» Ρώτησατον ιστορικό τέχνης και συλλέκτη Γιώργο Πηλιχό για ποιο λόγο έχει αφιερώσει τηζωή του στη Μελίνα Μερκούρη. Μετά από τον εντυπωσιακό σταθμό της έκθεσης τωναφισών με θέμα τη φιλμογραφία της ελληνίδας ηθοποιού στην Αλέξανδρεια τηςΑιγύπτου, παρουσία της Ντόρας Μπακογιάννη και του Νικήτα Κακλαμάνη, καιρός ήταννα μάθω. «Έτυχε», μου απάντησε. «Με ενδιέφεραν οι αφίσες από το σινεμά, αλλά ηΜελίνα τράβηξε το ενδιαφέρον όλων». Οι πάντες ζητούσαν Μελίνα και ο ΓιώργοςΠηλιχός, που τη γνώριζε από τα 17 του χρόνια, υπάκουσε και τάχθηκε.
» Τοβαρύτιμο λεύκωμα που είχε επιμεληθεί πριν από μερικά χρόνια, με εκτεταμένοοπτικό υλικό από τις αφίσες όλων των μεγεθών και τεχνοτροπιών και τα εξώφυλλαδίσκων της Μελίνας, «Μελίνα, Κυριακή για Πάντα», αποτελεί definitive έκδοση, σημείο αναφοράς καιεξαντλητικό οφθαλμόλουτρο, με πανδαισία χρωμάτων και απόλυτο σεβασμό στιςλιθογραφίες της εποχής και την εντύπωση που προκαλούσαν - πόσο μάλλον ηπεριοδεύουσα έκθεση με τα κανονικά μεγέθη. Ο Γιώργος Πηλιχός μάζεψε τις αφίσεςαπό όλα τα μέρη του κόσμου, από το διαδίκτυο, από μαγαζιά, από τρύπες, απόαπίθανους ανθρώπους, συλλέκτες και μη. Παιδεύτηκε πολύ στην αρχή, αλλάκατοχύρωσε το υλικό και τη δουλειά του και τώρα με χαροποίησε το γεγονός πωςβρήκε υποστηρικτές και χορηγό και πλαισιώνεται επιτέλους από τη βούληση τουΥπουργείου Πολιτισμού - κατάλαβαν πως στο κάτω-κάτω τους συμφέρει, και μάλισταμε το μεράκι ενός τρίτου.
» Γιατην έκθεση της Αλεξάνδρειας μου χάρισε έναν ακόμη τόμο με αφίσες, πουφιλοτεχνήθηκε ειδικά για την παρουσία, με γυαλί και μέταλλο στο εξώφυλλο καιαυθεντικό πάπυρο στη φάσα με αραβικές σημειώσεις, που ανοίγει και διαβάζεταιαπό τα δεξιά προς τα αριστερά. Υπέροχο memento για μια συλλογή που βρίσκεται καθ' οδόν προς την Κύπρο,θα έρθει μετά στην Αθήνα και στη συνέχεια θα ταξιδέψει στο Πεκίνο. Όπως γράφεικαι ο ίδιος: «Μέσα από την αγάπη για τη Μελίνα, αγάπησα τις αφίσες. Οι αφίσεςτης εκπέμπουν μια κρυφή γοητεία. Καμιά τους δεν είναι η Μελίνα. Κρατούν όμωςκομμάτια της. Ακόμη και σε εκείνες όπου δεν απεικονίζεται, βρίσκειςστοιχεία-φετίχ δικά της. Έχω στα μάτια μου τον Ντασέν να χάνεται σε μια αφίσααπό το φιλμ Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται και να μονολογεί κοιτώντας τη Μελίνα,«Πόσο όμορφη ήταν, πόσο όμορφη ήταν..»
Απότα θερινά σινεμά, ίσως το πιο ξεχωριστό είναι το «Σινέ Αφροδίτη» στο Ρουφ. Είχαχάσει τα ίχνη του όταν πριν από δύο περίπου χρόνια το είχα δει κλειστό στηνκαρδιά του καλοκαιριού και πίστεψα πως αδίκως είχε ξαναχάσει το στοίχημα τηςεπιβίωσης, ενώ άξιζε μακροημέρευση, με την άνεση, τον εσωτερικό σχεδιασμό καιτην πρωτοτυπία του. Ευτυχώς, είναι ανοιχτό και ζωντανό, με καινούργιες ταινίεςκαι, απ' ό,τι μου είπαν φίλοι, καλό κόσμο και νοστιμιές στο μπαρ.
Απότα ολοκαίνουρια σάουντρακ της Varese που διακινεί η Minos-Emiξεχωρίζει το πλούσιο σκορ του Χάουαρντ Σορ για το Mimzy, η κλασάτη μουσική του ΝτάριοΜαριανέλι για το Goodbye Bafana,το παιχνιδιάρικο και αρκετά μιουζικαλίστικο Σρεκ ο Τρίτος, του Χάρι ΓκρέγκσονΓουίλιαμς, το χολιγουντιανό Νώε για μια εβδομάδα του Τζον Ντέμπνεϊ και, πάνωαπ' όλα, το απόλυτα ταιριαστό, ατμοσφαιρικό και εκλεπτυσμένο Zodiac από τον παλιό Ντέιβιντ Σάιαρ γιατην ταινία του Φίντσερ, που βγαίνει στις 6 Σεπτεμβρίου. Δεν κατάλαβα τι στηνευχή θέλει να κάνει ο Μαρκ Ίσαμ στο Next, ενώ ο Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ -αντίθετα από τον φιλαράκο του τονΤαραντίνο που απλά διαλέγει- γράφει και παίζει ο ίδιος τη μουσική, μεηλεκτρικές κιθαριές και ολίγη ροκ μεξ διάθεση, στο Planet Terror, με την πρωταγωνίστρια(και ερωμένη του) Ρόουζ Μαγκόουαν σε τρία τραγούδια. Το καλύτερο είναι όμως ηδιασκευή του κλασικού Too drunk to fuckτου Τζέλο Μπιάφρα.
σχόλια