Η σιωπηλή οργή μας

Η σιωπηλή οργή μας… Facebook Twitter
Παντού βουβοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτό που αισθάνονται: οργή. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΜΕ ένα μωρό παιδί σε ένα καρότσι κατηφορίζουν τη Βασιλίσσης Σοφίας με κατεύθυνση το Σύνταγμα. Τον ίδιο προορισμό έχει μια παρέα ηλικιωμένων που περπατάνε με πιο αργά βήματα, όπως και πολλές παρέες μεσήλικων, νέων αγοριών και κοριτσιών. Χιλιάδες άνθρωποι με εντελώς διαφορετικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, χωρίς –με ελάχιστες εξαιρέσεις– σημαίες ή πανό που να δηλώνουν κομματική ταυτότητα, προσεγγίζουν τη μεγάλη πλατεία.

Ακόμα δεν έχει πάει 12, που είναι η ώρα του τεράστιου, όπως αποδείχτηκε, κυριακάτικου ραντεβού και η πλατεία είναι ασφυκτικά γεμάτη. Δεν χωράνε άλλοι, οι μεγάλοι δρόμοι που οδηγούν ως εκεί γεμίζουν κι αυτοί από πολλές χιλιάδες ανθρώπους. Αργότερα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης (αρκετά από τα τελευταία αναγκάζονται να) μεταφέρουν εικόνες από 110 διαφορετικές γωνιές της χώρας. Παντού βουβοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτό που αισθάνονται: οργή.

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, το πρωί, χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν μια αφορμή για να εκφράσουν χωρίς λόγια την οργή τους, να μιλήσουν για ένα συλλογικό τραύμα αυτής της κοινωνίας, μια ανοιχτή πληγή που συνδέεται με το έγκλημα στα Τέμπη. Γιατί αντικειμενικά έγκλημα ήταν κι ας πιπιλάνε κυβερνητικοί αξιωματούχοι και φερέφωνά τους ότι απλώς πρόκειται για μια τραγωδία. Πολλοί άνθρωποι, παρότι μπορεί να έχουμε αντίθετες εντυπώσεις, βλέπουν, καταλαβαίνουν, νιώθουν, διαβάζουν πίσω από τις γραμμές.

Θα είναι τεράστιο λάθος για το πολιτικό προσωπικό του δημοκρατικού τόξου αν δεν πάρει ούτε αυτό το μήνυμα. Πρόκειται για ένα ακόμα από τα πολλά που στέλνει ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εδώ και χρόνια, και το αγνοούν.

Μια δήλωση σαν κι αυτές που κάνει ο Άδωνις Γεωργιάδης και όμοιοί του για τους γονείς των θυμάτων (δείγματα και αυτά του κυνισμού που μπορεί ανερυθρίαστα να ακούγεται στον δημόσιο διάλογο), μια αποκάλυψη με ένα βίντεο ελάχιστων δευτερολέπτων όπου ακούγεται η συγκλονιστική φωνή να λέει «δεν αναπνέω» ήταν το άναμμα του φιτιλιού, το υπόστρωμα μια συλλογικής διαμαρτυρίας που δεν διοχετεύεται μέσα από τους πολιτικούς φορείς αλλά υπάρχει εδώ και χρόνια· και δεν αφορά μόνο τα Τέμπη.

Θα είναι τεράστιο λάθος για το πολιτικό προσωπικό του δημοκρατικού τόξου αν δεν πάρει ούτε αυτό το μήνυμα. Πρόκειται για ένα ακόμα από τα πολλά που στέλνει ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εδώ και χρόνια, και το αγνοούν. Δεν το βλέπουν, δεν το ακούνε, στοιχισμένοι πίσω από κομματικές γραμμές και δήθεν ηγέτες χωρίς ικανότητες και εσυναίσθηση. Γυρίζουν την πλάτη σε ανάγκες και κραυγές της κοινωνίας, η οποία δεν μιλά αλλά οργίζεται.

Την περασμένη Κυριακή εκδηλώθηκε η ίδια συσσωρευμένη οργή που εκδηλώθηκε και μια Κυριακή του Ιουνίου του 2023, όταν η χώρα γνώρισε τα μεγαλύτερα ποσοστά εκλογικής αποχής στην ιστορία της – μια γενικευμένη σιωπηρή αποδοκιμασία ήταν κι αυτή τότε. Το συζήτησαν για μερικές ημέρες, έδειξαν να τους απασχολεί μέχρι που ξεχάστηκε και αυτό το τεράστιο ποσοστό απαξίωσης του συνολικού συστήματος.

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται σε πολλαπλά αδιέξοδα, ασφυκτιά και βλέπει να επιδεινώνονται οι όροι επιβίωσής του, νιώθει προδομένο από εκπροσώπους του στους οποίους επένδυσε πολιτικά, χάνει ελπίδες και προοπτικές, δικές του και των παιδιών του, βιώνει την απαξίωση των θεσμών που με κάποιον τρόπο λειτουργούσαν ως αντίβαρο σε πολλές βαρβαρότητες της εξουσίας, είναι απογοητευμένο γιατί δεν ακούγεται η φωνή του, οδηγείται σε αναγκαστικές επιλογές γιατί δεν έχει εναλλακτικές, διαπιστώνει ότι δέχεται ισχυρές δόσεις παραπληροφόρησης, οι όροι της ζωής του στο σύνολό τους δεν είναι καν ανεκτοί. Πραγματικά ασφυκτιά και δεν έχει οξυγόνο, σαν τα παιδιά των Τεμπών.

Αυτό ακριβώς λένε και οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων χρόνων. Κυριαρχεί μια γενικευμένη απογοήτευση σχεδόν για όλα. Η πλειονότητα των πολιτών θεωρεί ότι η χώρα σε πολλά πεδία πηγαίνει σε λάθος κατεύθυνση, ποσοστά άνω του 60%, συχνά μεγαλύτερα, εκφράζουν την απαισιοδοξία τους για το μέλλον, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν απαξιωθεί και δεν πείθουν παρά τους αφοσιωμένους κομματικούς και όσους έχουν κάθε λογής συμφέροντα, ενώ στα κόμματα της αντιπολίτευσης, που αδυνατούν να προσελκύσουν μεγάλες ομάδες απογοητευμένων πολιτών, αποτυπώνεται ένα μεγάλο πρόβλημα εκπροσώπησης.

Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση είναι οι εκπρόσωποι των χειρότερων μορφών πολιτικής έκφρασης, των ακροδεξιών και φασιστών, οι οποίοι με τη συνολική απαξίωση βρίσκουν πολύτιμο γι’ αυτούς ζωτικό χώρο και προσελκύουν ολοένα μεγαλύτερες ομάδες πολιτών που έχουν την ψευδαίσθηση ότι εκεί θα βρουν λύσεις. Το διεθνές κλίμα, με κορυφαίο και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Αμερική του Τραμπ, βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση, το ίδιο συμβαίνει και με τον πρωθυπουργό, ο οποίος προκειμένου να διατηρήσει την όποια πολιτική του κυριαρχία σπεύδει να τον μιμηθεί και να προσαρμοστεί στην ατζέντα του, πληροφορώντας μας πως τελικά υπάρχουν δύο μόνο φύλα.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένα κοινωνικό γεγονός

Daily / Τέμπη: Ένα κοινωνικό γεγονός

Το τραύμα είναι βαρύ, η πληγή βαθιά, οι ενδείξεις συγκάλυψης χαστούκι στο πρόσωπο, ο κυνισμός των αρχών γροθιά στο στομάχι. Και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που τόσοι άνθρωποι που δεν βγαίνουν τακτικά «στον δρόμο» αποφάσισαν να δηλώσουν τη φυσική τους συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

«Ο σύγχρονος “φιλικός στον χρήστη φασισμός” δεν έχει την απροκάλυπτη βαρβαρότητα του φασισμού του 20ού αιώνα, έχει όμως στη ρίζα του την ίδια επιλεκτική άρνηση των ατομικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων προς όφελος των προνομιούχων και των ισχυρών. Όποιος νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον της δημοκρατίας δεν γίνεται να αγνοήσει την τρομακτική αυτή πραγματικότητα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ναι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Οπτική Γωνία / «Όχι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Το επικοινωνιολόγ@ Jay Ραΐσης και η κλινική ψυχολόγος, συνιδρύτρια του Orlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου εξηγούν γιατί το κοινωνικό φύλο είναι ένα κατασκεύασμα και πώς η ρητορική μίσους κανονικοποιεί και ενδυναμώνει την άσκηση κάθε είδους βίας στην καθημερινότητα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ