Πάλι η ζωή είναι σα να έγινε δύσκολη. Εννοώ, ακόμα πιο δύσκολη από αυτό που είναι συνήθως.
Αναρρωτιέμαι αν προβάλλω εσωτερικά προβλήματα στην πολιτική κατάσταση, ή είναι όντως έτσι. Στους δρόμους, προσπαθώ να καταλάβω, τα παιδιά στα μπαρ― είναι καλά, ή όχι;
Πάντως γελάνε, πίνουν... Συμπέρασμα δεν βγάζω. Δεν ξέρω αν είμαι μέρος μιας γενικής μελαγχολίας ή απλώς γερνάω.
Πάντως πεθαίνουμε όλοι, στο τέλος του έργου.
Κι όχι― η Τέχνη δεν με παρηγορεί όπως παλιά.
