ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Ο ηγέτης της ισραηλινής αντιπολίτευσης, Γιαΐρ Λαπίντ, ενημέρωσε αργά το βράδυ της Τετάρτης τον Ισραηλινό πρόεδρο, Ρέουβεν Ρίβλιν, ότι συγκέντρωσε την απαιτούμενη στήριξη για να σχηματίσει κυβέρνηση, εκθρονίζοντας μετά από χρόνια τον Μπενιαμίν Νετανιάχου από την πρωθυπουργία.
Είναι δύσκολο να προβλεφθεί το μέλλον της ετερόκλητης κυβερνητικής συμμαχίας, της οποίας το μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό όλων των κομμάτων είναι η βούληση να απομακρυνθεί από την εξουσία ο Νετανιάχου.
Ως πρωθυπουργός προορίζεται ο ακροδεξιός πρόεδρος του κόμματος Γιαμίνα, Ναφτάλι Μπένετ, για τα δύο πρώτα χρόνια, «αλλά η ευρεία συμμαχία του κεντρώου Γιαΐρ Λαπίντ, των αριστερών κομμάτων και του αρχηγού της Ενωμένης Αραβικής Λίστας, Μανσούρ Αμπάς, δίνει ελπίδες για ένα νέο ξεκίνημα» (Haaretz).
• • •
ΗΧΟΚΑΝΟΝΙ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ
Στα 200 χιλιόμετρα των συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στον Έβρο έχει αναπτυχθεί, εκτός από το ατσαλένιο τοίχος, ένα υπερσοφιστικέ ψηφιακό σύστημα εντοπισμού παράνομων μεταναστών (κάμερες μεγάλων αποστάσεων, νυχτερινή όραση, αισθητήρες, κ.ά.). Τα δεδομένα συγκεντρώνονται σε κέντρα ελέγχου, όπου αναλύονται με προχωρημένες πληροφορικές εφαρμογές.
Μια από τις νέες τεχνολογίες που δοκιμάζονται είναι το «ηχοκανόνι» (sound cannon), μια συσκευή μεγέθους μικρού σετ τηλεόρασης, η οποία προσαρμόζεται σε τεθωρακισμένο όχημα και μπορεί να βομβαρδίζει την τουρκική περιοχή με εκκωφαντικό θόρυβο επιπέδου μεγάλου τζετ.
Europe is testing a "sound cannon" to be used against refugees. pic.twitter.com/725t1whiG9
— DW News (@dwnews) June 2, 2021
Πηγή: AP, DW
• • •
Η ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΖΗΛΕΥΕΙ ΤΗ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ
Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό και μέλος του Eurasia Group, Mujtaba Rahman, υπάρχουν ανησυχητικά νέα από την Ουγγαρία.
Φοβούμενος μεγάλες διαμαρτυρίες στις εκλογές της επόμενης χρονιάς, ο πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν επιδιώκει να δώσει πρόσθετη εξουσία στον στρατό, ούτως ώστε να δρα ανεξάρτητα στις διαδηλώσεις των πολιτών.
Την περασμένη βδομάδα, παραιτήθηκε απροσδόκητα ο αρχηγός του στρατού, Ferenc Korom. Ο Korom διαφώνησε με τον υπουργό Άμυνας, Tibor Benko, ο οποίος ζητούσε ο στρατός να αποκτήσει νέο ρόλο όσον αφορά τον έλεγχο των ταραχών.
Κατά πάσα πιθανότητα, πρόκειται για μια ακόμη εκφοβιστική τακτική του Όρμπαν, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει τον στρατό μαζί με την αστυνομία σε περιπολίες, και τη φύλαξη νοσοκομείων και στρατηγικών επιχειρήσεων από τον περσινό Μάρτιο 2020 λόγω της πανδημίας.
Εν πάση περιπτώσει, οι κινήσεις αυτές δείχνουν ότι ο Όρμπαν φοβάται ότι θα χάσει τις προσεχείς εκλογές. Παρά τα εκλογομαγειρέματα, τη διαφθορά, και τον σχεδόν πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ, η συμμαχία των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης προηγείται στις δημοσκοπήσεις με 33% έναντι 32% του κόμματος του Όρμπαν, Φιντές (Fidesz).
Άλλωστε, ο Όρμπαν προσπαθεί να διασφαλίσει την εξουσία του, σε περίπτωση ήττας, μέσω ιδρυμάτων που θα ασκούν αρμοδιότητες του κράτους, σύμφωνα με δημοσίευμα τής Deutsche Welle.
• • •
ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΔΙΧΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΙΚΑ
Εφεξής στο τμήμα Κλασικών Σπουδών του πανεπιστημίου του Πρίνστον δεν θα απαιτείται η εκμάθηση των Ελληνικών ή των Λατινικών.
Ο διευθυντής των προπτυχιακών σπουδών και καθηγητής κλασικών, Josh Billings, εξήγησε ότι το τμήμα θα παρέχει τον ίδιο κύκλο μαθημάτων. Οι φοιτητές θα ενθαρρύνονται να παρακολουθούν αυτές τις γλώσσες, αν είναι συναφείς με τις ακαδημαϊκές επιδιώξεις τους. Ωστόσο, αυτές οι αλλαγές θα παρέχουν στους φοιτητές μεγαλύτερη ελευθερία στην εκπαίδευσή τους.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του τμήματος Κλασικών Σπουδών στην ιστοσελίδα του, η απόφαση να αφαιρέσει τις γλώσσες ως προαπαιτούμενο αποτελεί μέρος των προσπαθειών να αυξήσει τη συμπεριληπτικότητα και τη δικαιοκατανομή στο πρόγραμμα σπουδών.
«Κάποτε αφοσιωμένοι στην αναγνώριση των Ελληνικών και Λατινικών ως υποδειγματικές κουλτούρες (συχνά ειδωμένες ως ‘θαυμάσια απομόνωση’), οι κλασικιστές σήμερα μελετούν ευρύ φάσμα συγχρονικών και διαχρονικών συσχετίσεων και προσέχουν πολύ τους αποκλεισμούς».
Όσον αφορά τις συγχρονικές συσχετίσεις, η ανακοίνωση αναφέρει ότι διερευνάται, λόγου χάριν, πώς οι ιδέες και μορφές έκφρασης κυκλοφορούσαν ανάμεσα στην Ελλάδα, Αίγυπτο και την Εγγύς Ανατολή· και σε ποια έκταση οι Ρωμαίοι και οι βορειοαφρικανοί εχθροί τους μοιράζονταν τα ίδια πολιτιστικά μοντέλα.
Από την άποψη των διαχρονικών συσχετίσεων, μελετάται πώς τα κλασικά κείμενα μεταδόθηκαν και προσελήφθησαν από μεταγενέστερους πολιτισμούς, πώς ο πολιτισμός των Ελλήνων και Ρωμαίων εργαλειοποιήθηκε, και υπήρξε συνένοχος σε διάφορες μορφές αποκλεισμού, συμπεριλαμβανομένων της δουλείας, του κοινωνικού διαχωρισμού, της λευκής ανωτερότητας και της πολιτισμικής γενοκτονίας.
Πηγή: Princeton Classics, The College Post
• • •
ΤΕΧΝΟΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΑΓΝΕΙΑ
Η τεχνοφοβία και η τεχνοφιλία / τεχνολαγνεία είναι εξίσου ανορθολογικές στάσεις.
Ουδείς πολίτης οφείλει να γνωρίζει τις επιπτώσεις μιας νέας τεχνολογίας. Αν οι αρμόδιοι (επιστήμονες, εταιρείες, κράτος) δεν του εξηγήσουν τα συν και τα πλην μιας τεχνολογίας, θα ανθίσουν συνωμοσιολογικές θεωρίες, διότι καθένας θέλει να οργανώσει κάπως τις σκέψεις του. Θα ανθίσουν επίσης λαϊκιστικές συμπεριφορές, διότι εύκολα κάποιος θα αναγάγει το πέπλο μυστηρίου στις «ελίτ» που τον κρατούν στο σκοτάδι, επειδή εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους ή/και τα συμφέροντα τρίτων. Ούτε με το «έτσι θέλω» γίνεται δουλειά ούτε με το «εγώ είμαι ο εξπέρ και σύ ο άσχετος».
Η τεχνοφιλία / τεχνολαγνεία μπορεί να κατηγορηθεί για άκριτη αποδοχή, οποιασδήποτε νέας τεχνολογίας ή προϊόντος, και για τον πολωτικό της ρόλο στη δημόσια συζήτηση. Στοιχηματίζω ότι 9 στους 10 από όσους, λόγου χάριν, υπερασπίστηκαν το 5G δεν έχουν ιδέα τι είναι.
Υπάρχουν, και σωστά, θεσμικά όργανα που πρέπει να εμπιστευόμαστε (και να κερδίζουν συνεχώς την εμπιστοσύνη μας). Το ζητούμενο είναι πώς θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, και ποιοι θα είναι οι μηχανισμοί γι' αυτό. Ο συνήθης τρόπος είναι να εμπιστευθούμε τους ειδικούς, όταν μια επαρκής πλειονότητά τους έχει εδραιωμένη άποψη, όπως π.χ. συμβαίνει με την κλιματική αλλαγή. Αν, όμως, δεν υπάρχει αυτή η πλειονότητα, υπάρχει πρόβλημα.
Δεν μπορεί να υπάρξει γόνιμος δημόσιος διάλογος με προκάτ ιδεολογικο-πολιτικές απόψεις για θέματα επιστημονικά / τεχνολογικά, ιδίως όταν αφορούν άμεσα τη ζωή μας. Τυπικό παράδειγμα είναι η ευκολία με την οποία χαρακτηρίζεται κάποιος «νεο-λουδίτης» και οι ενδεχόμενες επιφυλάξεις του «νεολουδιτισμός». Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι πως ορισμένοι έχουν διαρκή φοβία μην τυχόν και τους κατηγορήσουν ότι δεν είναι «μοντέρνοι».
