ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
Πέραν των όσων έχουν επισημανθεί για το περιβόητο GFY προς τον πρωθυπουργό και τα άλλα που γράφτηκαν σε δημοσιογραφικό κείμενο, υπάρχει επίσης ένα γενικότερο πρόβλημα.
Συν τω χρόνω, βλέπουμε δημοσιολογούντες να υιοθετούν ολοένα και περισσότερο στυλ γραφής ξεσηκωμένο από τα χειρότερα τρολ.
Αυτή η κρυφή γοητεία της τρολιάς είναι τουλάχιστον ανησυχητική, διότι ξέρουμε ότι το κακό νόμισμα διώχνει το καλό όπως λένε οι οικονομολόγοι.
• • •
ΑΛΛΟ ΣΚΟΠΟΣ, ΑΛΛΟ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ
Φυσικά δεν είναι αυτοσκοπός η άμυνα της χώρας.
Το Λεξικό της Κοινής Ελληνικής μας λέει για τον «αυτοσκοπό»: «που σκοπό έχει τον ίδιο του τον εαυτό, που δε γίνεται για να εξυπηρετήσει κτ. άλλο».
Η άμυνα της χώρας μπορεί να είναι κρίσιμης σημασίας, μεγάλος στόχος, υπέρτατος σκοπός, πάντως όχι αυτοσκοπός σύμφωνα με το λεξικό.
Ο υπέρτατος σκοπός μπορεί να είναι η ευτυχία των κατοίκων της χώρας, για να θυμηθούμε το αμερικανικό Σύνταγμα. Ο σκοπός αυτός, όμως, τα λέει όλα και δεν λέει τίποτα. Αν θέλουμε να τον καταστήσουμε επιχειρησιακό, θα πρέπει να τον αναλύσουμε σε επιμέρους συγκεκριμένους στόχους: ασφάλεια της χώρας, υγεία, παιδεία, οικονομική ανάπτυξη κ.ο.κ.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταθμίσουμε με κάποιον τρόπο τους επιμέρους στόχους, επειδή οι διαθέσιμοι πόροι δεν είναι άπειροι. Μπορούμε να δώσουμε προτεραιότητα, λόγου χάριν, στην ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της χώρας, επειδή κρίνουμε ότι κινδυνεύει η εθνική κυριαρχία στην τρέχουσα συγκυρία, ή μπορεί στην παιδεία, διότι τη θεωρούμε εκ των ων ουκ άνευ για την ανάπτυξη της χώρας. Και αν δώσουμε προτεραιότητα στην άμυνα, αναγκαστικά να πρέπει να οριστούν και να κοστολογηθούν υποστόχοι κατάλληλα και αυτοί σταθμισμένοι.
Αυτά είναι ψιλά γράμματα για την πολεμική ρητορεία. Αλλά και μεγάλο σφάλμα, αν κάποιος τα αγνοεί όταν πρέπει να πάρει αποφάσεις για τα δημόσια πράγματα.
• • •
«ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΙΩΠΗ»
Ένα κίνημα γεννήθηκε την περασμένη Τρίτη στην Ιταλία. Εννιά ενώσεις κατά της σεξουαλικής κακοποίησης από κληρικούς, ξεκίνησαν συντονισμένα καμπάνια προκειμένου να πιέσουν την κυβέρνηση να ορίσει ανεξάρτητη ανάκριση σχετικά με αυτό το φαινόμενο που καλύπτεται με οργανωμένη σιγή.
Βαπτισμένο «Πέρα από τη μεγάλη σιωπή» («Oltre il grande silenzio»), και με hashtag στα κοινωνικά μέσα το #ItalyChurchToo, το κίνημα έχει ως αναφορά τις πρόσφατες εκθέσεις που δημοσιεύτηκαν στη Γαλλία και τη Γερμανία για την παιδοφιλία στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας.
Η έρευνα θα ξεκινήσει «Τώρα ή ποτέ», υποστηρίζουν οι ενώσεις, που έχουν καταγράψει πάνω από 300 περιπτώσεις κληρικών που κατηγορήθηκαν ή καταδικάστηκαν για παιδοφιλία τα τελευταία 15 χρόνια. Δηλώνουν επίσης ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην Καθολική Εκκλησία, και η έρευνα θα πρέπει να ανατεθεί σε ανεξάρτητη επιτροπή.
Στη Γαλλία, με περίπου 21.000 ιερείς, υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση 216.000 παιδιά σε 70 χρόνια. Τηρουμένων των αναλογιών, στην Ιταλία με περισσότερους από 50.000 ιερείς, ο αριθμός θα είναι υπερδιπλάσιος.
Το μέγεθος του προβλήματος συνόψισε η Κριστίνα Μπαλεστρίνι, επικεφαλής μιας ομάδας για τα θύματα κακοποίησης. «Το πρόβλημα στην Ιταλία είναι τεράστιο, αλλά κρύβεται. Για παράδειγμα, δύο από τους ιερείς που ευλόγησαν τον γάμο μου αποδείχτηκαν παιδόφιλοι. Κατόπιν, υπήρξε ο ιερέας που... βίασε τον γιό μου. Αυτοί, λοιπόν, κάνουν τρεις παιδόφιλους ιερείς, μόνον στον μικρόκοσμο μου».
Πηγή: Le Matin, The Guardian
• • •
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΔΩΡΟ
Πριν από έναν χρόνο, η Ουγγαρία επέστρεψε στην Πολωνία, «ως δείγμα φιλίας», μια ολόσωμη πανοπλία που ανήκε στον Πολωνό βασιλιά Σίγκισμουντ ΙΙ Αύγουστο. Η επιχρυσωμένη πανοπλία είχε δοθεί στην Ουγγαρία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, διότι εσφαλμένα θεωρήθηκε ότι ανήκε σε Ούγγρο βασιλιά.
Φέτος, η πολωνική κυβέρνηση αποφάσισε να ανταποδώσει το δώρο, προσφέροντας στην Ουγγαρία τον Κατάλογο του Κορβίνου, ένα βιβλίο του 15ου αιώνα το οποίο περιγράφει σε στίχους τα βιβλία της βιβλιοθήκης του βασιλιά της Ουγγαρίας Ματθία Κορβίνο (1443 - 1490). Η Κορβινιανή Βιβλιοθήκη ήταν, μετά τη βιβλιοθήκη του Βατικανού, η δεύτερη μεγαλύτερη στην Αναγέννηση.
Σε σχέδια του Φλωρεντινού μικρογράφου, Ατταβάντε ντέλι Ατταβάντι (περ. 1452 - 1525), και κείμενο του Νάλντους Νάλντιους (1436 - 1513), ο Κατάλογος φυλάσσεται στην Κοπερνίκεια Βιβλιοθήκη του Τορούν. Ένας πλούσιος ντόπιος κάτοικος τον χάρισε στην πόλη το 1594, όπου έκτοτε βρίσκεται.
Οι κάτοικοι του Τουρόν εξεγέρθηκαν, και δεν θέλουν να αποχωριστούν το διαμάντι της βιβλιοθήκης τους. Βρήκαν πολλούς συμπαραστάτες στη χώρα, μαζεύουν υπογραφές, και θέτουν θέμα συνταγματικότητας σχετικά με τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι ανταλλαγές αυτές μεταξύ των δύο χωρών μάλλον δεν είναι ανεξάρτητες από την αντιπαράθεσή τους με τις Βρυξέλλες, εξαιτίας νομοθετικών τους ρυθμίσεων αντίθετων προς το κοινοτικό δίκαιο. Στις 16 Φεβρουαρίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αναστείλει τη χρηματοδότηση των δύο χωρών, που θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια δισεκατομμυρίων ευρώ για τις δύο χώρες.
Πηγή: ABC News, Euronews
• • •
ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ
Κατασκευαστής σκοτεινών αντικειμένων του πόθου, ο Έντσο Φερράρι (18 Φεβρουαρίου 1898 - 14 Αυγούστου 1988) ανήκει στους θρύλους του αυτοκινήτου. Φτωχός και με ελάχιστη τυπική μόρφωση, ο ταλαντούχος αυτός άνθρωπος είχε στραμμένη τη ματιά του πάντα προς το μέλλον και στις μηχανές του.
Έζησε μακριά από τη δημοσιότητα στη γενέτειρά του, Μόντενα, με λίγες μετακινήσεις εκτός της. Λέγεται πως ουδέποτε ταξίδεψε με αεροπλάνο και ουδέποτε μπήκε σε ασανσέρ. Μεγάλο μέρος της ζωής αφιερώθηκε στον γιό του «Αλφρεντίνο», όπως τον φώναζε χαϊδευτικά, που έπασχε εκ γενετής από μυική δυστροφία και απεβίωσε το 1956 σε ηλικία μόλις 24 ετών. Ο θάνατός του υπήρξε μεγάλο πλήγμα για τον ίδιο και τη σύζυγό του, Λάουρα.
Δύσκολος άνθρωπος και με αμφιλεγόμενο στυλ διοίκησης, υπάκουε δίχως την παραμικρή αντίρρηση μόνον σε ένα πρόσωπο, τη μητέρα του, η οποία του επέβαλε να βάλει στην επιχείρηση τον γιό του, Πιέρο, από την παράνομη, πολυετή ερωτική του σχέση με τη Λίνα Λάρντι.
Ξεκινώντας από το μηδέν, ο Έντσο Φερράρι κατάφερε μόνο με τη δουλειά του να αναδειχθεί σε κορυφαία προσωπικότητα αυτού του τεχνητού αντικειμένου, που από τους αγώνες ταχύτητας μέχρι τις οικογενειακές εκδρομές, συνυφάνθηκε με τον 20ο αιώνα.
Η φιλοσοφία του με τα δικά του λόγια: «Το γεγονός είναι ότι δεν οδηγώ μόνο για να πάω από το Α στο Β. Απολαμβάνω την αίσθηση των αντιδράσεων του αυτοκινήτου, το να γίνομαι μέρος του».
«Κατασκευάζω μηχανές και τοποθετώ τροχούς σε αυτές».
«Η εποχή των τζέντλεμαν οδηγών ταχύτητας τέλειωσε».
• • •
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Το 1958, το περιοδικό Life ζήτησε από την Μέριλιν Μονρόε και τον φωτογράφο Ρίτσαρντ Άβεντον να αναπαραστήσουν εικόνες πέντε διάσημων ηθοποιών. Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο τεύχος της 22ας Δεκεμβρίου «Χριστούγεννα», στο οποίο υπήρχε και ένα άρθρο του Άρθουρ Μίλερ με τίτλο «Η σύζυγός μου, Μέριλιν».
