Γιατί ξεχωρίζει η Ελένη Ράντου;

Γιατί ξεχωρίζει η Ελένη Ράντου; Facebook Twitter
0

«Έχω προστατέψει τη λαϊκότητά μου, χωρίς να είμαι λαϊκίστρια» δήλωσε στο προηγούμενο τεύχος μας η ηθοποιός, μιλώντας στον Χρήστο Παρίδη. Με e-mail μας ήρθε η άποψη της Μαίρης Κ.: «Η Ράντου, κατά τη γνώμη μου, ξεχωρίζει επειδή μπορεί να παίξει τα πάντα και, παρ' όλα αυτά, δεν έχει ψωνιστεί καθόλου, ούτε με το ταλέντο ούτε με την επιτυχία της. Η συνέντευξή της μας παρουσίασε το πορτρέτο μιας γυναίκας ενδιαφέρουσας, συγκροτημένης, σκεπτόμενης και συμπαθητικής».
Η εξωγήινη σχολίασε: «Τη λατρεύω την Ελένη Ράντου σε ό,τι κι αν κάνει! Πέρα από εξαιρετική ηθοποιός, είναι και πανέξυπνη κι έχει να πει κάτι ουσιαστικό! Ηθο-ποιός, πράγματι!» και ο/η Κελεπούρι πρόσθεσε: «Ο καλός ηθοποιός μπορεί να παίξει τα πάντα και η Ελένη Ράντου το αποδεικνύει. Αξιοπρεπής, καθόλου επιφανειακή και αυθεντική μέχρι το κόκαλο. Προτείνω ανεπιφύλακτα να την παρακολουθήσετε σε μια παράσταση στο θέατρο».


Για το μεγαλεπήβολο σχέδιο αναμόρφωσης του Zonar's μίλησε στον Αλέξανδρο Διακοσάββα ο επιχειρηματίας Χρύσανθος Πανάς και εξήγησε τα σχέδιά του για την αναμόρφωση του θρυλικού καφέ. «Όντως έχει ευρωπαϊκό αέρα το Citylink, είναι ξεχωριστό σημείο στο κέντρο της πόλης» έγραψε ο tropique. «Δεν μου αρέσει, όμως, όταν ο κ. Πανάς, με τα Dragoste, Central, Ciros κ.λπ. στο παρελθόν, που έχει δουλέψει φουλ στο Κολωνάκι κι έχει συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του νέου –προς αποφυγήν, όπως λέει– προφίλ του, το απαξιώνει έτσι. Και, ναι, έχει χαλάσει το Κολωνάκι. Ναι, θα ήταν καλύτερα να είναι πιο residential. Εν πάση περιπτώσει, να δούμε τι θα γίνει με το Zonar's και τα άλλα μαγαζιά. Σίγουρα υπάρχουν καλές ιδέες, υποψιάζομαι όμως ότι θα συνδυάζονται με τιμές Παρισιού, και δη St Germain».

Ο δε SMURFakos σχολίασε: «Εύγε για την αλλαγή του Zonar's. Η προηγούμενη ανακαίνιση (εκεί γύρω στο 2004) το είχε "ευνουχίσει" αισθητικά. Εύγε και στα πλάνα για τη Βουκουρεστίου. Όμως, μια σημαντική παρατήρηση: ο δρόμος χρειάζεται ένα καλό facelift (όλα είναι σπασμένα, βρόμικα και ξεβαμμένα), καθώς και συστηματική φροντίδα μετά από κάθε πορεία. Η πλατεία Συντάγματος αποτελεί ένα καλό παράδειγμα γι' αυτό».


«Χρειάζεται εξεταστική για τα μνημόνια;» αναρωτήθηκε ο Θοδωρής Αντωνόπουλος στη στήλη του και ο Περικλής έγραψε τα εξής: «Για άλλη μια φορά ο εξυπνότερος λαός του κόσμου βάζει το κεφάλι στο χώμα για να μη βλέπει τα προφανή. Τι δεν καταλαβαίνουμε και χρειαζόμαστε εξεταστική; Όλες οι κυβερνήσεις από το 1981 και μετά διόγκωναν το δημόσιο χρέος. Το κράτος δανειζόταν για να χρηματοδοτεί την ευζωία ενός πολύ μεγάλου μέρους του πληθυσμού και να συντηρεί τους εκάστοτε μηχανισμούς του στην εξουσία. Εξού και είχαμε από τα υψηλότερα δημόσια χρέη, σε συνδυασμό με πολύ χαμηλό ιδιωτικό χρέος. Όλα αυτά τα δανεικά έγιναν προσλήψεις, πρόωρες και παχυλές συντάξεις, άχρηστοι οργανισμοί, ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις (Ολυμπιακή, ΟΣΕ κ.λπ.), "πολιτιστικές εκδηλώσεις" και άλλα πολλά. Οι ιδιώτες έπαιρναν δάνεια για σπίτια, αυτοκίνητα, διακοπές κ.λπ. με περισσή αφροσύνη, η οικονομία ήταν μια αγοραπωλησία υπερτιμημένων υπηρεσιών εντός της χώρας, χωρίς παραγωγή και εξαγωγές, και όλοι μαζί, ευδαίμονες, ψηφίζαμε τους ηγέτες που μας άξιζαν, ενώ χαιρόμασταν τον υπέροχο ελληνικό ήλιο και φουσκώναμε από υπερηφάνεια για το Euro 2004 και τους Ολυμπιακούς. Στο μεταξύ, η Αριστερά ζητούσε επιμόνως περισσότερες προσλήψεις και αυξήσεις μισθών/συντάξεων. Επίσης, από το 1981 και μετά έπεσαν στην ομορφότερη χώρα του κόσμου κοινοτικά κονδύλια που ισούνται με ένα ΑΕΠ των καλών ημερών (περίπου 200 δισ.), τα οποία εξαερώθηκαν μετά χαράς και υπερηφάνειας, καθότι όλοι μας χρώσταγαν από την εποχή που τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού. Και μετά ήρθε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και απλούστατα δεν μας δάνειζε πλέον κανείς. Οι δε τράπεζες οι οποίες όλα αυτά τα ωραία χρόνια δάνειζαν το κράτος μέσω αγορών κρατικών ομολόγων, κατέληξαν να έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ένα μάτσο κωλόχαρτα αλλά και δάνεια ιδιωτών που δεν εξυπηρετούνταν (εξού και η ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης). Και μετά ήρθαν τα μνημόνια και οι "Αγανακτισμένοι". Τα μνημόνια είναι το αποτέλεσμα του άφρονος και τρυφηλού βίου που όλοι μαζί διήγαμε για δεκαετίες και όχι η αιτία των δεινών μας. Και σε άλλες χώρες εφαρμόστηκαν μνημόνια και αυτές έχουν βγει τώρα από αυτά σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Τα περί εξεταστικών, και μάλιστα από το 2009 και μετά, είναι ρίψη της μπάλας στην εξέδρα και αποπροσανατολισμός. Ας βάλουμε κάνα-δυο πολιτικούς στη φυλακή να μας φύγει η καύλα. Μην ξεχνάμε, όμως, ότι η πολιτική τάξη μιας χώρας είναι μια κουτάλα από το καζάνι με τη σούπα. Ό,τι έχει στο καζάνι (λαός) έχει και στην κουτάλα (πολιτικοί). Είμαστε το τελευταίο σοβιετικό και το πρώτο θεοκρατικό κράτος της Ευρώπης, με έναν απαίδευτο και ακαλλιέργητο λαό. Τα υπόλοιπα είναι, κατά τη γνώμη μου, λόγια».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ