Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Η μουσική μού έχει χαρίσει πολλές ώρες προσωπικής διασκέδασης, περνάω πάρα πολύ καλά, ηρεμώ. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, υπάρχει μια ψυχαναγκαστική σχέση με τη μουσική. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO

0

Γεννήθηκα στα Ιλίσια. Ξεκίνησα να σπουδάζω κλασική κιθάρα όταν ήμουν 8 και σταμάτησα στα 16 μου. Έγραφα μουσική από πιτσιρικάς. Μετά μπήκα στο πανεπιστήμιο, στο Μαθηματικό, το οποίο σταμάτησα επειδή βαριόμουν. Παραήταν θεωρητικό και δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Αν δεν είχα ασχοληθεί με την παραγωγή της μουσικής, θα ήθελα να ήμουν σκηνοθέτης. Και η σκηνοθεσία είναι σαν να γράφεις ένα τραγούδι: μια ιστορία περιγραφική, κοινή, προσωπική...

• Παρ' όλο που ξεκίνησα με μπάντες, δεν κατάφερα να έχω σταθερές προδιαγραφές για να πραγματοποιήσω αυτό που είχα στο μυαλό μου. Για πολλά χρόνια έγραφα μόνος μου. Τελείως. Η μοναχικότητα μου έχει μείνει και δεν ισχύει μόνο για τη μουσική. Κάνω πολύ καλή παρέα με την πάρτη μου, επειδή αγαπάω πάρα πολλά πράγματα.

• Η μουσική μού έχει χαρίσει πολλές ώρες προσωπικής διασκέδασης, περνάω πάρα πολύ καλά, ηρεμώ. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, υπάρχει μια ψυχαναγκαστική σχέση με τη μουσική. Πιστεύω ότι εάν αυτό που κάνεις το κάνεις με αγάπη, το ίδιο το πράγμα σε ζεσταίνει, κάνει έναν κύκλο αναγκαστικά. Η αγάπη διαχέεται και στα πράγματα και στις καταστάσεις, στο ενδιαφέρον με το οποίο αντιμετωπίζεις τη ζωή σου.

Οι φίλοι μου έχουν επηρεάσει πάρα πολύ τη δημιουργική μου πορεία. Θέλω να πιστεύω ότι η μουσική μου δίνει σε κάποιον τρίτο το καθαρό μου συναίσθημα. Και το καθαρό μου συναίσθημα διαμορφώνεται πάρα πολύ από τους φίλους μου. Η ζωή μου ορίζεται κατά πολύ απ' αυτούς. Είμαι εδώ εξαιτίας των φίλων μου, κάνω αυτά που κάνω εξαιτίας τους.

• Μου τη σπάει να γράφω για κάτι που δεν υπάρχει λόγος. Γράφω για τα ταξίδια μου σε μια βάση πιο ελλειπτική, γράφω για εικόνα, για τους έρωτές μου. Όταν είσαι ερωτευμένος, έχεις μια τρελή διάθεση να πεις σε δεύτερο πρόσωπο διάφορα πράγματα τα οποία έχεις μια εφηβική ανάγκη να εξωτερικεύσεις, έχεις θύελλα στον εγκέφαλο. Δεν γίνεται αλλιώς, ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη.

• Ο Φρόιντ το είπε λίγο πιο μηχανικά: «Πιστεύω ότι η αγάπη κινεί τον κόσμο». Η αγάπη κι η έλλειψή της, όχι το σεξ και η έλλειψή του. Το σεξ είναι μια ανάγκη που είναι βασική, αλλά η αγάπη είναι που δείχνει την αντίληψή μας. Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι οι άνθρωποι που ξέρουν ν' αγαπούν. Το σεξ είναι μηχανικό μέρος, είναι φυσιολογία. Το να φας ένα ωραίο δείπνο ή να κάνεις σεξ περιέχουν μέσα αντίληψη, αλλά το να ξέρεις να αγαπάς είναι μόνο αντίληψη. Δεν έχει ένστικτο. Είναι μόνο σκέψη και συναίσθημα, που το ένα παράγει το άλλο.

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Με ενοχλεί η αγένεια. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η ευγένεια είναι συνήθεια, πρέπει να μάθεις να κάνεις τώρα αυτά που θα έκανες αν ήσουν καλός άνθρωπος. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

• Οι φίλοι μου έχουν επηρεάσει πάρα πολύ τη δημιουργική μου πορεία. Θέλω να πιστεύω ότι η μουσική μου δίνει σε κάποιον τρίτο το καθαρό μου συναίσθημα. Και το καθαρό μου συναίσθημα διαμορφώνεται πάρα πολύ από τους φίλους μου. Η ζωή μου ορίζεται κατά πολύ απ' αυτούς. Είμαι εδώ εξαιτίας των φίλων μου, κάνω αυτά που κάνω εξαιτίας τους. Η αγάπη που νιώθω για τους φίλους μου συντηρεί την καθημερινότητά μου και ο μεγάλος μου φόβος είναι η απώλειά τους. Θεωρώ ότι, αν μου λείψουν για κάποιο λόγο, θα χάσω το έρεισμα.

• Ήμουν πάντα πολύ μαχητικός και για τους ανθρώπους γύρω μου και για τον εαυτό μου, για να μπορώ να ενσωματώνομαι. Ίσως να κατάφερα να το πετύχω με λίγο καλύτερη ποιότητα και λίγο καλύτερες ιδέες, αλλά δεν κατάφερα να βγάλω χρήματα και να γίνω mainstream. Ίσως και να μη με πολυενδιέφερε. Προτίμησα να χειραφετηθώ οικονομικά με κάποιον άλλο τρόπο, ο οποίος θα μου κοστίσει λιγότερο συναισθηματικά στο τέλος της ημέρας. Παρ' όλα αυτά, κάποιοι με αντιμετωπίζουν σαν ποπ, με την κακή έννοια της ποπ. Οι πιο πολλοί είναι άνθρωποι που δεν με έχουν καν ακούσει.

• Οι ηλίθιοι γύρω σου τείνουν να σε ενσωματώσουν. Η πρώτη αντίδραση είναι να σε πολεμήσουν και μετά να σε κάνουν κι εσένα ηλίθιο, ώστε να κινδυνεύουν λιγότερο.

• Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα από αυτά που έχω κάνει και τα έχω ευχαριστηθεί όσο γινόταν. Απ' την άλλη, δεν θα έκανα τίποτα ίδιο, ούτε μια στιγμή ξανά. Σκέφτομαι τι θα έκανα τώρα αν ήμουν 25 χρονών κι αμέσως λέω, Παναγιά μου, δεν θα ήθελα να ήμουν 25 χρονών! Δεν μπορείς να σβήσεις πράγματα χωρίς να αλλοιώσεις το τελικό αποτέλεσμα. Και τους κακούς φίλους και τις κακοτοπιές και τους εργοδότες και όλες τις περιπέτειες και τις αποτυχίες. Ευτυχώς, σε μια κρίσιμη ηλικία που είχα επιθετικότητα, ό,τι κακό ήταν να κάνω το έκανα στον εαυτό μου.

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα από αυτά που έχω κάνει και τα έχω ευχαριστηθεί όσο γινόταν. Απ' την άλλη, δεν θα έκανα τίποτα ίδιο, ούτε μια στιγμή ξανά. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

• Τον Paul McCartney τον συνάντησα στο στούντιο του ενορχηστρωτή του Andrew Lloyd Weber, σε μια έπαυλη στο νότιο Λονδίνο, στην εξοχή, κάτι σαν το Gosford Park, με λιβάδια και ποταμάκια. Ήταν μια σπουδαία εμπειρία. Την εποχή που γράψαμε το «Voice» ήταν 60 χρονών, ο πιο πλούσιος, ο πιο διάσημος μουσικός στον πλανήτη, με μια ιστορία τεράστια. Ήρθε στο στούντιο στις 10 η ώρα το πρωί και έμεινε μέχρι τις 9 το βράδυ κι όταν του είπα «τελειώσαμε», μου απάντησε, «είσαι σίγουρος, μήπως θέλεις να δοκιμάσουμε κάτι άλλο;».

Μετά από 11 ώρες δουλειάς! Στον τελευταίο μου δίσκο κάλεσα μια πολύ γνωστή και καλή Ελληνίδα τραγουδίστρια, η οποία είχε συμφωνήσει να κάνει φωνητικά σε ένα τραγούδι. Δώσαμε ραντεβού στο στούντιο, περιμέναμε, και δεν εμφανίστηκε ποτέ. Δεν με πήρε ούτε καν τηλέφωνο να μου εξηγήσει.

Οι φίλοι μου έχουν επηρεάσει πάρα πολύ τη δημιουργική μου πορεία. Θέλω να πιστεύω ότι η μουσική μου δίνει σε κάποιον τρίτο το καθαρό μου συναίσθημα.

  

• Η Μαλβίνα είχε απαγγείλει ένα απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκιπα του Εξιπερί στο «Time». Σκεφτόμασταν να κάνουμε και κάτι άλλο μαζί. Να ηχογραφήσουμε το «La Vie En Rose» της Edith Piaf, αλλά δεν το προλάβαμε. Ήταν ένα συγκλονιστικό πρόσωπο η Μαλβίνα, ήταν η ίδια η ζωή. Με αγάπες, έρωτες, μίση, απίστευτα κείμενα, ταξίδια, ανθρώπους, με ζωή, με άρωμα. Ένα λαμπερό μυαλό και μια μεγαλειώδης προσωπικότητα στην εξέλιξή της.

• Η νέα γενιά δεν έχει διάθεση να ανοιχτεί, ούτε λεκτικά ούτε συναισθηματικά. Φταίει η αποστασιοποίηση, παίρνει τη λάμψη και το μυστήριο από την εποχή. Συναντάς ένα νέο παιδί που έχει απόλυτη ελευθεριότητα για το σεξ, αλλά το ίδιο το σεξ δεν το ενδιαφέρει καθόλου. Όλα τα νέα παιδιά είναι αμφισεξουαλικά, αλλά η αμφισεξουαλικότητά τους δεν ορίζεται από τη σεξουαλική πρακτική.

Στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σεξουαλική επαφή, δεν είναι ούτε ομοφυλόφιλοι ούτε ετεροφυλόφιλοι, είναι περίεργο. Μιλάς με έναν άνθρωπο και όσο και να τον γουστάρεις, δεν γίνεται τίποτα. Σεξ δεν γίνεται γιατί δεν τίθεται ζήτημα, όχι γιατί δεν θέλεις, αλλά είναι λίγο βαρετό, εξαντλείται στη θεωρία. Στην ουσία δεν είναι ασέξουαλ, κι όμως καταλήγουν να είναι.

Ο Νίκος Πατρελάκης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO Facebook Twitter
Για πολλά χρόνια έγραφα μόνος μου. Τελείως. Η μοναχικότητα μου έχει μείνει και δεν ισχύει μόνο για τη μουσική. Κάνω πολύ καλή παρέα με την πάρτη μου, επειδή αγαπάω πάρα πολλά πράγματα. Φωτο: Andreas S. (Smile) / LiFO

• Με ενοχλεί η αγένεια. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η ευγένεια είναι συνήθεια, πρέπει να μάθεις να κάνεις τώρα αυτά που θα έκανες αν ήσουν καλός άνθρωπος. Η επανάληψη αυτή θα σε κάνει τελικά καλό. Ουσιαστικά αυτός ο κώδικας είναι ο μόνος που μας συντηρεί σαν κοινωνία. Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι κι οι άλλοι άνθρωποι γύρω μας είναι ίδιοι με μας.

Άνθρωποι με επιδιώξεις, όνειρα, με επιτυχίες, με ευαισθησίες, με προβλήματα. Κάποια στιγμή που είχα ένα σοβαρό πρόβλημα είχα ανέβει στον Υμηττό και κοίταζα την Αθήνα: χιλιάδες διαμερίσματα. Άκουγα μερικά εκατομμύρια σκέψεις και προβλήματα, το ίδιο ή ακόμα πιο σοβαρά απ' το δικό μου, κι εκεί συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι ο μόνος που τραβάω ζόρι...

Οι Αθηναίοι
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Lorenzo

Οι Αθηναίοι / Lorenzo: «Η techno σκηνή έχει γίνει χρηματιστήριο»

Γνώρισε την techno στη Φρανκφούρτη των αρχών των ‘90s. Ερχόμενος στην Αθήνα, όσο έβλεπε ότι ο κόσμος σοκαριζόταν με τις εμφανίσεις του, τόσο περισσότερο του άρεσε να προκαλεί. Ο θρυλικός χορευτής του Factory και ιδρυτής της ομάδας Blend είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ελισάβετ Κοτζιά

Οι Αθηναίοι / «Τα πρώτα χρόνια λέγανε ότι τις κριτικές μου τις έγραφε ο πατέρας μου»

Η Αθηναία της εβδομάδας Ελισάβετ Κοτζιά γεννήθηκε μέσα στα βιβλία· κάποια στιγμή, τα έβαλε στην άκρη, για να ξανασυναντήσει τη λογοτεχνία μέσα από μια αναπάντεχη εμπειρία. Άφησε το οικονομικό ρεπορτάζ για την κριτική βιβλίου. Τη ρωτήσαμε γιατί το ελληνικό μυθιστόρημα δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στο εξωτερικό, και δεν πιστεύει πως για το ζήτημα αυτό υπάρχουν απλές απαντήσεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Πέθανε Σαν Σήμερα / Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Σε μια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις της, η κορυφαία θεατρική συγγραφέας της Ελλάδας, που πέθανε σαν σήμερα, μίλησε με πρωτοφανή ειλικρίνεια και απλότητα.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Αρετή Γεωργιλή

Οι Αθηναίοι / «Δεν θα σταματήσω να υπερασπίζομαι το δικαίωμα της γυναίκας να νιώθει ελεύθερη να εκφράζεται»

Η Αρετή Γεωργιλή γεννήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια και τα δώδεκα τελευταία χρόνια, αφότου άνοιξε το Free Thinking Zone, ζει εκεί και στην Αθήνα. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατιάνα Μπαλανίκα

Οι Αθηναίοι / Κατιάνα Μπαλανίκα: «Μέσα μου είμαι κουτάβι, γι’ αυτό και με πάταγαν όλοι»

Η ηθοποιός που αγαπήθηκε για τους κωμικούς της ρόλους έκανε μόνο δράμα στη σχολή. Θα ήθελε να ξαναπαίξει στην τηλεόραση αλλά βλέπει πως δεν θυμούνται τη γενιά της πια. Είναι ευγνώμων για τη ζωή της και την αφηγείται στη LiFO - γιατί είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μάριο Μπανούσι

Οι Αθηναίοι / Μάριο Μπανούσι: «Αν δεν εκτεθείς στη ζωή, δεν έχει νόημα»

Ο νεαρός σκηνοθέτης, που έχει ήδη μετρήσει διαδοχικά sold out, άρχισε να βλέπει θέατρο όταν μπήκε στη δραματική σχολή. Του αρέσει η ανθρώπινη αμηχανία, η σιωπή και η ησυχία τον γοήτευαν πάντα. Αν και δεν τα πάει καλά με τα λόγια, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Γιώργος Τσιαντούλας, ηθοποιός, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / «Γελάτε γιατί χανόμαστε, κάντε σεξ, ταξιδέψτε, διαβάστε και φάτε, φάτε, φάτε»

Ο πολυσυζητημένος πρωταγωνιστής της ταινίας «Το καλοκαίρι της Κάρμεν», Γιώργος Τσιαντούλας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ζει στο Παγκράτι, διατηρεί θεατρική ομάδα στα Τρίκαλα, έχει παίξει σε παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι και του Δημήτρη Παπαϊωάννου και τα πιο ριψοκίνδυνα πράγματα που έχει κάνει είναι «γαστρονομικοί συνδυασμοί σε λάθος στιγμή και λάθος ώρα».
M. HULOT
Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LIFO

Οι Αθηναίοι / Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LiFO

Η μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού μιλά για τις ανεξίτηλες συναντήσεις της πορείας της, για το πώς πήγε κόντρα στο ρεύμα της εποχής της, για μια ζωή χορτάτη. Δουλεύοντας επί 67 συναπτά έτη δεν ανέχεται να της πει κανείς «τι ανάγκη έχεις;».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αγνή Πικιώνη: «Η Αθήνα έχει εξελιχθεί σ’ ένα μαζικό λούνα παρκ»

Οι Αθηναίοι / «Δυσκολεύονταν να με πλησιάσουν επειδή ήμουν η κόρη του Πικιώνη»

Η Αγνή Πικιώνη, κόρη του οραματιστή αρχιτέκτονα που είχε αφοσιωθεί στη λαϊκή αρχιτεκτονική, μιλά για τη ζωή της δίπλα σε εκείνον, που της έμαθε ότι «ένας απλός άνθρωπος μπορεί να φτιάξει κάτι σημαντικό». Αρχιτέκτονας και η ίδια, φρόντισε να διασώσει και να ταξινομήσει το έργο του. Τη θυμώνει η μεταμοντέρνα αρχιτεκτονική και πιστεύει ότι η Αθήνα έχει χάσει το στοίχημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ