ΤON MAKH τον «Καναδό» τον γνώρισα σε κάτι οικογενειακές διακοπές στο Πήλιο, αρχές της δεκαετίας του ογδόντα. Κλειστός άνθρωπος, έπινε πολλές μπύρες και τα βράδια μοιραζόταν μαζί μας την κοινόχρηστη βεράντα. Xήρος χωρίς παιδιά, μιλούσε κάτι περίεργα καναδοελληνικά. Λίγο πριν φύγουμε μου έκανε ένα δώρο για να τον θυμάμαι: μια κασέτα του αγαπημένου του Gordon Lightfoot, του παντελώς άγνωστου σε μένα Gordon Lightfoot. Η κασέτα έλυωσε έκτοτε- ήταν περίεργα, μελαγχολικά τραγούδια που ταίριαζαν γάντι στην εφηβεία μου που κάλπαζε. Μεγαλώνοντας ανακάλυψα ότι ο άγνωστος Καναδός- σαν τον Μάκη- Λάιτφουτ ήταν κρυφοφίρμα στα σέβεντις. Ο Μπομπ Ντύλαν έπινε νερό στην υγειά του. Ο Νηλ Γιανγκ, η Λίζα Μινέλλι, ο Τζώνυ Κας, η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ κι άλλοι πρωτοκλασσάτοι είχαν πει τραγούδια του και παρότι δεν τσάκισε ποτέ τα τσαρτς η μουσική του επηρέασε και επηρεάζει.
Ξανάπεσα πάνω του αυτές τις μέρες που χάζευα ματαιώσεις. Ο (γεννημένος το 1938 ) Λάιτφουτ, στα ογδονταδύο του, ακύρωσε τις προγραμματισμένες συναυλίες για το νέο του άλμπουμ! Τα σοκ ήταν απανωτά και το ένα πιο ευχάριστο από το άλλο: ζούσε, είχε κυκλοφορήσει το εικοστοτρίτο του άλμπουμ και η Καναδική Κυβέρνηση είχε ακυρώσει την περιοδεία του εξαιτίας των έκτακτων μέτρων για τον Covid-19!
Πιο αισιόδοξη τούρτα γενεθλίων για τα επτά χρόνια στασίδι στο Crying Game δεν θα μπορούσα να πετύχω.
Εδώ και τα Seven islands , τα Επτά νησιά του, το πιο αγαπημένο απ' τα τραγούδια του.
― Δες Στάθη! Δες πώς ξαπλώνουν σταυρωτά!
Επτά νησιά ψηλά στον κόλπο, δες πως ξαπλώνουν σταυρωτά
'Ηλιος γαλάζιος βασιλεύει στου φθινόπωρου τη φωτιά
Στην πιο ψηλή πλευρά του κόλπου βρεθήκαμε μια κρύα αυγήΚι είδαμε φύλλα να πεθαίνουν στων δέντρων τη γενέθλια γη
Κανείς σοφός δεν θα τολμούσε να μπει στου κόλπου τα βαθειά
Καμμιά νεράιδα μυαλωμένη δε θα' ψαχνε για μυστικά
Επτά νησιά, ψηλά στον κόλπο, από της δύσης τη μεριά
Κι όταν ο ήλιος βασιλεύει φοράνε πύρινα κλαδιά
Στρωμένο πάντα το κρεβάτι με φύλλα φθινοπωρινά
Οι πλάνητες κι οι ονειροπόλοι κερδίζουνε στη μοιρασιά
Ζεις στα ψηλά μέσα στην πόλη, φοράς το στέμμα χαρωπά
Μα όταν τυλιχτεί στις φλόγες δεν έχεις γλώσσα και μιλιά
Σε πιάνει τρέμουλο στη σκέψη πως όλα πήγανε στραβά
Δεν δίνει ραντεβού η τύχη στις βίλες ή στα φορτηγά
Τ' αδέλφια σου θα κόψουν λάσπη όταν θα πέφτεις χαμηλά
Νιώσε τη μέρα που χαράζει, κάνε αυτό που επιθυμείς
Το μάθημα το έχεις μάθει, μονάχος σου θα πορευτείς
Πόσος ο αέρας που αναπνέεις; πόσος ο χρόνος που πετάς;
Δες το σωστό σου και το λάθος, πως ρυτιδιάζεις σαν μιλάς
Εδώ την κορυφή του κόλπου, ήρθε για σένα η εποχή
Σβήσε το πριν, γυναίκα ή άνδρας, ζήσε την ιερή στιγμή
Η τύχη σου δε θα σε ψάξει στ' αρχοντικά σου τα χρυσά
Τ'αδέλφια σου θ'αλλάξουν δρόμο σαν πέσει κρύα σκοτεινιά
Νιώσε και πίστεψε σου λέω,άσε το βλέμμα σου ανοιχτό
Σαν το φτερό, δες, ανεβαίνει, χορεύει μέσα απ΄το βυθό
'Ερχεται ευθύς το νέο κύμα, σπάει στο πλοίο που περνά
'Ολα τα έθνη θα ταράξει, μην το αφήσεις να γλυστρά
Εδώ την κορυφή του κόλπου, ήρθε για σένα η εποχή
Σβήσε το πριν, γυναίκα ή άνδρας, ζήσε την ιερή στιγμή
Επτά νησιά ψηλά στον κόλπο, δες πως ξαπλώνουν σταυρωτά
'Ηλιος γαλάζιος βασιλεύει στου φθινόπωρου τη φωτιά
(Seven islands, Gordon Lightfoot /
απόδοση Γλυκερία Μπασδέκη)
σχόλια