"Οι πιο κομψοί Νεκροί"

Ο γύρος του κόσμου σε ένα φέρετρο...Ο ιστορικός τέχνης Paul Koudounaris έφτασε μέχρι το 'Αγιο 'Ορος για να καταγράψει τα αριστουργήματα της λατρευτικής (και μακάβριας) "αρχιτεκτονικής" από ανθρώπινα οστά. Δεν του επέτρεψαν όμως να φωτογραφίσει τα ζωγραφισμένα κρανία των Ρώσων μοναχών ("the Rembrandts of skull-painting"). "Τίποτα το προσωπικό μαζί σας", του είπε ένας καλόγερος που έμοιαζε με τον Ρασπούτιν, "άλλωστε ούτε και στον Πούτιν το επιτρέψαμε". Το βιβλίο του Paul Koudounaris κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2011 από τις εκδόσεις Thames & Hudson. "I had completed a PhD in Art History at UCLA in 2004 but had not done much with that training, other than teach some classes at local universities and generally convince my colleagues that my professional interests veered towards the bizarre and suspicious. In 2006 I found a research topic which would occupy me for the next four years. The idea for the book was born in the reception area of a Czech hostel. I had spent a day in Melnik , where I visited an extraordinary charnel house in the crypt under the Church of Sts. Peter and Paul. It was gritty and dirty—decidedly not sanitized for tourists—but the arrangements of the bones showed genius, not just in formal artistic principles, but also in their understanding of philosophy and theology. To this day, the charnel in Melnik remains one of my favorites.That evening, at the hostel in Prague, the receptionist asked about my day. I told him I had been to an extraordinary ossuary, or kostnice in Czech, in the town of Melnik. No, he told me, it’s in Sedlec, near Kutna Hora. He was referring to the famous one, the one they call the “Bone Church,” the one everyone seems to know about and appears in all the tourist guides. The one I myself had visited a few days previously—but not on this day, because, I explained, I had been in Melnik. No, you were in Sedlec, that is where it is, he told me. How can he not know about this, I wondered as he handed me my key. How can he not know about this remarkable place, even closer than the one in Sedlec? Had not other tourists been there? I determined to find out how many more of these places there might be.The answer was about seventy on four continents, for me to visit, photograph, and research, plus countless others I found in historic documents, grande dames which had fallen by the wayside of the passing centuries. They are presented in the book The Empire of Death, containing hundreds of those photographs and a text which not only recovers their history, but the history of the religious movement which gave birth to them. This is not a book about the macabre or death. It is a book about beauty and salvation. If you understand that when looking at these photos, then I hope you will choose to read the book."Paul KoudounarisApril, 2011

Ο Ιταλός καλλιτέχνης Luigi Campi βλέπει στην Αθήνα υφές, λάθη και αυτοκόλλητα, και δημιούργησε ένα βιβλίο με όλα αυτά τα στοιχεία.

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.

Μια νέα έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης επικεντρώνεται στο έργο που δημιούργησε ο σπουδαίος φωτογράφος μετά το «The Americans».

Με έργα εμπνευσμένα από το σύνδρομο Stendhal και την έκλειψη ηλίου, εξερευνά και πάλι καθολικές εμπειρίες αγάπης και απώλειας αλλά και τις αλήθειες που μας συνδέουν όλους.

Σαν σήμερα, το 2004, πεθαίνει ο φωτογράφος που φωτογράφισε τα χαρακτηριστικότερα πορτρέτα μερικών από τους σημαντικότερους ανθρώπους της γενιάς του.

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας

Γνωστή ως μούσα του Πικάσο, η πρωτοπόρος φωτογράφος μέσα από τη δουλειά της άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι που ανακαλύπτεται τα τελευταία χρόνια.

Το φωτογραφικό πρότζεκτ «Summer Renaissance» όπου το θαλασσινό νερό αγκαλιάζει τα σώματα γυμνών κολυμβητών κάνει τον γύρο του κόσμου. Ο δημιουργός του περιγράφει στη LiFO πώς το εμπνεύστηκε.

Οι αδημοσίευτες φωτογραφίες του Σωκράτη Σωκράτους από τα παρασκήνια της προετοιμασίας της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.

Μία διπλή έκθεση στο Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή αφιερωμένη στον κορυφαίο φωτογράφο του 20ού αιώνα.

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.

Ο Χρήστος Σωτηρόπουλος δανείζεται τον τίτλο από το «Is that all there is» της Peggy Lee και κυκλοφορεί ένα φωτογραφικό βιβλίο με επίκεντρο το καλοκαίρι της ελληνικής επαρχίας, όπου έχουμε μάθει να επιστρέφουμε.

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Η πρώτη έκθεση στην Ελλάδα με φωτογραφικά έργα της διάσημης Αμερικανίδας καλλιτέχνιδας μάς πηγαίνει πίσω, στην αρχή της καλλιτεχνικής της πρακτικής.

Οι αλλόκοτα κινηματογραφικές πρώιμες αυτοπροσωπογραφίες της Σίντι Σέρμαν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

Έχει αφιερώσει πάνω από δύο δεκαετίες στην εξερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και το τοπίο και το πρωτοποριακό καλλιτεχνικό της έργο έχει χαράξει μια νέα πορεία στην αρχιτεκτονική φωτογραφία.

Απίστευτες λήψεις του Γαλαξία που τράβηξαν φωτογράφοι από όλο τον κόσμο για τον διαγωνισμό Milky Way photographer of the year 2024

Δύο Βρετανοί ιστορικοί τέχνης επιμελήθηκαν το «Photography – A Queer History», μια πολυεπίπεδη συλλογή αφιερωμένη στη φωτογραφία που προκαλεί τις κατεστημένες αντιλήψεις για τη σεξουαλικότητα, την ταυτότητα και την έκφραση φύλου.