Το προηγούμενο άλμπουμ του Κυρίου Κ., οι «40 Μέρες», είχε βγει σε δύσκολη εποχή πριν από πέντε χρόνια, μέσα στον καύσωνα και τη σαστισμάρα του οικονομικού πατατράκ, το καλοκαίρι του 2015. Το νέο άλμπουμ του βγαίνει πάλι σε μια περίοδο περίεργη, όταν όλοι προσπαθούν να ξεπεράσουν τη νέα κατάσταση που έφερε η επιδημία και να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι τίποτα δεν είναι όπως πριν.
Τον ρωτάω, αστειευόμενος, πόσο τυχαίο είναι αυτό, να επιστρέφει μετά από μία «καταστροφή»; «Το πότε κυκλοφορεί ένας δίσκος σε σχέση με το πότε γράφεται τυχαίνει να έχει μεγάλη απόσταση στα άλμπουμ μου» λέει. «Συνήθως παραδίδω δίσκους αρκετά πριν κυκλοφορήσουν ή έχω τελειώσει ό,τι πέρνα από το χέρι μου νωρίτερα. Ρώτα την Just Gazing γι' αυτό! Αστειεύομαι, γενικά το ότι καταφέραμε εν μέσω καραντίνας να σταλεί ο δίσκος, παρά την απαγόρευση των δεμάτων από το εξωτερικό, ήταν επίτευγμα».
Είναι φρεσκοκουρεμένος και η πρώτη φορά που τον βλέπω με κοντό μαλλί, ένας διαφορετικός Κύριος Κ. από την εικόνα του τα τελευταία χρόνια. Επίσης, είναι πλέον πατέρας.
Ακούγοντας το νέο άλμπουμ του που έχει τίτλο «Ρεπό» καταλαβαίνεις ότι είναι μοναδική περίπτωση αυτή τη στιγμή σε αυτό που ονομάζεται «ελληνόφωνο ροκ». Όσες αναφορές και αν μπορείς να εντοπίσεις στα τραγούδια του, ο Κύριος Κ. είναι εντελώς ιδιοσυγκρασιακός και έχει έναν προσωπικό τρόπο να εκφράζεται και να τραγουδάει.
— Τι άλλαξε στον Κύριο Κ. από τον προηγούμενο δίσκο σου, πόσο διαφορετικός άνθρωπος είσαι;
Νιώθω σαν η μέρα να έχει λιγότερες ώρες. Τουλάχιστον προ καραντίνας. Οι συνθήκες αλλάζουν, οι άνθρωποι όμως όχι.
— Τι σου έχει λείψει περισσότερο όλο αυτό τον καιρό;
Οι πρόβες.
— Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλεις να κάνεις μόλις τελειώσει όλο αυτό που ζούμε;
Αυτό το πρώτο δεκάλεπτο της πρόβας που παίζουμε κάτι μέχρι να ζεσταθούμε, που ψάχνεις χωρίς να ψάχνεις, που απλά συμβαίνει και μάλλον δεν θα ξανασυμβεί.
— Πώς βιώνεις την κατάσταση με τον περιορισμό και την απομόνωση; Είσαι από αυτούς που αντέχουν το μέσα;
Δεν άλλαξε ραγδαία η καθημερινότητα μου, μου έλειψαν όμως πολύ οι φίλοι και δύο-τρία καλά συναυλιακά γεγονότα.
Ακούγοντας το νέο άλμπουμ του που έχει τίτλο «Ρεπό» καταλαβαίνεις ότι είναι μοναδική περίπτωση αυτήν τη στιγμή σε αυτό που ονομάζεται «ελληνόφωνο ροκ». Όσες αναφορές και αν μπορείς να εντοπίσεις στα τραγούδια του, ο Κύριος Κ. είναι εντελώς ιδιοσυγκρασιακός και έχει έναν προσωπικό τρόπο να εκφράζεται και να τραγουδάει. Έχει καταφέρει να είναι αναγνωρίσιμος, είτε παίζει σκληρό ροκ εν ρολ, είτε τις παράξενα τρυφερές μπαλάντες του – όπου μπορείς πιο εύκολα να εντοπίσεις ότι είναι ποιητής.
Το «Πλάι σου» μέσα από την λιτότητα των στίχων του είναι το ίδιο ανατριχιαστικό με το «Σ' ακολουθώ» του Λοΐζου που σημάδεψε με την ερμηνεία του ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Το ίδιο ερωτικό, με ελάχιστα λόγια:
Σαν να μην έζησα πριν απ' αυτό / σαν όλα να τα έσβησα / Όπου κι αν ψέλλισα αλλού "σ' αγαπώ" απόψε το διέλυσα / Σαν το νεράκι, σαν το νερό / ψυχούλα μου κύλησα / Μ' ένα στιχάκι σαν και δαύτο / με το που σου μίλησα / Όχι δεν έζησα διόλου πιο πριν / κι ας φάνταζε γνώριμη / 'κείνη η μεθυσιά του ευ ζην / η πρόσκαιρα μόνιμη / Όχι δεν έζησα πριν απ' αυτό / απόψε γεννήθηκα / Μα και να πεθάνω πάλι μπορώ / στο πλάι σου ήσυχα
Τα τραγούδια του δεύτερου μισού του δίσκου που είναι γνωστά επειδή τα κυκλοφόρησε ως single τα τελευταία χρόνια, εδώ αποκτούν διαφορετική διάσταση, όπως η διαφορετική, πιο μπλουζ εκτέλεση της «Παύσης», με σαξόφωνο και πιάνο, ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που εμφανίστηκαν την πενταετία της μεγάλης κρίσης και των πρωτόγνωρων στιγμών που ζούμε:
Ζητιανεύοντας απ' τ' άστρα φωτιά / η κάθε σκέψη φλόγα / σαν φουντώνει βρίσκει τροχιά κι ακολουθάμε
Με αναμνήσεις που κριτσάνισαν σα φύλλα ξερά/ και πλατσουρίζουν στα λιμνάζοντα νερά θαρρείς και κολυμπάνε
Η γη γυρίζει μα παύση διαρκής / Λες και σταμάτησες το χρόνο μία selfie να βγεις / Πόζα μονάκριβη κάνε
Θες να φυσάει ο άνεμος κάποιας παλιάς εποχής / μα έλα που πέρασε και χάθηκε / κι ακόμα απορείς, αυτή ποια να 'ναι
Μοιάζεις με τίποτα και μοιάζεις με κάτι / κι είναι που όλοι θέλουν απ' την πίτα αυτή ένα κομμάτι / στρώσε να φάμε
Ας έχεις την αίσθηση πως τ' άλλοτε φαγιά είχαν γεύση / πάλαι ποτέ ήταν αλλιώς απ' την μπουκιά ως την πέψη / κι όχι ότι να 'ναι
Μιαν έμφυτη μελαγχολία έχει στα μάτια φυτρώσει / κι είναι η μόνη πανοπλία που 'χεις μη σε σκοτώσει / Για μάχη πάνε...
Δεν είσαι μόνος και δεν είσαι ο μόνος / κι είναι ο πόνος, ο παλιός και ο καινούριος ο χρόνος / όπου κι αν πάμε...
«Το "Ρεπό" είναι ένας δίσκος που ηχογράφησα αρκετές φορές μέχρι να ολοκληρωθεί» λέει ο Κύριος Κ. Νομίζω ότι εξηγεί τους προηγούμενους, με έναν τρόπο. Έχει συγγένεια με τον πρώτο στην περί μπάντας διαδικασία ενορχήστρωσης, αλλά με κομμάτια που θα μπορούσαν να είναι μέρος επόμενων δίσκων μου. Περιέχει κομμάτια που έχω παίξει στα live και που σχηματίζονταν καθ' όλη τη διάρκεια. Επιπρόσθετα έχει δύο νέες εκτελέσεις, την "Παύση" και το "Πλάι σου ήσυχα" που είχα κυκλοφορήσει αρχικά, αλλά ένιωσα πως θα ήθελα να αποτυπώσω ξανά με τη μπάντα αυτά τα δύο κομμάτια για την ομοιομορφία του άλμπουμ».
— Γιατί τον λένε «Ρεπό»;
Όταν ξεκίνησα να τα γράφω υπήρχε αυτή η αίσθηση του ρεπό και της παύσης, ήταν οι δυο υποψήφιοι τίτλοι που θα εξηγούσαν καλύτερα το περιεχόμενο. Γύρω από την απόφαση, δηλαδή, που ξέρεις πως τώρα θα πάρω το χρόνο μου.
Στα κομμάτια του δίσκου μπορεί να εντοπίσει κανείς από Βασίλη Παπακωνσταντίνου μέχρι ποπ των '60s και «νέο κύμα», είναι ένα άλμπουμ με πολλές μουσικές αναφορές που τον κάνουν διαχρονικό, ακόμη και οι στίχοι είναι αρκετά παλιομοδίτικοι, όπως στο «Άδραξε», που είναι σαν να έρχεται από ροκ σχήμα των '70s.
«Ποτέ δεν σκέφτομαι βάση αναφορών», εξηγεί, «αναπόφευκτα, βέβαια, αναγνωρίζω ότι δεν αποφεύγονται. Δεν είμαι ο κατάλληλος να πω πώς και γιατί, αλλά μου ακούγονται εύστοχα και τα τρία που αναφέρεις. Αυτό που περισσότερο ακούω είναι οι '90s γκραντζοκαταστάσεις που με στιγμάτισαν και που χαίρομαι να ξανακούω αυτή την περίοδο.
— Γράφεις μόνο βιωματικά;
Άλλες φορές ναι άλλες όχι, το κάθε τραγούδι όμως τρόπων τινά γυρεύει τον κόσμο σου και τον τρόπο που βλέπεις τον κόσμο.
Μέσα στην αναγκαστική απομόνωση το «Ρεπό», παρόλο που γράφτηκε πριν από καιρό, ακούγεται σχεδόν προφητικό και περιγράφει μια κατάσταση που αρκετός κόσμος δεν θέλει στα αλήθεια να τελειώσει:
Έχω πάρει ρεπό / Είμαι τώρα καιρό σε άδεια / Δίχως αφεντικό / Παλαμάκια χτυπώ στη βάρδια / ...και δεν ανησυχώ
Την αιώρα κρεμάω στην αυλή / Μια δουλειά που αγαπώ πιο πολύ / Καθετί μέσα και γύρω μου / Οδηγεί σ' όχθες του ονείρου μου
Έχω πάρει ρεπό / Φεύγω για Ωρωπό Κυριακή / Στο 'γραψα στο καπό / κάτω απ' το σ' αγαπώ / Έλα κι εσύ
4 λέξεις το παν / Τι, Θα, Γινότανε, Αν / Αρχίζαν' όλα εδώ / Σκάω σα βεγγαλικό / Χρώμα μου αλκαλικό / ...στον ουρανό / και δεν ανησυχώ...
Το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου είναι μία «αστική» μπαλάντα, όπου με συνοδεία μόνο κιθάρας τραγουδάει για την πόλη:
Πόλη συννεφιασμένη / μοιάζει πόλη νέα / Σαν συννεφιάζει η θέα / την φωνάζουν ξένη / και πάλι αλλάζει όνομα / ο ήλιος όταν βγαίνει
Άλλος ψάχνει που ήτανε / κι άλλος για που πηγαίνει
Εσύ καινούρια πόλη / εγώ τραγούδι ξένο / ένα τσιγάρο δρόμος / η ζωή μας όλη
Μείναμε ονειροπόλοι / μετά από τόσα χρόνια / ...κι όμως... / Στο ίδιο περιβόλι ζω και ανασαίνω
Ποια πόρτα μ' έφερε / και ποιο ουράνιο τόξο; / Ακόμα αναρωτιέμαι / τι ζωή σημαίνει
Παλεύω για να διώξω / Τα γκρίζα σύννεφά σου ξένη / Άλλος ψάχνει που ήτανε κι άλλος για που πηγαίνει
Εσύ καινούρια πόλη, / εγώ τραγούδι ξένο
— Πώς τα βλέπεις τα πράγματα αυτήν τη στιγμή, ως μουσικός που δεν μπορεί να κάνει live; Πώς το φαντάζεσαι το επόμενο διάστημα;
Αν και δεν κάνω τόσο συχνά live, μου τη σπάει πολύ που έχω περιοριστεί στο καθόλου. Έχω δει, όμως, φίλους μουσικούς που ζουν απ' αυτό να ζορίζονται πολύ. Σίγουρα είναι μια συνθήκη από την οποία δεν θα απεμπλακούμε σύντομα, ακόμα και μετά την άρση των μέτρων. Η επόμενη μέρα φοβάμαι πως θα φέρει και άλλα ποστ αποκαλύπτικ συμβάντα, περισσότερο πλαστικό χρήμα και πειράματα επί της συμπεριφοράς της αγέλης.
— Τι είναι αυτό που σου δίνει κίνητρο να φτιάχνεις μουσική αυτήν τη στιγμή;
Είναι εθιστικά πράγματα οι μουσικές και οι στίχοι, I'm just a junky...
Η Just Gazing Records κυκλοφορεί 10 μέρες νωρίτερα και αποκλειστικά από το Bandcamp το νέο άλμπουμ του Κυρίου Κ.
Σήμερα, Παρασκευή 1η Μαΐου, το Bandcamp επαναλαμβάνει τη δράση του και μηδενίζει την προμήθειά του ώστε να βοηθήσει τους καλλιτέχνες που πλήττονται από την διακοπή θεαμάτων λόγω Covid-19. Έτσι, για τις υπόλοιπες 24 ώρες αγοράζοντας / κατεβάζοντας το «Ρεπό» του Κύριου Κ. υποστηρίζετε το label και τον καλλιτέχνη.
Να σημειωθεί ότι η έκδοση του δίσκου έχει γίνει προς το παρόν μόνο σε CD και λόγω Bandcamp αποκλειστικότητας είναι διαθέσιμα μόλις 100 αριθμημένα αντίτυπα.
Μπορείς να ακούσεις και να αγοράσεις ολόκληρο το άλμπουμ εδώ:
σχόλια