Ψυχραιμία, παιδιά!

«Καισ' όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι μιλούνμόνο για τον καιρό», που λέει και το«Strange Weather»,το παλιό τραγούδι του TomWaits... Ο χειμώνας τοσκέφτεται, ακόμα και το «ωραίος καιρόςσήμερα» έχει αντικατασταθεί προπολλού από το «παράξενος καιρόςσήμερα», ακόμα κι όταν δεν είναικαθόλου παράξενος για την εποχή. Εγώπάντως έχω κάνει αρκετές φορές στοπαρελθόν μπάνιο κατά την αργία της 28^ηςΟκτωβρίου -και δεν έχω καμία σχέση μεχειμερινούς κολυμβητές- αλλά τότε ακόμαδεν πιπιλούσαμε όλοι την καραμέλα τουφαινομένου του θερμοκηπίου, τηςυπερθέρμανσης του πλανήτη, των ραγδαίωνκλιματικών αλλαγών και των ακραίωνκαιρικών φαινομένων. Φυσικά και είναιυπαρκτό (και επείγον ενδεχομένως) τοζήτημα και ούτε σηκώνει φυσικάαντιδραστικές εξυπνάδες -ακόμα κι αν η«πράσινη» υπερευαισθησία τουδιεθνούς τζετ σετ, από τον Stingμέχρι τον Di Caprioμπορεί να σου προκαλέσει μόνιμο μειδίαμαστο πρόσωπο σαν του Τζόκερ-, αλλά έχουνκαταντήσει κουραστικά τα αποκαλυπτικάοράματα με τα οποία βομβαρδιζόμαστεκαθημερινά σχεδόν από πάσης φύσεωςειδήμονες και μη. Μετά το Νόμπελ στονπρώην γκαντέμη της πολιτικής και νυνσωτήρα της ανθρωπότητας Αλ Γκορ, βγήκετην προηγούμενη εβδομάδα ο κορυφαίοςεπιστήμονας Τζέιμς Λάβλοκ και δήλωσεμοιρολατρικά σε συνέντευξή του στοπεριοδικό «Rolling Stone»ότι η κατάσταση είναι οριστικά μηαναστρέψιμη και μέχρι το τέλος του αιώναπου διανύουμε ο πληθυσμός της Γης θαέχει συρρικνωθεί στα 500 εκατομμύρια(από τα 6,5 δισ. που είναι τώρα)! Μπορεί ναγίνει κι έτσι (αν και ο άνθρωπος είναι88 ετών και δικαιούται να θέλει να τουςπάρει όλους μαζί του εκεί που θα πάει),αλλά έλεος πια μ' όλο αυτό το ζοφερόκλίμα δογματικής ομίχλης και υστερίαςμε το περιβάλλον. Υπάρχουν και πιοεπείγοντα ζητήματα, για τους ανθρώπους,αν όχι για τη φύση.

Κιαυτή η απαξίωση του ανθρώπινου είδουςπου σπέρνουν οι extremeφυσιολάτρες και οι μουτζαχεντίν τηςοικολογίας... Είμαστε όλοι αντιδραστικοίπίθηκοι, ανεπαρκώς εξελιγμένοι για νακατανοήσουμε την πολυπλοκότητα τωνφυσικών συστημάτων στα οποία βασίζουμετην ύπαρξή μας. Η φύση δεν μας αντέχειπλέον. Η φύση, η οποία υποτίθεται ότιείναι γεμάτη αρμονία και ισορροπία.Άσχετα αν πολύ πριν την εμφάνιση τωνκακών ανθρώπων υπήρχαν εκρήξειςηφαιστείων, βομβαρδισμοί αστεροειδών,εποχές παγετώνων και γενικά γινόταντης ανωμαλίας στο οικοσύστημα καιμάλιστα σε ασύλληπτη για το μυαλό μαςκλίμακα. Εξάλλου (για όσους κόπτονταιτόσο πολύ για την επιβίωση της φύσης)ακόμα κι αν η αντίστροφη μέτρηση έχειξεκινήσει, και η Γη θερμανθεί σε τέτοιοβαθμό που θα καεί κάθε ίχνος ανθρωπότητας,θα συνεχίσουν να υπάρχουν βιώσιμαοικοσυστήματα - απλά όχι για ανθρώπους,οι οποίοι υπέπεσαν στο προπατορικόαμάρτημα να τα βάλουν με τη «φύση»(σαν να λέμε με το «Θεό») και, κατάσυνέπεια, τους αξίζει η καταδίκη στοπυρ το εξώτερον...

Για όλους τους παραπάνωλόγους, έφτασε στα χέρια μου, σαν δροσερόαεράκι, το βιβλίο του Μπγιορν Λόμποργκ(«φιλελεύθερος, χορτοφάγος και πρώηνμέλος της Greenpeace», όπωςπεριγράφει ο ίδιος τον εαυτό του,βιογραφικό σημείωμα που δεν εμπόδισεκάποιους ακτιβιστές να του επιτεθούνπριν μερικά χρόνια με τούρτες, κατηγορώνταςτον «αιρετικό» Δανό οικονομολόγο/περιβαλλοντολόγο ως τσάτσο τωνπετρελαιάδων) με τον εύγλωττο τίτλοCool It! καιτον ακόμα πιο εύγλωττο υπότιτλο Ο Οδηγόςτου Σκεπτικιστή Περιβαλλοντολόγου.

ΟΛόμποργκ δεν αμφισβητεί φυσικά ούτεότι το φαινόμενο της υπερθέρμανσηςείναι υπαρκτό ούτε ότι ευθύνεται οάνθρωπος και οι εκτροχιασμένοι ρυθμοίανάπτυξης ούτε ότι οι κυβερνήσειςοφείλουν να δράσουν άμεσα. Πιστεύειόμως επίσης ότι ο Αλ Γκορ είναι υστερικός,ότι μπόλικη από τη ρητορική του επικείμενουολέθρου κάποιων περιβαλλοντολόγωνβασίζεται σε παραφουσκωμένα (και συχνάεντελώς χαλκευμένα) στοιχεία καιδεδομένα, και ότι το πρωτόκολλο τουΚιότο και άλλα μεγαλεπήβολα σχέδιαμείωσης του διοξειδίου είναι μια τεράστιασπατάλη χρημάτων. Και προσφέρει καικάποια «ψυχρά γεγονότα». Όπως ότιενώ γύρω στα 200.000 άτομα πεθαίνουν ωςσυνέπεια της υπερβολικής ζέστης κάθεχρόνο στην Ευρώπη, πάνω από 1.500.000 πεθαίνουνως συνέπεια του υπερβολικού κρύου: «Ναι,πολλοί άνθρωποι θα πεθάνουν από τη ζέστητα επόμενα χρόνια, αλλά επίσης πολύπερισσότεροι δεν θα πεθάνουν απότο κρύο. Ακόμα και τόσο μακριά όσο το2.200 -δηλώνει με έμφαση ο Δανός- πιο πολλοίάνθρωποι θα πεθάνουν από κρύο παρά απόζέστη. Επίσης: το λιώσιμο των πάγων δενθα ανεβάσει το επίπεδο της θάλασσαςείκοσι πόδια (όπως λένε κάποιοι celebrityπροφήτες του τρόμου), αλλά ένα πόδι μόλιςμέχρι το τέλος του αιώνα. Καλεί επειγόντωςο Λόμποργκ να υπάρξει μια αίσθηση μέτρουστην επιχειρηματολογία, και ουσιαστικάπρόκειται για την «κραυγή της κοινήςλογικής» ενός συντηρητικού αλλάκαλοπροαίρετου ανθρώπου, ο οποίος ζητάνα μη χαλάμε άσκοπα λεφτά επιχειρώνταςνα αντιμετωπίσουμε τις κλιματολογικέςαλλαγές σαν μαθητευόμενοι μάγοι, ενώμπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για ναεξαλείψουμε την τεράστια κοινωνικήανισότητα, τη φτώχεια και τις αρρώστιεςπου μαστίζουν το μεγαλύτερο μέρος τηςανθρωπότητας.

Πολύ περισσότερα σπαταλώνταιστους εξοπλισμούς, θα μπορούσε να τουαντιτάξει κανείς, αλλά τέλος πάντωναυτό που λέει ο άνθρωπος είναι να μηχαθεί εξαιτίας της υστερίας εντελώς ημπάλα ή μάλλον το δάσος, στη συγκεκριμένηπερίπτωση: «Κανείς ιστορικός τουμέλλοντος δεν θα αναφερθεί στην άνοδοτης στάθμης του νερού ως ένα από ταβασικά ζητήματα αυτού και του προηγούμενουαιώνα. Δεν νομίζω ότι οι απόγονοί μαςθα μας ευγνωμονούν που ασχοληθήκαμε μετην επιβράδυνση του φαινόμενου τουθερμοκηπίου, την ώρα που οι ίδιοι θαείναι πολύ φτωχότεροι και λιγότερουγιείς. Θα προτιμούσα να θυμούνται ότιαντιμετωπίσαμε τα πιο σημαντικάπροβλήματα...»