» ΟΓκάβιν Χουντ κέρδισε ένα Όσκαρ, το πρώτογια τη Νότια Αφρική, με το δυναμικόπορτρέτο ενός περιθωριακού νέου πουβρίσκεται μπλεγμένος και κυνηγημένος,με την παράδοξη συντροφιά ενός μωρού.
» ΗΈκδοση Κρατουμένου είναι το αμερικανικότου ντεμπούτο. Τον συνάντησα στο ΛοςΆντζελες και τον ρώτησα για ποιο λόγοεπέλεξε να αφήσει ακάλυπτα μερικά σημείατης πλοκής. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζουμεμε σιγουριά αν ο αραβικής καταγωγήςπρωταγωνιστικός χαρακτήρας διαφεύγειμε κανονικό διαβατήριο ή με πλαστό, πώςφτάνει στις ΗΠΑ σώος και αβλαβής, καιγια ποιο λόγο ένας ανώτατος υπάλληλοςτων αμερικανικών μυστικών υπηρεσιώνστη βόρεια Αφρική προσπερνάει τοπρωτόκολλο της έκδοσης κρατουμένου καιφυγαδεύει τον ύποπτο. «Δεν λέμε αντο διαβατήριο είναι πραγματικό. Θαμπορούσε να είναι το δικό του. Ο αληθινόςπρωταγωνιστής της ιστορίας διέφυγε μετο διαβατήριό του και έφτασε στη χώρατου μέσω Λιβάνου. Δεν νομίζω πως έχεισημασία, αν και, για να μάθετε το μηχανισμότης διάσωσής του, όντως ειδοποιήθηκε η"Washington Post"και κανείς δεν θα ήθελε να πειράξει ένανάνθρωπο για τον οποίο όλα τα μέσα μαζικήςενημέρωσης είχαν αρχίσει να γράφουνμέρες πριν επιστρέψει στην πατρίδα.Κάποιος θεατής στην πρώτη προβολή τηςταινίας είχε ένσταση γιατί ήθελε ναείναι τελικά ένοχος ο μουσουλμάνος. Δεντο έκανε από αντι-αραβικά αισθήματααλλά διότι με αυτό τον τρόπο θα δινότανέμφαση στην αντικανονικότητα τουμαρτυρίου που υπέστη. Αν προσέξατε, δενείμαι καθαρός πάνω στην ενοχή ή τηναθωότητα. Στην προκείμενη περίπτωση,δεν μετράει η ορθότητα των ισχυρισμώντου αλλά η στυγνή διαδικασία στην οποίαυποβλήθηκε, χωρίς αποδεικτικά στοιχείακαι κυρίως χωρίς δίκη. Το ψευδές δίλημμαπου έθεσε η Αμερική, διά στόματοςΚοντολίσα Ράις, είναι πως μια έγκαιρησύλληψη μπορεί να σώσει χιλιάδες αθώους.Χωρίς δίκη. Αν συντονισθεί, οργανωθείκαι συνεχιστεί αυτή η πρακτική, οδεύουμεπρος μια επικίνδυνη ισορροπία, και μιακοινωνία χωρίς νόμους».
» Τονρώτησα πώς εξηγεί το γεγονός πως έναπαγκόσμιο χωριό στα χαρτιά έχειμεταμορφωθεί σε μια τεράστια, εσωστρεφήκοινωνία, ξενοφοβική και ταμπουρωμένηστα παλιά της σύνορα και την αυταπάτητων παραδόσεων και των θρησκευτικώντης ακκισμών. «Μου βάζετε ένα μεγάλοθέμα. Κάναμε γυρίσματα στο Μαρόκο, ένασυνεργείο από όλα τα κράτη, ηθοποιοίαπό την Αμερική, το Ισραήλ και τηνΑίγυπτο, τεχνικοί Αφρικανοί, Ευρωπαίοι,πραγματικά μια Βαβέλ που συνεννοήθηκεπερίφημα και αντάλλασσε πληροφορίεςκαι ανησυχίες. Το κλειδί είναι η ανθρώπινησυμπεριφορά και η βασική επικοινωνία,η συνειδητοποίηση πως οι δεσμοί μαςείναι κοινοί. Στο τέλος, όλοι γυρίζουμεστο σπίτι μας και ασχολούμαστε με τιςχαρές και τις μικρότητές μας. Ξεχνάμετα τηλέφωνα και τις κάρτες που δώσαμεο ένας στον άλλο. Στα πρόθυρα τηςπαράνοιας, θα καταλάβουμε πως ο τρόμοςείναι αποτέλεσμα καλλιέργειας καιμεθόδευσης».
» Γιατη Ρις Γουίδερσπουν ήταν άθελά τουειλικρινής, μιλώντας για την επιλογήστο πρόσωπό της. «Η Ρις είναι η σύζυγοςενός μουσουλμάνου που ζει στο Σικάγο,χωρίς αμερικανική υπηκοότητα. Αν αυτόμπορεί να συμβεί σε μια κοπέλα που είναιπροφανώς το κορίτσι της διπλανής πόρτας,να εξαφανιστεί δηλαδή ο άνδρας της καινα ανακαλύψει πως κρατείται εκτόςσυνόρων με την κατηγορία της τρομοκρατίας,τότε θα μπορούσε να είχε συμβεί και σεμια οποιαδήποτε Αμερικανίδα».
σχόλια