» Η Ακαδημία, των Όσκαρ, όχι του Πλάτωνος, ανακοίνωσε οτιπροσκαλεί 115 νέα μέλη στο δυναμικό της. Το κύριο κριτήριο είναι η υποψηφιότητάτους για ένα βραβείο, γι'αυτό και στη λίστα φιγουράρουν ως επί το πλείστον περσινοίδιεκδικητές σε κάποια από τις πολλές πεντάδες, συν μερικοί εκπρόσωποι δημοσίωνσχέσεων, στο πλάισιο των επαγγελματιών που στελεχώνουν το σώμα. Με αυτόν τοντρόπο, και κάπως παράνομα, η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ έγινε, με τη διαδικασία τουεπείγοντος, μέλος το 1968, πριν καλά καλά κλείσει μια φουλ χρονιά στο χώρο τουκινηματογράφου, και προφανώς με τη δική της ψήφο, κέρδισε το πρώτο από τα δύοτης Όσκαρ, όταν οι 3.030 ψήφοι βρέθηκαν μοιρασμένες ακριβώς στη μέση καιδόθηκαν δύο αγαλαματάκια (το δεύτερο στην Κάθριν Χέμπορν, που θα τα είχεεκατοστήσει αν ζούσε σήμερα). στη φετεινή λίστα βλέπουμε τον Έντι Μέρφι, οοποίος μετα από 25 χρόνια στο κουρμπέτι, κρίθηκε ικανός να ψηφίζει στα Όσκαρ,διότι έπαιξε δραματικό ρόλο στο Dreamgirls. Δηλαδή, στον Σρεκ δεν ήτανκαλός; Στους σκηνοθέτες καλείται και ο Μόντε Χέλμαν, σκηνοθέτης φετίχ τουΤαραντίνο, δημιουργός του κλασικού Shooting, 75 ετών πια, καλτ όσο και ο Ρότζερ Κόρμαν, που φαντάζομαιθα θεώρησε τη συγκεκριμένη πρόσκληση κάτι ανάμεσα σε τιμή και αστείο. Τι κλαμπκι αυτό...
» Ο Κωνσταντίνος Κακανιάς μου έλεγε τις προάλλες πωςπέθανε, σε προχωρημένη ηλικία, ο σκηνοθέτης Κέρτις Χάρινγκτον, σύγχρονος τουΚένεθ Άνγκερ, συνοδοιπόρος του και ηθοποιός σε κάποιες ταινίες του. ΟΧάρινγκτον είχε δουλέψει εκτεταμένα στην τηλεόραση, από το Twilight Zone μέχρι τη Δυναστεία, και είχεπρολάβει να δημιουργήσει cult classics, όπως το Μάτα Χάρι, το Devil Dog και το What's the matter with Helen, ειδικευμένος με μπρίο καιγούστο σε ταινίες φρίκης και φανταστικού. Στην κηδεία του στο κοιμητήριο τουΧόλιγουντ, ο Άνγκερ εκνεύρισε τους λυπημένους παριστάμενους γιατί σηκωνόταν καιδιέκοπτε όσους εκφωνούσαν επικήδειο, διορθώνοντάς τους για ασήμαντες ιστορικές trivia λεπτομέρειες που μόνο εκείνοςγνώριζε. Ακριβώς όπως έκανε και στη συνέντευξη που έτυχε να του πάρω στοφεστιβάλ της Βιέννης τον περασμένο Νοέμβριο. Από την πόλη έρχομαι... αλλά τόσοαστεία σοβαρός και ταμένος στο περιθώριο του γκλάμορ, την ίδια στιγμή που οένας και μοναδικός του στόχος ήταν να κάνει τη διαφορά και ναανεξαρτητοποιηθεί.
» Η έκθεση που επιμελήθηκε ο Κακανιάς στον νέο χώρο των Καλφαγιάν στη Χάρητοςσυνεχίζεται και είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, χάρη στην εκλεκτική επιλογή τωνΛοσαντζελιτών καλλιτεχνών. Τρεις φωτογραφιές του Εντ Ρούσα δείχνουν μια άδεια,αγνώριστη πλευρά του Χόλιγουντ το 1961, βγαλμένες από μια φανταστική ασπρόμαυρηταινία που περιμένει μάταια να κατοικηθεί από γκάγκστερ και μοιραίες γυναίκες.Οι μεταξοτυπίες της μοναχής Κορίτα επαναφέρουν στη μνήμη το κοντράστ των 60ς:μια χρωματική ποπ φαντασία που γεννήθηκε από την καρδιά μιας φαντασμένης δούληςτου Θεού. Ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ πρόσφερε τη δική του Μαλχόλαντ Ντράιβ, η Κάθριν Όπιτη χλιδάτη ακαμψία των προσόψεων των μεγαλόσπιτων του Μπέβερλι Χιλς και ο ΚιθΜπόουνγουϊ τη θέα των ανοιχτών του οπισθίων, συμπεριλαμβανομένης της αιμορροϊδαςτου. California dreamin'.
» Ο τίτλος της έκθεσης, Darling take fountain, είναι στην ουσία μια συμβουλή της Μπέτι Ντέιβις σε μιαεπίδοξη νεαρή ηθοποιό. Σημαίνει, αγαπητή μου, πάρε τη λεωφόρο Fountain αν θες να κάνεις καριέρα στοΧόλιγουντ, έναν κεντρικό δρόμο αν θές κάτι να σου συμβεί, και η τύχη να είναιστο πλευρό σου. Πιο μεταφορικά πάει να πει, πάρε ένα δρόμο μακρύ, ανάμεσα στηΔύση και στην Ανατολή, λιγότερο ταξιδεμένο και γνωστό (από τη Sunset και τη Hollywood Boulevard ας πούμε), για να δώσεις τοπροσωπικό σου στίγμα και να μην μπλεχτείς με τα λεφούσια, τους περαστικούς,τους τυχαίους και ίσως τους αντιγραφείς. Ο πιο έξυπνος τίτλος που έχω ακούσειτελευταίως.
σχόλια