Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter

Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι

11

Γρατσουνισμένα γόνατα, η μυρωδιά της καβαλίνας, μια έγκυος γάτα που λιάζεται στη βεράντα, ένα μωρό στο γιο-γιο, σκηνές καθημερινότητας μιας ρώσικης οικογένειας που αποχαιρετάει το καλοκαίρι.

Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι Facebook Twitter
Φωτογραφία
11

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM

σχόλια

6 σχόλια
Analoga, polloi zoun stin poloi kai exoun ksi ta spitakia tous sta xwria opou pane ta savvatokuriaka kai mazeuoun freska frouta kai laxanika. Alloi apla zoun ekei giati auto exoun mathei...min ksxnas pws oi photos panta einai pio dramatc apo tin pragmatikotita... Exw tis idies photos sto paidiko mou album alla se ena pio 'katharo' pervalon sto ktima mas ktl...Eixame ola ta zwa pou mporei na exei mia farma..Thewrw pws an deN exeis mathei sta lousa kai tis aneseis, arkei.An omws milame gia ton sugxrono anthrwpo pou exei mathei stin zwi tis polis... NO WAY :))
nice.Η τελευταία νομίζω μιλάει παγκόσμια. Δείχνει κάτι που ίσως προλάβαμε σε πολλές χώρες να ζήσουμε, και είναι η γειτονιά-αυλή.Η μεγάλη γυναίκα μετά τον μεσημεριανό ύπνο χαζεύει ξεκούραστη την ομορφιά της ζωής, το παιχνίδι, μετέχοντας σε αυτό μόνο μέσω του ρόλου της επίβλεψης. Και προδίδει το τρίτο βλέμμα του φωτογράφου, στον ρόλο της παρατήρησης, ποπυ εσωκλείει όλο αυτό το μικρό παραμύθι.
Ξέρεις κάτι, φύγαμε από την Ρωσία και στην ουσία επιστρέψαμε στην πατρίδα των γονιών μου την Ελλάδα για να βρεθώ στα 25 μου με δική μου οικογένεια να φύγω σαν οικονομικός μετανάστης και να αλλάξω χώρα για να επιβιώσω, γιατί φοβόμουν να βγω από το σπίτι μου και ούτε μέλλον είχαμε για να ρισκάρουμε για κάτι...Όσα έχτιζες τόσα χρόνια στα γκρέμισαν και άντε πάλι από την αρχή...Εκεί, όπως βλέπεις στις εικόνες αναπτύσσονται... μου λέει η γιαγιά μου, πόσο βελτιώνονται τα πράγματα και πόσο κάθε χρόνο είναι και καλύτερα.Δεν είναι ότι τους ζηλεύω, άλλα από την άλλη, από την στεναχώρια και το άγχος ίσως πεθάνουμε πιο γρήγορα παρά από την κούραση του να δουλεύουμε στα χωράφια μας.Εύχομαι καλή τύχη σε όλου, λίγη τύχη την θέλουμε, δυστυχώς πολλά δεν είναι πια στο χέρι μας!!! :)
Οντως σκληρη καθημερινοτητα.Φαινονται ομως αυθεντικοι και σχεδον..ευτυχισμενοι ανθρωποι.Αλλωστε η χαρα της ζωης δεν εξαρταται ουτε απο τη μαλθακοτητα,ουτε απο το πεντικιουρ..
Exw genithei kai zisei stin Rwssia san paidi mexri ta 6 mou...Zousa stin poli kai to kalokairi to pernaga sto xwrio tis giagias mou.DEN einai sklres eikone... einai apla paradosiaka spitakia kai fusi...Ta paidia zoun kai megalwnoun trexontas se xwrafia, kanontas podilato, peftontas...Oi katoikoi OLOI exoun dka tous xwrafia sunithws stin auli tou o kathenas, kathws einai streeemata kathe spiti...Giauto kai ta podia tous einai etsi, zoun mesa stin fusi kai trefontai apo autin.Na tous zileuetai.. min tous lupaste.Mou leipei polu i ksegnoiasia kai to paixnidi me tous filous mou se olo to xwrio, ola ta spita itan diathesima na mpeis kai tha se potizan tha se taizan kai tha sunexizes tin mera sou paizontas mexri na nuxtwsei...Ta paixndia panw sta stoivagmena axoira sta xwrafia, ta ksulina spitakia pou ftiaxname ligaki eksw apo to xwrio kai pigainame san ekdromi me fagwsima kai arazame... Kaneis den fovotan, ola ta paidia eksw stous dromous :))))))Oloi xaroumenoi me tin kathimerinotita, ta zwakia tous ta kotetsia tous ktl.Pairname papakia kai kotopoulakia thumamai kai ta vazame se koutes me lampes na zestenontai kai ta taizame oso itan mwra gia na dunamwsoun ton xeimwna...Eixame ena kelari me fagita se konserves spitika pou ta ftiaxne i giagia kalokairi ga na exoume ena gelato upogeio stin auli gemato promeithies...Anyway...sas kourasa, alla ithela na to moirastw auto, mias kai mou dwthike i aformi...:) euxomai ta paidia mou estw kai ligaki na mporoun na zisoun autin tin ksegnoiasti zwi pou viwsa egw san paidaki :) den mas eleipe tipota, den fovomastan tipota...
αχ με συγκίνησες... εγώ έφυγα λίγο πιο μικρή αλλά έχω το ίδιο όμορφες αναμνήσεις κ ποτέ δεν έχω πάψει να αναζητώ αυτή την επαφή με την φύση κ ουσιαστική ζωή...
Τι ωραιες φωτογραφιες!Και ειδικα η 3η.Σαν πινακας του Βερμεερ.Και τι ωραιο φως..Εχω βαρεθει το σκληρο φως του ελληνικου καλοκαιριου που μας κατσικωνεται μεχρι τον νοεμβρη..Και τα δειχνει ολα πιο εντονα(και ασχημα)απο οτι ειναι..Στη μοσχα αδερφες μου..Στη μοσχα..