«Σε λίγο ξεκινάει το σορμπέ σύκο. Και αν δεν ξέρεις τι γίνεται με αυτήν τη γεύση, είναι ώρα να σ’ τα πω», μου λέει ο Κωνσταντίνος Καρακατσάνης που για πολλούς είναι ο κορυφαίος του παγωτού στη Αθήνα. Σίγουρα είναι εκείνος που με έπεισε να δοκιμάσω σορμπέ όταν μου έδωσε ένα δικό του, που είχε τόσο απροσδόκητα κρεμώδη υφή. Αφήνει τα παγωτά του να ωριμάσουν το λιγότερο είκοσι τέσσερις ώρες για να «δέσουν», φτιάχνει το gelato του μόνο με αυγά, γάλα, ζάχαρη, προσφέρει δηλαδή ένα φυσικό παγωτό.
Να σας περιγράψω όμως το προαναφερθέν σορμπέ: άγρια σύκα, «λουμπάρδικα», από την απάνω μεριά της Σύρου. Για να φτιάξει τα σορμπέ του χρησιμοποιεί μόνο νεράκι, λίγη ζάχαρη και πραγματικό φρούτο. Στη συγκεκριμένη γεύση βάζει πολύ λίγη ζάχαρη, μια και τα σύκα αυτά είναι άνυδρα και γεμάτα σάκχαρα. «Έχω φίλο που μου τα μαζεύει, μου τα καθαρίζει και τα στέλνει έτοιμα σε vacuum. Oκτώ κιλά έχουμε την ημέρα στην Αθήνα από αυτό και πέντε στην Σύρο – όποιος πρόλαβε, τον Κύριο οίδε».
Στο Django του Κουκακίου (Βεΐκου 15) υπάρχουν μέρες που δεν μένει ούτε μία ώρα στη βιτρίνα. «Στη Σύρο μπορεί να μείνει και για 10 λεπτά προτού το πάρουν σε τέσσερις-πέντε οικογενειακές συσκευασίες για το σπίτι». Σε gelato, η νέα γεύση του Κωνσταντίνου που σπάει τα ταμεία είναι η gianduja ψητού αμυγδάλου. Φτιάχνεται με βιολογικό γάλα από το οικολογικό αγρόκτημα Λιβαδερού, κρόκους βιολογικών αυγών, ζάχαρη, αμύγδαλα από το Karpologio της Ειρήνης Σπανούλη, σοκολάτα από το Περού της επίσης ντόπιας Kakau worship και ανθό αλατιού από το Μεσολόγγι. Απολαύστε.
Χαμός από νέες γεύσεις γίνεται και σε ένα άλλο κορυφαίο παγωτατζίδικο της Αθήνας, το Μαραμπού (Αρχελάου 17, Παγκράτι) – από το 2018 η Βίκυ Περιστάνογλου και ο Ιγκόρ Τσομλεκτσόγλου μας έχουν δείξει ότι αγαπούν τους πειραματισμούς, δεν επαναπαύονται. Και εκείνοι προσφέρουν ένα φυσικό, φρέσκο παγωτό με όσο το δυνατό λιγότερη ζάχαρη, και φροντίζουν πάντα οι προτάσεις τους να είναι 50-50, οι μισές gelato με βιολογικό γάλα Βόλου Εβόλ και οι άλλες μισές σορμπέ. Τι παίζει τώρα στη βιτρίνα της Αρχελάου; Παρφέ και σορμπέ καρύδα, ανθόγαλο με λεμόνι και θυμάρι, παγωτό φουντούκι με κομματάκια σοκολάτας και βύσσινα, vegan σορμπέ κάσιους που δεν το βρίσκουμε αλλού, όπως δεν βρίσκουμε και το σορμπέ ανανά με πιπεριές Jalapenos. Έχουν και σορμπέ πορτοκάλι με μοσχολέμονο και μαστίχα αλλά και με φρούτα του πάθους – και τα δύο είναι πολύ δημοφιλή. Φτιάχνουν και παγωτό μόκα με φουντούκια και μαρέγκες, μόκα στρατσιατέλα με κομμάτια μαύρης σοκολάτας, προτείνουν και έναν συνδυασμό που μου έκανε αμέσως κλικ: σερβίρουν μους σοκολάτα με αλάτι και ελαιόλαδο.
Συνδυασμούς-παγωμένη κόλαση ξέρουν να κάνουν και στο ποιοτικό παγωτατζίδικο της πλατείας Μαβίλη που από φαντασία δεν ξεμένει ποτέ. Xωρίς σκόνες και χημικά πρόσθετα, χρησιμοποιώντας μοναστηριακό αγελαδινό γάλα από τη Μονή Τίμιου Σταυρού και πρόβειο για το μαστιχωτό τους καϊμάκι, στο Epik Gelato (Δορυλαίου 2) σκέφτονται γεύσεις που φωνάζουν ελληνικό καλοκαίρι, σαν το παγωτό αμυγδαλωτό τους με τα καραμελωμένα αμύγδαλα Θεσσαλίας και το ανθόνερο, τη γεύση «σύκο και κατίκι» με αιγοπρόβειο τυρί Δομοκού και γλυκό κουταλιού αγριόσυκο από τον Τέσκο της Ικαρίας.
Όμως, αυτά που θεωρώ αξεπέραστα στο Epik Gelato είναι τα κοκτέιλ παγωτού, τα κυπελλάκια τους σαν το «Honeycomb» με παγωτό γιαούρτι, μέλι Πηλίου και κηρήθρα για topping, το «Λουκουμάς Καϊμάκι» με μικρούς και διπλοτηγανισμένους σαλονικιώτικους τραγανούς έξω - ζουμερούς μέσα λουκουμάδες, παγωτό καϊμάκι, τριμμένο φιστίκι Αιγίνης και τη δική τους φρέσκια σαντιγί, το παλιακό Chicago, δηλαδή παγωτό σοκολάτα με σος σοκολάτα, καβουρδισμένο αμύγδαλο φιλέ, σιρόπι βύσσινο και σαντιγί – πρόκειται για έπος. Να σας πω και για ένα φυσικό σορμπέ: ετοιμάζουν ένα με τα πεπόνια του Γκόνη από τη Μεσσηνία που η χάρη τους έχει φτάσει μέχρι τα μισελενάτα γαλλικά εστιατόρια.
Από το παιχνίδι του ψαγμένου, γκουρμέ παγωτού που φτιάχνεται με εξαιρετικές πρώτες ύλες και ξεφεύγει από τα συνηθισμένα δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν τα fine ζαχαροπλαστεία της Αθήνας. Στο Dimitris Economides του Νέου Ψυχικού (λεωφ. Κηφισίας 340) βρίσκουμε φίνες γεύσεις όπως η βανίλια Ταϊτής και η σοκολάτα Μαδαγασκάρης, το μασκαρπόνε φραμπουάζ, το σορμπέ καρύδα και φράουλα κονφί – εκεί, επιλέγοντας τις γεύσεις που κάτι σας λένε, θα προμηθευτείτε το πιο κομψό οικογενειακό παγωτό που μπορείτε να βρείτε σε αυτή την πόλη για πάτε δώρο σε μια επίσκεψη σε φίλους.
Φίνα παγωτά κάνει και η Poulette της Αγίας Παρασκευής (Ελληνοσερβικής Φιλίας 64)· σίγουρα πρέπει να δοκιμάσετε εκεί το παγωτό cheesecake, μια και το φτιάχνουν καλύτερο απ’ όλους αυτό το γλυκό και στην κανονική του μορφή. Έχει και γεύσεις όπως το γιαούρτι με ρόδι, το φιστίκι Σικελίας, το φουντούκι με ganache σοκολάτα, η κρέμα καταλάνα με αλμυρή καραμέλα, σορμπέ μάνγκο, φράουλα και σοκολάτα.
Προς κέντρο μεριά, στο Antonis Selekos conceptual desserts (Εριφύλης 2) έχουν φέτος το καλοκαίρι περισσότερες γεύσεις παγωτού και το κοινό παραληρεί. Μεγάλο σουξέ είναι το φιστίκι του που γίνεται από καρπό Αιγίνης, έχει μαντολάτο και πραλίνα φιστικιού, προσθέτουν και ανθό αλατιού και σμέουρα. Έχει κι άλλα κολασμένα να μας προτείνει ο Αντώνης Σελέκος, σαν την περουβιανή σοκολάτα με τραγανά κομμάτια σοκολάτας και ανθό αλατιού, το παγωτό φυσικής καραμέλας από φρέσκο ελληνικό γάλα, ανθό αλατιού και σος καραμέλας. Και έχει σκεφτεί και το κορυφαίο: προσφέρει μια φέτα panettone με σοκολάτα πάνω στην οποία απλώνει παγωτό φουντούκι, σάλτσα καραμέλας, προσθέτει καβουρδισμένα φουντούκια και την πασπαλίζει με θαλασσινό αλάτι – κανένα έλεος δεν δείχνουν αυτοί οι ζαχαροπλάστες.
Mένουμε Παγκράτι, πάμε προς το Madame Fraise (Υμηττού 225), στο ghost ζαχαροπλαστείο της Αθήνας που αντί για παγωτό που το παραγγέλνουμε με τη μπάλα έχει φτιάξει μια σειρά από frozen desserts σε τέσσερις γεύσεις: gianduja caramel, exotic mousse, pistachio parfait και μια μοντέρνα Πάβλοβα με στρώσεις μιας ξινούτσικης μους από φρέσκα βατόμουρα, τραγανές μαρέγκες με ινδοκάρυδο και σος βατόμουρο που κλείνονται σε ένα βαζάκι.
Downtown, στο In Love Again (Kλειτίου 3), μας δροσίζουν σε μικρές δόσεις με ένα cheesecake popsicle με σπιτική μαρμελάδα φράουλα-βατόμουρο, βουτηγμένο σε σοκολάτα φράουλας – βγαίνει και σε ακτινίδιο με επικάλυψη σοκολάτα λεμόνι - λάιμ.
Στα νότια, στο μπουτίκ ζαχαροπλαστείο της Γλυφάδας, στο Ourse (Μυστρά 39), όπου μεγαλουργεί ο Σπύρος Πεδιαδιτάκης, φέτος το καλοκαίρι μάς γλυκαίνουν και μας δροσίζουν με μίνι παγωτένια σάντουιτς σε τέσσερις γεύσεις: βανίλια Μαδαγασκάρης, σοκολάτα γάλακτος, αλμυρή καραμέλα, φιστίκι Αιγίνης, όλα τους με τραγανή επικάλυψη σοκολάτας με κροκάν αμυγδάλου. Δύσκολο μου φαίνεται να φάτε μόνο ένα.
Το νέο και ωραίο soft παγωτό της πόλης το βρίσκουμε στον τελευταίο τριτοκυματικό φούρνο του κέντρου. Όπως πειραματίζονται με τα φουρνίσματά τους στο 72Η Bakery (Μητροπόλεως 27 & Πατρώου 9-11), έτσι κάνουν και με το παγωτό μηχανής τους. Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει οι γεύσεις cardamom bun, εσπρέσο, προζυμένιο τσουρέκι και μάνγκο, ενώ προτείνουν και combo γεύσεων, μια και το cardamon και το τσουρέκι πάνε με εσπρέσο, όπως και τα δύο εξωτικά φρούτα από τα οποία έχουν φτιάξει παγωτά μέχρι τώρα. Οι γεύσεις τους ανανεώνονται συνέχεια και επανέρχονται· περιμένουμε να βγάλουν και τη cinnamon, εμπνευσμένη πάντα από το δικό τους τέλειο roll κανέλας. Όλα αυτά μπορείτε να τα προμηθευτείτε από το παράθυρο του 72Η Bakery ή να καθίσετε και να τα απολαύσετε στο 72Η Eatery (μόλις 10 βήματα από τον φούρνο, μέσα στο στενό της Πατρώου), όπου μπορούν να σας βάλουν το παγωτό που θα επιλέξετε πάνω σε ένα γενναίο κομμάτι brownie.
Στα στριτφουντάδικα των μεγάλων μας σεφ έβαλαν παγωτό για επιδόρπιο – με τέτοια ζέστη υπάρχει κάτι καλύτερο για να κλείσεις ένα γεύμα, ακόμα κι αν αυτό είναι γρήγορο; Στο Ortsag (Κεραμεικού 93-95) του μισελενάτου Αλέξανδρου Τσιοτίνη μπορείτε, μετά από ένα double cheeseburger, να χτυπήσετε ένα soft παγωτό με καραμελωμένα ποπκόρν, τρούφα και μπέικον – ναι, καλά διαβάσατε, μπέικον.
Στο Ikigai (Σκούφου 15), στο γιαπωνέζικο market νέας γενιάς του Άρη Βεζενέ όπου ετοιμάζονται και πακετάρονται όσα λαχταριστά αποτελούν το Ekiben, έχουν πια και popsicles με japanese επιρροές, ένα με καραμέλα και μίσο και ένα με σορμπέ μάνγκο και πράσινο σίσο – είναι και μοναδικά και άχαστα.
Να αναφέρω και ένα φοβερό affogato που δοκίμασα αυτές τις μέρες, μου το σέρβιραν στην μπάρα του Dogpound (Αγίας Ειρήνης 8) με το δικό τους βελούδινο παγωτό καρύδας και το επίσης δικό τους blend εσπρέσο Βραζιλία - Αιθιοπία που ψήνεται από την εταιρεία Taf.
Ανήκετε σε εκείνη την κατηγορία που θα μπορούσε να φάει ακόμα και για πρωινό παγωτό; Αν ναι, έχω να σας προτείνω κάτι που δεν είναι ούτε gelato ούτε σορμπέ, θυμίζει όμως παγωτό, είναι πολύ δροσιστικό, γευστικό και, κυρίως, πολύ θρεπτικό και ιδανικό για να ξεκινήσετε τη μέρα σας. Πρόκειται για μια υπερτροφή που εξελίχθηκε σε παγκόσμιο trend. Το ταξίδι της Oakberry ξεκίνησε με σημείο εκκίνησης το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, εκεί όπου επί αιώνες οι αυτόχθονες τρέφονται με το açai berry ή αλλιώς ασάι. Το φρούτο αυτό προέρχεται από ένα είδος φοίνικα που φύεται στον Αμαζόνιο και έχει αμέτρητες ευεργετικές θρεπτικές ουσίες, πλούσιες σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά, έχει και ωραία γεύση.
Εκτός από το Λονδίνο, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, το Μαϊάμι, το Ντουμπάι και το Σίδνεϊ, ανάμεσα στις 40 χώρες και τα 700 καταστήματα που το προσφέρουν από το 2016 που πρωτολανσαρίστηκε, η Αθήνα έχει πια το δικό της Oakberry στο κέντρο της πόλης, ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι (Μητροπόλεως 66-68). Εκεί ο φρέσκος καρπός açai αξιοποιείται παγωμένος, σαν να είναι ένα καλοφτιαγμένο σορμπέ με γεμάτη υφή, και αποτελεί τη βάση για γευστικά και θρεπτικά γεύματα, για μπολ και smoothies που φέρνουν τη νέα εποχή σε αυτό που λέμε «υγιεινό fast food». Αντί, λοιπόν, να φάτε ένα παγωτό, θα σας πρότεινα να επισκεφθείτε μια μέρα τη βιτρίνα στον δρόμο της Μητροπόλεως και να δημιουργήσετε το δικό σας μπολ με açai και πολλά και διάφορα toppings: μπορείτε να προσθέσετε βρόμη, ξηρούς καρπούς, φρούτα, μέλι, γκρανόλα ή φιστικοβούτυρο. Και τη δροσιά που ψάχνετε σε ένα παγωτό θα έχετε πάρει, αποφεύγοντας όμως τις θερμίδες του, και την ενέργεια που χρειάζεστε με αυτόν τον καύσωνα θα πάρετε, και θα έχετε γευτεί κάτι πολύ νόστιμο που μπορεί να σας κρατήσει σχεδόν όλη μέρα, αν επιλέξετε το μεγάλο μέγεθος – το έχω κάνει, γι’ αυτό σας το λέω. Thank me later.
