- Γεννήθηκα στην Άνω Γλυφάδα κι έχω ζήσει όλη τη ζωή μου εδώ, όμως δεν ξέρω για ποια Γλυφάδα να μιλήσω, καθώς μέσα σε λίγες δεκαετίες την έχω δει ν’ αλλάζει, ν’ αλλάζει και να ξαναλλάζει. Καμιά φορά κοιτάζω παλιές φωτογραφίες της γειτονιάς, όταν ήμουνα παιδί, και δυσκολεύομαι να πιστέψω πως πρόκειται για το ίδιο μέρος. Πάνε οι αλάνες και τα οικόπεδα, όπου με τις παλέτες και τα ελενίτ χτίζαμε αρχηγεία για τις μυστικές ομάδες. Οι πολυκατοικίες μοιάζουν να έχουν φυτρώσει παντού σαν μανιτάρια.
- Το βουνό είναι δίπλα και η θάλασσα κοντά επίσης, κάνοντας τις δυνατότητες προσωρινής απόδρασης εφικτές. Το άσπρο εκκλησάκι του Αϊ-Λια στα μισά του Υμηττού μαρτυρά ότι κοιτάς την πλευρά του βουνού από την περιοχή της Γλυφάδας. Πάντα, ως παιδί, κοιτούσα το βουνό κι αναρωτιόμουν τι θα έβλεπα αν έφτανα στην κορυφή ποτέ, λες και από κάτω θ’ απλωνόταν κάποια μαγική πολιτεία.
- Υπάρχει ένας δρόμος περιστοιχισμένος από δέντρα και όμορφα σπίτια, που συχνά επιλέγω όταν χρειάζομαι λίγο αέρα ή για να έρθει η έμπνευση. Τον περπατάω για χιλιόμετρα ολόκληρα και σπάνια βλέπω άνθρωπο ή αυτοκίνητο. Ο Υμηττός πολύ καλή επιλογή επίσης, δέκα λεπτά από το σπίτι, και με λίγη ώρα ανάβασης χάνεσαι στις μυρωδιές του βουνού, στα πουρνάρια και τα θυμάρια. Με λίγο κόπο φτάνεις αρκετά ψηλά για να χαθεί και το βουητό της πόλης. Μετά, από κάτω μπορείς να δεις το νότιο τμήμα της Αθήνας. Υπάρχει ο δρόμος για να το ανέβεις, αλλά πάντα προτιμούσα την κάθετη ανάβαση.
- Για ψωμί και γλυκά πάω στον Κώτση στη Γούναρη, όλα φρέσκα και με πολλή μεγάλη ποικιλία - μερικές φορές χρειάζεται ιδιαίτερη αυτοσυγκράτηση για να βγεις έξω μόνο με το ψωμί. Ο κυρ Παναγιώτης στην Ελαιοπηγή, πάντα φιλικός και έξω καρδιά, έχει πολλή μεγάλη ποικιλία σε προϊόντα της Πελοποννήσου και όχι μόνο. Το εμπορικό κέντρο της Γλυφάδας είναι βέβαια στην «κάτω» Γλυφάδα, όπως τη λέμε. Μόνο ένας Γλυφαδιώτης καταλαβαίνει τι εννοώ. Προσπαθούσα τις προάλλες να σκεφτώ ποια μαγαζιά έχουν αντέξει από το ’80 και μου ήρθαν στο μυαλό μόνο το Sussex Inn, μία από τις πλέον κλασικές μπιραρίες-μπαρ της Γλυφάδας, και το Queen’s, του οποίου τα χάμπουργκερ προτιμούν πολλοί ακόμα.
- Η Άνω Γλυφάδα αποτελείται κυρίως από πολυκατοικίες της τελευταίας εικοσαετίας και κάποιες μονοκατοικίες από τη δεκαετία του ’60 και του ’70. Ένα από τα παλαιότερα κτίρια της γειτονιάς και με χαρακτήρα ήταν το 2ο Δημοτικό Γλυφάδας. Το 2001 σταμάτησε να λειτουργεί και μετά την έναρξη μιας αποτυχημένης προσπάθειας για ανακαίνιση παραμένει μισογκρεμισμένο, αποστεωμένο, μ’ ένα παράταιρο τσιμεντένιο εξόγκωμα πίσω του.
- Ο Κύριος Πάνος φροντίζει όλες τις κηπουρικές εργασίες της γειτονιάς. Όταν τον συναντάω στον δρόμο, πάντα φιλικότατος, έχει κάποια ιστορία να πει, από την Αφρική μέχρι τη Σουηδία, ή κάποιο βαθυστόχαστο συμπέρασμα για τη ζωή, που θα με εκπλήξει.
- Θα ήθελα να ξανάβλεπα περισσότερα παιδιά να παίζουν στους δρόμους και να ήξερα λίγο καλύτερα τους γείτονες. Πολλοί μετακινήθηκαν προς τη Γλυφάδα τα τελευταία 15 χρόνια, με αποτέλεσμα να βρίσκεσαι ανάμεσα σε πολυκατοικίες γεμάτες από ανθρώπους που δεν ξέρεις και με τους οποίους υπάρχουν ελάχιστες ευκαιρίες επαφής.
σχόλια