15.6 Σαββατο
Ετοιμάζω ένα σεμιφρέντο. Νομίζω, το καλύτερο που έχω φτιάξει ποτέ. Σε ένα μπεν-μαρί ανακατεύω συνεχώς τέσσερις κρόκους αυγών, ζάχαρη, ξύσμα λεμονιού, κρασί μαρσάλα, ρούμι και εσάνς βανίλιας μέχρι να αλλάξει υφή το μείγμα των αυγών, να διπλασιαστεί σε όγκο και να γίνει βελούδινο κι ωραίο. Αυτό ονομάζεται zabaglione. Και είναι η βάση μου γι' αυτό το ωραίο, παγωμένο γλυκό που θα σερβίρω αύριο στο τραπέζι μου. Παράλληλα, χτυπάω στο μίξερ κρέμα γάλακτος μέχρι να σφίξει αρκετά. Ανακατεύω τα δύο μείγματα, προσέχοντας μη φύγει ο αέρας, σαν να ανακατεύω μαρέγκα σε άλλο μείγμα. Προσθέτω κομμάτια πικρής σοκολάτας, θρυμματισμένες μαρέγκες, φουντούκια και τορρόνε. Τι είναι το τορρόνε; Είναι ένα ιταλικό γλυκό, κάτι σαν παστέλι με φρούτα και ξηρούς καρπούς. Αν δεν είχα, θα έβαζα κάτι αντίστοιχο και ελληνικό. Υπάρχουν χιλιάδες ιδέες στα δεκάδες ξηροκαρπάδικα της πόλης. Αφού τα ανακατέψω, τα αδειάζω στη φόρμα της σαρλότ που έχω καλύψει με μεμβράνη. Δεν ξέρω αν ενδείκνυται να φτιάχνεις σεμιφρέντο σε αυτό το σχήμα, αλλά εμένα μου αρέσει γιατί θα είναι σαν τούρτα. Έπος! Αφού το αδειάσω, το καλύπτω από πάνω με μεμβράνη και το βάζω στην κατάψυξη. Θέλει τουλάχιστον οχτώ ώρες.
Δεύτερο γλυκό για το αυριανό τραπέζι, μια κρέμα σαν πανακότα με γιαούρτι, αρωματισμένη με βανίλια, που θα τη σερβίρω με ροδάκινα που θα βράσω σε σιρόπι με ούζο. Λοιπόν, πρώτα η κρέμα. Στην κατσαρόλα βάζω γάλα και κρέμα γάλακτος μαζί με ζάχαρη, έναν λοβό βανίλιας και λίγο ξύσμα πορτοκαλιού. Μόλις βράσουν, τα αδειάζω σιγά-σιγά σε ένα μπολ στο οποίο έχω ρίξει ήδη το γιαούρτι. Εγώ βάζω Total και αυτό δεν είναι διαφήμιση, είναι το καλύτερο για γλυκά. Αφού τα ανακατέψω, ρίχνω στο μείγμα και φύλλα ζελατίνης που έχω μαλακώσει σε νερό. Το αδειάζω σε ωραίο σκεύος σερβιρίσματος, το καλύπτω με μεμβράνη και το βάζω στο ψυγείο. Τώρα τα ροδάκινα. Τα έχω διαλέξει από δέκα διαφορετικά κασόνια. Τα ήθελα πολύ καλά, αρωματικά, αλλά σχετικά σφιχτά, όχι μαλακά ή χτυπημένα. Θα μπορούσα να έχω βάλει φράουλες, κεράσια ή βερίκοκα. Τα πλένω. Παράλληλα, βράζω νερό, ζάχαρη, βανίλια και ούζο. Μόλις το υγρό αρχίσει να κοχλάζει, προσθέτω τα ροδάκινα. Τα βράζω σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν τα φρούτα μου, περίπου ένα τέταρτο της ώρας. Κλείνω τη φωτιά και αφήνω τα ροδάκινα να κρυώσουν μέσα στο σιρόπι τους. Δοκιμάζω από το ροζ ζουμί. Ζαλίζομαι από το άρωμα και τη γεύση. Αριστούργημα! Έχω πεθάνει από την κούραση και τη ζέστη από το πρωί. Ελπίζω αύριο να πετύχουν όλα και να είναι όλοι happy.
16.6 Κυριακη
Σερβίρω περήφανος το Μπελίνι που έφτιαξα για καλωσόρισμα και απολαμβάνω τα χαμογελάκια ολονών πίσω από τον αφρό του προσέκο. Έχουν σνιφάρει το άρωμα του λευκόσαρκου ροδάκινου, και αυτό δεν ξεπερνιέται. Σου κολλάει το χαμογελάκι. Πιο πολύ απ' όλα όσα έφτιαξα σήμερα, γι' αυτό το ποτό είχα άγχος. Κάθε χρόνο ζητάω συμβουλές από έναν φίλο μου που είναι τζίνιους και ο μόνος αληθινός επαναστάτης connoisseur που ξέρει τα ποτά του, τα φαγητά του, τα τυριά του. Είναι ένας θεός, και νομίζω πως αν μιλήσω εξ ονόματος όλων και πως πως μας λείπει αφάνταστα, δεν θα πω ψέματα. Λοιπόν, με τον Μ.Μ. μία ώρα μιλάγαμε στα τσατ για το τι να προσέξω. Νομίζω τα έκανα όλα σωστά. Λευκόσαρκα ροδάκινα, διαλεγμένα και αρωματικά, τα έκανα πουρέ, τα πέρασα από λεπτό σουρωτήρι, τα χρωμάτισα με λίγο χυμό κερασιού και τα γλύκανα με σιρόπι που έφτιαξα. Πάγωσα τον πουρέ στην ίδια θερμοκρασία με το προσέκο και το σέρβιρα σε ωραία ποτήρια. Τι να λέμε τώρα! Η χαρά που παίρνω από κάτι τέτοια αξίζει όλα τα δωδεκάωρα που παλεύω στο κουζινάκι. Παρά τη ζέστη, τρώμε και πίνουμε και οι παρέες σμίγουν τέλεια. Το σεμιφρέντο εξαφανίζεται σε πέντε λεπτά από την ώρα που το βάζω στο τραπέζι. Οι γάτες κάνουν νάζια στους καλεσμένους και η κουζίνα δύο επί ένα τιγκάρει στα άπλυτα. Το βράδυ, λίγο πριν πάω για ύπνο, σκέφτομαι πως μόνο εκεί, στο δύο επί ένα, είμαι ο εαυτός μου. Σας φιλώ.
σχόλια