Περιπατητικές συναντήσεις στην Πρέσπα

Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Βασίλης Κίτσος, Αλέξανδρος Χατζητιμοθέου, Αντηχήσεις που Περπατούν, Πύλη, Πρέσπες, Φωτ.: Γιάννης Ζιώγας
0

Ψαράδες, Πρέσπα. Στην κεντρική πλατεία του χωριού επτά γυναίκες περπατούν κυκλικά. Είναι ξυπόλυτες και στα χέρια τους κρατάνε κλαδιά με φαρδιές κιμωλίες στερεωμένες στην άκρη. Οι κιμωλίες καταγράφουν τη διαδρομή στις πέτρινες πλάκες, η ώρα περνά, ο κύκλος γίνεται όλο και πιο έντονος. Η εικόνα θυμίζει Χορό αρχαίας τραγωδίας, ωστόσο το «χνάρι» των εκατοντάδων βημάτων κάτω από τον ζεστό ήλιο είναι εφήμερο: η εικαστική παρέμβαση δεν προκαλεί καμία μόνιμη αλλοίωση στο περιβάλλον.

Πρόκειται για το walkshop «Invisible to Visible» της visual artist Jenny Staff, ένα από τα δεκάδες που φιλοξενήθηκαν στις διεθνείς συναντήσεις/συνέδριο (WAC) «Περιπατητικά Οράματα / Οράματα για Περπάτημα», τη διεθνή καλλιτεχνική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε από τις 3 έως τις 9 Ιουλίου στη συνοριακή περιοχή των Πρεσπών για τρίτη φορά και διερευνά την περιπατητική τέχνη.

Αυτές οι διεθνείς συναντήσεις διοργανώθηκαν από το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας σε συνεργασία με το Made of Walking (VIII) / Τhe Milena Ρrinciple και το Walk Listen Create.

Αναζητώντας απαντήσεις, η Πρέσπα για μία εβδομάδα υπήρξε ένα ανοιχτό εργαστήριο ιδεών και όσοι πήραν μέρος είχαν την ευκαιρία να συνεργαστούν, δημιουργώντας καινοτόμες πρακτικές τέχνης και συζητώντας με αφορμή νέες ιδέες.

Η πρώτη συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε στην Πρέσπα το 2019, είχε επικεντρωθεί στα «περιπατητικά σώματα» και στις φυσικές και αντιληπτές σχέσεις με το τοπίο. Η δεύτερη, που πραγματοποιήθηκε το 2021, έθεσε μια πιο κοινωνικοπολιτική προοπτική, αντιμετωπίζοντας το περπάτημα ως ερώτημα.

CHECK Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Lydia Matthews, Ευγενία Τσιάνου, Julian Hoffman, Κοινοτικά: Εκεί που το νερό συναντά τη γη, Λαιμός, Πρέσπες, Φωτ.: Γιάννης Ζιώγας

Η τρίτη συνάντηση προχώρησε πέρα από τη φυσική παρουσία του σώματος στον χώρο ή τις διαφορετικές προσεγγίσεις του περπατήματος όσον αφορά την αντιμετώπιση κοινωνικών, πολιτικών, οικονομικών και οικολογικών ζητημάτων. Άνοιξε έτσι μια τρίτη διάσταση που συνδέεται με την κύρια ιδέα των «Περιπατητικών Οραμάτων». Πώς το περπάτημα μάς επιτρέπει να έχουμε πρόσβαση σε άυλες εμπειρίες, δημιουργώντας πιθανές συνθήκες, παρελθόν, παρόν ή μέλλον;

Αναζητώντας απαντήσεις, η Πρέσπα για μία εβδομάδα υπήρξε ένα ανοιχτό εργαστήριο ιδεών και όσοι πήραν μέρος σε αυτό είχαν την ευκαιρία να συνεργαστούν, δημιουργώντας καινοτόμες πρακτικές τέχνης και συζητώντας με αφορμή νέες ιδέες.

Οι 139 συμμετέχοντες/-ουσες που παρουσίασαν περιπατητικά εργαστήρια (walkshops), ανακοινώσεις και ηχογραφημένες εισηγήσεις συνδέονται με 37 πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα θεσμούς και μουσεία, και προέρχονται από 21 χώρες και τέσσερις ηπείρους: Αυστραλία, Βέλγιο, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιρλανδία, Ισπανία, Καναδάς, Κύπρος, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ρωσία, Σιγκαπούρη, Σρι Λάνκα, Τσεχία, Τρινιντάντ και Τομπάγκο, Χονγκ Κονγκ.

«Αυτό το οποίο συμβαίνει εδώ είναι ένα γεγονός που έχει τεράστια σημασία, θεωρώ, γιατί είναι από τις λίγες φορές που συλλαμβάνεται ένας τρόπος δημιουργίας τέχνης και μια καινοτόμος διαδικασία “σκέπτεσθαι” πάνω στην τέχνη. Κάνουμε κάτι που δεν είναι έκθεση, δεν είναι biennale, δεν είναι συγκέντρωση, δεν είναι summer school: μετατρέπουμε μια ολόκληρη περιοχή και μια ολόκληρη κοινότητα σε εργαστήριο ιδεών και συγκεντρώνονται σε αυτό άνθρωποι από όλο τον κόσμο», σημειώνει ο Γιάννης Ζιώγας, εμπνευστής και μέλος της καλλιτεχνικής/επιστημονικής επιτροπής του WAC, ζωγράφος και καθηγητής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Mάγδα Μάρα, Land Art, Ψαράδες, Πρέσπες, Φωτ.: Ίρις Μουρνάζου

Ορμητήριο της συνάντησης υπήρξε ο Σταθμός της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας στους Ψαράδες, όπου πραγματοποιήθηκαν δράσεις, φιλοξενήθηκαν αντίσκηνα στον κήπο του και παρουσιάστηκαν οι πτυχιακές εργασίες φοιτητών της σχολής. Το δημοτικό σχολείο του χωριού, το οποίο έχει παραχωρηθεί στη σχολή και αποτελεί ένα σπάνιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς σώζεται ο πλήρης εξοπλισμός του, χρησιμοποιήθηκε κι αυτό για την παρουσίαση πτυχιακών.

 Άνθρωποι όλων των ηλικιών, προερχόμενοι από εντελώς διαφορετικές χώρες και κουλτούρες, βρέθηκαν να συνεργάζονται σε καλλιτεχνικές δράσεις, παρακολούθησαν το πλούσιο σε εισηγήσεις συνέδριο που διεξήχθη στο Συνεδριακό Κέντρο Λαιμού, περπάτησαν μέρα και νύχτα εξερευνώντας και δημιουργώντας στην περιοχή  – το walkshop του Γιάννη Ζιώγα, μάλιστα, περιελάμβανε διανυκτέρευση στην ύπαιθρο για τους πιο τολμηρούς.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν και η διάδραση της τοπικής κοινωνίας με τους καλλιτέχνες, επιστήμονες και φιλότεχνους που κατέκλυσαν για μια εβδομάδα την περιοχή, μετατρέποντάς τη σε διεθνές κέντρο τέχνης, καθώς η Πρέσπα έχει αποκτήσει μια καλλιτεχνική ταυτότητα που σχετίζεται με τη σύγχρονη έννοια του περπατήματος και με το πώς αυτό μεταμορφώνει τις πρακτικές της  τέχνης.

Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Sinwah Lai, Ώρες Θεραπείας, Ψαράδες, Πρέσπες, φωτογραφία: Έφη Μανώλη.
Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
Alexandra Samarova, Jyanne von Jagow Palaruan, Ο Ξένος, Άγιος Αχίλλειος, Πρέσπες, Φωτ.: Jyanne von Jagow Palaruan
Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Ρένα Γουμπερίτση, Αριστοτέλης Ζώγας, Κάρολος Χειλάς, 43’30”, Ψαράδες, Πρέσπες, Φωτ.: Κυριάκος Ηλιάδης

Προσωπικές γνωριμίες και ιστορίες, ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών για την Πρέσπα με την τεράστια οικολογική αλλά και ιστορική σημασία, ακόμα και προσκλήσεις για κέρασμα, όταν οι καλεσμένοι «από το Πανεπιστήμιο» έπαιρναν μέρος σε walkshops μέσα στα χωριά ήταν μερικά απ' όσα διημείφθησαν.

Κάθε βράδυ, άνθρωποι διαφορετικής προέλευσης, καθισμένοι στις παραδοσιακές ταβέρνες των Ψαράδων, δοκίμαζαν τα φημισμένα φασόλια του τόπου και τα ψάρια της λίμνης, συζητούσαν για τις δράσεις της ημέρας, μοιραζόντουσαν σκέψεις και ιδέες. Για ένα δραστήριο και ανήσυχο κομμάτι της παγκόσμιας καλλιτεχνικής κοινότητας, παρότι στην Ελλάδα δεν φαίνεται να το έχουμε αντιληφθεί ακόμα, η Πρέσπα είναι ήδη σημείο αναφοράς και τόπος στον οποίο επιθυμεί να επιστρέφει, έστω και νοερά.

Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Γιάννης Ζιώγας, Βαδίζοντας στο κενό, θέση κοντά στα Ασκηταριά, Πρέσπες, Φωτ.: Γιάννης Ζιώγας
CHECK Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Ράνια Σχορετσανίτη, Αναζητώντας τη γη, Ψαράδες, Πρέσπες, Φωτ.: Γιάννης Ζιώγας
Περιπατητικές Συναντήσεις, Πρέσπα Facebook Twitter
WAC 23, Lisa Hein, Κουβαλώντας μια ρόδα για περπάτημα, Σύνορα Ελλάδας-Βόρειας Μακεδονίας, Πρέσπες, Φωτ.: Γιάννης Ζιώγας
Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ