ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΦΥΓΕ
Η χθεσινή στιχομυθία στη Βουλή του Συντηρητικού βουλευτή, Ντέιβιντ Ντέιβις, με τον Μπόρις Τζόνσον ήταν πλήρως αποκαλυπτική της κατάστασης που επικρατεί στο Συντηρητικό κόμμα,
Ο Ντέιβις απευθυνόμενος στον Τζόνσον: «Έχεις καθήσει πολύ καιρό εδώ για το όποιο καλό έχεις κάνει. Για όνομα του Θεού, φύγε».
Ο Τζόνσον απαντά: «Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάει».
Η φράση που χρησιμοποίησε ο Ντέιβις επελέγη σκόπιμα. Πρόκειται για θρυλική φράση που σηματοδότησε μεγάλες στιγμές της αγγλικής ιστορίας.
Στις 20 Απριλίου 1653, ο Όλιβερ Κρόμγουελ επικεφαλής στρατιωτικής δύναμης εισέβαλε στη Βουλή και τη διέλυσε εκφωνώντας αυτή τη φράση — οι ιστορικοί αμφισβητούν ότι την είπε, αλλά αυτό μάλλον είναι αδιάφορο για την απήχησή της.
Στις 9 Μαΐου 1940, την επανέλαβε ο βουλευτής των Συντηρητικών, Λίο Έιμερι, εναντίον του Νέβιλ Τσάμπερλεν, ο οποίος παραιτήθηκε την επομένη, και ο Γουίνστον Τσόρτσιλ ανέλαβε την πρωθυπουργία.
Τέτοια ιστορική φράση, που οι περισσότεροι Βρετανοί έχουν ακούσει πολλές φορές στη ζωή τους, είναι λογικό να βρίσκεται στα χείλη τους σήμερα. Το σίγουρο είναι ότι εξάχνωσε τη χθεσινή απόπειρα τού Τζόνσον να περιορίσει τις φωνές που ζητούν να παραιτηθεί.
Πηγή: inews, BBC
• • •
ΜΕΙΖΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΣΩΝ ΕΙΣΒΟΛΗ
Τα σημεία από τη χθεσινή ομιλία του Τζο Μπάιντεν που σχολιάστηκαν περισσότερο ήταν η πρόβλεψή τους ότι οι Ρώσοι θα εισβάλλουν στην Ουκρανία, και η διαφοροποίηση μεταξύ ελάσσονος και μείζονος εισβολής.
Ο Αμερικανός πρόεδρος προέβλεψε ότι εισβολή θα γίνει, αναφέροντας ότι υπάρχουν υπαρξιακά ζητήματα που επικαλείται ο Πούτιν για τη χώρα του, έστω κι αν τον προειδοποίησε για σοβαρές οικονομικές κυρώσεις.
Ωστόσο, διέκρινε μια ελάσσονα εισβολή που θα προκαλέσει μικρότερη απάντηση από μια μεγάλης κλίμακας εισβολή που θα αντιμετωπιστεί πολύ σκληρά.
Η διάκριση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις τόσο στους Ρεπουμπλικάνους όσο και στους Ουκρανούς, που την ερμήνευσαν ότι ανάβει πράσινο φως για εισβολή των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία.
Φαίνεται πως ο Πούτιν δεν έχει άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τις μεγάλου μεγέθους δυνάμεις που συγκέντρωσε στα σύνορα με την Ουκρανία. Μια υποχώρηση θα ήταν ολοφάνερη ήττα για τον ίδιο και τη χώρα του.
• • •
O ΤΖΟΚΟΒΙΤΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ
O Νόβακ Τζόκοβιτς ελέγχει το 80% της δανέζικης εταιρείας βιοτεχνολογίας QuantBioRes, αποκάλυψε, χθες Τετάρτη, ο διευθύνων σύμβουλός της, Ιβάν Λονκάρεβιτς.
Ο Λονκάρεβιτς διευκρίνησε ότι η απόκτηση του μερίδιου 80% έγινε τον Ιούνιο του 2020. Τόνισε μάλιστα ότι η QuantBioRes επιδιώκει να αναπτύξει φάρμακο κατά του κορωνοϊού, και όχι εμβόλιο, και ότι ο Τζόκοβιτς δεν είναι αντιεμβολιαστής. Οι κλινικές δοκιμές του φαρμάκου αναμένεται να ξεκινήσουν το ερχόμενο καλοκαίρι.
Η QuantBioRes απασχολεί μια ντουζίνα ερευνητών που εργάζονται στη Δανία, Αυστραλία και Σλοβενία. Ο Τζόκοβιτς ελέγχει το 40,8% του μεριδίου και το 39,2% η σύζυγός του.
Σύμφωνα με το Forbes, ο Τζόκοβιτς ανήκει στους 50 πιο καλοπληρωμένους αθλητές το 2021, με εισοδήματα από τους αγώνες 4,5 εκατ. δολάρια και από εξωαθλητικές δραστηριότητες 30 εκατ. δολάρια, ενώ εκτιμάται ότι τα συνολικά εισοδήματά του μόνον από τους αγώνες ξεπερνούν τα 150 εκατ. δολάρια.
Η αποκάλυψη ότι ο Τζόκοβιτς επένδυσε σε φάρμακο κατά του κορωνοϊού έγινε τρεις μόλις μέρες μετά την απέλασή του από την Αυστραλία. Δεν είναι παράλογο να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται ενδεχομένως για αλλαγή στάσης του τενίστα. Τον ερχόμενο Μάιο διεξάγεται το Ρολάν Γκαρός στη Γαλλία, για το οποίο η γαλλική κυβέρνηση ξεκαθάρισε τη Δευτέρα ότι μόνον εμβολιασμένοι αθλητές θα συμμετάσχουν.
Πηγή: Reuters, The Guardian
• • •
Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΣΣΕΙ
Από μια πρόσφατη συνέντευξη του Άντονι Φάουτσι στο Spiegel απομονώνω δύο φράσεις: «Ο ιός κάνει ό,τι οι ιοί τείνουν να κάνουν: Μας εκπλήσσει» και «Αν αρνείσαι την επιστήμη, αρνείσαι την πραγματικότητα».
Προσθέτω, επίσης, την προσωπική του εξομολόγηση για τη μετατραυματική αγχώδη διαταραχή που ανέπτυξε, όταν πάλευε με το AIDS, και τη διαφορά της από τη σημερινή του απογοήτευση.
«Όταν είπα στην ταινία ότι ήμουν μετατραυματικά στρεσαρισμένος, ήταν επειδή είμαι γιατρός που φρόντισα χιλιάδες άτομα που είχαν προσβληθεί από AIDS, και τα πρώτα χρόνια, τα περισσότερα από αυτά πέθαιναν ό,τι κι αν έκανα. Και όταν έχεις εκπαιδευτεί να είσαι γιατρός και θεραπευτής και όλοι οι ασθενείς σου πεθαίνουν, αυτό έχει πολύ μεγάλη επίδραση πάνω σου. Τώρα είναι περισσότερο απογοήτευση».
«Τι ακριβώς είναι αυτή η απογοήτευση;», ρωτούν οι δημοσιογράφοι, και ο Φάουτσι απαντά: «Η επιστήμη μάς έδωσε πολύ αποτελεσματικά εμβόλια που μπορούν να σε προστατεύσουν, σίγουρα να σε προστατεύσουν από σοβαρές ασθένειες. Η απογοήτευση είναι ότι γνωρίζεις πως έχεις τα εργαλεία να σώσεις τη ζωή κάποιου. Αλλά για πολιτικούς λόγους, δεν χρησιμοποιούνται, και οι άνθρωποι που θέλουν να σε προστατεύσουν δαιμονοποιούνται. Αυτό είναι διαφορετικό είδος στρες από το στρες να προσπαθείς να σώσεις τη ζωή κάποιου και να μην τα καταφέρνεις».
Πηγή: Spiegel International
• • •
ΒΙΛΑ ALBERTINE
Οι γαλλικές πολιτιστικές βίλες υπήρξαν επί πολλές δεκαετίες στοιχείο της πολιτιστικής διπλωματίας της Γαλλίας. Ξεκινώντας από τον 17ο αιώνα με τη Βίλα των Μεδίκων στη Ρώμη, κατόπιν το Σπίτι του Βελάσκεθ από το 1920 στη Μαδρίτη, και τη Βίλα Kujoyama από το 1992 στο Κιότο, φιλοξένησαν πλήθος καλλιτεχνών και υπήρξαν τόποι γόνιμης πολιτιστικής διασταύρωσης.
Τώρα, επιχειρείται να επεκταθούν οι βίλες διαμονής στις ΗΠΑ, αλλά αλλάζοντας εκ βάθρων την έννοιά τους. Αντί για μία βίλα σε μία συγκεκριμένη πόλη, προκρίθηκε η ιδέα του δικτύου Βίλα Albertine, στο οποίο, με έδρα τη Νέα Υόρκη, συμμετέχουν και άλλες 9 πόλεις. Ο πολιτιστικός ακόλουθος της γαλλικής πρεσβείας στις ΗΠΑ, Γκαετάν Μπρυέλ, εξήγησε τη λογική της αλλαγής, λέγοντας ότι «καμιά αμερικανική πόλη δεν μπορεί, μόνη της, να ενσαρκώσει τη διαφορετικότητα της πολιτιστικής δυναμικής της χώρας».
Αίτηση διαμονής σε μια πόλη του δικτύου μπορούν να υποβάλλουν και μη Γάλλοι καλλιτέχνες που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις.
Δεν ξέρω αν θα πετύχει αυτό το εγχείρημα. Αλλά σίγουρα πρόκειται για πολιτιστική διπλωματία, και την ιδέα του θα μπορούσε, τηρουμένων των αναλογιών, να αξιοποιήσει και η χώρα μας.
Πηγή: France Culture, France-Amerique
