Η βόλτα στη ψαραγορά στην Αθηνάς είναι για μένα ότι μπορεί να είναι για κάποιον άλλον ένα απελευθερωτικό εβδομαδιαίο πενηντάλεπτο με τον ...ψυχαναλυτή τους. Είναι μια "θεραπεία" , μιά εμπειρία που με γειώνει και που έναντι μικρής -σχετικά- αμοιβής με ανταμείβει με ό,τι χρειάζομαι , ό,ποτε το χρειάζομαι. Με εμπνέει όσο λίγες άλλες καθημερινές βόλτες.
Μου αρέσουν τα χρώματα και το "οργανωμένο" μπάχαλο. Πιό πολύ απ' ότι μ 'αρέσει να οδηγώ μέχρι το Πόρτο Ράφτη και να περιμένω κατά τις 12 τη βαρκούλα στον Αγιο Σπυρίδωνα με τις φρέσκιες γόπες και την όποια έκπληξη. Στη ψαραγορά όλα τυλίγονται στο χαρτονένιο χωνί και ζυγίζονται πρώτα με το μάτι από τον αγοραστή , τον μάγειρο, το πελάτη και μετά από τον ψαρέμπορο στη ζυγαριά. "Φτάνουν άραγε για τέσσερις", αναρωτιέσαι προσθέτοντας σκόρδα, τομάτες , πατάτες , σέλινο και ό,τι άλλο ζητάει η συνταγή για να καταλάβεις εσύ πρώτα άν θα χορτάσεις τη παρέα ή χρειάζεται να προσθέσεις ακόμα μισό κιλό γυαλιστερές , πέντ-έξι γαρίδες , ένα-δυό μπαρμπουνάκια...
Αν έμενα Κέντρο θα περνούσα από κεί σχεδόν καθημερινά. Μου αρέσει να βλέπω τους ψαρέμπορους με τα μάλινα σκουφιά τους και τις βρεγμένες γαλότσες τους. Τα νερά να πετάγονται πάνω στα τελάρα, τον πάγο να ανακατεύεται , το μαρκαδόρο να ξαναγράφει τη μειωμένη τιμή εκεί κατά το κλείσιμο της αγοράς...
Χαζεύω τις γαρίδες και πιέζω τα μελανούρια, πειράζω λίγο τους αστακούς , χαμογελώ στα καβουράκια-δραπέτες, μυρίζω τη φρεσκάδα και εντυπωσιάζομαι με τους ξιφίες, τους βλάχους και τα στρείδια.
Αγοράζω ένα κιλό βόνγκολε. Σήμερα μαγειρεύω με τη παρέα, μήπως να βάλω και καμμιά γαρίδα?
TWO MINUTES ANGIE ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ALLE VONGOLE
Διαλέγω τα πιό φρέσκα βόνγκολε, ένα κιλό, εμπιστεύομαι τον ψαρά μου.
Τα αφήνω όλη τη μέρα στο νερό που το αλλάζω κάθε δυό ώρες προσθέτοντας λίγο αλάτι . Τα σουρώνω.
Βράζω ένα πακέτο λινγκουίνι al dente. Κρατάω μιά κούπα από το νερό που έβρασαν.
Ζεσταίνω λίγο λάδι σε μια απλωτή και κοντή κατσαρόλα.
Προσθέτω όσο σκόρδο θέλω (2-3 σκελίδες τουλάχιστον) και μιά ψιλοκομμένη καυτερή πιπεριά τσίλι.
Γιαχνίζω τα βόνγκολε με σκεπαστό καπάκι για 5 λεπτά κουνώντας τη κατσαρόλα.
Προσθέτω λίγη ρετσίνα, ναι, ναι, ρετσίνα και τα αφήνω άλλα 5-10 λεπτά να ανοίξουν (Οσα δεν ανοίξουν δεν τα τρώμε).
Σουρώνω τα μακαρόνια και αμέσως τα βάζω μέσα στα βόνγκολε ανακατεύοντας καλά προσθέτοντας λίγο από το νερό που έχω σώσει.
Σερβίρω με πολύ μαιντανό και ελαιόλαδο. Ο τρίφτης του πιπεριού στο τραπέζι.
____________
Η Αντζελίνα Καλογεροπούλου διατηρεί και το μπλογκ http://twominutesangie.blogspot.com
σχόλια