Πουλί πουλάκι που λαλείς μ' όλα τα μάγια πόχεις, ευτυχισμός α δέν ειναι το θαύμα της φωνής σου, καλό δεν άνθισε στη γη, στον ουρανό, κανένα. Δεν το 'λπιζα να 'ν' η ζωή μέγα καλό και πρώτο ! Aλλ' αχ, αλλ' αχ, να μπόρουνα σαν αστραπή να τρέξω, ακόμ', αφρέ μου, να βαστάς και να 'μαι γυρισμένος με δυο φιλιά της μάνας μου, με φούχτα γη της γης μου !".
