ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟ, αλλά σε κάθε ανασκόπηση του '20 είναι αδύνατον να μην εμπεριέχεται το '19!
Παρά την εμμονική μου αναζήτηση για επιστημονικές και τεχνολογικές ειδήσεις απ' όλον τον κόσμο, μόνο όταν εντόπισα μεταφρασμένο ρεπορτάζ των κινεζικών μέσων ενημέρωσης για κάτι «περίεργο» στη Γουχάν έστρεψα την προσοχή μου εκεί. Ενώ από τις αρχές Δεκεμβρίου του '19 εντοπίστηκε κρούσμα με ανεξήγητη ασθένεια, στο τέλος του μήνα, και πιο συγκεκριμένα στις 30 Δεκεμβρίου, ο γιατρός Λι Γουενλιάνγκ έγραψε σε κοινωνικό δίκτυο για έναν νέο ιό που έμοιαζε με τον SARS και είχε προσβάλει επτά άτομα...
SARS, επτά άτομα; Μα είναι δυνατόν; Κανείς δεν έχει ξεχάσει πόσο δεινοπάθησε κυρίως η Ασία από τον SARS. Ο Νικόλας Βαφειάδης και η ομάδα του στο τμήμα διεθνών ειδήσεων του ΑΝΤ1 αναζητούν και μεταφράζουν όλα τα σχετικά δημοσιεύματα. Έτσι, την επόμενη ημέρα μαθαίνουμε ότι οι υγειονομικές αρχές της Κίνας αναφέρουν στον ΠΟΥ ότι τα κρούσματα είχαν κολλήσει σε ανοιχτή αγορά θαλασσινών και ζωντανών ζώων της Γουχάν. Με τις λιγοστές πληροφορίες που είχαμε για το θέμα, στις συσκέψεις κυριαρχούσαν εικασίες. Θα φρενάρουν τον ιό οι Κινέζοι; Οι διατροφικές συνήθειες φταίνε, η φύση βρήκε νέο «κόλπο» για να μας εκδικηθεί; Κανείς δεν ήξερε, αλλά η ανάμνηση του SARS, των «τρελών αγελάδων» και του HIV ήταν αρκετή για να πυροδοτεί τις συζητήσεις.
Και ήταν ακόμα μακριά ο νέος «αβάπτιστος» ιός.
Παραφράζοντας τον Tucholsky, διαπίστωσα ‒όλοι διαπιστώσαμε‒ ότι ενώ ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, ο χαμός εκατοντάδων χιλιάδων καταντά κάποια στιγμή... στατιστική!
Από τις πρώτες μέρες του 2020 άρχισαν οι αναφορές για θύματα σε όλη την Κίνα και όχι μόνο στη Γουχάν. Μάλιστα, η είδηση ότι αναφέρθηκαν κρούσματα και σε άλλες χώρες επέτεινε την ανησυχία όλων. Άρχισαν να επιβεβαιώνονται οι απαισιόδοξοι. Όταν, μάλιστα, στις 20 του μήνα ανακοινώθηκε από τους Κινέζους ότι ο ιός μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον αλλά και η ανθρώπινη ανησυχία «χτύπησαν κόκκινο».
Συζητούσαμε καιρό για μια δημοσιογραφική αποστολή στην Κίνα προκειμένου να γνωρίσουμε τους Έλληνες που δραστηριοποιούνται εκεί. Σκεφτόμασταν ότι σε μια εποχή που το ζητούμενο ήταν οι επενδύσεις και η ανάπτυξη, θα γεμίζαμε πολλά στικάκια με ρεπορτάζ για το Special Report και τα δελτία ειδήσεων.
Nα πάμε, σκέφτηκα μεγαλοφώνως στη σύσκεψη. Είναι ευκαιρία να συνδυάσουμε την αποστολή με τη διερεύνηση αυτού του θέματος. Ήταν τόσο πολλοί οι ρεπόρτερ που ήθελαν να κάνουν το ταξίδι, που μόνο με κλήρωση δεν θα «μαλώναμε» μεταξύ μας! Όμως οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές.
Στις 23/1 ανακοινώνεται καθολικό lockdown στη Γουχάν αλλά και σε κοντινές πόλεις. Ταυτόχρονα, ματαιώνονται οι εκδηλώσεις της κινεζικής Πρωτοχρονιάς. Η αχανής χώρα μπήκε σε περιπέτεια.
Στις 30/1 η Ιταλία ματαιώνει όλες τις απευθείας πτήσεις προς και από την Κίνα, ενώ μια μέρα μετά ο Ιταλός πρωθυπουργός Κόντε ανακοινώνει τα δύο πρώτα κρούσματα σε Κινέζους τουρίστες και σημαίνει συναγερμό στις υγειονομικές αρχές.
Στις 7/2, και ενώ ο ιός δείχνει ασυγκράτητος, πεθαίνει ο γιατρός που αποκάλυψε πρώτος τον θύλακα κορωνοϊού στη Γουχάν. Οι κινεζικές αρχές τον κατηγόρησαν τότε για διασπορά ψευδών ειδήσεων. Τον Απρίλιο, όμως, τον ανακήρυξαν εθνικό ήρωα!
Η αποστολή στην Κίνα, φυσικά, ματαιώθηκε. Ο ιός είχε αρχίσει να τρυπάει τα σύνορα και να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. Παιδιά, δεν πάμε, έρχεται... Ήμουν βέβαιος, πια, όπως και οι συνάδελφοί μου, ότι σύντομα θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το «τέρας του αιώνα». Και όλοι ευχόμασταν να μη δούμε και στη χώρα μας εικόνες σαν αυτές που έφθαναν από την Ανατολή.
Στις 11/2 ο ΠΟΥ βαπτίζει για πρώτη φορά τον νέο ιό ως Covid-19.
Στις 19/2 στο Σαν Σίρο του Μιλάνου γίνεται ο αγώνας ποδοσφαίρου Αταλάντα - Βαλένθια. Στο γήπεδο βρίσκονται 50.000 θεατές από το Μπέργκαμο.
Στις 21/2 ανακοινώνεται ο ασθενής 0 στην κωμόπολη Κορντόνιο και πεθαίνει ο πρώτος Ιταλός στην εντατική νοσοκομείου της Πάντοβα.
Στις 23/2 ανακοινώνονται 11 «κόκκινες ζώνες» από τη Λομβαρδία μέχρι το Βένετο. Απαγορεύονται οι μετακινήσεις, οι διοργανώσεις συνεδρίων και αγώνων. Αρχίζει τις καθημερινές ανακοινώσεις ο «Ιταλός» Τσιόδρας.
Στις 26/2 θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί ο Έλληνας Τσιόδρας, αφού ο Covid-19 επισκέπτεται και τη χώρα μας.
Από τους Άγιους Τόπους ήρθαν οι άνθρωποι. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα πάθουμε όσοι πάμε εκκλησία κάθε Πάσχα και αν! Το '20 ήταν, έτσι κι αλλιώς, αδύνατον κι αυτό!
Την ανησυχία διαδέχτηκε η αγωνία. Οι συντάκτες του ΑΝΤ1, μιλώντας καθημερινά με κρούσματα του ιού στη γειτονική Ιταλία και σε όλον τον κόσμο, ακούγοντας τις περιγραφές των γιατρών που έδιναν μάχες στα νοσοκομεία και μοντάροντας τις εικόνες που έστελναν οι δορυφόροι, συζητούσαμε τότε και αναρωτιόμασταν εάν η Ελλάδα θα μπορούσε να αντισταθεί μετά από τόσα χρόνια κρίσης που είχε ξεχαρβαλώσει τα πάντα, και βέβαια το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Κι αν γίνουμε Ιταλία; Αν ο Covid-19 μπει στα σπίτια μας και στη δουλειά μας; Άρχισα να αγωνιώ για το ενδεχόμενο αυτός ο κερατο-ιός να μας διαλύσει ως ομάδα. Κι ανάμεσά μας υπάρχουν και άνθρωποι πιο ευάλωτοι. Τι να κάνουμε;
Ένα βράδυ, σε κλειστή σύσκεψη, οι επιτελείς αποφασίσαμε πως έπρεπε να σχεδιάσουμε έναν μηχανισμό λειτουργίας για το χειρότερο ενδεχόμενο. Έτσι χωρίσαμε στο χαρτί όλους τους δημοσιογράφους και τους τεχνικούς σε τρεις ομάδες, υποχρεώνοντας τη μία από αυτές να εργάζεται εκτός σταθμού. Για τις ειδικότητες που ήταν αναγκασμένες να δουλεύουν μέσα στον σταθμό, στο κοντρόλ και στα μοντάζ, οι ελπίδες να μη γίνει η στραβή εναποτέθηκαν στα αντισηπτικά, στις μάσκες και στα γάντια.
Κάθε μέρα οι ειδήσεις μάς γέμιζαν θλίψη, εκτός από τις στιγμές που παρενέβαινε ο πρώην Πλανητάρχης! Στις 28/2 ο Τραμπ λοιδορεί τους Δημοκρατικούς για το μιλούν για έναν ιό που είναι κατασκεύασμα της φαντασίας τους που θα εξαφανιστεί σαν «θαύμα»!
Στις 4/3 η Ιταλία κλείνει τα σχολεία και στις 8/3 το ντέρμπι Γιουβέντους - Ίντερ γίνεται χωρίς κόσμο στο γήπεδο.
(Ε, όχι! Ζητήστε μας ό,τι θέλετε! Μη μας κόψετε και την μπάλα! Θα «φάμε πόρτα» στο Καραϊσκάκη; Θα γίνουν βαρετά τα Σαββατοκύριακα, σκεφτόμασταν. Ο ΑΝΤ1, μάλιστα, θα μετέδιδε το Euro 20, που τελικά θα διεξαχθεί το '21, θυμίζω. Λίγες μέρες αργότερα ματαιώθηκαν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο.)
Στις 9/3 η Ιταλία μπαίνει σε καθολικό lockdown, το πρώτο ευρωπαϊκό κράτος που το κάνει.
Στις 12/3 η Βρετανία ανακοινώνει ότι θα εφαρμόσει ως μέτρο την ανοσία της αγέλης. Αργότερα ο Μπόρις Τζόνσον ανακοινώνει ότι νοσεί από τον ιό και βγαίνει από την εντατική μετά από επτά ημέρες.
Στις 23/3 η Ελλάδα σε καραντίνα. Για εβδομάδες παρέλυσαν όλα, από τις αρχές Μαΐου ξεμυτίσαμε, για να ξανακρυφτούμε στα σπίτια μας στις αρχές Νοεμβρίου, αφού το δεύτερο κύμα ήρθε πιο απειλητικό και θανατηφόρο από το πρώτο.
Παραφράζοντας τον Tucholsky, διαπίστωσα ‒όλοι διαπιστώσαμε‒ ότι ενώ ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, ο χαμός εκατοντάδων χιλιάδων καταντά κάποια στιγμή... στατιστική!
Με βαριά καρδιά μέχρι και σήμερα καλησπερίζουμε τους θεατές και αμέσως μετά αραδιάζουμε αριθμούς που προκαλούν τρόμο. Συχνά αναρωτιέμαι όχι μόνο πώς το αντέχουν οι τηλεθεατές αλλά και πώς αντέχουμε κι εμείς. Βλέπω τους ρεπόρτερ που γυρίζουν από τα νοσοκομεία, με τη θλίψη ζωγραφισμένη στα μάτια τους, να μας περιγράφουν τις μάχες των γιατρών και των νοσηλευτών να κρατήσουν στη ζωή τους παππούδες, τις γιαγιάδες, τα αδέλφια, τους φίλους, τις φίλες, τους συναδέλφους μας και να λυγίζουν. Αλλά πάντα το χιούμορ ξορκίζει το κακό! Ένας από αυτούς μου είπε ένα βράδυ μετά το δελτίο: «Θέλω να κοιμηθώ και να ξυπνήσω το καλοκαίρι του '21!».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.
σχόλια