ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Φωτογραφία /

Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής

Σκηνές μιας επικίνδυνης πόλης

Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
9

**

Η πόλη  Flint, στο Michigan, ήταν η γενέτειρα της General Motors. Μια πόλη  συνώνυμη με την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία. Τα τελευταία ωστόσο χρόνια, είναι ένα είδωλο της αστικής αποσύνθεσης. Κατεστραμμένη οικονομικά, σύμφωνα με τις στατιστικές είναι η πιο επικίνδυνη πόλη στην Αμερική. Ο ρυθμός των δολοφονιών το 2012 είναι μεγαλύτερος από ό,τι στη Βαγδάτη.  Πέρα από τα στατιστικά στοιχεία, οι φωτογράφοι Juan Madrid και Brett Carlsen συνεργάστηκαν φωτογραφικά για ένα διαφορετικό πορτραίτο της πόλης και των κατοίκων της. 

Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter

*****

Φωτογραφία

Tags

9

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
4 σχόλια
Sayz who?
Sayz who?
Μα γιατί ντρέπεσαι να το πεις, αφού το πιστεύεις: φταίνε οι αράπηδες που έμεναν εκεί και απομυζούσαν τα κονδύλια της πόλης (μαζί με κάτι "σκούρους" Έλληνες, Ιταλούς και λοιπούς -βάλε και τα "λευκά σκουπίδια" τύπου Μάικλ Μουρ και είσαι κομπλέ) αντί να πάνε να ψοφήσουν ήσυχα-ήσυχα όταν αποσύρθηκε σχεδόν κάθε παραγωγική δραστηριότητα από την πόλη τους για να μετακομίσει κάπου πιο φτηνά.Επίσης, σε σχέση με την προηγούμενη απάντησή σου, σε πληροφορώ ότι στις ΗΠΑ είναι ευρέως διαδεδομένη (και όχι μόνο στους λίμπεραλς ή στους "κρατιστές" - που δεν είναι και πολλοί εκεί, έτσι;) η άποψη ότι στην περίπτωση της αποβιομηχάνισης που ξεκίνησε τη δεκαετία του '80 έχουμε να κάνουμε με δυσλειτουργία του καπιταλισμού (βίαιη μετάβαση από τον παραγωγικό στον χρηματοπιστωτικό, με outsourcing -εργολαβία σε τρίτες χώρες- της παραγωγής), που έπληξε την καρδιά της αμερικανικής οικονομίας.Ώρες-ώρες, οι απολογητές της θεϊκής και αλάνθαστης φύσης του καπιταλισμού μού θυμίζετε σταλινικούς. Κι αυτοί ένα "αλάνθαστο" και "νομοτελειακό" οικονομικό μοντέλο υποστηρίζουν.ΥΓ: Κύριε Αδμινιστράτορα, η χρήση ρατσιστικών όρων στο σχόλιό μου γίνεται καθαρά για λόγους ενίσχυσης του επιχειρήματος, όχι επειδή τους εννοώ -και άρα δεν αντιβαίνει τους όρους χρήσης. Για την ακρίβεια, ήθελα να ξεράσω και που τους έγραφα.
Sayz who?
Sayz who?
Ακριβώς -και η έναρξη της καριέρας του, καθώς η πρώτη του ταινία "Roger & Me" (1989) αυτό το θέμα πραγματευόταν: το κλείσιμο ενός εργοστασίου της Τζένεραλ Μότορς στο Φλιντ και το "κυνηγητό" που έκανε στον γενικό διευθυντή της Ρότζερ Σμιθ προκειμένου να του μιλήσει για αυτό (που δεν του μίλησε ποτέ). Το θέμα του Φλιντ επανέρχεται σχεδόν σε κάθε ταινία του, οπότε και ο Σαλβαδόρ έχει δίκιο.