Τι είναι η «Διακήρυξη της Αθήνας»;
Στις 26 Νοεμβρίου υιοθετήθηκε από την Ομάδα Πομπιντού του Συμβουλίου της Ευρώπης η «Διακήρυξη σχετικά με την προστασία της δημόσιας υγείας μέσω της διασφάλισης των απαραίτητων υπηρεσιών στον τομέα της πολιτικής για τα ναρκωτικά υπό συνθήκες οικονομικής λιτότητας» ή αλλιώς «Διακήρυξη της Αθήνας». Η πρωτοβουλία ήταν ελληνική και εν όψει της ελληνικής προεδρίας. Η Ομάδα Πομπιντού είναι ένα διακυβερνητικό όργανο αποτελούμενο από 35 χώρες. Αποστολή του είναι η διεπιστημονική μελέτη του προβλήματος των ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους. Η 73η Συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (26/27 Νοεμβρίου 2013) με τη συνδρομή του ΟΚΑΝΑ.
Ποιο είναι το βασικό της περιεχόμενό; Πού στοχεύει;
Ο σκοπός της διακήρυξης είναι να αντιληφθούν οι κυβερνήσεις την αναγκαιότητα και τη σημασία της διασφάλισης των υπηρεσιών αντιμετώπισης του προβλήματος των ναρκωτικών, ιδιαίτερα σε συνθήκες λιτότητας, ως βασικό μέσο προστασίας της δημόσιας υγείας και ως απαιτούμενη προϋπόθεση για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Σκόπιμη κρίνεται η υιοθέτηση της διακήρυξης από όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη.
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές επιπτώσεις της κρίσης στην κοινότητα των χρηστών;
Η οικονομική κρίση και τα συνακόλουθα μέτρα λιτότητας έχουν ήδη επιφέρει δραματικές αλλαγές και μπορεί σύντομα να εντείνουν τις προκλήσεις που σχετίζονται με την υγεία του ατόμου και του πληθυσμού στο σύνολό του, καθώς και τη συνοχή των κοινωνιών μας. Ειδικότερα στον χώρο των εξαρτήσεων, στην Ελλάδα παρατηρούνται: μεταβαλλόμενα πρότυπα χρήσης ναρκωτικών, αυξανόμενη επικράτηση της ενέσιμης χρήσης, υποτροπές, συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, υπερδοσολογία, αύξηση της συχνότητας της πολυ-τοξικομανίας, όξυνση των κοινωνικών διακρίσεων απέναντι στον χρήστη, αύξηση των κινδύνων για μολυσματικές ασθένειες, κίνδυνος μιας πιο πρώιμης έναρξης της χρήσης. Ταυτόχρονα, οι μειωμένοι προϋπολογισμοί για τους φορείς αντιμετώπισης των εξαρτήσεων μπορεί αναπόφευκτα να καταλήξουν σε μείωση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τα μέλη των θεραπευτικών προγραμμάτων αλλά και σε μεγάλες δυσκολίες ανάπτυξης νέων προγραμμάτων και υπηρεσιών μείωσης της βλάβης.
Ποια θα πρέπει να είναι τα πρώτα βήματα αντιμετώπισης που πρέπει να γίνουν;
Εξαρτάται από τη χώρα. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, με το δεδομένο της επιδημίας του HIV/AIDS μεταξύ των ενεργών χρηστών, εκ των οποίων 2.700 άτομα περιμένουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα υποκατάστασης, θα πρέπει καταρχάς να διατηρηθούν οι υπάρχουσες υπηρεσίες. Για την κάλυψη των παρατηρούμενων αναγκών να ακολουθούνται ορθές και τεκμηριωμένες πρακτικές, βασισμένες στη σχέση κόστους-οφέλους, να διερευνώνται και να ενθαρρύνονται καινοτόμες λύσεις για την προσφορά απαραίτητων υπηρεσιών με διαχειρίσιμο κόστος και να ενισχυθεί η συνεργασία με ΜΚΟ και την Κοινωνία των Πολιτών
Τι προσδοκίες έχετε από την ελληνική προεδρία;
Στον χώρο των εξαρτήσεων είναι πολλά αυτά στα οποία θα μπορούσε η χώρα μας να επωφεληθεί κατά τη διάρκεια της προεδρίας της στην Ε.Ε. λόγω και της ιδιαίτερα δυσμενούς δημοσιονομικής θέσης της, η οποία δεν αφορά τις χώρες της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης, που, όμως, ως επί το πλείστον κινούν τα νήματα. Αν μη τι άλλο, και ως εξειδικευμένος στον χώρο φορέας, ευελπιστούμε το κείμενο της Διακήρυξης να υιοθετηθεί, ει δυνατόν, κατά τη διάρκεια της Συνόδου της Επιτροπής Ναρκωτικών των Η.Ε. τον ερχόμενο Μάρτιο, ώστε να δεσμευτούν παγκοσμίως τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ στην τήρηση της ουσίας της, δηλαδή στην άμεση ανάληψη πολιτικής δράσης για την άμβλυνση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στις πιο ευάλωτες ομάδες.
σχόλια