Ηχώς στο σκοτάδι

Ηχώς στο σκοτάδι Facebook Twitter
Αntichrist
0
ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΒΙΑ

Κάποτε πρέπει νααντιληφθεί η κοινή γνώμη της «Δύσης»,και της Ελλάδας κατ' επέκταση, οτι οιισλαμιστές πιτσιρικάδες που ανατινάσσονταιμε τα εκρηκτικά δεν είναι τόσο διαφορετικοίαπό τα «ψυχάκια» του αποκαλούμενουπολιτισμένου κόσμου που κάνουν μια μέρα«ντου» οπλισμένοι κι όποιον πάρει οχάρος. Δεν είναι η μία περίπτωση δήθενκατανοητή και απλή λόγω ιδεολογικού/θρησκευτικούφανατισμού και η άλλη σύνθετη καιμυστηριώδης, σχεδόν μεταφυσική. Και οιδύο έχουν να κάνουν μ' ένα προμελετημένοτελετουργικό που αποσκοπεί στηνυστεροφημία. Οι αυτόχειρες-φονιάδεςπου θεωρούν εαυτούς εξωμήτρια ενόςβάναυσα άδικου συστήματος επιδιώκουννα «φύγουν» ως ήρωες. Και τα καταφέρνουν.Και βεβαίως, η άλλη όψη της «κοινωνικήςδικτύωσης» στο χωρίς τέλος και όριαΔιαδίκτυο ενισχύει κάτι τέτοιο. Όταντα όρια μεταξύ εικονικής και «πραγματικής»πραγματικότητας θολώνουν εντελώς,μπορεί να συμβούν πολύ άσχημα πράγματα.Και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτεγι αυτό. Οι αιτιάσεις και οι θεωρίεςστέκονται εκ των υστέρων χωλές, πλαδαρές,ανίκανες.

«ΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ»

Πολύς λόγος έγινε καιγια το «γνήσιο της υπογραφής» στο κείμενοτου dimitris στο MySpace,επειδή είναι λέει πολύ καλογραμμένογια παιδί οικονομικών μεταναστών. Μαόλα τα αντίστοιχα κείμενα τον ίδιοκαρμπόν μηδενισμό ξερνάνε και όλακαταλήγουν να απευθύνονται στο δεύτεροπληθυντικό πρόσωπο. Κλασικό παράδειγματα «ημερολόγια» των πιο επιφανώνμακελάρηδων του είδους Χάρις καιΚλέμπολντ, λίγο πριν το μαζικό φονικόστο Κόλομπαϊν: «... Επειδή η μαμά σου κιο μπαμπάς σου σού είπαν ότι το αίμα καιη βία είναι κακά, νομίζεις ότι αυτόαποτελεί φυσικό νόμο; Λάθος, μόνο ταμαθηματικά και οι επιστήμες είναιαληθινά, όλα τα άλλα επινόηση τουΑνθρώπου. Φεύγοντας απ' αυτόν τονάχρηστο κόσμο, θα σκοτώσω όλους όσουςθεωρώ άχρηστους για όλα, ειδικά για τηζωή... Θα ξεφορτωθώ όλους τους χοντρούς,καθυστερημένους, ανάπηρους, ανόητουςαυτού του κόσμου. Οι νεκροί δεν μπορούννα γκρινιάζουν, να καταπιέζουν, ναπροδίδουν, να καρφώνουν, να μιλάνε. Αυτόςείναι ο μόνος τρόπος να λύσω τις διαφορέςμου με όλους εσάς τους γαμημένους μαλάκεςεκεί έξω...».

ΠΕΡΙ ΥΠΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΒΙΑΣ

Από τις πρώτες «έρευνες»προέκυψε ότι ο Δημήτρης Πατμανίδηςάκουγε βίαιη industrial metalμουσική και ειδικά τους KFDM,ένα από τα γκρουπ τα οποία ανέφεραν στιςσημειώσεις τους πριν το μακελειό καιοι δράστες της σφαγής στο Κόλομπαϊν.Τίποτε απολύτως δεν λέει αυτό. Οι έφηβοιπάντα άκουγαν και πάντα θα ακούν «έντονη»και «μηδενιστική» μουσική «κάθαρσης»που προσδοκά (θεωρητικά) ένα γενικόξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον κόσμοτων ενήλικων. Από την άλλη, η προσωπικήμου εμπειρία λέει ότι οι πιο φανατικοίτου extreme metalπ.χ. (με τα ανάλογα «ακραία» μπλουζάκια)ήταν πάντα οι πιο σπασίκλες, οι λιγότεροβίαιοι, οι πιο φιλήσυχοι, οι πιο ενταγμένοιστο «σύστημα», αυτοί που δεν μπέρδευανποτέ τη μουσική με την πραγματικότητα(συχνά δε τους έβλεπες με τη μαμά τουςστο δισκάδικο). Ακόμα και οι πιο «βίαιες»εικονογραφικά φυλές, εξάλλου, λειτουργούσανως καταφύγιο για τα μέλη τους. Στησυγκεκριμένη περίπτωση, μιλάμε γιαπλήρη εξοστρακισμό από οποιαδήποτεφυλή.

ΑΣΕ ΤΟ (ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟ) ΚΑΚΟ ΝΑ ΜΠΕΙ

Ακόμα και τα πιο ακραία,«ανήθικα», «απάνθρωπα» φαινόμεναγίνονται τάσεις που μεταφέρονται μετον αέρα από χώρα σε χώρα κι από κουλτούρασε κουλτούρα. Κάποτε θα συνέβαινε κάτιτέτοιο κι εδώ (αντίστοιχες περιπτώσειςμε ένα ή δυο θύματα δεν αποτελούν κανείδηση πλέον στην Αμερική). Άστοχεςεπομένως οι κραυγές, τόσο από τη μεριάτων «εθνικοφρόνων» που βρήκαν ευκαιρίανα ξεράσουν τον ιδρυματικό ρατσισμότους εξαιτίας της «αλλοδαπής» ιδιότηταςτου 19χρονου, όσο κι από αυτή των γραφικών«παλαιοπροοδευτικών» που, με ύφοςκαθοδηγητή αριστερής νεολαίας, έσπευσαννα κατηγορήσουν τα ΜΜΕ, το lifestyle,τα video games,την παγκοσμιοποίηση κ.λπ., κ.λπ.

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΣΚΛΗΡΟΣ, ΑΔΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ (ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΛΓΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ)

Εκτός από τους νεαρούςπου έστησαν αμέσως (αντανακλαστικάσχεδόν, σαν έτοιμοι από καιρό) σελίδαυπεράσπισης του Δημήτρη Πατμανίδη στοFacebook, υπάρχουν σίγουρακαι πολλοί ενήλικοι (ή μεσήλικοι) σιωπηλοί«υπερασπιστές» ή, τουλάχιστον, άνθρωποιμε κατανόηση αν όχι για την πράξη του,τουλάχιστον για τη διανοητική τουκατάσταση. Άνθρωποι που θυμούνται ακόμαμια τραυματική εφηβεία διαρκούςπεριθωριοποίησης και δεν έπαψαν νασυντηρούν ένα άσβεστο μίσος για όλουςτους δημοφιλείς, αυτάρεσκους, επιτυχημένουςαυτής της παλιοζωής αλλά και όσους(δασκάλους, αφεντικά κ.ο.κ) κανακεύουντα κακομαθημένα καπρίτσια των «goldenboys» πάσης φύσεως. Δυσάρεστο(για τους ίδιους κυρίως), αλλά όχι τόσονοσηρό όσο επιμένουν ότι είναι κάποιαδημοσιεύματα. Στα οποία τονίστηκε όσοδεν παίρνει η απουσία ψυχολόγων από τοελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Και στηνΑμερική δηλαδή που υπάρχουν, πόσο έχουνκαταφέρει να περιορίσουν τέτοια ακραίαφαινόμενα βίας;

Δεν είναι όλα περίκρατικής ή συλλογικής ευθύνης, όπωςέχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε εδώ.Περί ατομικής ευθύνης είναι, περίπρόληψης και ψυχραιμίας.

Shortcut
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Δ. Πολιτάκης / Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Στις 29 Μαρτίου συμπληρώθηκαν σαράντα έξι χρόνια από την πρώτη εκπομπή του ανθρώπου που μας έμαθε να ακούμε μουσική, όμως, παρά την οικειότητα, το κύρος και τη γνώση που εκπέμπει ακόμα η φωνή του από τα ερτζιανά, ο ίδιος παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα μυστήριο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Δ. Πολιτάκης / 200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Πέρα από τις εθιμοτυπικές τελετουργίες της αρμόδιας επιτροπής, ο εορτασμός των 200 χρόνων από το ’21 θα μπορούσε να γίνει αφορμή για μια βαθύτερη αντίληψη των συναρπαστικών γεγονότων εκείνης της εποχής από αυτή που μας χάρισε το σχολείο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Δημήτρης Πολιτάκης / Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Πηγαίνοντας μετά από καιρό σε σπίτι φίλων, είδα στην εξώπορτα το αγγελτήριο θανάτου της ηθοποιού Μιράντας Κουνελάκη που έμενε στην ίδια πολυκατοικία και για χρόνια «επέβλεπε» στοργικά και διακριτικά τις νεανικές μας τρέλες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Δημήτρης Πολιτάκης / H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Ούτε το έργο ενός δημιουργού μπορεί εύκολα να διαγραφεί ούτε όμως και η σύνδεσή του με τις όποιες αποτρόπαιες πράξεις. Μένει εκεί, σαν ανεξίτηλη κηλίδα που διαβρώνει και συρρικνώνει το σέβας, το δέος, την εκτίμηση, την απόλαυση. Αυτό είναι το τίμημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Δημήτρης Πολιτάκης / Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Έχει ανάγκη ο κόσμος να περιβληθεί στην απομόνωσή του από ένα γιορτινό σκηνικό, από μια λαμπερή ψευδαίσθηση, ξορκίζοντας μια χρονιά που έγινε η προσωποποίηση όλων των δεινών που έχουν πέσει στο κεφάλι μας, όχι μόνο της πανδημίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Δημήτρης Πολιτάκης / Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Ας είμαστε προετοιμασμένοι για σεμνές, ταπεινές, υπερβατικές γιορτές, όπως θα έπρεπε δηλαδή πάντα να είναι, αν πιστέψουμε όλες αυτές τις χριστουγεννιάτικες ταινίες που βλέπουμε μια ζωή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Απόδραση από την Αθήνα

Δημήτρης Πολιτάκης / Απόδραση από την Αθήνα

Παίζει ξανά δυνατά ως σενάριο ή ως όραμα μέσα στην πανδημία η οριστική φυγή από τη μητρόπολη και η μετεγκατάσταση σε κάποια ιδανική γωνιά της επαρχίας με άμεση πρόσβαση σε φύση, βουνά, ακρογιαλιές, δειλινά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ