές μας είναι κοντά».
Αν και όσοι μπορούν να μείνουν σπίτι το κάνουν, τα μαγαζιά μας είναι ανοιχτά, τα ΜΜΜ λειτουργούν κανονικά και μπορούμε να πηγαίνουμε σε πάρκα, βουνά ή μονοπάτια κρατώντας απόσταση. Στην ουσία έξω στο δρόμο κυκλοφορούν μόνο όσοι πρέπει να πάνε στη δουλειά τους ενώ μερικές εταιρίες εφαρμόζουν και κάποια επιπλέον μέτρα. Π.χ. οι υπάλληλοι πηγαίνουν στην δουλειά εναλλάξ, αλλάζουν ώρες εργασίας για να αποφύγουν ώρες ακμής στα ΜΜΜ και καθένας τρώει δικό του φαγητό χωρίς να μιλάνε μεταξύ τους. Έκλεισαν όμως δημοτικά μουσεία και γυμναστήρια. Τα σχολεία ακόμα δεν άνοιξαν λόγω του κινδύνου μαζικής μόλυνσης και αναμένεται να αρχίσουν μαθήματα εξ αποστάσεως.
Νομίζω ότι η υπευθυνότητα των πολίτων που θέλουν να προστατέψουν την κοινωνία μας δίνει δύναμη να συνεχίζουμε και το σημαντικό είναι να συνεργαζόμαστε διότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά όταν συνεργαζόμαστε.
Η καθημερινότητά μου έχει αλλάξει φυσικά. Εδώ το ακαδημαϊκό έτος αρχίζει τον Μάρτιο όμως φέτος, λόγω της κατάστασης, ξεκινήσαμε δύο εβδομάδες αργότερα και μάλιστα με μαθήματα εξ αποστάσεως. Πλέον μένω περισσότερες ώρες στο σπίτι και κάνω μαθήματα μέσω ιντερνετ. Πηγαίνω όμως καθημερινά για περπάτημα στο κοντινό πάρκο που δεν έχει πολύ κόσμο.
Σκέφτομαι πως είμαι τυχερή που μπορώ να εργάζομαι από το σπίτι. Κάνω μαθήματα μέσω webex και το eclass του πανεπιστημίου. Στην αρχή μου φάνηκε δύσκολη η προσαρμογή στην ξαφνική αλλαγή του τρόπου μαθήματος όμως έμαθα πολλά σε μικρό χρονικό διάστημα και πλέον έχω κάπως συνηθίσει.
Το σπίτι για μένα ήταν μόνο μέρος για ξεκούραση- γυρνούσα σπίτι μόνο για να κοιμηθώ. Τώρα όμως άρχισα να βλέπω παλιές σειρές ή ταινίες και να κάνω πράγματα που δεν έκανα στο παρελθόν. Δεν είμαι σπιτόγατα οπότε με δυσκολεύει πολύ να βρω κάτι να κάνω στο σπίτι και να μου αρέσει.
Στην Κορέα πλέον τα αγοράζουμε τα πάντα μέσω ίντερνετ και έρχονται στο σπίτι την ίδια μέρα στην καλύτερη περίπτωση και στην χειρότερη σε δύο μέρες το πολύ. Επίσης μάθαμε την τηλε-εργασία ή τα μαθήματα εξ αποστάσεως και είναι κάτι που μπορούμε πλέον να εφαρμόσουμε εάν προκύψει κάποιο παρόμοιο πρόβλημα.
Πριν από λίγες μέρες τα κρούσματα της χώρας ξεπέρασαν 10,000. Στις 03/03, σύμφωνα με τους λοιμωξιολόγους, είχαμε φτάσει στην κορυφή της καμπύλης του κορωνοϊού, τότε είχαμε περίπου 600 κρούσματα την ημέρα. Από κει και πέρα εμφανίζονται καθημερινά περίπου 100 κρούσματα. Σήμερα (06/04) βρέθηκαν 47 κρούσματα. Παρά την μείωση των κρουσμάτων, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την συνέχεια της κοινωνικής εκστρατείας «Κρατάμε την κοινωνική απόσταση» μέχρι και τις 19/4 αν και νομίζω ότι θα επαναληφθεί και άλλες φορές.
Τα τέσσερα πράγματα που έκανε η Κορέα και πιστεύω ότι λειτούργησαν είναι η έγκαιρη λήψη μέτρων, ο μεγάλος αριθμός τεστ, η λεπτομερής ιχνηλάτηση των επαφών των κρουσμάτων και η μαζική υποστήριξη των πολίτων. Όλο αυτό φαίνεται ότι έχει καταφέρει να επιβραδύνει την εξάπλωση του ιού ενώ ταυτόχρονα καταφέραμε να εξομαλύνουμε και την επιδημιολογική καμπύλη. Όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι ακόμα υπάρχει κινδύνος. Τώρα γίνονται πολλοί επαναπατρισμοί κι έτσι έχουμε κάθε μέρα κρούσματα που μας έρχονται από το εξωτερικό (25-50% των κρουσμάτων είναι από αυτούς που έχουν επιστρέψει στη χώρα. Από 01/04 όσοι εισέρχονται στην χώρα πρέπει να μπουν σε καραντίνα 14 ημέρων και όσοι έχουν συμπτώματα κάνουν τεστ στο αεροδρόμιο. Επίσης όσοι θα μείνουν στην Σεούλ πρέπει να κάνουν τεστ. Η μάχη συνεχίζεται και δεν αλλάξαμε κάτι, κάνουμε ότι κάναμε από την αρχή της επιδημίας.
Τι μου έμαθε η ζωή με την απειλή του κορωνοϊού; Κατάλαβα ότι όλα αυτά που έκανα χωρίς φόβο και θεωρούσα δεδομένα έχουν μεγάλη αξία στην ζωή. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή γκρίνιαζα για το πως έχει αλλάξει η ζωή μας έπειτα όμως άρχισα να σκέφτομαι γιατί γίνεται όλο αυτό και κατέληξα ότι ίσως είναι κάποιο μήνυμα από τη φύση.
Ωστόσο εξακολουθεί να μου λείπει η καθημερινή μου ρουτίνα. Οι βόλτες με τους φίλους χωρίς τον φόβο, τις μάσκες και τα αντισηπτικά. Μου λείπει και το γυμναστήριο κι όλες αυτές οι μικρολεπτομέρειες της κανονικής ζωής.
Νομίζω πως θα χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι η ανθρωπότητα να καταφέρει να επιστρέψει σε αυτό που θεωρούσαμε κανονικό. Ελπίζω να μην μας τελειώσει η υπομονή και να αντέξουμε μέχρι τότε.
Παρακολουθώ συνεχώς τις εξελίξεις στην Ελλάδα μια και έχω αγαπημένους μου φίλους εκεί και χαίρομαι που εφαρμόστηκαν από νωρίς αυστηρά μέτρα κάτι που δεν έγινε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Κάθε χώρα κάνει ό,τι μπορεί. Και όλα αυτά θα τελειώσουν όταν τελειώσει πανδημία σε όλο το κόσμο. Χρειάζεται συνεργασία μεταξύ χώρων.
Η πιο αισιόδοξη σκέψη που μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή είναι όταν θα περάσει η κρίση του κορωνοϊού θα λέμε ότι «το ζήσαμε κι αυτό». Πιστεύω ότι κάθε γεγονός στην ζωή μας δίνει κάποιο μάθημα. Επίσης ίσως είναι μια ευκαιρία για την ανθρωπότητα να αλλάξει την νοοτροπία της προς συνύπαρξη με τη φύση όχι προς την καταστροφή της.
σχόλια