Όταν οι πατάτες άξιζαν όσο το χρυσάφι (μέρος 2ο)

Facebook Twitter
0

Όλη η ιστορία της Αμερικής είναι μία ιστορία μετανάστευσης. Η μετανάστευση στην ιστορία όλων των χωρών συνοδεύεται από τραγούδια, δύσκολους αποχωρισμούς, κινδύνους και πίκρα. Η εποχή του χρυσού είχε όλα αυτά συν την υπόσχεση του γρήγορου πλούτου.

Στο τέλος του 19ου αιώνα δύο απανωτές κρίσεις είχαν εξαφανίσει τράπεζες και οικονομίες. Η μεγάλη ανεργία και η κακή οικονομία είχαν οδηγήσει τους ανθρώπους σε απελπισία. Ταυτόχρονα οι πόλεις γέμιζαν από πλήθη που έφταναν από την Ευρώπη που βρισκόταν στην ίδια και χειρότερη θέση. Αγρότες από τη Γερμανία, την Ιρλανδία, την Αγγλία ήλπιζαν σε μία νέα αρχή στον Νέο αυτό θαυμαστό κόσμο στον οποίο υπάρχει χρυσάφι παντού.

Πράγματι, χρυσάφι υπήρχε: ένα κοίτασμα βρέθηκε στην Καλιφόρνια και το 1896 τα νέα για ένα μεγάλο κοίτασμα στο Yukon μεταδόθηκαν πολύ γρήγορα. Το Yukon βρίσκεται στον Καναδά. Η διαδρομή ήταν πολύ δύσκολη και για πολλούς, θανατηφόρα.


Άνθρωποι από όλο τον κόσμο και από όλα τα κοινωνικά στρώματα ξεκίνησαν το δύσκολο ταξίδι μέσα από τα χιονισμένα βουνά. Η δημοφιλέστερη διαδρομή ήταν το Chilkoot Trail, μήκους 53 χιλιομέτρων, γνωστή στους Ινδιάνους. Υπήρχαν κι άλλοι τρόποι να περάσει κανείς τα βουνά, αυτός όμως ήταν ο πιο σύντομος – και ο πιο δύσκολος. Οι περισσότεροι ήξεραν ότι οι πιθανότητες να βρουν χρυσάφι ήταν λίγες. Όμως κάποιοι πράγματι κατάφεραν να γίνουν πολύ πλούσιοι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Οι υπόλοιποι αυτό που κατάφεραν, ήταν να τονώσουν την τοπική οικονομία.


Η καναδέζική κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει πρόσθετα μέτρα όταν τα πλήθη άρχισαν να απειλούν την ασφάλεια των περιοχών. Το φαγητό που ήταν ήδη λίγο, άρχισε να εκλείπει συνεχώς. Παράλληλα πολλά όπλα σε συνδυασμό με την απελπισία δημιούργησαν αναρχία και βανδαλισμούς.


Χρυσάφι υπήρχε, ναι. Υπήρξαν και πολλοί πλούσιοι. Όμως δεν υπήρχε φαγητό για να αγοράσεις, ακόμα κι αν είχες λεφτά. Και ο καιρός όλο το χρόνο αφιλόξενος. Οι τιμές άρχισαν να ανεβαίνουν μέχρι που έφτασαν σε εξωφρενικά ύψη. Το χειμώνα του 1886 ένα αβγό, σε σημερινές τιμές, έφτασε τα 30€. Την ίδια τιμή είχε και ένα καρβέλι ψωμί. Ένα δείπνο με μία μπριζόλα, πατάτες και ψωμί έκανε 1200€. Αρκετοί έδιναν το χρυσάφι της ημέρας σε αντάλλαγμα για φαγητό. Ειδικά οι πατάτες, λόγω της μεγάλης τους θρεπτικότητας, άξιζαν το βάρος τους σε χρυσάφι. Στην κυριολεξία.


Η Καναδική κυβέρνηση αποφάσισε να επιτρέπει την είσοδο στη χώρα μόνο σ’ αυτούς που ήταν σε θέση να εισάγουν μαζί τους και τις προμήθειες ενός χρόνου. Σύντομα, ο κάθε εξερευνητής έπρεπε να έχει μαζί του γύρω στον ένα τόνο σε φαγητό. Επιπλέον έπρεπε να αγοράσει άλογα και να νοικιάσει Ινδιάνους για την μεταφορά. Στις ανηφόρες όμως των βουνών τα άλογα ψοφούσαν το ένα μετά το άλλο. Λίγο πριν την κορυφή των βουνών, ο καθένας έπρεπε να μεταφέρει 65 κιλά σε αλλεπάλληλες διαδρομές.


Όσοι κατάφεραν να περάσουν στην άλλη πλευρά και να φτάσουν στο Dawson, συνήθως έπιαναν δουλειά ως υπάλληλοι αυτών που ήδη είχαν βρει χρυσό. Άλλοι βρήκαν δουλειά στα διάφορα εμπορικά μαγαζιά, υπηρεσίες, καζίνο, οίκους ανοχής και τράπεζες που συντηρούσαν μία πόλη που βρισκόταν σε ξέφρενη κατάσταση πάρτι. Το 1899 μία φωτιά κατέστρεψε ολοσχερώς τα πάντα αλλά η συνέχεια δε μοιάζει με τα Σόδομα και Γόμορρα. Μέσα σε λίγους μήνες η πόλη ξαναχτίστηκε ακόμα πιο μεγαλοπρεπής.

Υποθέτω ότι ο Σκρουτζ ήταν από τους τυχερούς της εποχής. Ίσως να είχε συνεργαστεί και με τους γκάνγκστερ που έγδυναν με τη βία τους χρυσοθήρες από τα κέρδη της ημέρας. Ίσως ήταν ο ίδιος ένας από τους γκάνγκστερ; Αχ, το ενήλικο μυαλό δηλητηριάζει τις παιδικές αναμνήσεις.


Η λίστα με τα τρόφιμα μιας χρονιάς ήταν η εξής:

70 κιλά μπέικον

180 κιλά αλεύρι

10 κιλά βρώμη

55 κιλά φασόλια

5 κιλά τσάι

5 κιλά καφές

10 κιλά ζάχαρη

10 κιλά αποξηραμένες πατάτες

1 κιλό αποξηραμένα κρεμμύδια

7 κιλά αλάτι

Μισό κιλό πιπέρι

35 κιλά αποξηραμένα φρούτα

4 κιλά μπέικιν πάουντερ

2 κιλά σόδα

200 γρμ ξίδι

Μισό κιλό σούπα σε σκόνη

1 βάζο μουστάρδας

Σύνολο: 400 κιλά

 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Γεύση / Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βραβευμένα εστιατόρια, που αποτελούν το όνειρο πολλών foodies, καυχιούνται για τις βιώσιμες πρακτικές τους, την ίδια στιγμή που κάποιες «λεπτομέρειες» για τη λειτουργία τους τείνουν να αποσιωπούνται από τη βιομηχανία της εστίασης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Instant noodles: Tο πιο viral φαγητό στον κόσμο τώρα

Γεύση / Instant noodles: Tο πιο viral φαγητό στον κόσμο τώρα

Η συναρπαστική ιστορία του πιο εύκολου φαγητού ξεκινά από την αρχαία Κίνα και τη δυναστεία Τσινγκ. Σύμφωνα με έναν τριάστερο σεφ, υπάρχει τρόπος να κάνουμε τα συσκευασμένα noodles γκουρμέ. Δοκιμάσαμε όσα βρήκαμε στην Αθήνα και προτείνουμε τα καλύτερα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Ο Dr. George Soleas εξηγεί πώς έγινε ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς έγινα ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

O Dr. George Soleas, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του LCBO, του μεγαλύτερου εισαγωγέα κρασιών και οινοπνευματωδών ποτών στον κόσμο, αφηγείται στην Υρώ Κολιακουδάκη (Dip WSET) και τον Παναγιώτη Ορφανίδη την κινηματογραφική ζωή του.
THE LIFO TEAM
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
Proveleggios

Γεύση / Ο Αλέξανδρος Καρακάτσανης έχασε πολλά σε μια νύχτα, αλλά επιστρέφει δυναμικά στο Proveleggios

Ο νεαρός και ταλαντούχος σεφ που είδε το πρώτο του μαγαζί στην Αθήνα να καίγεται ολοσχερώς δεν το έβαλε κάτω στιγμή. Πρόσφατα ανέλαβε να αλλάξει την κουζίνα του δημοφιλούς εστιατορίου και θέλει να αφηγηθεί τις αναμνήσεις όλης της ομάδας που τον υποδέχτηκε μέσα από τα πιάτα του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Το κρασί με απλά λόγια / Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Τι είναι το Aszu, το Szamorodni, το Furmint και το Harslevelu; O Robert Kindl, γενικός διευθυντής του θρυλικού Oremus, εξηγεί στην Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET τον Παναγιώτη Ορφανίδη γιατί το Tokaj είναι μια από τις σημαντικότερες οινοπαραγωγικές περιοχές της Ευρώπης.
THE LIFO TEAM
Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Ιστορία μιας πόλης / Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Φιξ, Μετς, Κλωναρίδη. Τρία τοπωνύμια, τρεις περιοχές της Αθήνας που σχετίζονται με τη ζυθοποιία. Επιχειρήσεις που έμαθαν στην αθηναϊκή κοινωνία να πίνει μπίρα, να την απολαμβάνει κατ’ οίκον ή σε πάρκα. H Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Βασίλη Νάστο για τη ζυθοποιία Κλωναρίδη και την εξέλιξη της περιοχής των Πατησίων.
THE LIFO TEAM
Alchemist

Γεύση / Στο Alchemist, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου, η δυσφορία είναι στο μενού

Σε ένα εστιατόριο της Κοπεγχάγης σερβίρονται ωμές μέδουσες και παγωτό από αίμα γουρουνιού ενώ στην οροφή προβάλλονται βίντεο σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για «γαστρονομική όπερα» ή για μια ηδονιστική υπερβολή;
THE LIFO TEAM
Kennedy

Γεύση / Kennedy: Για γαλλικά κρασιά, ψωμί με βούτυρο και ακροάσεις δίσκων

Στο νέο wine bar του κέντρου -που έχει πάρει το όνομα του από το biannual περιοδικό του Chris Kontos- θα βρίσκουμε κρασιά που δεν παίζουν αλλού στην Αθήνα ενώ η μουσική και ο ήχος θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Γεύση / Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Ο σταρ σεφ που όλοι θεωρούν «δικό τους άνθρωπο», σε μια συνέντευξη για την κατάσταση της εστίασης στην Αθήνα και την επιλογή του να αποχωρήσει από τρία από τα μαγαζιά που έστησε στο κέντρο της πόλης.
M. HULOT